TXV – 36 หลงบิงปรากฎตัว !
TXV – 36 หลงบิงปรากฎตัว !
ย้อนความกลับไปในขณะที่เซี่ยเหล่ยทำงานในบูรพาอุตสาหกรรมแห่งนี้ เขาได้ทุ่มเทเวลาในการทำงานทั้งหมดเพื่อที่จะได้รับเงินจำนวนหนึ่งล้านหยวน…..
ในวันนั้นเซี่ยเหล่ยกลับมายังที่พักของเขา เขาถอดเสื้อผ้าและลงไปในแช่ในอ่างน้ำร้อนตอนนี้เขากำลังเพลิดเพลินกับน้ำอุ่นๆที่อยู่กับรอบตัวเขา เขารู้สึกผ่อนคลายและคลายความเหน็ดเหนื่อยจากที่ทำงานมาตลอดทั้งวัน
เกร็ก...เกร็ก… เสียงส้นของรองเท้าดังมาอย่างช้าๆจากด้านหลังของเขา
เสียงนี้ทำให้เซี่ยเหล่ยเริ่มระแวง “สือจิงชิว ? คุณหรอ ? ผมบอกคุณใช่มั้ยว่าให้ออกไปจากห้องผม ? ถ้าคุณยังดื้อด้านผมจะโทรหาประธานหนิง”
เกร็ก...เกร็ก…เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“คุณนี่ จริงๆเลย….” เซี่ยเหล่ยหันหน้าไปมองว่าใครกำลังเดินมา
และคนที่เดินมาไม่ใช่สือจิงชิวแต่เป็น….หลงบิง !
กระโปรงสีดำและใบหน้าที่เย็นชาของเธอปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาจะทำให้บรรยากาศในห้องนั้นเย็นลงจนแทบอยากหยุดหายใจ......
เซี่ยเหล่ยหันหน้ากลับไปจากนั้นเขาเอาตัวเองจุ่มลงในอ่างและเขาก็เริ่มกังวลว่าน้ำบริเวณนั้นใสมากไม่มีอะไรปกปิดจุดสำคัญของเขาเลย การปรากฏตัวของหลงบิงต่อหน้าเขาทำให้เขารู้สึกไม่พอใจและรู้สึกลำบากใจในเวลาเดียวกัน
หลงบิงเดินไปรอบๆอ่างอาบน้ำของเซี่ยเหล่ยจากนั้นเธอนั่งตรงข้ามอ่างอาบน้ำของเขา เธอมองมาที่เซี่ยเหล่ย “ฉันจะกลับเมืองชิงตู่ ฉันจึงอยากเจอคุณก่อนที่จะออกเดินทาง”
เซี่ยเหล่ยอยู่ในอาการตื่นตระหนก เขาถามอย่างช้าๆว่า “ผมกำลังอาบน้ำ….. ไว้คุยกันหลังผมอาบน้ำเสร็จได้ไหม”
“ฉันไม่สนใจเรื่องนี้หรอก....” หลงบิงกล่าว
เซี่ยเหล่ยไม่มีวิธีที่จะไล่เธอออกไปหลังจากที่เธอปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาอย่างกระทันหัน
“ฉันคิดเสมอว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดาแต่คุณทำให้ฉันแปลกใจมากขึ้น ในตอนนี้ชิ้นส่วนที่คุณกำลังทำอยู่นั้นเป็นของบูรพาอุตสาหกรรมจำเป็นต้องมีเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าเท่านั้นถึงจะทำได้แต่คุณสามารถทําด้วยความสามารถของตัวคุณเอง ฝีมือของคุณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆคุณสามารถบอกฉันได้ไหมว่าคุณทำมันได้ยังไง ?”
“มันคงดีกว่านี้ถ้าคุณไม่ถามในสิ่งที่คุณไม่ควรรู้” เซี่ยเหล่ยกล่าว
หลงบิงชะงักไปครู่หนึ่ง เธอนึกขึ้นมาว่าประโยคนี้เป็นประโยคที่เธอเคยพูดกับเขาในสำนักงานโบราณคดีหลังจากที่หนิงจิงหมดสติสติไป ในครั้งนี้เซี่ยเหล่ยใช้ประโยคเดียวกันในการตอบคำถามของเธอ
“คุณมาที่นี่เพื่อมาถามผมแค่นี้ ?” เซี่ยเหล่ยถาม
หลงบิงเปิดกระเป๋าออกมาและหยิบเช็คเงินสดวางไว้ข้างๆอ่างอาบน้ำ
ตาซ้ายของเซี่ยเหล่ยมองเห็นได้ทันทีเลยว่ามันเป็นเช็คจำนวน 5 หมื่นหยวนถึงแม้ว่าเขาเห็นจำนวนเงินในทันทีแต่เขาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
“นี่คือเงินห้าหมื่นหยวน ของตอบแทนของคุณที่สามารถซ่อมเข็มทิศอันนั้นได้ ฉันรู้ว่าสำหนักงานโบราณคดีคงไม่จ่ายให้คุณหรอก ฉันเลยนำมาให้คุณ” หลงบิงกล่าว
“คุณนำเข็มทิศออกไปและทำให้พวกเขาไม่พอใจเป็นอย่างมากพวกเขาคงไม่จ่ายเงินให้ผมอยู่แล้วและในตอนนี้ผมก็ไม่ต้องการเงินเหล่านั้นแล้วด้วย เอากลับไปซะเถอะ !” เซี่ยเหล่ยกล่าว
“เงินนี้มันไม่ใช่ของฉันแต่มันเป็นเงินของรัฐบาล ฉันจะเอามันกลับไปถ้าคุณไม่อยากได้” หลงบิงกล่าว
“งั้นผมรับมันไว้ก็ได้ ขอบคุณ” เซี่ยเหล่ยยิ้มนี่เป็นการจ่ายเงินของรัฐบาล ? และแน่นอนว่าเงินนี้มันควรจะเป็นของผม
“ลองคิดดูดีๆแล้วคุณก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรคุณมีความสามารถซ่อนเร้นอยู่หลายอย่าง คุณอยากทำงานกับฉันไหม ?” หลงบิงกล่าว
“งานอะไร ?”
“ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ในตอนนี้” หลงบิงกล่าวต่อว่า “ถ้าคุณตกลงคุณจะถูกส่งไปที่สถานฝึกแห่งหนึ่งและคุณจะรู้ว่างานของคุณคืออะไรหลังจากที่คุณผ่านการทดสอบแล้ว”
เซี่ยเหล่ยมองไปที่หลงบิง “คุณเป็นคนที่มีความสามารถและคุณก็มีความสามารถพิเศษแบบที่ผู้หญิงคนอื่นไม่มี ?”
หลงบิงไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอจ้องมองไปที่เซี่ยเหล่ยแบบเงียบๆแล้วรอคำตอบของเขาอยู่
เซียเหล่ยหยุดคิดสักครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหัว “ผมเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งและผมยังมีน้องสาวที่ต้องดูแลผมไม่สามารถนำชีวิตไปเสี่ยงกับลูกกระสุนปืนได้ ดังนั้นผมไม่ขอตอบรับข้อเสนอของคุณ ตอนนี้ผมก็ทำงานได้ดีอยู่แล้วและไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งสิ้น”
“ผู้ชายที่ดีควรทำงานรับใช้ประเทศของตัวเองคุณเป็นคนที่มีฝีมือ ความแข็งแกร่งคุณอาจจะเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ก็ได้ ทำไมคุณไม่อยากทำงานรับใช้ประเทศของคุณ ?” หลงบิงกล่าว
เซี่ยเหล่ยหัวเราะ “ผมไม่เห็นด้วยกับความคิดของคุณ การรับใช้ประเทศไม่ใช่มีแค่วิธีเดียวมีหลากหลายวิธีที่สามารถทำได้เช่นการทำเกษตร การปลูกพืชผัก ตอนนี้ผมกำลังทำหน้าที่เป็นคนงานในการผลิตชิ้นส่วนและการก่อสร้าง นี่ไม่ใช่วิธีการรับใช้ประเทศหรอ ? ผมมีส่วนในการสร้างประเทศนี้ด้วยนะ !”
หลงบิงเริ่มขมวดคิ้ว “ฉันไม่สามารถโน้มน้าวคุณได้จริงๆแต่ยังไงฉันก็จะรอและฉันเชื่อว่าวันนั้นจะมาถึงคุณอย่างแน่นอน คุณจะเข้าใจฉันว่าฉันหมายถึงอะไร”
เซี่ยเหล่ยไม่ได้พูดอะไร แต่เขารู้สึกว่าวันนั้นจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน
หลงบิงยืนขึ้นจากที่นั่งของเธอ “ฉันอยู่ที่นี่นานแล้ว ฉันควรจะออกไปได้แล้วในตอนนี้ ฉันรู้ว่าน้องสาวของคุณกำลังจะเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยชิงตู่ คุณสามารถบอกให้เธอโทรหาฉันได้ทุกเมื่อถ้ามีเรื่องเดือดร้อน ฉันจะเป็นคนดูแลเธอเอง !”
“ขอบคุณ ผมจะบอกให้เธอรู้เอง” เซี่ยเหล่ยรู้สึกทึ่งกับความแน่วแน่ของเธอแต่เขาลืมไปว่าเขาเปลือยกายอยู่เขาลุกขึ้นมาอย่างสุภาพและจะเดินไปส่งเธอที่ประตู เมื่อเขาลุกขึ้นมาจากน้ำเขาก็คิดขึ้นได้ความน่าอายของเขาในทันทีเขารีบนำมือไปปิดส่วนลับของเขา……
ในช่วงเวลาสั้นๆใบหน้าของหลงบิงเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างฉับพลันเป็นภาพที่หาดูได้ยาก อย่างน้อยเซี่ยเหล่ยก็ไม่เคยเห็นเธออายแบบนี้มาก่อนตั้งแต่เขารู้จักเธอ…
ช่วงเวลานั้นก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วใบหน้าของหลงบิงก็กลับมาเป็นปกติแล้วเธอก็พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ไม่จำเป็นต้องเอามือมาปิดหรอก ฉันเคยเห็นมันมาแล้วมันน่าเกลียดมาก”
เซี่ยเหล่ยอึ้งถึงกับพูดไม่ออก….
“ลาก่อน” เธอหันหลังเดินออกไป เธอไม่หันมาเหลียวมองเขาอีก…
เซี่ยเหล่ยคลายมือของเขาและมองไปยังสิ่งลับในอ่างน้ำของตัวเอง “เธอเห็นจริงๆหรอ ? มันน่าเกลียดจริงๆหรอ ?” เขายืนขึ้นอีกครั้งและสูญเสียความมั่นใจในตัวเอง
ทันใดนั้นหลงบิงหันหลังกลับมา !
“เห้ย !” เซี่ยเหล่ยตะโกนออกมา จากนั้นเขาก็นำมือไปปิดส่วนลับของเขาอีกครั้งและก้มตัวลงจากนั้นเขาถามเธอว่า “คุณหันกลับมาทำไม !”
“ฉันไม่สนใจสิ่งนั้นของคุณตอนอาบน้ำหรอก”
การที่หลงบิงพูดแบบนั้นทำให้เซี่ยเหล่ยรู้สึกจุกเหมือนโดนหมัดตรงมาที่หน้าของเขา.....
“ฉันลืมของหน่ะ” หลงบิงเดินไปข้างอ่างอาบน้ำจากนั้นเธอเปิดกระเป๋าและหยิบบางอย่างขึ้นมา “นี่เป็นของขวัญจากฉันที่จะให้คุณ มันคือใบขับขี่รถยนต์”
เซี่ยเหล่ยรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก “ผมไม่เคยเรียนขับรถ นี่มันใบขับขี่รถยนต์นี่คุณเอามาได้อย่างไร ?”
“ฉันเป็นคนสอนขับรถหน่ะ” หลงบิงกล่าว
เซี่ยเหล่ยหัวเราะเขาคิดในใจว่า ‘หลงบิงสามารถทำให้เจียงหยู่ยี่เป็นหัวหน้าตำรวจได้นับประสาอะไรกับใบขับขี่รถยนต์ เรื่องแค่นี้คงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอเลย’
“ไปซื้อรถซะ มันจะสะดวกกว่าถ้าเราเจอกันอีกในอนาคต !”
เซี่ยเหล่ยยิ้มแบบเก้ๆกังๆ “ผมรู้อยู่แล้ว คุณคงไม่ให้อะไรผมฟรีๆหรอก”
หลงบิงไม่ได้พูดอะไรเธอหันหลังและเดินออกไป….
ในครั้งนี้เซี่ยเหล่ยรอเธอเดินออกไปจนกระทั่งพ้นระยะสายตาก่อนที่เขาจะลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำอย่างระมัดระวังจากนั้นเขาใช้ผ้าเช็ดตัวห่อร่างกายไว้อย่างแน่นหนา……..
****ในตอนถัดไปจะดำเนินเนื่อเรื่องต่อนะครับ... ส่วนตี้พูดถึงอดีตตอนที่เจอกับหลงบิง*****
