ตอนที่ 3 เกราะเลือดศักดิ์สิทธิ
หานเซิ่นกลับไปที่ห้องพักของเขา เขาเริ่มจุดไฟต้มกล้ามและเปลือกของด้วงทมิฬในหม้อ โดยไม่มีเครื่องมือหรือกรรมวิธีอะไรพิเศษแต่อย่างใด เขาเพียงแค่ใช้วิธีการแบบง่ายๆในการสกัดจีโนพ้อยออกมา
เปลือกของมอนสเตอร์ จะใช้เวลา 1-2 ชมในการต้ม หานเซิ่นปิดฝาหม้อ และหยิบคริสตัลสีดำขึ้นมาดู แต่ไม่ว่าเขาจะดูมันยังไงก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ทันใดนั้นเขาก็เหลือบไปเห็นอสูรเกร็ดเขียวขนาดตัวพอๆกับแมวอยู่ในกรงที่มุมห้อง เขาก็เกิดคิดไอเดียบางอย่างขึ้นมาได้
อสูรเกร็ดเขียวเองก็เป็นมอนสเตอร์ระดับต่ำเหมือนกับด้วงทมิฬ หานเซิ่นล่าพวกมันมาทำเป็นอาหารเพื่อเพิ่มจีโนพ้อย แต่หลังจากกินไปได้ระยะหนึ่ง อสูรเกร็ดเขียวก็จะไม่สามารถเพิ่มจีโนพ้อยให้กับเขาได้อีก ทำให้เขาไม่ได้กินเจ้าอสูรเกร็ดเขียวตัวสุดท้ายที่ขังไว้ในกรง เขาเกือบจะลืมมันไปแล้ว โชคดีที่มันยังมีชีวิตอยู่
เขาจับอสูรเกร็ดเขียวขึ้นมาจากกรง แล้วเขาก็ยัดคริสตัลสีดำเข้าไปในปากของมัน มันทำให้เขาประหลาดใจ เมื่อมันเห็นคริสตัลมันรีบกลื่นคริสตัลลงไปอย่างไม่ลังเล
"มันน่าจะมีพลังพิเศษบางอย่างอยู่ในคริสตัลนี่จริงๆ!"
หานเซิ่นต้องตกใจ หลังจากที่อสูรเกร็ดเขียวกลืนคริสตัลเข้าไป กรงเล็บของมันงอกยาวออกมา และมันพยายามจะกัดคอของหานเซิ่น
หานเซิ่นขว้างมันกลับเข้าไปในกรง และเฝ้าดูมันอย่างระมัดระวัง เพียงแค่ 1 ชม. ร่างกายของมันฟื้นฟูกลับมาแข็งแรงจากที่ใกล้จะตายอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มันกำลังอาละวาดอยู่ในกรง เหมือนวันแรกๆที่เขาเพิ่งจับมันมา
หานเซิ่นนั่งอยู่ข้างๆกรงเพื่อเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของมัน เขาตั้งสมมุติฐาน และถ้ามันถูกต้อง เขาอาจะได้ของที่ล้ำค่ายิ่งกว่าวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ เขาเฝ้ามองมันอย่างใจจดใจจ่อ จนลืมไปว่าเขาต้มเปลือกของด้วงทมิฬอยู่ จนกระทั่งกลิ่นของซุบลอยมาแตะจมูกของเขา
หลังจากเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง เขากลับมาดูเปลือกของด้วงทมิฬสีทองที่ต้มอยู่ในหม้อ เขาเห็นน้ำซุบสีทองกำลังเดือดปุดๆ มันส่งกลิ่นหอมน่ากินออกมา
เขาตักน้ำซุบขึ้นมาใส่ถ้วยกำลังจะกิน แต่ทันใดนั้นมีเสียงดังมาจากกรงของอสูรเกล็ดเขียว เมื่อเขาหันไปดูเขาก็ต้องตกใจ เขาเห็นอสูรเกล็ดเขียวกำลังกัดกินกรงเหล็กอยู่
เกล็ดสีเขียวสดใสของมันในตอนแรกเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำ ฟันและกรงเล็บของมันแหลมคมขึ้น มันเกือบจะหลุดออกมาจากกรงอยู่แล้ว ด้วยความตกใจหานเซิ่นชักมีดออกมาจากเอว แล้วรีบวิ่งเข้าไปที่กรง เขาแทงมีดลงไปที่ท้องของอสูรเกล็ดเขียว อสูรเกล็ดเขียวนอนแน่นิ่ง
"อสูรเกล็ดเขียวระดับโบราณถูกฆ่า คุณไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินอสูรเกล็ดเขียว คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยโบราณ"
"อสูรเกล็ดเขียวระดับโบราณ มอนสเตอร์โบราณ... คริสตัลนั้นทำให้มอนสเตอร์วิวัฒนาการงั้นหรอ?"
หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น
โดยไม่รอช้าเขารีบชำแหละอสูรเกล็ดเขียวเพื่อนำคริสตัลออกมา เมื่อเขาหยิบมันขึ้นมา เขาจูบมันโดยไม่สนใจเลือดที่เปื้อนอยู่
"คริสตัลนี่อาจจะเป็นสาเหตุให้ด้วงทมิฬตัวนั้นกลายเป็นด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ ถ้าอสูรเกล็ดเขียวยังวิวัฒนาการต่อไปมันอาจจะกลายเป็นอสูรเกล็ดเขียวเลือดศักดิ์สิทธิด้วยงั้นหรอ"
เขาถือคริสตัลด้วยมือที่สั่น เขากัดลิ้นตัวเองเพื่อให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้ฝันไป
หลังจากชื่นชมมันอยู่นาน เขาก็เก็บมันอย่างระวัดระวัง และเริ่มกินชุบเพื่อได้รับจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ ถึงจะไม่มีเครื่องมือหรืออุปกรณ์ในการสกัดจีโนพ้อย แต่ยังดีที่เขาได้ 1 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิมา
หานเซิ่นเช็คสถานะของตัวเอง
หานเซิ่น : ยังไม่วิวัฒนาการ
สถานะ : ไม่มี
อายุขัย : 200 ปี
จีโนพ้อย : 79 ,จีโนพ้อยศักดิ์สิทธิ์ : 8
*ต้องการ100 จีโนพ้อยเพื่อวิวัฒนาการ
วิญญาณอสูร : ด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ
ชนิดของวิญญาณอสูรด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ : ชุดเกราะ
"ชุดเกราะวิญญาณอสูรด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ จะเป็นยังไงกันนะ" ขณะที่เขากำลังจิตนาการอยู่นั่น มีบางอย่างลอยขึ้นมาในอากาศ มันดูเหมือนเปลือกแข็งของด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ มันลอยมาที่หน้าอกของหานเซิ่น แล้วเริ่มเปลี่ยนสภาพเป็นของเหลวสีทอง มันเริ่มห่อหุ้มร่างของเขาไว้ ในชั่วพริบตาทั้งร่างของหานเซิ่น รวมทั้งใบหน้าและเส้นผมถูกห่อหุ้มทั้งหมด
ชุดเกราะสีทองอร่ามห่อหุ้มทั้งตัวเขา ดูเหมือนกับชุดเกราะสมัยโบราณ มันดูแข็งแกร่งทนทาน แต่ก็มีน้ำหนักเบา หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ด้วยพื้นผิวที่เปล่งประกายและรูปลักษณ์ที่งดงาม มันดูราวกับชุดเกราะของโกลเซนต์
ถึงแม้มันจะครอบคลุมทั้งตัว แต่ก็ยังมีจุดอ่อนที่เป็นช่องว่างตามข้อต่อ เหมือนกับด้วง
"นี่เป็นเกราะวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ์จริงๆหรอเนี่ย มันดูสุดยอดกว่าชุดเกราะวิญญาณอสูรโบราณที่เคยเห็นคนอื่นใส่ลิบลับ"
หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมาก เขาเฝ้าอิจฉาผู้คนในเมืองที่มีชุดเกราะวิญญาณอสูรใส่ เขาไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเขาจะได้มีโอกาสได้ใส่ชุดเกราะวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ์
