บทที่ 170 : ชีวิตคนเรานั้น...อย่าอวดดีให้มันมากนัก
เมื่อเดินทางมาถึงเขตของนิกายชั้นใน หลินฟ่านก็สัมผัสได้ว่ามันช่างเงียบสงบอย่างมาก มันแตกต่างจากความคึกคักอักโขของเขตนอกเป็นกอง เหล่าศิษย์ีเดินไปเดินมามีให้เห็นน้อยคน ส่วนมากพวกจะนั่งบ่มเพาะพลังในบ้านพัก หรือไม่ก็ไปนั่งบ่มเพาะฝึกฝนสัมผัสกับธรรมชาติ ตามยอดเขาหรือน้ำตก เมื่อมองไปยังเหล่าศิษย์สาวก...
