ตอนที่ 34 คุกคุมขังมังกร

หลังจากที่เดินไปได้ไม่นาน ภูเขาที่กว้างใหญ่สูงเสียดฟ้ามีน้ำตกที่กำลังไหลลงมายังหลุมลึก ที่อยู่เบื้องล่างได้ปราฏกอยู่ตรงหน้าหยางไค่ แต่ทันใดนั้นได้มีพายุที่รุนแรงพัดปะทะร่างกายของหยางไค่

หยางไครีบดึงสติกลับคืนมา เขาเงยหน้าขึ้นมอง ทันใดนั้นเขากลับตะลึงกับสิ่งที่ได้พบเจอ

 

ทำไมถึงเป็นที่นี้ ?สถานที่อยู่ตรงหน้ามีความกว้างกว่าพันจ้าง มันยังลึกจนไม่เห็นเบื้องล่างของมันและไม่รู้ว่ามีความยาวเท่าใด สถานที่แห่งนี้คือสถานที่อันตรายและลึกลับที่สุดของหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยว —- คุกคุมขังมังกร !!

เมื่อกล่าวถามภูเขาแห่งนี้ มันมีการดำรงอยู่ที่แปลกประหลาด สถานที่ตั้งของหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยวไม่ได้อยู่บนเทือกเขา แต่ตั้งอยู่ในพื้นราบ ภูเขาแห่งนี้ไม่น่าที่จะเรียกว่าภูเขา แต่ควรเรียกว่ารอยแยกของแผ่นดินมากกว่า และอาจเป็นเพราะว่ารอยแยกของแผ่นดินนี้มีขนาดที่ใหญ่เกินไป จึงเกิดเป็นภูเขาที่เรียกว่าคุกคุมขังมังกรแห่งนี้

คุกคุมขังมังกร มันเป็นสถานที่ต้องห้ามที่สุดของหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยว !! เพราะสถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยอันตรายที่มิอาจคาดเดาและยังมีลมพายุที่รุนแรง ถ้าหากไม่ระวังอาจจะตกลงไปในหลุมลึกนั้น เมื่อตกลงไปในหลุมลึก มีแต่ความตายที่รออยู่เท่านั้น

คุกคุมขังมังกรยังเป็นสถานที่เนรเทศศิษย์แห่งหอประลองยุทธุ์ที่ทรยศ หลายร้อยปีที่ผ่านมา เมื่อหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยวเกิดการกบฏที่เป็นความผิดมหันต์ ศิษย์ที่ไม่สามารถไว้ชีวิต จะถูกทำลายวิชายุทธุ์ แล้วเนรเทศมายังคุกคุมขังมังกรแห่งนี้

หยางไค่ไม่ทราบเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้มากนัก ถ้าหากว่าเป็นความผิดมหันต์ที่มิอาจยกโทษให้ ทำไมไม่ฆ่าพวกเขา ทำไมต้องไว้ชีวิตพวกเขาไป ? แต่กลับทำลายวิชายุทธุ์ของพวกเขาแล้วโยนพวกเขาลงไปที่คุกคุมขังมังกร เมื่อเป็นเช่นนี้มันก็เท่ากับว่าพวกเขาถูกลงโทษด้วยความตายเช่นเดียวกัน

แน่นอน คุกคุมขังมังกรนอกเสียจากเป็นสถานที่เนรเทศของศิษย์ที่ทรยศ ยังมีคู่รักจำนวนมากที่ไม่สมหวังในความรัก ฆ่าตัวตายในสถานที่แห่งนี้

ในหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยวมีเรื่องราวทำนองนี้เป็นจำนวนมาก แต่ส่วนใญ่จะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับคู่รักที่สูญเสียคนรักของตนจนมิอาจมีชีวิตต่อ พวกเขาจึงเลือกที่จะกระโดดลงไปยังคุกคุมขังมังกรเพื่อจบชีวิตและจบความรู้สึกที่ทรมาณ

ศิษย์บุรษแห่งหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ย ทุกคนต่างซ่อนเรื่องราวเช่นนี้ไว้ เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมในการเกี้ยวพาราสีสตรี เมื่อพวกเขาได้ยินเรื่องราวที่ซาบซึ้งใจเช่นนี้ หญิงสาวจะหลั่งน้ำตา แล้วศิษย์บุรุษแห่งหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยวจะใช้อกที่กว้างใหญ่และอบอุ่นคอยปลอบโยนพวก

เรื่องราวที่ซาบซึ้งและประทับใจเช่นนี้ ทำให้บุรุษแห่งหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยวประสบความสำเร็จในการครอบครองหัวใจของสตรีที่หมายปอง ก่อให้เกิดเป็นเรื่องราวความรักที่หอมหวาน

หยางไค่ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องราวของคุกคุมขังมังกร ก่อนที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า มองไปยังหลุมลึกที่มิอาจเห็นเบื้องล่างทำให้จิตใจของเขาเต็มไปด้วยข้อสงสัยที่มากมาย

บริเวณนี้จะมีพลังงานหยางได้อย่างไร ?และมันยังมีปฏิกิริยาการตอบสนองที่แตกต่างกับช่วงแรก ภายในหลุมลึกไม่เพียงมีพลังงานหยางที่หนักแน่น ตอนนี้ยังมีพลังงานหยานที่หนักแน่นยังพุ่งขึ้นมาจากเบื้องล่าง แม้ว่าจะยืนอยู่ด้านข้างของหลุมลึก หยางไค่ยังสามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่อบอุ่นจากมันได้

ความรู้สึกที่อบอุ่นไม่ใช่พลังงานหยางจากดวงอาทิตย์ แต่มันกลับบริสุทธุ์กว่าพลังงานหยางจากดวงอาทิตย์หลายเท่า

เมื่อครุ่นคิดได้สักพัก หยางไค่นั่งลงบนพื้นดิน ไม่สรรหาเหตุผลอื่นๆ แต่พยายามที่จะดูดซับพลังงานหยาง การฝึกฝนทักษะการต่อสู้กลยุทธุ์หยาง เมื่ออยู่ในบริเวณที่เต็มไปด้วยพลังงานหยางที่หนักแน่น การฝึกฝนก็ประสบความสำเร็จรวดเร็วยิ่งขึ้น

ในเวลานี้ พลังลมปราณที่อยู่ภายในร่างกายของเขามีเพียงน้อยนิด การเคลื่อนไหวของพลังลมปราณหยางค่อนข้างเชื่องช้า แต่เมื่อมีความช่วยเหลือจากพลังงานหยาง การฝึกฝนจะมีความรวดเร็วยิ่งขึ้น

แต่เวลานี้เป็นช่วงเย็น ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า แม้ว่าจะไม่มีแสงสว่างมากพอ แต่หยางไค่กลับรู้สึกว่าประสิทธิภาพและผลของการฝึกยุทธุ์ในวันนี้มีสูงกว่าหลายวันที่เขาฝึกฝนภายใต้แสงอาทิตย์

การฝึกยุทธุ์ครั้งนี้ เขาได้ฝึกฝนวิชายุทธุ์ตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นของตอนเช้า หยางไค่ลืมตาเพื่อตรวจสอบความก้าวในการฝึกยุทธุ์ของเขา

มีพลังงานหยางและไร้ซึ่งพลังงานหยางแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ก่อนหน้านั้นที่เขาฝึกยุทธุ์ภายใต้แสงอาทิตย์ เขาใช้เวลากว่า 3 วันจึงจะสามาถเพิ่มพลังลมปรารเพียงเล็กน้อย แต่ตอนนี้เมื่อเขาฝึกยุทธุ์ผ่านไปเพียง 1 คืนกลับได้รับผลที่เสมือนว่าใช้เวลาไปถึง 3 วัน ผลตอบรับที่ได้มันน่าสรรเสริญยิ่งนัก

พลังลมปราณที่อยู่ภายในร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างมาก มันไม่เหมือนกับพลังลมปราณหลายวันก่อนที่เป็นเสมือนหิ่งห้อยตัวน้อยที่แสงไฟของมันกำลังหริหรี่

นอกจากนั้น จากการเพิ่มขึ้นของพลังลมปราณ หยางไค่พบว่าเขาสามารถควบคุมมันได้ง่ายขึ้น

วันรุ่งขึ้นอีกวัน หยางไค่ไม่ได้ดำเนินการฝึกฝนทักษะการต่อสู้แห่งกลยุทธุ์หยางต่อไป แต่กลับลุกขึ้นยืนเพื่อฝึกฝนวิชายุทธุ์แห่งกายาเริงอารมณ์กว่าครึ่งชั่วยาม

ด้านข้างของคุกคุมขังมังกร ร่างกายของหยางไค่เปียกชโลมด้วยเหงื่อ แม้ว่าจะฝึกฝนไปแค่คืนเดียว เขาไม่เหน็ดเหนื่อยหรือเหนื่อยล้า แม้แต่น้อย แต่กลับรู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขาค่อนข้างที่จะตื่นตัว

หลังจากที่เสร็จสิ้นจากการฝึกฝนวิชายุทธุ์แห่งกายาเริงอารมณ์ หยางไค่ได้กวาดทำความสะอาดของตนเองจนเสร็จสิ้น จากนั้นจึงวิ่งไปยังคุกคุมขังมังกรอย่างมีความสุข

เพราะอย่างไรดอกสามใบเถาและต้นหญ้าสลายวิญญาณของเขาถูกใช้ไปจนเกือบหมด กระถางธูปไม่ได้นำออกมาใช้เป็นการชั่วคราว ดังนั้นจึงเหลือเพียงการฝึกยุทธุ์เพียงวิธีการเดียว

เดิมที่หยางไค่ยังต้องการไปหาพวกซู่มู่เพื่อท้าประลองยุทธุ์ต่อพวกเขา แต่มันก็เป็นเรื่องที่น่าแปลก หลังจากค่ำคืนนั้น เสมือนว่าซู่มู่และคนของเขาได้หายไปจากหอประลองยุทธุ์หลิงเซี่ยว ไม่เห็นแม้แต่เงาของพวกเขา

แม้ว่าหยางไค่จะมีปัญหาบางอย่างกับพวกเขา แต่หยางไค่ไม่ได้เกลียดชังพวกเขา การแก้แค้นพวกเขาเป็นเพียงการหาความสนุกให้แก่ตนเอง เพื่อทดสอบความก้าวหน้าของตนเอ เขาจึงไม่สนใจเรื่องที่พวกเขาแอบโจมตีเขาในยามค่ำคืน

ถ้าหากเขาเป็นคนที่ถูกรังแกกลั่นแกล้ง เพียงแค่มีความสามารถในการต่อสู้ เขาคงจะหาวิธีการในการแก้แค้นคนที่รังแกเขาอย่างแน่นอน

เขาได้นั่งลงไปที่บริเวณข้างๆของคุกคุมขังมังกร โดยไม่สนใจลมวายุที่พัดมาอย่างรุนแรง หยางไค่ใช้ความคิดอ่านทางจิตวิญญาณ พลังลมปราณที่อยู่ในร่างกายได้เคลื่อนไหวและเชื่อมผสานไปยังเส้นชีพจรลมปราณ ก่อนจะไหลวียนครั้งแล้วครั้งเล่า

การไหลเวียนของพลังลมปราณ เสมือนว่ามันกำลังดึงพลังจากพลังที่ลึกลับ ทำให้รูขุมขนทุกอณูในร่างกายรู้สึกสบายและผ่อนคลาย พลังงานหยางที่พุ่งลอยอยู่ในอากาศมีกลิ่นที่หอมหวาน ทำให้เขาไม่รอช้าที่จะให้มันซึมซับเข้ามาในร่างกาย

ร่างกายทั้งร่างรู้สึกอุ่น เสมือนว่ากำลังอาบน้ำร้อน ทำให้หยางไค่รู้สึกสบายและผ่อนคลายอย่างถึงที่สุด

สองวันผ่านไป หยางไค่ได้ผลตอบรับที่ค่อนข้างดี

จากการฝึกฝนสองวันติดต่อกัน ทำให้พลังลมปราณในร่างกายของหยางไค่เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ภายในพลังลปราณยังมีความรู้สึกที่อบอุ่นเสมือนว่าพลังงานหยางกำลังไหลเวียนอยู่ภายใน

สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ปรากฏออกมาอย่างชัดเจนของการฝึกฝนทักษะการต่อสู้แห่งกลยุทธุ์หยาง เพราะพลังลมปราณที่อยู่ในร่างกายเกิดขึ้นจากพลังงานหยาน จึงเป็นธรรมดาที่จะทำให้เขารู้สึกอบอุ่บจากพลังงานหยาง