Chapter 23: การอัพเกรดถังเชื้อเพลิง

ครึ่งทางผ่านไป เจียงลู่ฉีผ่าน ร้านฮาร์ดแวร์ขนาดใหญ่ เขาหยุดและไปนำเครื่องกำเนิดดีเซลมา และ ถังดีเซลขนาดใหญ่ ร้านฮาร์ดแวร์นั้นถูกบอกโดย เหวินเซี่ยวเทียน

 

ร้านฮาร์ดแวร์นั้นเปรียบเสมือนกับแหล่งขุมทรัพย์ มีเครื่องมือมากมาย ยกตัวอย่างเช่น ค้อน สว่านไฟฟ้า นั้นถูกหยิบขึ้นมาไว้บนรถ MCV แม้ว่ารถตู้ที่พังเละเทะ แต่ก็ยังสามารถกองสูงขึ้นมาได้ พื้นที่ที่จำกัดอย่างมาก ทำให้เจียงรู้ฉีตระหนักว่า มีความจำเป็นอย่างมากในการอัพเกรดพื้นที่ของ รถ MCV

 

มันมีหลายอย่างให้อัพเกรด แต่เขาจะสามารถหานิวเคลียสกลายพันธุ์ได้อย่างไร? หมูป่านั้นสามารถฆ่าทุกคนได้!

 

เจียงลู่ฉี พบกับซอมบี้ที่ป้วนเปี้ยนอยู่บนเขาตลอดทาง รถ MCV นั้นได้รับความเสียหายมา แต่มันก็ไม่มีปัญหาในการฆ่าซอมบี้ธรรมดา

 

มันใช้เวลาทั้งวัน ก่อนที่เจียงลู่ฉีจะไปถึงจุดหมาย มันเป็นตึกสามชั้นดูล้าสมัย ตั้งอยู่กลางเขตขนาดใหญ่ หลายพันตารางเมตร สนามนั้นมีกำแพงคอนกรีตล้อมรอบไว้ ในขณะที่บนกำแพงนั้นมีเศษกระจกวางไว้เพื่อป้องกันการขโมย ประตูนั้นกว้าง 6ถึง7เมตร เพียงพอที่จะให้รถสองคันนั้นขับเข้าไปพร้อมกันได้ และประตูมันเก่าเกือบจะพังแล้ว และข้างบนของประตู นั้นมีหอกวางไว้มากมาย มันเหมือนไดรับการป้องกันเล็กน้อย

 

ในประเทศที่ล้าถอย ประตูเหล็กขนาดใหญ่และสนามอันกว้างขวางเช่นนี้ และตึกสามชั้น มันค่อนข้างที่จะเป็น ตึกที่หรูเป็นอย่างมาก ป้ายเหล็กบนหน้าประตูนั้นล่วงหล่นอยู่กับพื้น ถูกทำให้สั่นโดยแรงของลม และทำให้เกิดเสียงขึ้นมา เจียงลู่ฉีนั้นเห็นคำพูดตัวใหญ่ๆ 7 ตัวบนป้าย “สถานีฟูหวาง เพื่อการรีไซเคิลขยะ” และมีคำอธิบายเล็กๆตามมา “เก็บเกี่ยววัสดุก่อสร้างที่ใช้แล้ว รถที่พัง เหล็ก ทองแดง อลูมิเนียม พลาสติก เศษกระดาษ......” ตามคำพูดของเหวินเซี่ยวเทียนนั้น ที่นี่คือสถานที่รีไซเคิลที่ใหญ่ที่สุดในบริเวณแถวนี้ มันเป็นบริษัทที่ชื่อว่า “บริษัทฟูหวางของการใช้ทรัพยากรทดแทนในการรีไซเคิล จำกัด”

 

การรวมกันของชื่อพื้นบ้านและสมัยใหม่นั้นทำให้เขารู้สึกไม่สะดวก แต่ สถานีรีไซเคิลนั้นค่อนข้างมีขนาดใหญ่ ก่อนอื่น มันเป็นบริษัท ซึ่งมันเป็นเหตุผลที่ทำไมเจียงลู่ฉีเลือกที่แห่งนี้ เจียงลู่ฉีนั้นจอดรถ MCV และกดปุ่ม เชือกพ่วงข้างหลังนั้นถูกตัดโดยอัตโนมัติ ก่อนอื่นนั้น เขารู้ว่ามันไม่มีอะไรเกี่ยวกับสถานีรีไซเคิลเลย รถตู้ข้างหลังนั้นเป็นอุปสรรคอย่างมากในขณะที่

กำลังต่อสู้ ประตูนั้นเหมือนกับแยม เขาเหยียบไปที่คันเร่ง หลายพันตารางเมตรนั้นเต็มไปด้วย “ทรัพยากรทดแทน” นอกจากทรัพยากรพวกนี้ มันก็ยังมีรถยกของอยู่

 

“ปี้น ปี้นๆๆๆ!”

 

เจียงลู่ฉีนั้นโยกแตรโดยตรง ดังนั้นมันน่าจะมีซอมบี้ที่ถูกดึงดูดความสนใจด้วยเสียงของแตร แต่ที่นี่มันค่อนข้างที่จะรกร้าง  และไม่มีใครอาศัยอยู่ในรัศมี 8ไมล์ ซึ่งมันไม่สามารถดึงดูดซอมบี้ได้มากนัก

 

ในไม่ช้า มันก็มีเสียงคำรามต่ำดังออกมาจากข้างในตึก และมีซอมบี้มากกว่าโหลโผล่ขึ้นมา พวกมันนั้นเร่งรีบที่จะพุ่งเข้าไปหารถ MCV ให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกมันจะทำได้ เจียงลู่ฉีโล่งใจ ที่มันไม่มีสัตว์ป่ากลายพันธุ์ ซึ่งถ้ามันมีสัตว์ป่ากลายพันธุ์ละก็ เขาจะต้องหนีอย่างเดียว โดยทิ้งรถตู้ที่ใส่เนื้อหมูป่าไว้ ซึ่งมันเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของสัตว์ป่า

 

ถึงแม้ว่าระบบเร่งความเร็วโดยฉับพลันนั้นยังไม่ได้รับการซ่อมแซมก็ตาม การเร่งความเร็วๆอย่างช้าๆนั้นยังสามารถทำได้ โดยสภาพที่ดีขึ้น ความเร่งของรถนั้นมากกว่า 150กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งมันไม่มีปัญหาในการหลบหนีจากสัตว์ป่า

 

[ ฉันจะช่วยให้พวกนายได้นั่งเอง! ] เมื่อมองเห็นซอมบี้พุ้งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เจียงลู่ฉีเหยียบไปที่คันเร่ง

 

“บูมมมม! บูมมม! บูมม!”

 

มันเหมือนกับการเล่นโบว์ลิ่ง ที่ปามันลงไปบนลู่และสไตรค์ ซอมบี้จำนวนมากนั้นถูกกระแทกจนล้มลงไปบนพื้น และซอมบี้บางตัวนั้นพุ่งลอยไปกระแทกกับกองขยะและตาย

 

เจียงลู่ฉีนั้น ระมัดระวังอย่างมาก เขาขับรถเหยียบซากซอมบี้ด้วยการถอยหลังและพุ่งไปข้างหน้า หลายๆรอบ เพื่อมั่นใจได้ว่าซอมบี้ทุกตัวนั้นถูกฆ่า เขาก็ยังบีบแตรต่อไปอีกห้านาที เพื่อมั่นใจว่ามันจะไม่มีซอมบี้ที่อยู่แถวนี้อีกแล้ว หลังจากนั้นเขาก็ลงออกมาจากลง

 

“เหวินเซี่ยว ไปที่ประตูและเป็นยามเฝ้าให้หน่อย ถ้าเธอเหนื่อยเมื่อไหร่ มันมีตึกเล็กๆอยู่และก็นอนพักมันซะ มันไม่น่าจะมีซอมบี้อยู่แถวนี้แล้วละ”

 

“อ่า... แล้วพี่ละ...”

 

“ฉันจะซ่อมรถ!” เจียงลู่ฉีตอบอย่างสั้นๆ เขานั้นไม่ได้ต้องการให้เหวินเซี่ยวเทียนนั้นเห็นกระบวนการซ่อมแซมและอัพเกรด ดังนั้นเขาต้องหาอะไรให้เธอทำ

 

เหวินเซี่ยวนั้นกระพริบตาของเธอและคิดเกี่ยวกับเรื่องการซ่อมรถ [ผู้ชายที่ร่ำรวยคนนี้ ยังรู้เกี่ยวกับการซ่อมรถอีกหรอ?]

 

แต่เมื่อคิดเกี่ยวกับการที่เขาสามารถเปลี่ยนจากรถอันทรุดโทรมได้อย่างน่ากลัว เธอนั้นเชื่อว่าเขานั้นเป็นผู้ที่ชื่นชอบรถเป็นอย่างมาก แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงรถมินิบัสอาจจะทำด้วยด้วยทีมงานของเขาก็ตาม

 

คนรุ่นหลังอันร่ำรวยนั้นที่มีความสามารถในการซ่อมรถได้ เขานั้นโคตรจะมีพรสวรรค์เลย! เหวินเซี่ยวเทียนนั้นรู้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นหยิบอุปกรณ์ซ่อมรถมามากมายจากร้านซ่อมรถยนต์ และร้านฮาร์ดแวร์ ซึ่งเขาน่าจะซ่อมรถของเขาคนเดียวจริงๆนั่นแหละ

“เหวินเซี่ยวเทียน ในขณะที่ฉันกำลังซ่อมรถอยู่หน่ะ ฉันจำเป็นต้องใช้ความเงียบ และคิดเกี่ยวกับการปรับปรุงรถด้วย ดังนั้นอย่ารบกวนฉันด้วย บางทีมันการซ่อมรถอาจจะมากกว่าวันหนึ่ง อย่าลืมเอาอาหารไปด้วย ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอ และถ้ามีเรื่องอะไรก็ตามเกิดขึ้น เธอแค่ตะโกนเรียกชื่อฉันก็พอ”

 

เจียงลู่ฉีขับรถMCV ไปจอดยังที่จอดรถ ซึ่งมันมีพื้นที่หลายร้อยตารางเมตร ในขณะที่เหวินเซี่ยวเทียนนั้นไปที่ประตูทางเข้าเพื่อที่จะเป็นยามเฝ้าระวัง สถานีรีไซเคิลนั้นมีของหลายอย่าง เจียงลู่ฉีนั้นต้องการไปย้ายที่โรงเก็บของ การขนย้ายเหล็กไม่กี่ร้อยกิโลกรัม ทองแดง พลาสติก และอื่นๆ นั้นง่ายกว่าการที่จะเก็บน้ำมัน และตัดเนื้อหมูป่าสิบตันเป็นอย่างมาก เจียงลู่ฉีนั้นจะอัพเกรดถังเชื้อเพลิงเป็นอย่างแรก และหลังจากนั้นก็จะซ่อมรถ MCV

 

เขาเห็นบางส่วนของโครงสร้างตึกนั่งร้าน (โครงสร้างที่ก่อสร้างไว้ชั่วคราว เดี๋ยวรื้อออก) และวางแผนว่าจะใช้พวกมันในฐานะเหล็ก แต่ นั่งร้านมือสองเหล่านี้ มีกากปูนซีเมนต์ติดอยู่เป็นจำนวนมาก เจียงลู่ฉีค่อนข้างที่จะไม่พอใจ ส่วนเศษเหล็ก ส่วนมากของมันนั้นสนิมขึ้น ทองแดงนั้นหายากเป็นอย่างมาก เจียงลู่ฉีเจอเพียงแค่หม้อไฟเท่านั้น ซึ่งมันไม่เพียงพออย่างแน่นอน

 

อย่างไรก็ตาม เขานั้นมึนงงเป็นอย่างมาก เมื่อเขาพบว่ามีวัสดุก่อสร้างในคลังของสถานีรีไซเคิลเป็นจำนวนมาก หลังจากที่เขาปลดล็อคคลังสินค้า และค้นพบว่าข้างในคลังสินค้านั้น มีห่อสีดำและแร่เหล็กสีฟ้า อลูมิเนียม วัสดุก่อสร้าง แผ่นลวดทองแดง ท่อทองแดง ท่อพลาสติกแบรนใหม่ชื่อ PPR และท่อ PVC

 

คุณภาพของมันนั้นค่อนข้างดี แล้วทั้งหมดนี้ทำไมมันถึงถูกเรียกว่าขยะละ?

 

หลังจากที่ครุ่นคิดเป็นเวลาชั่วครู่หนึ่ง เขาเข้าใจว่าบางครั้ง พวกบริษัทก่อสร้างนั้นสร้างนั้นจะสร้างวัตถุดิบวัตถุดิบบางอย่างอย่างและขายให้พวกเขา สถานีรีไซเคิลนั้นจะทำตัวเป็นธนาคารกลาง และจะช่วยพวกเขาในการแลกเปลี่ยนสิ่งของพวกนี้ และได้รับผลประโยชน์จากมัน ซึ่งมันคุ้มค่าสำหรับเจียงลู่ฉีที่จะใช้พวกมันเป็นวัตถุดิบชั้นเลิศ และแน่นอน เขานั้นไม่ได้ต้องการใช้ของที่มีคุณภาพแย่ๆ

 

เจียงลู่ฉีตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาเหมือนกับกระรอกตัวน้อยๆ ที่ขนวัสดุมาก่อสร้างรังของตัวเอง

 

รถMCV นั้นไม่ใช่เพียงแค่เป็นฐานสำหรับรบสำหรับเขา แต่มันคือบ้านสำหรับเขาเช่นกัน วัตถุดิบทั้งหมดจะถูกเก็บเกี่ยวทั้งหมดในไม่ช้า และเมล็ดพันธุ์แห่งดาวเริ่มต้นที่จะแสกนและเปลี่ยนแปลงพวกมัน เขาอัพเกรดถังเชื้อเพลิงเป็นอันดับแรก และ ในเวลาไม่นานเสียงคำรามของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลก็ดังขึ้นมา เจียงลู่ฉีนั้นเชื่อมต่อเข้ากับแหล่งจ่ายไฟ และเริ่มต้นที่จะซ่อมแซมรถ MCV

 

พระอาทิตย์ขึ้น.... พระอาทิตย์ตกดิน..... วันทั้งวันได้ผ่านไป...

 

เมื่อเจียงลู่ฉีตื่นขึ้น รถMCV ได้มีการดัดแปลงเป็นที่เรียบร้อย รถ MCV สภาพได้เหมือนกับในตอนแรกก่อนได้รับความเสียหาย และถังน้ำมันนั้นเหมือนไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย แต่ข้างในนั้นมีพื้นทีขนาด10ลูกบาศก์เมตรเพิ่มเข้าไปข้างใน เมื่อเติมน้ำมันเบนซินเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมันอีกต่อไป