ตอนที่ 1 พญางูขาว

ตอนที่ 1 พญางูขาว

 

ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

 

เมื่อสิบสองปีก่อน ในปีนักษัตรมะเส็ง ฉันคือจื้อเหว่ย ฉันอายุได้ 8 ปีในปีนั้นจู่ๆฉันก็เกิดล้มป่วยลงอย่างหนักโดยไม่มีหมอคนไหนหาสาเหตุได้ ฉันมีอาการไข้สูงทั้งปีโดยไม่มียาใดที่รักษาให้ฉันหายขาดได้ ในกลางดึกคืนหนึ่งงูขาวตัวใหญ่เลื้อยขึ้นมาบนเตียง ตัวของมันใหญ่มาก เกล็ดเงาราวกับกระจกสะท้อน สีขาวนวล มันเลื้อยขึ้นมาที่ขาของฉัน และพยายามจะเลื้อยเข้ามาจนถึงระหว่างขาของฉัน เรียวหางของมันอยู่ช่วงหัวเข่าของฉันแล้ว เกล็ดหยาบๆของมันทำให้รู้สึกเจ็บและคันมาก

 

ความรู้สึกของฉันในตอนนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก อยากจะตะโกนออกมาให้คนช่วย แต่ก็ไม่สามารถส่งเสียงออกมาได้ งูตัวนั้นมันเลื้อยวนเวียนอยู่ใต้ผ้าห่มของฉันอยู่ทั้งคืน สิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันมันทำให้จิตใจไม่สงบเอาเสียเลย สิ่งนี้เกิดขึ้นกับฉันได้อย่างไร เช้าวันต่อมาคุณยายได้มาปลุกฉันในห้องแล้วดึงผ้าห่มฉันขึ้น สิ่งที่ทำให้คุณย่าตกใจมากก็คือ มีรอยเปียกสีเหลืองๆอยู่บนผ้ารองนอนของฉัน แต่ที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือ งูขาวตัวใหญ่เมื่อคืน มันหายไปไหนกัน!

 

คุณย่าตบลงบนที่หน้าฉันเบาๆ แล้วพยายามถามว่ามันเปียกได้อย่างไรกัน

 

แต่พอฉันบอกความจริงไปว่าเมื่อคืนกลางดึกมีงูขาวตัวใหญ่เข้ามาในผ้าห่มของฉัน คุณย่าก็ตวาดฉันเสียงแข็งกร้าวขึ้นมาทันทีว่า

“นี่เจ้าจะบ้าไปแล้วหรือเปล่า เรือนของเราไม่ได้อยู่ท่ามกลางหุบเขานะ งูพวกนั้นจะโผล่มาได้อย่างไรกัน เจ้าต้องเสียสติแน่ๆ”

และเมื่อคุณย่ากำลังจะเปลี่ยนกางเกงให้ ฉันก็เห็นรอยบวมสีขาวๆอยู่ระหว่างขา เมื่อคุณย่าเห็นเช่นนั้นก็ทำสีหน้าตกใจแต่ไม่มีคำพูดใดๆเอ่ยออกมา และรีบใส่กางเกงให้ฉันอย่างรวดเร็ว เมื่อใส่กางเกงให้ฉันเรียบร้อยแล้วคุณย่าท่านก็จึงเอ่ยกับฉันมาว่า

“สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเจ้านี้ ต้องห้ามบอกใครเป็นอันขาด และเมื่อเจ้าเติบโตขึ้น.....เจ้าอาจกลายเป็นหญิงต้องห้าม ไม่สามารถแต่งงานกับชายใดได้...”

คำพูดของคุณย่าในตอนนั้น ฉันไม่เข้าใจอะไรหรอกว่ามันหมายถึงอะไร แล้วทำไมฉันถึงแต่งงานไม่ได้ ฉันรู้แต่เพียงว่านับแต่วันนั้นเป็นต้นมาคุณย่ามักชอบทำสีหน้าเครียดอยู่ตลอดเวลา และเรื่องที่เกิดขึ้นก็ถูกปิดเป็นความลับ แต่หลังจากเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นกับฉัน มันทำให้อาการป่วยของฉันมันหายดีขึ้นเรื่อยๆทุกวันๆ และนับจากวันนั้นเป็นต้นมางูขาวตัวนั้นก็ไม่เคยปรากฏให้ฉันเห็นอีกเลย

 

12 ปีหลังจากเหตุการณ์นั้น ฉันได้เข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยอย่างคนปกติ แต่เมื่อเติบโตขึ้นเรื่อยๆภาพในเหตุการณ์วันนั้นค่อยๆเลือนรางไปเรื่อยๆ จนมันทำให้ฉันคิดว่าสิ่งนั้นอาจเป็นเพียงจินตนาการในวัยเด็กของฉันก็ได้ แต่ทว่าเมื่อไม่กี่วันมานี้ภาพงูขาวตัวนั้นก็ปรากฏขึ้นในความฝันของฉัน....

งูขาวที่ฉันเห็นในฝันมันต่างกับงูขาวที่เคยเจอตอนเด็ก งูขาวตัวนี้มันเหมือนเติบโตขึ้นไปพร้อมกับฉัน ตัวมันใหญ่ขึ้นมาก และในฝันฉันเห็นว่ากำลังเลื้อยรอบตัวของฉันราวกับจะห่อหุ้มร่างกายไว้ทั้งหมด เหมือนชายหนุ่มที่โอบกอดร่างกายหญิงสาวด้วยความรักใคร่ สิ่งที่รู้สึกได้ในความฝันคือ...ฉันกำลังสมสู่กับงู....

 

เมื่อตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกอายเล็กน้อย เพราะตั้งแต่เด็กยันโต ยังไม่เคยฝันแนว....นี้มาก่อนเลย ฝันนี้มันยังกับภาพที่เกิดขึ้นจริง ความรู้สึกจริง หลังจากฝันแปลกๆในวันนั้น ร่างกายของฉันก็เริ่มเกิดปฏิกิริยาแปลกๆ เริ่มรู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัว มึนเวียนศีรษะทุกวัน มีอาการจะอาเจียนอยู่ตลอดเวลา จนทำให้ฉันกินอะไรไม่ได้เลย และที่สำคัญคือประจำเดือนฉันมันไม่มา!

 

ฉันว่าผู้หญิงที่ประจำเดือนไม่มาสามเดือนนี้ มันคงไม่ใช่เรื่องปกติแน่ๆ ต้องรีบไปตรวจเพื่อให้หมอวินิจฉัย ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของฉันกันแน่ ฉันจึงไม่รีรอที่จะไปเช็คที่โรงพยาบาล ตรวจมันไปทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจและสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ก็คือ.............ฉันกำลังตั้งท้อง!!!

 

เดี๋ยว มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยนะ ฉันท้อง....ฉันท้อง... ท้องได้ยังไงกัน???

 

ฉันมองไปที่หน้าจออัลตร้าซาวด์ สิ่งที่ฉันเห็นมันทำให้รู้สึกตกใจและขนลุกมาก ภาพที่เห็นมันเหมือนกันงูกำลังขดตัวอยู่ในท้องของฉัน นี่ฉันตาฝาดไปรึเปล่านี่ ภาพที่ปรากฏบนหน้าจอนั้นมันทำให้ฉันนึกถึงความฝันนั้นได้ว่าฉันเคยฝันว่าสมสู่กับงูขาวตัวนั้น แล้วนี่มันคืออะไร จากความฝันมันทำให้ฉันตั้งท้องกับงูตัวนั้นเลยหรอ อย่าบอกนะว่าพ่อของเด็กในท้อง....คืองูขาวตัวนั้น?!

 

ก่อนหน้านี้ฉันเคยอ่านข่าวที่เด็กอายุ 13 ปีตั้งท้องกับงู และคิดว่าเป็นเพียงเรื่องโกหกลวงโลก แต่ที่ไหนได้ เรื่องแบบนี้ดันเกิดขึ้นกับตัวฉันเอง!

 

น้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัวเลยฉัน เมื่อฉันรู้ผลว่าท้อง เลยรีบโทรหาคุณย่าทันที แล้วถามว่าฉันควรทำยังไงดี....

เมื่อคุณย่าฟังว่าฉันท้องกับงู จากที่ฉันรู้สึกหงุดหงิด ฉุนเฉียว คุณย่าก็ปลอบประโลมฉันให้ใจเย็นๆ ค่อยๆพูดกันก่อน สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันนึกถึงเหตุการณ์แปลกประหลาดที่เกิดขึ้นเมื่อตอนฉันยังเด็ก คุณย่าบอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวฉันไม่มีหมอที่ไหนสามารถอธิบายหรือสาเหตุใดๆได้หรอก ให้รีบกลับไปหาคุณย่าแล้วท่านจะจัดการทุกอย่างเอง ฉันคิดถึงคุณย่าอยากรีบกลับไปหาท่านเร็วๆจัง...

เมื่อกลับไปถึงบ้าน คุณย่าก็พาไปนอกเมือง เป็นหมู่บ้านเล็กแห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากตัวเมืองที่ฉันอยู่มาก ท่านพาฉันไปให้รู้จักกับหญิงชราคนนึง อายุราวๆ 50 กว่าๆ เธอผู้นั้นถูกเรียกว่า หยิงกู และได้ยินมาว่าเธอผู้นี้มีพลังที่น่ามหัศจรรย์มาก สามารถรับรู้เรื่องราวในอดีตได้เป็นอย่างดี

 

คุณย่าพาฉันเข้าไปในบ้านของหยิงกู เมื่อเข้าไปภายในจะมีเหล่าสาวกของเธอนั่งอยู่เต็มไปหมด พวกเขาใส่ชุดเสื้อคลุม สีเขียวและแดง เมื่ออังกูนมองมาที่ฉัน เธอก็พูดขึ้นมาทันทีว่า

“ท้องกับงูมาสินะ?”

 

อะไรจะถามตรงได้ขนาดนี้เนี่ย ถามขนาดนี้ฉันตอบไม่ถูกเลยทีเดียว พูดง่ายๆคือ อายจนไม่กล้าตอบเสียมากกว่า แต่พอสักพักฉันก็ตอบหยิงกูไปว่า

“น่าจะมั้งคะ”

“ใช่แล้วล่ะ นี่มันคือการลงโทษของเธอ” อังกูนผู้นั้นพูดขึ้นมาอีกว่า

“บ้านของเธอมันเปรียบดั่งโดนคำสาป เขาผู้นั้นต้องการล้างแค้นตัวเธอ ฉันขอถามหน่อยนะ พ่อแม่เธอยังอยู่ด้วยกันรึเปล่า”

“ไม่ค่ะ พ่อแม่หนูหย่ากันตั้งแต่หนูยังเด็ก”

กลิ่นธูปอบอวลไปทั่วห้อง ลอยโชยเข้ามาในจมูกของฉันจนเริ่มรู้สึกเวียนหัว หยิงกูนำธูปมาตั้งบนโต๊ะข้างหน้าฉันแล้วพูดว่า

“เขาต้องการทำลายเธอ พวกเธอต้องเคยทำร้ายเขามาก่อนแน่ๆ แม่หนู เธอเพิ่งจะตั้งท้องเท่านั้น นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการแก้แค้น แต่งูในท้องของเธอมันจะกัดกินอวัยวะภายใน แล้วทะลุออกมาจากในท้องเธอเมื่อถึงเวลา...”

เมื่อได้ยินเธอพูดคำนั้น ความวิตกกังวล และความกลัวมากมาย ถาโถมเข้ามาในหัวฉันอย่างไม่หยุดยั้ง ฉันจึงรีบถามเธอไปทันทีว่า

“ถ้าอย่างงั้นฉันยังต้องเก็บมันไว้อยู่อีกหรอ”

หยิงกูมองผ่านฉันไป แล้วจ้องไปที่ด้านหลังของฉันและเอ่ยว่า

“เธอจะมาถามฉันไม่ได้หรอกนะ คนที่เธอต้องถามคือเขาคนนั้น ที่อยู่ข้างหลังเธอต่างหากล่ะ”

“จะให้หนูถามใครหรอคะ” ฉันหันไปด้านหลังอย่างมึนงง เพราะสิ่งที่เห็นมีแต่ที่ว่างเปล่า ไม่มีคนหรือสิ่งใดอยู่ด้านหลังของฉันเลย

“ตอนนี้เธอยังไม่สามารถมองเห็นเขาได้หรอก เขาเพิ่งจะเริ่มเข้ามาสิงสู่ในตัวเธอ แต่ตอนนี้เขายืนอยู่ข้างหลังเธอ เดี๋ยวฉันจะลองคุยกับเขาให้แล้วกันนะ จะได้คำตอบที่มันชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่” หยิงกูพูดขึ้นมา และพยายามเหมือสื่อสารกับชายที่เขาอ้างว่าอยู่ข้างหลังฉัน

 

ผ่านไปหยิงกูก็จ้องตาเขม็งมาที่ฉัน ดวงตาดูเดือดดาลเหมือนคับแค้นใจสิ่งใดมาหลายสิบปี สักพักราวกับจิตของเธอไม่ใช่ของเธออีกแล้ว ร่างกายเริ่มเลื้อยลงไปที่พื้นเหมือนงู คดเคี้ยวไปมาอยู่บนพื้น และพยายามที่จะเลื้อยมาที่ฉัน! ทันใดนั้นเองเธอก็ตวาดเสียงออกมาซึ่งไม่ใช่เสียงที่เคยได้ยินในตอนแรก เป็นเสียงของชายที่แข็งกร้าวและเต็มไปด้วยความโกรธเคือง

“จื้อเหว่ย เมื่อยี่สิบปี่ก่อน เธอรู้รึเปล่าตอนที่แม่ของเธอกำลังอุ้มท้องเธออยู่ เขาจับคู่หมั้นยอดรักของฉันมาทำซุปกิน! เพื่อให้ตัวเธอคลอดออกมาอย่างสมบูรณ์ คู่หมั้นของฉันต้องตายก็เพราะเธอ!!! ฉันรอคอยวันที่จะล้างแค้นเธอมาหลายสิบปี และในวันนี้มันถึงเวลาของฉันแล้ว!!!!”

 

เธอยื่นหน้ามาจ้องมองที่ฉันอย่างระยะประชิด ลมหายใจแทบรดใส่กัน รูม่านตาเธอเริ่มเปลี่ยนไปเป็นแบบงู เป็นวงรีและแคบลงเรื่อยๆ ... อย่าบอกนะว่าวิญญาณงูตัวนั้นมันเข้าสิงป้าหยิงกู

 

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันได้เห็นคนถูกผีสิงหรือวิญญาณเข้าร่างอะไรทำนองนี้ มันเป็นอะไรที่ดูซับซ้อนจนแทบไม่น่าเชื่อ

“ฉันขอโทษสำหรับสิ่งพ่อแม่ฉันได้ทำลงไป ฉันยอมรับผิดทุกอย่าง แต่ตอนนี้อย่าลืมสิฉันเป็นภรรยาของเธอแล้วและกำลังต้องลูกของเธอด้วย โปรดคิดให้ดีก่อนจะทำอะไรเถอะ” ฉันพูดไปร้องไห้ไปด้วยความรู้สึกสำนึกผิด

 

ดวงตาของเขาในร่างของหยิงกูจ้องมองมาที่ฉัน อย่างไม่ลดละ ฉันแทบไม่กล้าที่จะสบตาเขาแม้แต่น้อย พยายามฝืนไม่ให้ร้องไห้ออกมา

“ถ้าฉันทำอะไรให้เธอได้ ฉันก็ยินดีที่จะทำให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ ขอแค่อย่าทำร้ายชีวิตฉันอีกเลย ให้อภัยกับสิ่งที่ครอบครัวฉันทำไว้เถอะ ฉันขอร้อง”

“ทุกอย่างที่ฉันต้องการเลยงั้นหรือ?” ดวงตาของเขาเหลือกมองไปข้างบนและพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงที่เย็นลงว่า

“ฉันให้เธอเลือกเส้นทางของเธอเอาละกันนะ อย่างแรกคือ เธอมาเป็นทาสของฉันซะ ไปอยู่กับฉันที่รัง ใช่ชีวิตเฉกเช่นงูตัวหนึ่ง หรืออย่างที่สองคือ ในฐานะที่หนึ่งชีวิตในท้องเธอก็คือลูกของฉัน และเธอก็เป็นภรรยาของฉัน เราต้องมาสร้างครอบครัวด้วยกัน เหมือนดังปุถุชนคนธรรมดา”

นี่ฉันต้องไม่กลายเป็นทาส ก็ต้องมีสามีเป็นงูหรือนี่......................

.