ตอนที่ 19 ท่วมท้นด้วยจิตสังหาร!

 

 

 

หลิงโม่หานเห็นเพียงว่าร่างขอทานสาวน้อยขยับอย่างแปลกประหลาดเพื่อหลบลูกธนูที่พุ่งเข้ามา ขณะที่ยังคงวิ่งนำฝูงสัตว์ร้ายเจ็ดถึงแปดตัวเข้าไปหากลุ่มชายฉกรรจ์

 

นางงอขาและกระโจนขึ้นในฉับพลัน มือคว้ากิ่งไม้ไว้ขณะที่หมุนตัวใช้แรงส่งทั้งหมดอย่างคุ้มค่า แล้วเตะเท้าพุ่งตัวจากต้นไม้ราวกับลูกกระสุนตรงไปยังเป้าหมาย ซึ่งก็คือชายหนุ่มที่ยังคงถือธนูเวทอยู่ในมือ

 

“หลบ! เร็วเข้า!”

 

ชายวัยกลางคนตะโกนอย่างตื่นตระหนก ต้องการจะพุ่งไปดึงชายหนุ่มออกมา ทว่าลำพังสัตว์ร้ายที่กระโจนเข้ามาก็ตึงมือยิ่ง มีหรือจะสามารถปลีกตัวไปช่วยชายหนุ่ม? อนิจจา เขาทำได้เพียงมองเจ้าขอทานยื่นเท้าพุ่งไปหาชายหนุ่มด้วยความรวดเร็ว

 

โชคยังดีที่ชายหนุ่มสะดุ้งรู้ตัวจากเสียงตะโกนดังลั่น และก้าวถอยหลังโดยสัญชาตญาณจึงรอดจากการเตะของเฟิ่งจิ่วที่เล็งตรงไปที่ศรีษะหมายจะเอาชีวิตได้อย่างหวุดหวิด ทว่าเขายังคงช้าไปเสี้ยววิและถูกเตะเข้าที่ใบหน้า ชายหนุ่มเซถอยไปหลายก้าวจากแรงกระแทก ทันใดนั้นสัตว์ร้ายก็กระโจนเข้าใส่ ทว่าเด็กสาวข้างๆช่วยป้องกันไว้ได้อย่างทันท่วงที

 

“พี่ชาย! ตั้งสติก่อน!” เด็กสาวกรีดร้อง เสียงของนางตื่นตระหนกและใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

 

ชายหนุ่มได้สติในทันใด ความเจ็บปวดแสบร้อนบนใบหน้าทำให้ความโกรธของเขาพลุ่งพล่าน เขาเก็บธนูเวทก่อนจะหันไปรวบรวมพลังปราณไว้ที่หมัดทั้งสองข้างและต่อยออกไป! เสียงกระแทกดังก้องเมื่อสัตว์ร้ายที่พุ่งเข้าใส่เข้ากระเด็นลอยออกไปจากการปะทะ

 

 

“บรู๊วววว!”

'พลั่ก!'

 

สัตว์ร้ายกระหายเลือดร้องอย่างเจ็บปวด ร่างของมันกระแทกกับดินอย่างรุนแรงจนพื้นสั่นสะเทือนเล็กน้อย

เมื่อเหล่าคนคุ้มกันเห็นนายน้อยของพวกเขาจัดการต่อยสัตว์ร้ายให้ลอยไปได้ด้วยหมัดเดียว พวกเขาก็ฮึกเหิมขึ้นมาในทันใด “นายน้อยช่างเยี่ยมยอด!”

 

กำลังใจของพวกเขาเดือดพล่านด้วยความกระหายการต่อสู้ ความแตกตื่นจากการถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัวสงบลงได้ในฉับพลัน ในเวลาสั้นๆพวกเขาก็สามารถกำจัดสัตว์ร้ายที่เข้าจู่โจมไปได้ทั้งหมด

ศพของเหล่าสัตว์ร้ายนอนเรียงรายอยู่บนพื้น กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ

 

 

หลังจากวิกฤตผ่านพ้น กลุ่มคนก็ตระหนักว่าที่บริเวณไม่ไกลกันก็มีศพของสัตว์ร้ายอีกเจ็ดแปดตัวนอนเรียงรายอยู่ เป็นที่ประจักษ์ว่าพวกมันถูกฆ่าด้วยมือของชายชุดดำ

 

ทว่าตอนนี้กลับไม่พบชายชุดดำอยู่ที่นั่น ไม่เพียงแค่นั้น ขอทานน้อยและท่านลุงรองของพวกเขาก็หายไปเช่นกัน

“พี่ชาย ท่านลุงรองหายไปไหนกัน?” เด็กสาวมองไปรอบๆ ทว่าไม่เห็นทั้งสามคนแม้แต่น้อย

 

ชายหนุ่มยกมือขึ้นมาเช็ดเลือดที่มุมปาก ดวงตาจ้องเขม็งอย่างอำมหิต เขาไม่พูดไม่จา ทว่าคืนธนูเวทให้แก่เด็กสาวและเดินมุ่งไปทางซ้าย เด็กสาวและเหล่าคนคุ้มกันรีบตามเขาไปทันที

 

ภายใต้การบดบังของต้นไม้หนาทึบ จิตสังหารท่วมท้นไปในอากาศอย่างน่าสะพรึงกลัว สายตาเฉียบคมของชายวัยกลางคนจ้องเขม็งไปที่เฟิ่งจิ่วขณะที่กล่าวขึ้น “ดิ้นรนไปก็เท่านั้น อย่างเจ้าไม่ใช่คู่มือของข้า”

“งั้นรึ?” เฟิ่งจิ่วแย้มยิ้ม จิตสังหารพรั่งพรูออกมามากกว่าเก่าจนราวกับว่ามันผนึกตัวเข้มข้นอยู่ในอากาศ

 

ชายวัยกลางคนพ่นลมจากจมูกอย่างดูถูกเมื่อเห็นนางมั่นใจในความแข็งแกร่งของตนเอง เขารวบรวมพลังปราณไว้ที่กระบี่ในมือ ปลายของมันดีดตัวไปข้างหน้าในฉับพลัน

 

'แคล้ง!'

มีดปะทะกับกระบี่จนเกิดเสียงดังก้องและประกายไฟ  แทบจะในเวลาเดียวกันอาวุธทั้งสองพลิกกลับและปะทะกันอีกครั้ง หลังจากปะทะกันหลายต่อหลายครั้ง กระบี่ก็แทงตรงไปหาเฟิ่งจิ่วอย่างโหดเหี้ยม คมกระบี่หุ้มไปด้วยพลังปราณและไม่สามารถที่จะหลบได้!

บนต้นไม้ห่างออกไปเล็กน้อย หลิงโม่หานเห็นเหตุการณ์อย่างชัดเจน คิ้วของเขาขมวดมุ่น ทว่าแววตาของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นการกระทำถัดมาของเฟิ่งจิ่ว ที่เขาคาดไม่ถึงอย่างยิ่ง

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

 

มาเข้ากลุ่มธรรมดามาคุยกันได้นะคะ เข้าฟรีน้า

ตอนใหม่จะลงที่กลุ่มธรรมดาก่อนลงเว็บนะคะ

VV ลิงค์กลุ่มธรรมดา VV เข้ามากันได้เลยนะคะ

ห้องนั่งเล่นภูติหมอไร้เงา MGD ~

-