ตอนที่ 63 LV3 ฟาง ต้าเฉิง
ตอนที่ 63 LV3 ฟาง ต้าเฉิง
ผู้แปล BusTsu
“เถ้าแก่เก็บเงินหน่อย ....”
เสียงเรียกฉินฟางให้คิดเงินดังขึ้น มันดังมาจากคู่เด็กหนุ่ม เขาลูบท้องของตัวเองราวกับว่าพวกเขายังไม่อิ่ม หลังจากลังเลมองชามก๋วยเตี๋ยวอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขาไม่ได้ตัดสินใจที่จะสั่งเพิ่มอีกหนึ่งชาม
ฉินฟางเดินไปเก็บเงินพร้อมกับที่สองสาวได้เดินตามเขาไป เด็กหนุ่มหยิบห่อกระดาษหนังสือพิมเก่าๆ ซึ่งเปิดออกมารวมทั้งเศษเหรียญและแบ้งแล้วมีเงินอยู่ในนั้น ราว 100 ดอลล่า
เมื่อฉินฟางเห็นฉากนี้ เขาก็รับรู้ได้ว่าการเงินของหนุ่มสาวคู่นี้ไม่ได้แตกต่างไปจากเขามากนัก เขารู้สึกสงสารและเห็นใจอย่างมาก ราวกับเขามองดูตัวเอง….
“คุณเป็นนักศึกษาเข้าใหม่ที่มหาวิทยาลัยหนิงไห่ใช่ไหม ?” ฉินฟางถามออกไปเพราะเขาสังเกตุเห็นซองจดหมายสีแดงที่คุ้นเคย มันเป็นจดหมายที่บอกว่าคุณได้รับการยอมรับให้เข้าให้เรียนที่นี่ ทั้งฉินฟาง ถังเฟยเฟย และ เซียวมู่เสวี่ย มีอยู่ละคนซอง
เขาไม่นึกว่าลูกค้าของเขาจะเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมมหาลัย…
“คุณก็ด้วยงั้นหรือ ?”
หนุ่มสาวเอ่ยปากถามขึ้นอย่างพร้อมกัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความแปลกใจพวกเขาไม่คิดว่าฉินฟางนั้นจะเป็น นักศึกษามหาลัยเดียวกัน
“ใช่แล้ว” ฉินฟางพยักหน้า “รวมไปถึงสองสาวข้างๆผมนี่ก็ด้วย พวกผมเรียนกันที่คณะการจัดการทั่วไป เป็นนักศึกษาปี 1 นี่แหละ”
“ผมชื่อฟาง ต้าเฉิง เรียนอยู่คณะสถาปัตยกรรม ครับ คุณชื่อฉินฟางใช่ไหม ? ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณนี่ยอดเยี่ยมจริงๆ ยังเป็นแค่นักศึกษาก็สามารถมีธุรกิจเป็นของตัวเองได้แล้ว ต่างจากผมจริงๆที่รู้จักแต่กิน !!”
ฟาง ต้าเฉิง ยิ้มพร้อมกับกล่าวแนะนำตัว
ระบบประเมินในหัวของฉินฟางบอกว่า คนคนนี้ดูเป็นคนธรรมดาไม่มีพิษภัยพิเศษ สิ่งเดียวที่ทำให้เขาประหลาดใจคือต้าเฉิงอยู่ในเลเวล 3 ซึ่งมากกว่าเขาและสองสาว
แต่พอมองไปที่มัดกล้าม ของฟาง ต้าเฉิง เขาก็ไม่แปลกใจ มันดูเป็นคนที่ทำงานหนักมาอย่างมากจึงไม่น่าแปลกที่เขาจะเลเวล 3
“ฮ่าๆ นายไม่จำเป็นต้องพูดแบบนั้น ฉันก็เปิดร้านแค่พอหาเลี้ยงตัวเองได้นั่นแหละ ไหนๆก็ไหนๆ วันนี้นายเป็นลูกค้ารายแรกชามนี้ฟรีไปเลยละกัน แต่หากไม่พอ นายสามารถสั่งเพิ่มได้ แต่ชามต่อไปฉันจะเก็บเงินนายนะ” ฉินฟางพูดปนรอยยิ้ม
เห็นฟาง ต้าเฉิง แล้วมันทำให้ฉินฟางนึกถึงตัวเขาเองที่คอยทำงานหนัก เขาจึงยื่นข้อเสนอนี้ให้ฟาง ต้าเฉิง
เพื่อไม่ให้ฟาง ต้าเฉิง รู้สึกอึดอัดใจเขาจึงตบท้ายด้วยว่าถ้าสั่งเพิ่มเขาเก็บเงิน
“ไม่จำเป็นหรอก ฉันจ่ายได้”
อย่างไรก็ตามฟาง ต้าเฉิงปฎิเสธข้อเสนอของเขา และหัวเราะ เขาต้องการที่จะเอาเงินให้ฉินฟาง อย่างไรก็ตามฉินฟางก็ยังยืนกรานในข้อเสนอนนี้ และไม่รับเงินของเขา เขาจึงเก็บคืนไป ฉินฟางชื่นชอบผู้ที่ขยันทำงาน เขาจึงไม่ลังเลที่จะไม่เก็บเงิน ฟาง ต้าเฉิง
“โอ้ ผมลืมแนะนำเลย นี่ถังเฟยเฟย และเซียวมู่เสวี่ย” ฉินฟาง ผายมือแนะนำไปทางสองสาว
สองสาวจึงเริ่มพูดขึ้น เพราะฟาง ต้าเฉิงนั้นเป็นหนึ่งในคนที่เรียกพวกเธอว่า “อาซ้อ”
“แล้วก็พวกเราสามคนเป็นหุ้นส่วนกัน ไม่ใช่อาซ้อนะ !!” สองสาวแผดเสียงโวยวายอย่างน่ารัก
หลังจากที่แนะนำตัวและสองสาวได้แก้ความเข้าใจผิดที่ฟาง ต้าเฉิงมีต่อพวกเธอแล้ว พวกเธอก็รู้สึกพึงพอใจ…
“ขอโทษที่เข้าใจผิดครับ แหะ แหะ”
เมื่อเห็นท่าทางโวยวายของสองสาว ฟาง ต้าเฉิงทำได้เพียงขอโทษ และยิ้มแหยๆ ให้กับความเข้าใจผิดของเขา เขาไม่ได้รับผลกระทบจากความงามของสองสาว เขาเอาแต่มองไปยังชามก๋วยเตี๋ยวที่ว่างเปล่า
ทั้งสามคนได้แต่มองหน้ากันและแอบขำในใจ คนที่สนใจแต่เรื่องกินประเภทนี้ก็มีด้วยแหะ … พวกเขาได้แต่คิด….
เซียวมู่เสวี่ยพูดขึ้นหลังจากที่ออกห่างมาจากฟาง ต้าเฉิง “เขาช่วยเราได้เยอะนะ จากความกวน และชอบโวยวายของเขาทำให้ลูกค้ายิ่งหันมาสนใจ ร้านเรา เขากระทั่ง ตะโกนบ่นว่าก๋วยเตี๋ยวของเรานั้นอร่อย”
ฉินฟางหันไปมองมู่เสวี่ย “หรือว่าเธอจะประทับใจในตัวเขา หรือแอบชอบอะไรประมาณนั้นรึไง ?” เขาพูดหยอกล้อเธอขึ้น แต่ตัวเขาเองกลับรู้สึกอึดอัดแปลกๆ ภายในใจ
“พูดเรื่องอะไรของนายน่ะ ! รีบไปทำก๋วยเตี๋ยวต่อเลย ลูกค้าเข้าแล้ว !!”
เซียวมู่เสวี่ยเคาะหัวฉินฟางเล็กน้อยก่อนจะไล่ให้เขากลับไปทำก๋วยเตี๋ยว ในขณะที่ฉินฟาง เดินจากไปแววตาของเธอปรากฎความรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
ในส่วนของฉินฟางนั้นเมื่อเดินออกมา เขารู้สึกว่าภายในใจของเขามีบางสิ่งบางอย่างแปลกๆ ในขณะที่คิดว่าหากเซียวมู่เสวี่ยจากไปเขาคงรู้สึกเหงามากแน่ๆ ….
ฉินฟางเริ่มทำก๋วยเตี๋ยวอีกครั้งและผสมกับซอสสูตรลับ ที่เขาได้เตรียมไว้ มันช่วยให้ก๋วยเตี๋ยวอร่อยขึ้นอย่างมาก หลายๆคนที่เห็นล้วนน้ำลายไหล ….
ทั้งสามคนเริ่มยุ่งจากการที่ลูกค้าเข้าร้านมาเป็นจำนวนมาก ในขณะที่ฟางต้าเฉิงได้จากไปอย่างเงียบๆ เพราะเกรงใจที่เห็นลูกค้าเยอะ และเขายังแอบวางเงินค่าก๋วยเตี๋ยวไว้ใต้ชามให้ฉินฟาง
นี่เป็นการพบกันครั้งแรกของฉินฟางและชายผู้ที่ต่อไปยืนเคียงข้างเขาในอนาคตในฐานะพี่น้องร่วมสาบาน !!! ….
