Chapter 59 - ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอีกต่อไป
Chapter 59 - ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอีกต่อไป
ลั่วเทียนได้เตรียมตัวรับมืออย่างสมบูรณ์.
เขาคิดว่าลั่วจินซานจะมาแล้วก็พูดบลาๆๆๆแต่เขาไม่คิดว่าลั่วจินซานจำทำการแอบโจมตีเขา ชายคนนี้มันไร้ยางอายเกินไปแล้ว!
สิ่งที่น่าตกใจกับลั่วเทียนที่สุดคือลั่วจินซานได้โจมตีด้วยพลังปราณเป็นอย่างมาก มันเป็นเรื่องยังเอิญหรือไม่ก็เขามองข้ามไป?
ในเวลาเดียวกัน...
ลั่วเทียนไม่ได้มีเวลาคิดถึงเรื่องนี้ จิตใจของเขามุ่งมั่นและจิตสำนึกของเขาจมลงขณะที่เขาใช้กำลังทั้งหมดของเขาทำการปกป้อง.
ลั่วจินซานเข้าใจเวลาการใช้ฝ่ามือทั้งสองข้าง มันดูเหมือนกับว่าเขาสามารถแยกทะเลภูเขาได้. “ฝ่ามือพุทธศักดิ์สิทธิ์!”
ปราศจากอุปสรรคใดๆ ฝ่ามือของเขากระแทกเข้าที่หน้าอกของลั่วเทียนตรงๆ
หน้าอกของลั่วเทียนแทบไม่มีรอบแตกหักจากแรงกระแทก แต่อวัยวะภายในและกระดูกหน้าอกสั่นและใบหน้าของเขาซีดเซี่ยว ร่างกายของเขาก็บินออกจากห้องโถงหลักก่อนที่จะตกพื้นอย่างแรง มีกลิ่นเลือดไหลออกมาจากลำคอของเขาก่อนที่จะพุ่งออกมา.
“ฟู่…”
“เจ้านาย!”
“เจ้านาย!”
“ปัง~!”
มีคนทะยานออกมาจากโถงหลักหลายสิบคนและเดินเข้าไปที่ลาน เกระเบื้องที่หนาและแข็งแตกเหมือนกับการถูกทุบ
อึดอัด!
อึกอัดอย่างมาก กระดูกสันหลังและกระดูกซี่โครงของเขารู้สึกราวกับว่ามันแตกเป็นเสี่ยงๆและทิ่มอวัยวะภายในทำให้เขาบาดเจ็บอย่างรุนแรง เป็นเพราะความเจ็บปวดทำให้ลั่วเทียนเริ่มจับจังหวะลมหายใจของตัวเอง โชคดี เขาโชคดีมาก ไม่อย่างนั้นเขาจะหายไปจากการโจมตีนี้.
“แม่เย็ด!”
“ความแข็งแกร่งปราณเชี่ยวชาญขั้น 9 มันบ้ามากเกินไปแล้ว!”
“บอส มันเป็นบอสจริงๆ การเคลื่อนไหวครั้งแรกของเขาเป็นการใช้ทักษะพิเศษและเขายังไร้ยางอายในการลอบโจมตีอีกด้วย”ลั่วเทียนเริ่มที่จะสาปแช่งบรรพบุรุษของลั่วจินซานไป 7-8 รอบ.
เหล่าสาวกตระกูลลั่วที่อยู่รอบๆเริ่มทีี่จะแสดงอาการหกหู่ เมื่อเห็นลั่วเทียนหน้าซึดพวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะทำท่าทางอย่างไรดี.
“ฮึ่มม!”
“ไอ้สวะ!”ลั่วจินซานส่งเสียงฮึมฮำอย่างเย็นชา การแสดงออกของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสมเภช.
“ตูมม~!”
ตาของฟางเล่ยเต็มไปด้วยความโกรธ หลอดเลือดดำโผล่ออกมาบนหน้าผากของเขาเนื่องจากท่าทางที่เขาแสดงออกมาในปัจจุบันนั้นรุนแรงอย่างมาก ในตอนนี้เขาดูเหมือนสัตว์ร้าย มีระเบิดพลังไฟฟ้าออกมาจากกำปั้นของเขาทั้งคู่ จากนั้นเขาก็ชกออกมา...
“วูซซซ~…”
เสียงลมที่ดังสนั่นจากการฉีกกระชาก
มีสายฟ้าลางๆออกมาจากกำปั้นขณะที่มันพุ่งเข้ามายังเป้าหมายมันเต็มไปด้วยพลังที่น่ากลัว.
ลั่วจินซานหรี่ตาขณะที่เขาสิ่งเสียงฮึมมอย่างเย็นชา “เจ้าต้องการตาย!”
“ระวัง! เจ้าอ้วน!”
ลั่วเทียนตะโกนออกมา แต่เขาก็ช้าเกินไป
ฟางเล่ยรู้สึกโกรธอย่างมากในขณะที่เขาใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีโจมตีออกมา.
เขาเป็นแค่ผู้ที่มีความสามารถเพียง ปราณเริ่มต้นขั้น 7 แม้ว่าเขาจะมีสายฟ้าจากกระทิงเดือดฟ้าคะนองและความสามารถของเขาอาจจะสู้ได้กับปราณเชี่ยวชาญเริ่มต้น แต่กับลั่วจินซาน เขาอยู่ในขั้น 9 ปราณเชี่ยวชาญ!
ความแข็งแกร่งต่างกันมาก.
ร่างกายของลั่วจินซานหลบฝ่ามือออกไปด้านข้าง เขาหลบจากการโจมตีของฟางเล่ยและส่งฝ่ามือเข้าไปที่กรามของเขา.
“ปัง~!”
ร่างกายของฟางเล่นหนักประมาณ 250 จินถูกส่งไปในอากาศ ร่างของเขาลอยออกไปก่อนที่จะตกลงมาที่พื้นดินอย่างแรง.
เสียงทุ้มหนักๆได้ยินเมื่อร่างกายของเขาตกลงพื้น กระเบื้องที่อยู่ที่พื้นดินแตกและมีเลือดกระจายไปทั่ว.
ใช้เวลาเพียงหนึ่งการโจมตีสำหรับแต่ละคน!
ทั้งสองอยู่ในอาการบาดเจ็บสาหัส!
ลั่วจินซานมีพลังอย่างมาก.
ลั่วจินซานเดินไปทางโถงหลักและหัวเราะอย่างเย็นชา“เจ้าต้องการสู้กับ้ขา? แม่แต่บิดาของเจ้าก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าและคนที่มีชีวิตชั้นต่ำแบบเจ้าจะสามารถท้าทายข้าได้?”
ภูมิใจมาก!
ลั่วจินซานแสดงออกมาอย่างภูมิใจ.
หลังจากนั้น...
ลั่วจินซานก็หัวเราะและคำรามอีกครั้ง “ส่งคนไปหาแกนปีศาจในร่างกายของเขา จากนั้นก็พาเขาไปสู่ความตาย!”
“รับคำสั่ง!”
เมื่อได้ยินคำสั่งของผู้นำ ยอดฝีมือหลายสิบคนก็วิ่งออกไปจากพื้นที่รอบๆ.
ตอนแรกเป็นหอผู้คุมกฏ ตอนนี้มันเป็นศิษย์ชั้นสูง.
ทุกอย่างถูกควบคุมไว้ในฝ่ามือของลั่วจินซาน
ความแข็งแกร่งของสาวกชั้นสูงนับได้ว่าแข็งแกร่งกว่าคนของหอผู้คุมกฏทั้ง 8 คน.
“ปกป้องนายท่านและพี่ใหญ่อ้วน!”
ไม่รู้ว่าใครตระโกนออกมา แต่เหล่าสาวกชั้นนอกที่กลัวอย่างโง่งม ฉับพลันสายตาของพวกเขาก็เปลี่ยนไป คนอื่นก็ตระโกนตามออกมา “ปกป้องนายน้อย! ใครที่กล้าเข้าใกล้เขา บิดาคนนี้จะต่อสู้กับพวกเจ้าด้วยชีวิต!”
“ใครก็ตามที่กล้าสัมผัสเส้นผมของนายน้อยคนนี้ บิดาจะฆ่าเขา!”
“ลั่วหมิงเจ้ากล้าที่จะแตะต้องนายน้อย ข้าจะบอกให้น้องสาวของข้าเลิกกับเจ้า!”
“...”
สาวกนอกของตระกูลลั่วเริ่มที่จะล้อมรอบโดยมีลั่วเทียนกับฟางเล่ยอยู่ตรงกลางเพื่อปกป้อง.
คนเหล่านี้คือคนที่ปฏิบัติตามคำสัตย์ต่อลั่วเทียนขณะที่แข่งขันล่าสัตว์.
พวกเขาเชื่อว่าลั่วเทียนจะทำให้พวกเขามีพรุ่งนี้ให้ดีขึ้นและการเติบโตอย่างรวดเร็ว มันทำให้พวกเขาเชื่อมั่นมากยิ่งขึ้น.
คนเหล่านี้เชื่อมั่นในลั่วเทียนและแม้แต่เทิดทูน นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาใช้ชีวิตของเขาเพื่อปกป้อง!
พวกเขาเป็นเด็กที่เลือดร้อนและอายุประมาณ 17-18 ปี ด้วยคำสัญญาในการแข่งขันล่าสัตว์ พวกเขาก็ไม่กลัวแม้กระทั่งพวกเขาได้เผชิญหน้ากับการกระทำที่เลวร้ายของลั่วจินซาน.
ในเวลานั้น...
นอกเหนือจากพวกเขาต้องรับมือกับผู้รักษาการผู้นำที่อยู่ในระดับปราณเชี่ยวชาณ ขั้น 9 แล้ว พวกเขายังต้องจัดการกับสาวกชั้นสูงของตระกูลลั่วด้วยกำลัง
เมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น มีเพียงผลลัพธ์เดียว - พวกเขาทั้งหมดจะตาย!
ใบหน้าที่ยังอ่อนเยาว์ของพวกเขามองมาอย่างจริงจังและไม่ได้ถอยห่างแม้เพียงก้าวเดียว พวกเขาทั้งหมดแสดงสีหน้าออกมาถึงแนวโน้มที่ว่า - ถ้าเจ้ากล้าเข้ามา บิดาคนนี้จะสู้กับเจ้าด้วยชีวิต!
ลั่วเทียนเคลื่อนไหว.
อีกด้านใบหน้าที่ยังติดอยู่บนพื้นดินของฟางเล่ยก็ได้แสดงการยิ้มโง่ๆออกมา.
ตาของลั่วจินซานหรี่ลงและมีการแสดงออกอย่างชั่วร้าย. “พวกเจ้ากล้าที่จะต่อต้าน! ดี ดี ดีมากก!”
“ฆ่าพวกเขาทั้งหมดและไม่ต้องปล่อยให้พวกมันสักคนได้หายใจ!”
ลั่วจินซานตะโกนอย่างเย็นชา.
ใบหน้าของสาวกชั้นสูงมืดครึ้ม มีหลายคนเป็นญาติที่อยู่ภายนอก มีแม้กระทั่งบางคนเป็นพี่น้องทางสายเลือด. ต้องการให้พวกเขาฆ่าครอบครัวตัวเอง...
พวกเขาลังเลอยู่สักพัก...
ลั่วจินซานคำรามด้วยความโกรธ: “เจ้าไม่ได้ยินข้า? ข้าบอกว่าให้ฆ่าพวกเขาทั้งหมด!”
สายตาของสาวกชั้นสูงทั้งหมดจมลงขณะดึงดาบออก พวกเขาทั้งหมดก้าวไปข้างหน้า.
พวกเขาไม่กล้าที่จะฝ่าฝืนคำสั่งของผู้นำ!
นอกจากนี้เหล่าสาวกชั้นสูงถูกดูแลโดยลั่วจินซาน.
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา การกระทำของลั่วจินซานได้ครอบคลุมตระกลูลั่วทั้งหมด เป็นธรรมชาติที่เขาจะสั่งสาวกชั้นสูงและหอผู้คุมกฏได้.
สำหรับสาวกนอก...
สำหรับพวกเขาไม่ได้อยู่แม้แต่ในสายตาของพวกเขา แน่นอนว่ามันไม่อาจทำให้เขารำคาญได้.
“ใครกล้าแตะต้องพี่น้องของข้า? ตาย!”
ทันใดนั้น...
ลั่วเทียนก็ลุนยืนเพื่อต่อสู้และใช่ยาเม็ดทันที เมื่อยาถูกกินเข้าไปอาการบาดเจ็บขณะที่เขายืนขึ้นด้วยความเจ็บปวดก็บรรเทาลงมาก ดวงตาของเขามองไปรอบๆอย่างเย็นชา “ถ้าเจ้าไม่เชื่อก็มาลองได้!”
นอกจากนี้ในช่วงเวลานั้น...
ฟางเล่ยพยายามจะลุกขึ้นก่อนที่จะเอาตัวมาด้านหน้าเพื่อปกป้องลั่วเทียน ตาของเขาจ้องมองไปที่ลั่วจินซาน กลัวว่าเขาจะทำการลอบโจมตีอีกครั้ง.
เขาไม่ได้เตรียมพร้อมก่อนหน้านี้ แต่คราวนี้้เขาไม่ยอมให้ลั่วจินซานทำสำเร็จ!
“ฮึ่มมม!”
“ยังคงอวดดีขณะที่เจ้ากำลังจะตาย?” ลั่วจินซานเยาะเย้ยก่อนจะพูดต่อ “ลั่วเทียนพลังปราณของเจ้าหมดแล้วและยังได้รับบาดเจ็บสาหัส เจ้าจะเอาอะไรมาสู้กับข้า?”
ดูเหมือนเขาจะรู้ทุกอย่างของลั่วเทียน
เขาเปิดใช้งาน level 2 Berserk ในสนามประลอง ตอนนี้ในตระกูลลั่วเขาก็ใช้งานเป็นครั้งที่สอง พลังปราณที่ถูกใช้กว่าหมื่นจนมันมากเกินไป.
ความจริง...
พลังปราณของลั่วเทียนได้หายไปหมดแล้ว.
ไม่มีทางที่เขาจะใช้งาน level 2 Berserk ได้.
ลั่วเทียนเริ่มใจไม่ดีเพราะเขาไม่คิดเลยว่าลั่วจินซานจะมองเห็นได้ว่าเขามีพลังมากแค่ไหน จากนั้นเขาก็ถามด้วยความตะลึง “ลั่วจินซาน ดูเหมือนว่าข้าจะต้องตายในวันนี้?”
“ถูกต้อง!” ลั่วจินซานหัวเราะอย่างหยิ่งยโส.
ลั่วเทียนถามอีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้น ข้าขอเห็นหลี่ซูเอ๋อร์ เป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม?”
“อย่างไรก็ตามเจ้าก็ต้องตายอยู่ดี มอบแกนปีศาจมาให้ข้าก่อนและข้าจะให้เจ้าทั้งสองได้เห็น” ลั่วจินซานยิ้ม.
ลั่วเทียนเอาแกนปีศาจออกมาและยิ้มอย่างขมขื่น “เมื่อข้าเห็นนางแล้ว ข้าจะให้แกนนี้กับเจ้าทันที”
เมื่อเห็นแกนปีศาจในมือของลั่วเทียน ดวงตาของลั่วจินซานก็สว่างขึ้นมา จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ใครสักคนและตะโกนว่า “พานางออกมา!”
ลั่วเฉินที่เอาดาบพาดไว้ที่คอหลี่ซูเอ๋อร์จากนั้นเขาก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “ลั่วเทียน!”
“พี่ใหญ่ลั่วเทียน!”
ใบหน้าของหลี่ซูเอ๋อร์ซีดเผือดราวกับว่าเธอยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ เมื่อเห็นหน้าที่ซีดเซียวของลั่วเทียนเธอก็กังวลจนรีบพูดออกมา “พี่ใหญ่ลั่วเทียน ไม่ต้องกังวล จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับข้า”
ด้วยคมดาบที่พาดอยู่ที่คอของเธอจนมีเลือดไหลออกมา แต่ใบหน้าของเธอก็ไม่มีความกลัว.
เธอห่วงแค่ลั่วเทียนเท่านั้น
ลั่วจินซานยิ้ม “ตอนนี้เจ้าได้เห็นเธอแล้ว เข้าสามารถมอบแกนปีศาจให้ข้าได้หรือยัง?”
ลั่วเทียนกำลังเปิดระบบขึ้นในใจจากนั้นเขาก็มองไปที่แถบค่าประสบการณ์ของเขา จากนั้นเขาก็ใส่แกนปีศาจกลับเข้าไปและยิ้มอย่างเย็นชา“ถ้าเจ้ากล้า ก็เข้ามารับมันด้วยตัวเอง!”
ใบหน้าของลั่วจินซานดำถมึง“ฆ่าเขาซะ!”
“เพียงแค่พลาดไป 0.01%.”
“มันไม่ใช่เรื่องน้อยอีกต่อไปแล้ว…”
ลั่วเทียนกำลังรออย่างใจจดใจจ่อ...