ตอนที่ 72 จะพ่นมันใส่หน้าแก !!
ตอนที่ 72 จะพ่นมันใส่หน้าแก !!
ผู้แปล BusTsu
จนถึงขณะนี้ถังเฟยเฟย ก็ยังไม่เชื่อว่าฉินฟางนั้นจะสามารถดื่มได้มากขนาดนี้ แต่ความจริงตรงหน้านั้น มันบังคับให้เธอต้องเชื่อ เพราะฉินฟางยังคงยืนนิ่งและไม่มีท่าทางอะไรที่บ่งบอกถึงอาการที่เมามายมากนักตรงข้ามกับหัวล้าน ที่ตอนนี้ยืนแทบไม่อยู่ และพร้อมจะล้มลงได้ทุกเมื่อ
ในขณะที่ฉินฟางนั้นไม่หลงเหลือสภาพของไก่อ่อนที่ดื่มแก้วเดียวล้ม เมื่อสองเดือนก่อนเลย สภาพของเขาในตอนนี้ดูดีกว่าอีกฝ่ายอย่างมาก
“หรือในวันนั้นเขาจะจงใจแกล้งทำแบบนั้นวะ ?”
ถังเฟยเฟยได้แต่คิดว่าทำไมเมื่อสองเดือนก่อน ฉินฟางจึงทำแบบนั้น และเธอก็ได้บทสรุปว่าคงเป็นเพราะ หากฉินฟางเมา เขาจะเสียเวลาในการทำงานเพื่อรวบรวมเงินค่าเล่าเรียนนั่นเอง ….
ถ้าฉินฟางรู้ว่าถังเฟยเฟย คิดอะไรกับเขา มันคงจะทำให้เขาหัวเราะอย่างมาก เพราะก่อนที่เขาจะได้สกิล (การดื่ม) มานั้น ฉินฟางก็เป็นแค่ไก่อ่อน อย่างที่ถังเฟยเฟยพูดจริงๆ ที่เขามาถึงตรงนี้ได้นั่นมันเป็นเพราะความช่วยเหลือของระบบ หากไม่มีระบบ เขาก็คงไม่สามารถแม้แต่จะยืนได้หลังจากผ่านแก้วแรกไป …
และในเวลาต่อมาไม่นาน หลังจากผ่านแก้วที่สิบเก้าไป หัวล้านก็ล้มลงในที่สุด โดยที่สองมือกุมท้องปวดทรมาณอยู่ตลอดเวลา
“อ๊อก !”
ในที่สุดหลังจากอดทนมาได้นาน หัวล้านก็ไม่อาจทนได้ไหวอีกต่อไปเมื่อท้อง และกระเพราะมีปฎิกิริยามากขึ้น มันก็ไม่สามารถที่จะอดทนไม่ให้ตัวเองอ้วกออกได้อีกต่อไป มันอาเจียนเอาทุกสิ่งทุกอย่างออกมาทั้งหมด กลิ่นเหม็นตลบอบอวลไปหมด ก่อนที่มันจะรีบวิ่งหนีกลับไปยังที่นั่งของตัวเอง ….
“แขกผู้มีเกียรติทุกท่านโปรดรอสักครู่ครับ ผมจะเรียกคนมาทำความสะอาดทันที !!”
ผู้จัดการที่มีรูปร่างผอมบางปรากฎตัวขึ้นทันที และรีบเรียกกลุ่มแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดเพื่อขจัดกลิ่นเหม็น …
สำหรับหัวล้านนั้นหลังจากอ้วกแตกไปมันก็อยู่ในสภาพตาลอย มึนงง พร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อ
“คุณแพ้แล้วนะ …”
ในขณะที่ฉินฟางหลังจากเสร็จสิ้นการเทค๊อกเทลลง(ช่องเก็บของ) ในแก้วที่ 19 นั้น ช่องเก็บของ ของเขาก็เต็มพอดี ในขณะที่ค๊อกเทลนั้นเหลือราว 1 ใน 3 ฉินฟางไม่มีทางเลือกนอกจากต้องกระดกมันลงกระเพราะของเขาไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ มันทำให้กระเพราะที่ดูเหมือนจะสงบลงของฉินฟางกลับมาพะอืดพะอม อีกครั้ง ฉินฟางทำได้เพียงหายใจลึกๆเพื่อไม่ให้ตัวเองอ้วกออกมา เหมือนกับหัวล้าน
หัวล้านนั้นไม่ได้มีปฎิกิริยาอะไร เมื่อฉินฟางประกาศชัยชนะ มันเมาจนสลบไปแล้ว ในขณะที่ลูกน้องของมันพยายามที่ประคองร่างของมันขึ้น แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะเหล่าลูกน้องของมันไม่สามารถทนทานกลิ่นเหม็น จากอ้วกของมันได้ จึงได้แต่ทิ้งมันไว้ตรงนั้น …
นี่แหละสัจธรรมของมนุษย์ความสัมพันธ์นั้นมีการเปลี่ยนแปลงได้เสมอ พวกลูกน้องของมันที่ติดตามหัวล้านนั้น เพราะคิดว่ามันคือที่สุดและแข็งแกร่ง แต่เมื่อมันแพ้ให้ใครคนหนึ่งอย่างสมบูณ์ พวกมันก็พร้อมที่จะไม่สนใจหัวหน้าของตัวเอง และทรยศไปอยู่กับอีกฝั่ง
หลังจากนั้นไม่นานพวกลูกน้องของหัวล้านก็เดินเข้ามาหาฉินฟาง เพื่อสอบถามว่า พวกมันสามารถที่จะเป็นลูกน้อง และผู้ใต้บังคับบัญชาของฉินฟางได้หรือไม่ หากแต่ฉินฟางตอบปฎิเสธไปเขาไม่ชอบพวกคนประเภทนี้ ประเภทที่พร้อมจะทรยศคนอื่นได้ตลอดเวลา หากเขารับพวกนี้เข้าเป็นลูกน้องตัวเองนอกจากเขาจะไม่ได้ประโยชน์เท่าที่ควร แล้ว มันยังอาจก็ปัญหาให้เขาได้ทุกเมื่อ
อย่างไรก็ตามหลังจากฉินฟางสามารถเอาชนะหัวล้านลงอย่างราบคาบ ก็มีชายแต่งตัวประหลาดก้าวออกมาจากห้องส่วนตัว มันคือ “หลี่ เฟิง” ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันสวมใส่นั้นดูแพงและมีราคา หากแต่ว่าพอผสมปนเปกันมันช่างห่างไกลกับคำว่าดูดี
“เฟยเฟย ทำไมคุณไม่โทรหาผมตอนที่จะมาที่นี่ละ ผมจะได้ออกไปรับคุณ !”
เมื่อสังเกตเห็นถังเฟยเฟย หลี่ เฟิง รีบทักทายอย่างสุภาพและยิ้มแย้ม และในเวลาเดียวกันนั้นเองหลี่เฟิงก็สังเกตไปเห็นเซี่ยวมู่เสวี่ยที่ไม่ได้มีความสวยงามด้อยกว่าถังเฟยเฟยเลย ยิ่งทำให้มันตกใจ
“ยุ่งอะไรของนายวะ นี่ฉันจะไปไหนต้องรายงานนายรึไง ?”
ถังเฟยเฟยตอบกลับอย่างเย็นชา ได้แต่คิดว่าตัวเองนั้นโชคร้ายอย่างมากที่ต้องมาเจอไอ้โง่นี่อีกคน ในที่แบบนี้ ในขณะที่ หลี่ เฟิง ดูเหมือนจะไม่ได้แคร์อะไรมากมายนักกับคำตอกกลับของถังเฟยเฟย มันยังคงยิ้มแย้ม…..
“นายน้อยหลี่ เฟิงครับ ไม่ใช่คุณบอกว่าเขาเป็นพวกแก้วเดียว ล้มหรือครับ ทำไม …?”
เมื่อได้ยินเสียงของ หลี่ เฟิง หัวล้านที่มึนงง ฟุบหลับอยู่ ก็ลืมตาขึ้นมาและเอ่ยถามไปยังหลี่เฟิง
“นี่แก พูดอะไรไร้สาระกัน ฉันไม่รู้จักแก !!!”
เมื่อได้ฟังดังนั้น คนที่อยู่บริเวณรอบๆก็เริ่มเข้าใจสถานการณ์ในทันที รวมไปถึงฉินฟางเองที่เข้าใจอย่างดีที่สุด ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ที่เกิดขึ้น ทั้งมีคนมาป่วน วุ่นวาย และหาเรื่องฟาง ต้าเฉิงนั้น มันเป็นการจัดฉากที่เกิดขึ้นโดยหลี่ เฟิง แผนการณ์ที่มันคิดว่าสมบูรณ์และไร้ข้อบกพร่องนั้น ถูกทำลายลงโดยฉินฟางอีกครั้ง
“ฉันไม่รู้มาก่อนเลยนะว่า ความสามารถในการดื่มของแกจะดีมากขนาดนี้ ฉินฟาง !!”
หลี่เฟิงกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างเหยียดหยัน ตัวมันเองก็เป็นหนึ่งในพยานอยู่ในวันที่จบการศึกษา วันที่ฉินฟางล้มฟุบหลังจากกินไปแก้วเดียว ซึ่งวันนั้นทำให้มันมีความสุขอย่างมาก…
“มันเป็นอย่างนี้ นี่เอง ….”
ฉินฟางกล่าวด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา พร้อมกับหยิบแก้วที่ 20 ถ้าเขาสามารถกระดก
แก้วนี้ได้หมดก็จะสามารถชนะการเดิมพัน ที่เขาทำกับหัวล้านไว้ได้
แต่ฉินฟางในตอนนี้ก็รู้สภาพของตัวเองถ้าเขากระดกค๊อกเทลแก้วนี้หมด ถึงเขาจะชนะแต่เขาก็จะต้อง ….
“อ๊อก !!”
ในขณะที่หลี่ เฟิง ไม่ทันได้เตรียมตัวอะไร อ้วกของฉินฟางก็พุ่งไปทางมัน ฉินฟางนั้นอ้วกราวกับสายน้ำ อาเจียนเอาทุกสิ่งทุกอย่างออกมาหมด พร้อมกับเหลือบมองหลี่เฟิงด้วยรอยยิ้มหยัน การอ้วกครั้งนี้ของฉินฟาง มันทำให้หลี่เฟิงตัวเลอะไปกว่าครึ่ง …
เซ็ทเวอร์ซาเช่ ราคาแพงของหลี่เฟิง เปื้อนไปกว่าครึ่ง มันกลายเป็นกองขยะที่น่าขยะแขยงภายใต้การโจมตีจากอ้วกของฉินฟาง … มันทำให้คนที่อยู่บริเวณรอบๆรู้สึกรังเกียจอย่างมาก
“ฉินฟาง !!! แก”
หลี่ เฟิง ช๊อคกับการกระทำของฉินฟางมันรู้ว่าฉินฟางจงใจอย่างแน่นอน ในขณะที่มันพยายามทำตัวหว่านเสน่ห์ ใส่ถังเฟยเฟย อ้วกของฉินฟางก็พุ่งใส่มันมาราวกับสายฟ้าฟาด นี่ยังถือว่าโชคดีเพราะฉินฟางสูงกว่ามันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ถ้าฉินฟางสูงเท่ากับเฉินหยางนั้น สภาพของมันคงเละเทะดูไม่ได้ …
“โอ้ ขอโทษครับคุณหลี่ เฟิง พอดีผมกินไปมากจริงๆ เลยไม่สามารถที่จะควบคุมหรือเก็บไว้ได้น่ะครับ …”
ฉินฟางทำท่าสภาพคล้ายคนเมาก่อนจะเอ่ยขอโทษ แต่ทั้งตัวฉินฟางและ หลี่ เฟิง เองก็รู้ว่าการขอโทษครั้งนี้นั้นไม่ได้มีความจริงใจเลยแม้แต่นิดเดียว …
“ฉินฟาง แก !!! รอดูไปเถอะ !!”
เนื่องจากนี่อยู่ในที่สาธาราณะหลี่ เฟิง จึงไม่อาจทำอะไรฉินฟางได้ มันทำได้เพียงตะโกนด้วยความแค้น ก่อนที่จะรีบก้าวเท้าออกไปจากที่นี่