ตอนที่แล้วบทที่ 34 สามีของเธอ !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปTXV –  36 หลงบิงปรากฎตัว !

TXV –  35 ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเฉินตู !


TXV –  35 ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเฉินตู !

 

          5 วันต่อมา

 

          เซี่ยเหล่ยทำงานหมกตัวอยู่ในเวิกค์ช็อป  กระบวนการผลิตชิ้นงานจะทำต่อๆกันไปเรื่อยๆโดยที่พนักงานแต่ละคนจะมีหน้าที่แตกต่างกันออกไปและสุดท้ายชิ้นงานทุกชิ้นจะต้องผ่านมือของเซี่ยเหล่ยเป็นคนสุดท้ายหนึ่งล้านหยวนจะเป็นของเขาเมื่อเขาทำงานเสร็จ……

 

          “อาชาสายฟ้าเวิกค์ช็อปจะต้องมีการปรับปรุงมากขึ้นเมื่อเราได้เงินหนึ่งล้านหยวน เราจะสามารถซื้ออุปกรณ์และจ้างคนมาทำงานได้เยอะขึ้น เราจะได้ไม่ต้องทำงานหนักมากจนเกินไปโดยที่เราจะรอทำงานที่ไม่มีใครสามารถทำได้ในอาชาสายฟ้าเวิกค์ช็อป วิธีนี้จะทำให้เรามีเงินเข้ามาในร้านมากขึ้นและทำให้มีเวลามากขึ้นเพียงพอที่จะทำอย่างอื่น”

 

          หนึ่งล้านหยวนนี้สร้างแรงจูงใจให้แก่เซี่ยเหล่ยในทำงานเป็นอย่างมาก ความสามารถที่ไม่มีใครบนโลกนี้ทำได้ เขาสามารถทำงานยากๆให้กลายเป็นงานที่ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากได้ในทันที มันคงจะดีไม่ใช่น้อยถ้าทำงานเสร็จแล้วได้เงินก้อนโตเสมอ

 

          จริงๆแล้วเซี่ยเหล่ยกำลังมองไปยังพื้นที่รับรอบๆบริเวณเวิกค์ช็อป เขากำลังคิดว่าถ้ามีลูกค้าที่ให้ค่าจ้างมากกว่านี้จ้างเขาไปทำงานในโรงงานของลูกค้าคนอื่น เราควรจะทำอย่างไรดี

 

 

          ทันใดนั้นมีเสียงฝีเท้าคืบคลานเข้ามาใกล้ๆเขาหลังจากนั้นเขาก็หันไปดูคนที่เดินมาก็คือ หนิงเหยี่ยซานและสือจิงชิวพวกเขาเดินผ่านกลุ่มคนงานเข้ามาหาเซี่ยเหล่ยโดยตรง

 

          หนิงเหยี่ยซานกำลังคุยกับหญิงสาวคนหนึ่ง คนที่ยืนยู่ใกล้ๆเขาคือสือจิงชิวใบหน้าของเธอดูมีชีวิตชีวา และบ่งบอกได้เลยว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมาพร้อมกับ บอดี้กาด 4 คนที่รายล้อมเธอ ลักษณะของบอดี้กาดเหล่านี้ทุกคนเป็นมืออาชีพ.....

 

          สายตาของเซี่ยเหล่ยจ้องมองไปที่หญิงสาวคนนั้นและเธอทำให้เขาไปอยู่ในภวังค์ของเธอทันที.......

 

          หญิงสาวคนนี้เป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบเธอมีดวงตาที่อ่อนโยน เธอมีสติปัญญาที่เลิศเลอ ริมฝีปากของเธอมีสีแดงเป็นธรรมชาติดังเช่นกลีบดอกกุหลาบ รวมถึงรูปร่างของเธอช่างสมบูรณ์แบบซะเหลือเกิน ขาที่เรียวบาง เอวที่คอดเล็กน้อยหน้าอกที่ไม่ใหญ่จนเกินไปทำให้ผู้ชายหลายคนต่างหลงใหลในตัวของเธอ...

 

          ทำให้สือจิงชิวที่ยืนอยู่ข้างเธอดูจืดจางไปเลย เมื่อเทียบกับเธอคนนั้น

 

          เธอเป็นผู้หญิงที่สวยงามและสง่างามที่สุดตั้งแต่เซี่ยเหล่ยเคยเจอมาเลยในชีวิตของเขา เขารู้สึกมีความสุขมากที่ได้เห็นนางฟ้าลงมาเดินบนพื้นดิน

 

          “ทางนี้ครับ คุณเฉินตู” หนิงเหยี่ยซานพูดจาอย่างไพเราะในขณะที่เขาพูดกับเธอ

 

          ‘ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ? เธอมาที่นี่เพื่อดูชิ้นงานหรอ ?’  เซี่ยเหล่ยรู้สึกสงสัย

 

          หนิงเหยี่ยซานเดินทางผ่านเซี่ยเหล่ยไปพร้อมกับหญิงสาวคนนั้นและพวกเขาเดินเข้าไปยังห้องเวิกค์ช็อป หญิงสาวคนนั้นเดินตามเขาไปอย่างรวดเร็วจนแทบไม่ได้ชายตามองใครเลยแม้กระทั่งเซี่ยเหล่ย......

 

          เซี่ยเหล่ยคิดในใจว่าเธอจะชายตามามองเขาบ้าง แต่เธอก็ไม่หันมาหาเขาเลยตัวตนของเขาในตอนนี้ก็เหมือนก้อนหินริมทางที่ไม่มีใครสนใจ

 

          เซี่ยเหล่ย มองดูผู้หญิงคนนั้นค่อยๆเดินจากไปและมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา ‘สวยขนาดนี้คงมีผู้ชายหลายคนหมายปองเธออย่างแน่นอน’

 

          สือจิงชิวหันกลับมาหลังจากที่หญิงสาวคนนั้นได้เดินออกไปสักระยะหนึ่งแล้วจากนั้นเธอพุ่งตรงมาที่เซี่ยเหล่ยพูดขึ้นมาว่า “หยุดมองหน้าเธอได้แล้ว คุณสามารถมองเธอได้ก็ต่อเมื่อคุณมีฐานะเทียบเท่าเธอเท่านั้น”

 

 

          แต่แล้ว… เซี่ยเหล่ยก็มองเธอต่อไปและหันกลับมามองสือจิงชิวจากนั้นหัวเราะออกมา “ถ้าคุณสวยเท่าเธอ ผมจะมองคุณทั้งวันเลย”

 

          สือจิงชิวพูดออกมาเบาๆว่า “เหอะ ! ฉันรู้ว่าคุณคิดยังไงกับฉันและคุณให้ฉันอยู่ในฐานะอะไร ? คุณไม่รู้หรอว่าเธอเป็นใคร ?”

 

          “เธอเป็นใคร ?”

 

          “ผู้นำตระกูลเฉินตู - เฉินตู เทียนหยิน”

 

          “ตระกูล เฉินตู ?” เซี่ยเหล่ยส่ายหัว “ไม่เคยรู้จักชื่อนี้มาก่อนเลย”

 

          “คุณควรจะหาความรู้ใส่สมองคุณบ้างนะ” รอยยิ้มที่เย้ยหยันปรากฎบนใบหน้าของสือจิงชิว “ฉันจะบอกคุณให้นะตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในฝั่งตะวันออกของประเทศแห่งนี้ พวกเขามีสมบัตินับพันล้านหยวนรวมถึงเกี่ยวข้องกับอสังหาริมทรัพ เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี การที่ผู้ชายอย่างคุณจ้องมองผู้หญิงที่สูงส่งขนาดนี้คุณไม่มีโอกาสแม้แต่จะคิด ตื่นจากความฝันได้แล้วแค่คิดคุณก็ผิดแล้ว”

 

          เซี่ยเหล่ยหัวเราะออกมา “อย่าใช้คำพูดเหล่านั้นเพื่อให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาไว้ครอบครอง ไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไรเธอก็ดีดูดีกว่าคุณทุกอย่าง”

 

          “คุณ….” สือจิงชิวไม่มีเอ่ยอะไรออกมา

 

          “เอาล่ะ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกันอยู่ เอาล่ะเรามาคิดกันดีกว่าเฉินตู เทียนหยิน เธอมาที่นี่ทำไม ?”

 

          สือจิงชิวพูดว่า “เธอเป็นตัวแทนของกลุ่มเหวี้ยนเทียน เธอมาที่นี่เพื่อมาสำรวจโรงงานของเรา พวกเขาต้องการสร้างกังหันพลังลมและต้องใช้อุปกรณ์เป็นจำนวนมากซึ่งก็มีแต่บริษัทเราที่สามารถผลิตได้ดังนั้นเธอจึงมาที่นี่คุณไม่เห็นหรอว่าประธานหนิงต้อนรับเธอดีแค่ไหน ?”

 

          “อ๋อ…. ประธานหนิงอยากได้กลุ่มเหวี้ยนเทียนเป็นลูกค้า ?” เซี่ยเหล่ยกล่าว

สือจิงชิวถอนหายใจออกมา “ใช่แล้ว เราทั้งสองต่างเป็นผู้หญิงเหมือนกันแต่ทำไมเราถึงมีโชคชะตาที่แตกต่างกัน เหล่ย….บอกฉันหน่อยทำไมสวรรค์ถึงไม่มีความยุติธรรมกับฉันเลย”

 

          “อย่าคิดมากจนเกินไปถ้าคุณพอใจในสิ่งที่คุณมีอยู่คุณแค่นี้ก็มีความสุขแล้วล่ะ” เซี่ยเหล่ยกล่าว

 

          สือจิงชิวส่ายหัว “ฉันไม่อยากใช้ชีวิตย่ำอยู่กับที่ไปแบบนี้ ฉันอยากอยู่ในจุดที่ เฉินตู เทียนหยินยืนอยู่และฉันจะต้องทำมันให้ได้ด้วย”

 

          “คุณมีความทะเยอทะยานสูงเกินไป คุณลดความทะเยอทะยานลงหน่อยก็ได้นะ” เซี่ยเหล่ยกล่าว

 

          สือจิงชิวไม่สนใจกับคำพูดของเขา “ฉันไม่สนใจหรอก ที่ฉันมาวันนี้ฉันอยากมาคุยกับคุณเรื่องธุรกิจบางอย่างคุ ณอยากมีรายได้เสริมไหม ?”

 

          “อะไรนะ ? ลองพูดใหม่อีกที ?” เซี่ยเหล่ยกล่าว

 

          “คุณมีทักษะการทำงานที่เก่งกาจของคุณเอง ฉันก็มีทักษะในการพูดและการติดต่อกับผู้คนมากมายถ้าเราร่วมมือกัน พวกเราอาจจะได้เงินที่สามารถอยู่ได้ทั้งชีวิตเลยนะ”

 

          “คุณหมายถึง…. ?”

 

          “ฉันจะเอาใบสั่งสินค้าของลูกค้าทั้งหมดมาให้คุณและคุณก็จ่ายค่านายหน้าให้ฉัน”

 

          เซี่ยเหล่ยกำลังถูกล่อลวง…. สือจิงชิว เธอทำงานในองค์กรรัฐที่มีขนาดใหญ่เช่นบูรพาอุตสาหกรรมและเธอยังเป็นเลขาของประธานหนิง สามีของเธอก็มีบทบาทสําคัญในวงการแห่งนี้รายชื่อของลูกค้าทั้งหมดที่อยู่ในกำมือของเธอ เธอสามารถหยิบออกมาให้เซี่ยเหล่ยเมื่อไหร่ก็ได้ถึงแม้ว่าเขารู้ว่าตัวเองกำลังถูกหลอกล่อด้วยข้อเสนอพิเศษนี้แต่เขาก็ยังพูดอย่างไปตรงมาว่า “คุณต้องการค่านายหน้าเท่าไหร่ ?”

 

          “15 เปอเซ็นต์” สือจิงชิวพูดทันที

 

          เซี่ยเหล่ยหัวเราะ “อยากได้เงินก้อนใหญ่ แต่คุณไม่ทำอะไรเลยแถมคุณยังขอค่านายหน้าจากผมอีก 15 เปอร์เซ็นต์ ? คุณจะให้ผมลงไม้ลงมือหาวัสดุและคุณก็ได้เงินไป ฟรีๆอย่างนั้นหรอ ?”

 

          “งั้นคุณจะให้ฉันเท่าไหร่ ?” สือจิงชิวจ้องมองไปที่เซี่ยเหล่ย

 

          เซี่ยยื่นมือออกไป “5 เปอเซ็นต์”

 

          “น้อยเกินไป 10 เปอเซ็นต์ละกัน”

 

          “8 เปอเซ็นต์ตกลงมั้ย ?”

 

          “ตกลง” สือจิงชิวยื่นมือออกไปจับมือเซี่ยเหล่ย

 

          เซี่ยเหล่ยรู้สึกลังเลจากนั้นเขาก็ยื่นมือของตัวเองออกไปและจับมือมือเล็กๆที่อ่อนนุ่มของเธอจากนั้นเธอก็พูดอย่างตื่นเต้นกับเขาว่า “เดี๋ยวฉันจะติดต่อคุณกลับไปอีกที” สือจิงชิวปล่อยมือเซี่ยเหล่ยแล้วรีบเดินออกไปทันที

 

          เธอมีเจ้าเล่ห์กับเซี่ยเหล่ยคิดว่า 8% จะเป็น 8% สำหรับค่านายหน้าของลูกค้าแต่เมื่อเราสามารถมีลูกค้าเป็นของตัวเองเราก็จะไม่ต้องจ่ายค่านายหน้าอีกต่อไป…

 

          รักครั้งแรก ? เพื่อนเก่า ? มันไม่มีอีกแล้วทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของธรุกิจ

 

          หนิงเหยี่ยซานเดินไปพร้อมกับเฉินตู เทียนหยินจากนั้นเซี่ยเหล่ยก็กลับไปทำงาน แต่ภาพลักษณ์ของเฉินตู เทียนหยินยังคงติดตาเขา เขารู้สึกตลกกับตัวเองที่ไปร่วมมือกับคนอย่างสือจิงชัวได้ยังไง ?

 

          ‘ผู้หญิงแห่งตระกูลเฉินตูมีค่านับพันล้านหยวนทำไมเราถึงคิดไม่ได้นะ ? สิ่งที่นางแม่มดสือจิงชัวพูดก็ถูก เราควรจะตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อให้ได้รับเงิน 1 ล้านหยวนเพื่อซื้ออุปกรณ์ใหม่เข้าร้านแล้วจากนั้นเราก็จ้างคนทำงาน เพื่อทำงานร่วมกับ สือจิงชัว ’ เซี่ยเหล่ยรีบดึงสติกลับมาจากนั้นเขารีบกลับไปทำงานอย่างรวดเร็วเพื่อนรีบได้รับเงินหนึ่งล้านหยวนให้เร็วที่สุด

 

          10 นาทีต่อมาเซี่ยเหล่ยก็ทำชิ้นงานเสร็จสิ้นทั้งหมดจากนั้นเขาวางมันไว้ในกล่องเพื่อทำความสะอาดและกำลังโทรหาหนิงเหยี่ยซาน

 

          “ขอโทษด้วยตอนนี้กำลังคุยกับลูกค้าคนสำคัญอยู่” เซี่ยเหล่ยเริ่มพูดว่า “ผมทำตามคำสั่งของคุณเรียบร้อยแล้วคุณสามารถส่งคนมารับพวกมันไปได้เลย”

 

          “หืม…. ไม่เลว ไม่เลว ผมจะส่งคนไปเอาสินค้าทันทีคุณสามารถช่วยผมรอดพ้นจากวิกฤตได้จริงๆ” หนิงเหยี่ยซานกล่าวพร้อมกับหัวเราะเบาๆ “ผมได้เตรียมเช็คเงินสดไว้เรียบร้อยแล้วแล้วคุณไปรับได้จากแผนกการเงิน”

 

          “ขอบคุณครับ ลุงหนิงที่เหลือผมปล่อยให้เป็นหน้าที่ของลุงตอนนี้ ลาก่อน” เซี่ยเหล่ยวางสาย

 

          หลังจากที่วางสายได้ไม่นานก็มีคนมารับชิ้นส่วนเหล่านั้นไปและเซี่ยเหล่ยตรวจสอบชิ้นส่วนเหล่านั้นดูอีกทีเพื่อความแน่ใจเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเขาเดินออกจากเวิกค์ช็อปเพื่อไปแผนกการเงินของบูรพาอุตสาหกรรมจากนั้นพวกเขาส่งเช็คจำนวน หนึ่งล้านหยวนให้เขา

 

          หนิงเหยี่ยซานจริงๆแล้วเขาเป็นคนที่เด็ดขาดและตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เขาตั้งหน้าตั้งตาทำงานแต่ละชิ้นอย่างมีความตั้งใจ....

 

          เซี่ยเหล่ยได้ตรวจสอบชิ้นงานทุกชิ้นแล้วเขารู้สึกมีความสุขมากและนี่คือรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา…..

 

          งานของเซี่ยเหล่ยเสร็จแล้ว เขาทำการตรวจสอบเรียบร้อยเสร็จหมดแล้วเขาได้รับเงิน เขาไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีก เขาเดินตรงไปที่ประตูทางเข้าของบูรพาอุตสาหกรรม....

 

          ขณะเขาเดินผ่านลานจอดรถเขาเหลือบไปเห็น รถโรลลอยด์แพนทอมด์ ภาพของมันยิ่งใหญ่ราวกับรถของจักรพรรดิที่เลิศหรูอลังการ....

 

          นี่เป็นรถของ เฉินตู เทียนหยินจะต้องเป็นคนร่ำรวยเท่านั้นที่จะหาซื้อรถคันนี้ได้ “รถคันนี้เซี่ยเหล่ยเคยฝันไว้ว่าจะมีสักวันเขาอยากได้รถคันนี้ มาเป็นเจ้าของ”

 

 

          ในขณะนั้นมีคนงานสาวเธอใส่เสื้อผ้าของพนักงานบูรพาอุตสาหกรรมเธอได้เข้าไปที่ลานจอดรถ จากนั้นเธอผลักรถเข็นขยะเพื่อเดินเก็บขยะในบริเวณนั้น

 

          บางทีมันอาจเป็นผลกระทบมาจากรถโรลลอยด์แพนทอมด์ทำให้คนงานสาวตัวเล็กๆต้องเดินเก็บขยะที่บริเวณลานจอดรถสะอาดเพื่อให้เฉินตู เทียนหยินสามารถขับรถออกไปได้อย่างสะดวกสบาย

 

          เซี่ยเหล่ยเกิดความสงสัย “การทำความสะอาด มักจะทำโดยผู้หญิงที่สูงอายุแต่เธอคนนี้ดูอ่อนเยาว์และเซ็กซี่เป็นอย่างมาก แล้วทำไมเธอถึงมาทำอย่างนี้ล่ะ ?...”

 

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด