TWO Chapter 8 ไอเดีย
TWO Chapter 8 ไอเดีย
เมื่อเขาออกจากเครื่องเล่นเกมส์ พบว่าเวลา 6 โมงเช้าแล้ว หลังจากล้างหน้า เชาสวมชุดออกกำลังกาย และลงไปข้างล่างเพื่อวิ่ง
เขาเพิ่งจะย้ายมา และยังไม่คุ้นเคยกับที่อยู่ใหม่ เขาวิ่งไปรอบๆ 2-3 รอบ เพิ่อดูสิ่งต่างๆ ด้านหนุ่งมีต้นไม้เรียงราย กลุ่มชายชรากำลังฝึกไทชิกันอยู่
ในจัตุรัสมีหญิงชราบางคนกำลังเต้นแอโรบิกกับคนในชุมชน มันช่างเงียบสงบ
หลังจากที่วิ่งเสร็จ เขาแวะที่ร้านอาหารเช้า หยิบนมถั่วเหลือง แป้งทอด และน้ำตาลซอง หลังจ่ายเงินแล้ว เขาก็มั่งหน้ากลับบ้าน เมื่อวางอาหารว่างแล้ว เขาก็ถอดเสื้อเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ แต่เมื่อเขาเปิดประตูห้องน้ำ เขาก็ต้องตกตะลึงในทันที
เขาเห็นซุนเสี่ยวหยู่นั่งอยู่บนชักโครกในห้องน้ำ สภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น ผลยุ่งเล็กน้อย สวมชุดนอน บริเวณข้อเท้าของเธอเป็นกางเกงในลายคิตตี้ เธอเตรียมจะลุกขึ้น
ต้นขาสีขาวถูกเปิดเผยต่อสายตาเขา เธอเงยหน้าขึ้นมองโอหยางโชวที่ยืนอยู่ ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้น และกว้างขึ้น
“อ๊าาาาาาา! โรคจิต” เธอกรี๊ดออกมาเสียงดัง
โอหยาโชวมีปฏิกริยาทันที เขาหันหลังกลับและปิดประตู เขาใช้นิ้วเช็ดจมูกตัวเองโดยไม่รู้ตัว โชคดีที่ไม่มีเลือดกำเดาไหลออกมา เขารู้สึกอายจริงๆ
เขาเริ่มจินตนาการภาพ ‘ต้นขาสีขาวสวยงาม และเส้นผมสีดๆ’ ...ไม่ ไม่ ไม่ ฉันจะไม่คิดเกี่ยวกับมัน มันชั่วร้ายเกินไป เฮะ เฮะ
เพื่อป้องกันการเข้าใจผิด โอหยางโชวไปที่ห้องของปิงเอ๋อ เด็กผู้หญิงตัวน้อยยังไม่ตื่น เมื่อวานเธอคงจะเล่นจนหมดแรง
หลังจากเข้ามาในห้อง โอหยางโชวเปิดม่านปล่อยให้แสงแดดยามเช้าเข้ามาในห้อง เขาเดินไปยังข้างเตียง เขาเห็นน้องสาวของเขาเอามือข้างหนึ่งไว้ในปาก และอีกข้างหนึ่งเหยียดออกไปในผ้าห่มน่ารักๆของเธอ เขาแตะจมูกเล็กๆของเธอและพูดว่า “หมูน้อยจอมขี้เกียจตื่นได้แล้ว”
เธอพลักมือออกไป ตาของเธอยังไม่เปิด เธอพูดตอบกลับเขาว่า “พี่ชายนิสัยไม่ดีแกล้งหนูอีกแล้ว ให้ปิงเอ๋อนอนอีกหน่อยนะ ปิงเอ๋อง่วง”
“สาวน้อย เธอควรจะตื่นได้แล้ว ไม่อย่างงั้นเธอจะไปโรงเรียนสายนะ”
เด็กหญิงตัวน้อยเปิดตาอย่างไม่เต็มใจ และกล่าวว่า “อ๊า! ปิงเอ๋อลืมว่าวันนี้ต้องไปโรงเรียน พี่ชายตัวเหม็นไม่ปลุกหนูก่อน” เธอลุกขึ้นจากเตียง และรีบล้างหน้าอย่างรวดเร็ว
กลับมาที่ห้องนั่งเล่น เสี่ยวหยูได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมจะออกไปข้างนอก เมื่อเห็นโอหยางโชวเธอหน้าแดงเล็กน้อย เธอขึงตามองเขาด้วยความโกรธเคือง
โอหยางโชวรู้สึกอายจริงๆ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ยังไงอีกฝ่ายก็เป็นเด็กผู้หญิง ในฐานะผู้ชายเขาแสร้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ฉันซื้ออาหารเช้ามา มากินด้วยกันเถอะ”
เสี่ยวหยูไม่ใช่คนประเภทรักษาหน้า จึงไม่ได้สุภาพมากนักเมื่อเธอพยักหน้า พวกเขารอจนปิงเอ๋อล้างหน้า และเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ แล้วทั้งสามคนจึงนั่งทานอาหารด้วยกัน
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ เสี่ยวหยูเป็นคนแรกที่ออกไป โอหยางโชวกำลังเตรียมพาปิงเอ๋อไปโรงเรียน
ระหว่างทางเด็กสาวตัวน้อยยิ้มอย่างน่ารัก พี่ชายของเธอเดินไปส่งเธอที่โรงเรียน เธอจะไม่มีความสุขได้ยังไง
กลับมาจากส่งปิงเอ๋อ โอหยางโชวเปิดแฮนเบรนด์เพื่อเข้าสู่ฟอรัมของเกมส์
โพสต์ด้านบนถูกสร้างโดย Big Butlur(พ่อบ้านใหญ่) ชื่อโพสต์ ‘การซื้อเงินในเกมส์ในราคาสูง และมีประสิทธิภาพในระยะยาว’ โพสต์ว่า พ่อบ้านใหญ่จะจ่าย 1 เครดิต ต่อ 1 เหรียญทองแดง โดยไม่จำกัดจำนวน
และยังโพสต์ราคาขั้นต้นของเหรียญทอง อยู่ที่ 1 ล้านเครดิต ต่อ 1 เหรียญทอง
เกิดความโกลาหลทันที่พี่โพสต์ออกมาก ผู้เล่นที่มองหาความร่ำรวยเริ่มมีความสุข
ผลของโพสต์นี้ ทำให้สตูดิโอระดับมืออาชีพหันไปมอง Earth Online ผู้เล่นชั้นนำที่เล่น Earth Online พร้อมจะออกไปหาเงิน
โอหยางโชวรู้จักคนโพสต์ ในอดีตพ่อบ้านใหญ่เป็นคนมีชื่อเสียง เขาคือ 1 ใน 6 ทรราชย์แห่งหานตาน ทำงานเป็นผู้อำนวยการการเงิน ชุนเซิ่นจุน(Chun Shenjun)
ตัวตนในโลกจริงของชุนเซิ่นจุน คือ ตัวแทนแรกของ ‘เทียนเหอคอนโซเที่ยม(Tianhe Consotium)’ เจ้าหมิงเฉิง เขาเป็นส่วนผสมระหว่างนักธุรกิจที่ชาญฉลาด และนักวางกลยุทธที่เหี่ยมโหด
เทียนเหอคอนโซเที่ยม เป็นหนึ่งในกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดในจีน พวกเขามีเทคโนโลยีระดับสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อุปกรณ์ที่เกี่ยวกับการบินและอวกาศ พวกเขาเข้ามาใน Earth Online ภายใต้นามของกลุ่มธุรกิจเทียนเหอ สาขาสำรวจอวกาศ เป็นสาขาที่ใหญ่ที่สุดของบริษัท ครอบคลุมกระทั่งกรมการบินแห่งชาติ
ในขณะที่ 6 ทรราขย์แห่งหานตานถูกจัดเป็นผู้นำ ลักษณะที่เหมือนกันของพวกเขาคือความเย่อหยิ่ง คนอื่นๆจึงไม่ค่อยชอบเจ้าหมิงเฉิง แต่พวกเขาต้องการเหรียญทอง จึงแอบซื้อ-ขายกัน ในเรื่องการเงิน หมิงเฉิงเป็นอันดับ 1 ในหมู่พวกเขา
โอหยางโชวไม่ได้กังวลว่า 6 ทรราชย์แห่งหานตานจะซื้อเหรียญทองได้มากมาย Earth Online เป็นเกมส์ที่สมดุลมาก โดยออกแบบการผจญภัยของแต่ละคนให้ใกล้เคียกับความเป็นจริง
สำหรับตอนนี้ ผู้เล่นสามารถซื้อของขั้นต้น เช่น พวกอาหารและเสื้อผ้า การซื้ออุกรณ์เป็นเรื่องยาก เงินเป็นสิ่งมีค่ามาก มันต้องใช้เวลา 1 เดือน กว่าผู้เล่นระดับสูงจะเริ่มเอาชนะอุปสรรคทางการเงิน การเริ่มต้นการซื้อเหรียญทองเป็นเรื่องฉลาด แต่ต้องปฏิบัติตามกฎของเกมส์
โดยทั่วไปแล้ว ฟอรั่มจะแบ่งออกเป็นหัวข้อต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นลอร์ดหรือนักผจญภัย เกมส์สมจริงมาก ไม่มีใครซื้ออะไรได้มากนัก มอนสเตอร์ที่ไม่ใช่มนุษย์จะดรอปของจากร่างกายเท่านั้นไม่มีอย่างอื่น
มอนสเตอร์ที่เป็นมนุษย์จะดรอปเงินและอุปกรณ์ แต่ตอนนี้ไม่มีใครมีเงินและอปกรณ์ และโจรส่วนใหญ่ก็ไม่มีเช่นกัน ของในร้านค้ามีราคาแพง และในวันแรกของเกมส์ มีเพียงไม่กี่คนที่มีอุปกรณ์ระดับสัมฤทธิ์ แม้จะมีอาวุธเขาก็ต้องใช้เงินในการบำรุงรักษามันอีก
ผู้เล่นลอร์ดยิ่งหนัก พวกเขามีหลายสิ่งที่ต้องสร้าง การสร้างหมู่บ้านจากทรัพยากรที่ได้จากการเริ่มต้นเพียงอย่างเดียวน้นไม่เพียงพอ พวกเขาไม่สามารถซื้อแปลนอาคารได้ ถ้าพวกเขาเดินเข้าไปในถิ่งทุรกันดารเพื่อการหาโชคแล้วไม่มีทหารอยู่เบื้องหลัง พวกเขาต้องสู้กับโจรเพียงลำพัง
ผู้เล่นที่ได้รับผู้ติดตามจากยันต์อันเชิญของพวกเขา พวกเขาจะสบายขึ้น อย่างน้อยผู้ติดตามก็ต่อสู้ได้บ้าง ผู้ที่บริหารดินแดนได้ไม่ดี อาจทำให้ดินแดนของเขาถูกยกเลิก
ด้วยเหตุผลดังกล่าวโอหยางโชวก็ตระหนักว่าเขาโชคดี ที่เขาได้ทำเควสการสร้างหมู่บ้านได้ 100 คะแนน ซึ่งได้รับรางวัลเป็น 100เหรียญทอง
ในขณะเดียวกันโอหยางโชวก็ต้องจำไว้ว่า เขาต้องตื่นตัวและไม่ประมาท เชาต้องทำงานอย่างหนักเพื่อรักษาข้อได้เปรียบในช่วงต้นของการพัฒนาศักยภาพดินแดน
ภาวะกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกของผู้เล่นจะเกิดขึ้นเพียงชั่วคราวเท่านั้น ตราบเท่าที่คุณสามารถผ่านมันไปได้ ช่องว่างระยะห่างของพวกเขาจะค่อยๆหดลง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 6 ทรราชย์แห่งหานตาน ซึ่งเป็นตัวแทนของกลุ่มผู้มีอำนาจ เงิน และมีผู้สนับสนุนมากมาย ในทางตรงกันข้าม เขาอยู่คนเดียว Earth Online เป็นเกมส์ที่เน้นการสร้างทีม จึงไม่มีผู้เล่นเดี่ยวคนใดสามารถเอาชนะผู้เล่นหมื่นคนได้
จากที่เขาจำได้ พอถึงจุดๆหนึ่ง ผู้เล่นจะเริ่มมองหาลอร์ดและเข้าร่วมเป็นพันธมิตร ดินแดนที่ดีจะดึงดูดผู้เล่นที่มีความสามารถ โอหยางโชวเชื่อมั่นในความสามารถของตน ในการบริหารคนของเขา
คนที่พยายามสร้างด้วยตัวคนเดียว ยากที่จะเติบโตได้ ต้องเชื่อมโยงกับคนอื่นๆถึงจะทำได้
โอหยางโชวเริ่มค้นหาข้อมูลทางประวัติศาสตร์ทุกชนิดบนอินเตอร์เน็ต ในช่วงชีวิตที่แล้วของเขา มีคำกล่าวที่ว่า ‘ถ้าคุณไม่รู้เรื่องประวัติศาสตร์ คุณไม่มีคุณสมบัติเป็นลอร์ด’
โลกของเกมส์นั้นถูกอ้างอิงมาจากประวัติศาสตร์ ถ้าคุณไม่คุ้นเคยกับประวัติศาสตร์แล้ว ไม่มีทางที่คุณจะทำความเข้าใจเกมส์ได้ โอหยางโชวได้ใช้หัวข้อนี้เป็นหนักในการทำงานวันนี้ และวางแผนในการปฏิบัติตามหลักการนี้ในระยะยาว
เวลา 16.30 น. ปิงเอ๋อกลับจากโรงเรียน ส่วนเสี่ยวหยูกลับมาเวลา 18.00 น. โอหยางโชวเป็นคนทำอาหารเย็น
ที่โต๊ะอาหารปิงเอ๋อบอกพี่ชายของเธอเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงเรียนวันนี้ เสี่ยวหมิงมีปัญหาและถูกครูลงโทษ เสี่ยวหลี่สวมชุดใหม่วันนี้ แต่มันถูกทำให้สกรปกโดยเสี่ยวฮัว ครูให้เขาขอโทษเสี่ยวหลี่ที่หน้าชั้นเรียน ผมถักเปียร์ในวันนี้ของเสี่ยวยี่ในวันนี้สวยมาก ดังนั้นพวกเธอจึงได้รู้จักกัน เสี่ยวยี่สอนวิธีการถักผมเปียร์ให้เธอ โอหยางโชวยิ้มขณะที่เขาฟัง
เขารู้มาโดยตลอดว่าการตายของพ่อ และแม่ เป็นเรื่องยากสำหรับปิงเอ๋อ เป็นเวลานานที่เธอเงียบ และไม่สนใจคนอื่น ทุกๆวันโอหยางโชวต้องคอยปลอบโยนเธอ และทำให้เธอมีความสุข ปล่อยให้เธอฟื้นตัวช้าๆอย่างต่องเนื่อง
สำหรับปิงเอ๋อ โอหยางโชวเป็นทั้งพี่ชายและพ่อของเธอ คนนอกไม่อาจเข้าใจความรู้สึกระหว่างพวกเขาได้ เหตุการณ์นั้นได้เปลี่ยนปิงเอ๋อที่เป็นลิงน้อยแสนซน เป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆเงียบขรึม ในชั้นเรียนเธอมีเพื่อนเพียง 2 คนเท่านั้น เฉพาะอยู่ต่อหน้าโอหยางโชวเธอถึงจะแสดงออกถึงความสุข
การที่สามารถมองดูการเติบโตของปิงเอ๋อ นั่นคือความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของโอหยางโชว
น่าเสียดายที่โอหยางโชวต้องเข้าเกมส์ทุกๆคืน เขาไม่มีเวลาร่วมกับเธอในการวาดภาพ ทำการบ้าน เล่านิทานให้เธอฟัง
เมื่อคิดว่าน้องสาวของเขาต้องนั่งทำการบ้านคนเดียวทุกคืน หัวใจของโอหยางโชวก็เจ็บปวด นี่เป็นสิ่งที่เขายากจะยอมรับ
มองขึ้นไปเสี่ยวหยูนั่งตรงข้ามกับเขา โอหยางโชวเริ่มมีความคิดใหม่ หลังจากทานอาหารเสร็จเสี่ยวหยูรีบไปล้างจาน เห็นได้ชัดว่าครอบครัวของเธอสอนเธอมาดี รอให้เธอเสร็จจากงานล้างจาน โอหยางโชวให้ปิงเอ๋อกลับไปที่ห้องของเธอเพื่อทำการบ้าน เขาพูดกับเสี่ยวหยู “รอซักครู่ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”
คิดถึงเหตุการณ์ที่น่าอายตอนเช้า ใบหน้าของเสี่ยวหยูก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว และพูดติดอ่าง “อะ...นายอยากพูดอะไรกับฉัน”
เมื่อเห็นเธอแสดงท่าทางแบบนั้น โอหยางโชวก็เกาศีรษะ “มันสำคัญ และคงใช้เวลาไม่นานหรอก”
‘สำคัญ? ฉันไม่รู้ว่าเขาจะพูดอะไร? หรือเขาจะบอกว่า ฉันจะรับผิดชอบทุกๆอย่าง?’ เสี่ยวหยูคิดกระวนกระวายขณะนั่งบนโซฟา
เมื่อเห็นเสี่ยวหยูทำตัวแปลกๆ เขาก็กล่าวออกไป “เธอรู้ใช่มั้ยว่าเมื่อวานฉันเริ่มเล่นเกมส์ที่ชื่อว่า Earth Online เกมส์นี้สำคัญมากสำหรับฉัน และฉันต้องเข้าเกมส์ทุกๆคืนเวลา 20.00 น.”
“อ๊า?หรอ?” เธอตอบแบบงงๆ ‘เดี๋ยวก่อนนะ เขาไม่ได้พูดถึงเรื่องเมื่อเช้า เขาลืมไปแล้วงั้นหรอ โรคจิต! ขี้โกง!’ ความคิดของผู้หญิงไม่อาจคิดเดาได้
เมื่อเห็นโอหยางโชวมองแบบแปลกๆ เสี่ยวหยูต้องการตบเขาด้วยรองเท้าของเธอ ในเวลานั้น เธอพยายามปกปิดอารมณ์ที่น่าอายของเธอ และฝืนยิ้มออกมา “อ่า! ห๊า! ใช่! โปรดว่าต่อ!”
ไม่ว่าเขาจะหัวช้าในเรื่องนี้แค่ไหน โอหยางโชวก็รู้ว่าเธอมีปัญหา แต่สิ่งที่เขาทำได้ก็คืออดทน และแสร้งทำเป็นว่าไม่เห็นอะไร เขากล่าวต่อว่า “ที่จริงสิ่งที่ฉันจะพูดนั้นง่ายมาก ในช่วงกลางคืนเธอช่วยดูแลปิงเอ๋อแทนฉันได้มั้ย? เธอต้องคนรับฟัง และเล่านิทานก่อนนอน ตราบเท่าที่เธอสามารถช่วยได้ บอกเงื่อนไชมาได้เลย”
“โอ้! เรื่องนั้นหรอ ไม่มีปัญหาหรอก ฉันชอบปิงเอ๋อ ฉันเป็นเธอเป็นน้องสาวตัวน้อย ไม่จำเป็นต้องมีเงื่อนไชอะไร ตราบเท่าที่นายทำอาหารเย็นสำหรับพวกเราทุกคืน ฉันจะช่วยดูแลเธอเอง” ซุนเสี่ยวหยูกล่าวตอบ
“ขอบคุณที่ช่วย ขอบคุณ” โอหยางโชวกล่าว และไม่ได้พูดมาก พวกเขาคิดเหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องพูดมาก
โอหยางโชวไปที่ห้องของปิงเอ๋อ เห็นเธอนั่งทำการบ้านที่โต๊ะ เธอน่ารักมาก น่ารักมากพอจะฆ่าคนได้
โอหยางโชวกลับไปที่ห้องของเขาหลังจากหอมแก้มปิงเอ๋อ แม้ว่าปิงเอ๋อจะไม่ค่อยมีความสุข แต่เธอก็รู้ดีว่าไม่ควรรบกวนพี่ชายของเธอ
