ตอนที่33

ฉันรู้สึกอึดอัดมากเลยที่อยู่แบบนี้ แบบนี้ที่ว่าก็คืออยู่ในรถกับพี่เบสสองคน

 

“ทำไมเธอถึงได้เป็นผู้บริหารโรงแรมนางฟ้าโฮสได้ล่ะ ??”

 

นั่งได้สักพักอยู่ๆเข้าก็ถามเรื่องของฉันขึ้นมาเฉยเลย ฉันจะตอบเขายังไงดีล่ะตอบยังไงไม่ให้เขารู้ฉันเป็นเด็กอ้วนแฟนเก่าของเขานะ

 

“เอ่อ..คือว่าเจ้าของโรงแรมเขาเป็นคนมอบหมายหน้าที่ให้กับฉัน เพื่อให้ฉันมาทำงานแทนเขาที่นี่ให้เป็นผู้บริหาร”

 

ประมาณนี้แหละเอาความจริงให้เขาได้รู้ ดีนะแค่ถามเรื่องนี้ไม่ได้ถามว่าแล้วฉันไปทำงานกับเขาได้ยังไงอะไรแบบนั้น

 

“เขาคงเชื่อใจเธอมากเลยสินะเลยให้เธอเป็นผู้บริหารที่โรมแรมแห่งนี้น่ะ แต่ก็ช่างมันเถอะนะเป็นเรื่องของเธอไม่ใช่เรื่องของฉัน”

 

แล้วจะถามทำไมในเมื่อมันเป็นเรื่องของหนูเนี่ยพี่เบส พี่เบสดูเปลี่ยนไปมากหลังจากที่ฉันไปต่างประเทศ พอกลับมาเหมือนคนไม่รู้จักกันคำพูดคำจาของพี่เขาก็ดูเปลี่ยนไป เหมือนกับว่าเขาไม่ชอบฉันยังไงก็ไม่รู้ ขับรถไปได้สักพักทางที่ไปก็เปลี่ยนไป เหมือนกับว่าเขาจะพาฉันไปที่บ้านของฉันเสียมากกว่า

 

“นายจะพาฉันไปไหน ?? ฉันจะไปที่ทำงานนายพาฉันมาที่นี่ทำไม”

 

ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าเขาจะทำอะไรของเขา ทำไมถึงไม่อยากให้ฉันไปทำงานถึงขนาดนั้น

 

“เธอยังไม่หายดีหรอกเชื่อฉันสิ เธอจะไปที่ทำงานสภาพแบบนี้ยังงั้นหรอ ผู้บริหารโรงแรมสภาพเน่าๆอาบน้ำก็ไม่อาบ เหม็นตายเลยอะ”

 

นี่มันว่ากันชัดๆเลย แต่จะว่าไปพี่เบสก็พูดถูกนะจะให้ผู้บริหารโรงแรมไปสภาพนี้โดนว่าตายเลย ฉันลองดมกลิ่นของตัวเองว่ามีกลิ่นไป แต่รวมๆมันก็ไม่ค่อยมีกลิ่นนี่ อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นตัวของฉันก็เลยไม่ค่อยได้กลิ่น คนอื่นอาจจะได้กลิ่นก็ได้มั้ง

 

“ถ้าพูดขนาดนั้นแล้วกลับบ้านก็กลับบ้าน แต่กลับบ้านไปอาบน้ำอาบท่าแล้วก็ไปทำงานต่อ”

 

ฉันไม่สนหรอกว่าเขาจะพูดยังไงกับฉัน แต่ฉันจะไม่มีวันละทิ้งหน้าที่ของตัวเอง เพราะว่าฉันเหม็นเน่าหรอกนะย๊ะ เมื่อรถจอดถึงหน้าคอนโดของฉันฉันก็รีบลงจากรถทันที

 

“ขอบคุณนะที่มาส่งฉันแล้วก็มารับฉัน” ฉันพูดจบฉันก็ปิดประตูรถแล้วเดินขึ้นไปในทันที แต่ว่าพี่เบสจะลงรถมาแล้วก็จับแขนของฉันเอาไว้

 

“มีอะไรหรอ” ฉันพูดขึ้นมาฉันมองหน้าไปหาพี่เบส พวกเราสองคนสบตากันมันทำให้ฉันใจเต้นแรงขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่ได้อย่าคิดกับพี่เขาแบบนั้นเราจะไม่คิดถึงเรื่องพวกนั้นเด็ดขาด ฉันรีบหลบตาพี่เขาจะได้ไม่ต้องรู้สึกกับพี่เขาอีก

 

“เธอทำโทรศัพท์หล่นไว้ที่รถของฉันแหละ”

 

ฉันมองไปที่โทรศัพท์ของฉันก่อนจะหยิบมันออกจากมือของพี่เบส

 

“ขอบคุณที่เอามาให้ฉันอีกที งั้นฉันไปก่อนนะฉันจะรีบไปอาบน้ำทำงาน”

 

พอฉันพูดจบฉันก็กำลังจะเดินเข้าไปในตึก แต่อยู่ๆหน้าของฉันก็มืดทำให้ฉันแทบจะล้มลงไป พี่เบสวิ่งเข้ามาจับตัวของฉันเอาไว้พอดี

 

“เฮ้ยเป็นอะไรหรือเปล่าอยู่ดีๆถึงจะวูบลงแบบนั้นล่ะ”

 

พี่เบสดูตกใจกับสิ่งที่พี่เขาเห็นมาก แต่ว่าฉันคิดว่าฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ

 

“ฉันไม่เป็นอะไรๆพอดีสะดุดหินเมื่อกี้นี้” ฉันพูดจบก็กะว่าจะเดินไปต่อจะได้ไม่ต้องเจอพี่เบส แต่มันกลับทำให้ฉันจะล้มลงไปอีกครั้งด้วยอาการหน้ามืด พี่เบสพยุงฉันอีกครั้งหนึ่ง

 

“ฉันว่าฉันพาเธอขึ้นไปข้างบนเองดีกว่า มาเถอะฉันจะพาเธอไป”

 

เขาพูดจบเขาก็พาฉันเดินขึ้นไปข้างบนตึกแล้วไปที่ห้องฉัน //ติ๊ด// พี่เบสหยิบบัตรมาตอกที่ประตู ก่อนจะเปิดประตูแล้วพาฉันเข้าไปข้างใน พาเดินไปยังห้องของฉันก่อนจะวางฉันลง เขาเอามือของเขาแตะที่หน้าผากของฉันก่อนจะรีบเอามือออก

 

“นี่หัวของเธอมันร้อนมากเลยนะ เธอไม่สบายทำไมไม่บอกฉันเนี่ย”

 

เขาเดินออกไปก่อนจะหายไปสักพักแล้วกลับเข้ามาพร้อมกับอ่างและผ้าเช็ดหน้า

 

“มาฉันจะเช็ดตัวของเธอก่อนมันจะได้หายร้อน” จากนั้นพี่เบสก็จับมือของฉันไป แล้วก็เอาวางไว้ที่ตักของพี่เขา ก่อนที่จะใช้ผ้าเช็ดหน้าจุ่มลงอ่านน้ำอุ่นแล้วก็บิดหมาดๆ แล้วก็เอามาเช็ดที่แขนของฉันอย่างเบามือ

 

“นี่นายกำลังทำอะไรของนายน่ะ มันร้อนมากเลยนะมันไม่ได้อุ่นแล้ว”

 

น้ำมันไม่อุ่นแต่มันร้อนเสียมากกว่า แต่เขาก็ไม่หยุดเช็ดมือของฉันและยังทำต่อไป

 

“ทนหน่อยไม่ได้หรือไง ทนไปก่อนเดี๋ยวมันก็จะเสร็จแล้ว เธออยากจะหายไปทำงานไหมล่ะ”

 

ฉันเงียบลงก่อนที่เขาจะเริ่มเช็ดแขนเช็ดขาของฉันต่อ จากนั้นเขาก็เดินไปเอาผ้ามาอีกผืนก่อนที่จะจุ่มลงไปในน้ำอุ่นแล้วบิดหมาดๆอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เขาเอามาไว้ที่หน้าผากของฉัน

 

“เอาล่ะเสร็จเรียบร้อยแล้วนอนลงซะพักให้ไข้มันจางลงก่อน แล้วอย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลังเข้าใจหรือเปล่า”

 

ฉันไม่ไหวแล้วอย่างที่บอกฉันคงต้องนอนพักแล้วล่ะ . .