บทที่ 131 : ขุนเขาเจี่ยหลัน
หลังจากที่เดินเอ้อระเหยไปตามทางเรื่อยๆ ...ครานี้ทุกสายตาของเหล่าศิษย์สายนอกย่อมจับจ้องมาที่เขาด้วยความหลงใหลและเคารพแต่เพียงผู้เดียว และกล่าวได้ว่าหลินฟ่านชอบมันอย่างถึงขีดสุด ‘อา ศิษย์พวกนี้มันน่ารักขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหรกันน้า?’ "โอ้ สวัสดีขอรับท่านประมุขน้อย! นี่เป็นผลไม้ที่เรียกว่า ลูกพลั...
