เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 91 เป็นห่วงมาก (อ่านฟรี)

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 91 เป็นห่วงมาก 

แปลโดย iPAT 

มันเป็นค่ำคืนที่ไม่สามารถข่มตาหลับ กระทั่งรุ่งเช้า ฟางหยวนจึงออกไปจับจ่ายสิ่งของ

ห้องพักอยู่ในสภาพที่น่าอนาถ มันมีเตียงไม้และผ้าห่มเก่าๆเพียงผืนเดียว หากเขาต้องอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน เขาจะต้องป่วยไข้อย่างไม่ต้องสงสัย

ฟางหยวนใช้หินวิญญาณครึ่งหนึ่งที่มีไปกับการซื้อสิ่งของจำเป็น

ประการแรก ผ้าห่มของเขาต้องยัดนุ่นเพื่อให้มันสามารถมอบความอบอุ่นในฤดูหนาว นอกจากนั้นเขายังต้องปูเตียงด้วยฟูก

ประการที่สอง เขาต้องการตะเกียงน้ำมันที่สามารถมอบความสว่างให้กับห้องพักและต้องมีอย่างน้อยสองดวง

แม้มันจะเป็นห้องเล็กๆ แต่มันยังสามารถตั้งโต๊ะกับเก้าอี้ ดังนั้นเขาจึงต้องซื้อพวกมันเช่นกัน

สิ่งสำคัญที่สุดคือเตาไฟ

ฤดูหนาวบนภูเขาอากาศหนาวเย็นมาก หากปราศจากเตาไฟ เขาอาจสะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึกด้วยความหนาวที่พุ่งเข้าโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว

นอกจากนั้นเขายังต้องซื้อน้ำให้เพียงพอต่อการใช้ชีวิตเป็นเวลาเจ็ดวัน

ดวงอาทิตย์ในฤดูหนาวค่อยๆลอยสูงขึ้นอย่างเอื่อยเฉื่อย

เจียวซานกับสมาชิกในกลุ่มยืนอยู่ที่ประตูหมู่บ้านทางทิศเหนือและกำลังรอคอยฟางหยวนอยู่ด้วยความหงุดหงิด

"มีบางสิ่งไม่ถูกต้อง คืนก่อนพวกเราตกลงกันว่าจะมาพบกันที่นี่เวลานี้ ตอนนี้เลยเวลานัดมาสิบห้านาทีแล้ว แต่เหตุใดฟางหยวนยังไม่ปรากฎตัว" สมาชิกหญิงผู้หนึ่งกล่าว

"ใจเย็นและรอต่อไป เป็นธรรมดาที่เด็กใหม่มักมาสาย" เจียวซานหัวเราะ เขายังไม่มีเหตุผลที่จะเอาผิดฟางหยวน ทั้งหมดก็คือมันพึ่งเป็นวันที่สองเท่านั้น

"มันไม่เป็นไรหากมีเพียงพวกเรา แต่ท่านหัวหน้ากลับต้องมารอคอยเด็กใหม่ผู้นี้ นี่มันเกินไปจริงๆ" กงจินบ่นด้วยอารมณ์หงุดหงิด

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปฟางหยวนก็ยังมาไม่ถึง

ใบหน้าของเจียวซานเปลี่ยนเป็นมืดมน

"คนโง่ผู้นี้ เขาจำสถานที่นัดหมายได้หรือไม่? พวกเราบอกเขาอย่างชัดเจนว่าทุกคนจะมาพบกันที่ประตูหมู่บ้านทางทิศเหนือ" กงจินเริ่มสงสัย

"ข้าจะรออยู่ที่นี่ พวกเจ้าไปตรวจสอบที่ประตูหมู่บ้านด้านอื่น" เจียวซานออกคำสั่งสมาชิกทั้งสาม

สิบห้านาทีผ่านไปพวกเขากลับมารวมตัวกันอีกครั้ง

"ฟางหยวนต้องการแยกตัวออกจากกลุ่มของพวกเราหรือไม่?" สมาชิกหญิงถาม

"แม้เขาจะเป็นอันดับหนึ่งของการสอบปลายปี แต่เขาก็ยังเป็นเพียงเด็กใหม่เท่านั้น" กงจินกล่าว

ใบหน้าของเจียวซานเปลี่ยนเป็นดุร้าย "ไม่ว่าเขาจะมองเห็นสิ่งใดในตัวพวกเรา มันก็ไม่สำคัญ ตอนนี้ตามหาตัวเขาให้พบเป็นอันดับแรก ข้าเกรงว่าเขาจะทิ้งพวกเราและพยายามทะลวงเข้าสู่ระดับสอง หากเขากลายเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับสอง เขาสามารถยอมแพ้ต่อภารกิจและยื่นเรื่องขอทำภารกิจเพื่อรับมรดก ออกไปค้นหาเขา! หมู่บ้านนี้ไม่ได้กว้างใหญ่มากนัก มีบ้านเช่าอยู่ไม่กี่แห่ง พวกเราต้องตามหาเขาและไม่ปล่อยให้เขามีเวลาก้าวเข้าสู่ระดับสอง"

"ถูกต้อง"

…..

ฟางหยวนนั่งอยู่บนเตียงในห้องเช่า

ด้านหน้าเขามีถุงเงินวางอยู่

"หินวิญญาณไม่เพียงพอ" ฟางหยวนถอนหายใจ

หินวิญญาณเป็นเชื้อเพลิงที่ใช้ขับเคลื่อนความก้าวหน้าของผู้ใช้วิญญาณ หากปราศจากมัน ผู้ใช้วิญญาณต้องอาศัยความเร็วในการฟื้นฟูพลังวิญญาณของตนเองเท่านั้น ในเวลาเดียวกันวิญญาณของเขาก็อาจตกตายเพราะความหิวโหย

ระหว่างที่ฟางหยวนพักอยู่ในสถานศึกษา เขามีหินวิญญาณนับพันก้อน แต่มันยังไม่สามารถตอบสนองค่าใช้จ่ายในระยะยาวของเขา

ปกติแล้วผู้ใช้วิญญาณในระดับเดียวกับเขาจะมีวิญญาณในการครอบครองไม่เกินสามดวง

แต่หลังจากชนะการประลอง เขาได้รับสิทธิ์ให้เข้าไปเลือกวิญญาณหนึ่งดวงจากห้องโถงวิญญาณ

เขาจำเป็นต้องเลือก มิฉะนั้นมันจะดูผิดปกติมากเกินไป

ดังนั้นในเวลานี้เขาจึงมีวิญญาณอยู่ทั้งสิ้นเจ็ดดวง

ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่านี่เป็นภาระที่ยิ่งใหญ่

"หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ข้าจะแบกรับมันได้อีกไม่เกินสองเดือน ข้าต้องได้รับมรดก นั่นจะสามารถสนับสนุนข้า แต่เพื่อให้ได้รับมัน ข้าต้องบรรลุสู่ระดับสองเป็นอันดับแรก" สายตาของฟางหยวนกลายเป็นมืดครึ้ม

การทะลวงเข้าสู่ระดับสองไม่ใช่เรื่องง่าย

บนเส้นทางแห่งการบ่มเพาะของผู้ใช้วิญญาณ สิ่งสำคัญที่สุดคือทรัพยากร ตามมาด้วยพรสวรรค์ มันจะเป็นเส้นทางที่ยากลำบากหากขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

พรสวรรค์นภาที่หนึ่ง สอง สาม หรือสี่

นี่เป็นการแบ่งระดับเพียงหยาบๆ

แท้จริงแล้วในแต่ละระดับยังมีความแตกต่าง

ตัวอย่างเช่นพรสวรรค์นภาที่สาม มันคือกลุ่มคนที่มีระดับทะเลวิญญาณสี่สิบเอ็ดถึงหกสิบส่วน สำหรับฟางหยวน เขามีระดับทะเลวิญญาณอยู่สี่สิบสี่ส่วน นี่หมายความว่าเขาเป็นเพียงชนชั้นกลางในกลุ่มผู้มีพรสวรรค์นภาที่สามเท่านั้น

การทะลวงเข้าสู่ระดับสองต้องใช้พลังวิญญาณห้าสิบห้าส่วน ผู้มีพรสวรรค์นภาที่หนึ่งและสองสามารถก้าวข้ามมันไปได้อย่างง่ายดาย เป็นเช่นเดียวกันสำหรับผู้มีพรสวรรค์นภาที่สามซึ่งมีระดับทะเลวิญญาณห้าสิบห้าถึงหกสิบส่วน

ดังนั้นผู้มีพรสวรรค์นภาที่สามบางคนจึงสามารถบรรลุระดับสองได้อย่างง่ายดายและอาจบรรลุถึงระดับสาม

ฟางหยวนทำได้เพียงยักไหล่และไม่สามารถตำหนิผู้ใด

"ด้วยทะเลวิญญาณสี่สิบสี่ส่วนของข้า มันไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทะลวงเข้าสู่ระดับสอง วิธีที่ง่ายดายที่สุดคือใช้วิญญาณที่มีความสามารถคล้ายวิญญาณสุราหรืออย่างน้อยที่สุดก็ต้องได้รับความช่วยเหลือจากผู้ใช้วิญญาณระดับสูงกว่า แต่การรับพลังงานจากภายนอกมีผลเสีย มันจะทิ้งสิ่งแปลกปลอมไว้ในทะเลวิญญาณ มีเพียงต้องครอบครองวิญญาณวารีพิสุทธิ์เท่านั้นจึงจะสามารถชำระล้างมันออกไป"

"อย่างไรก็ตามวิธีการข้างต้นไม่เหมาะกับข้า ข้าไม่มีผู้ใช้วิญญาณที่สามารถให้ความช่วยเหลือหรือกระทั่งข้าสามารถหาผู้ช่วย แต่วิญญาณวารีพิสุทธิ์เป็นหายากเกินไป ในความเป็นจริงข้ารู้ว่ามันอยู่ที่ใด แต่ข้าไม่สามารถไปที่นั่นในเวลานี้ กระทั่งข้าจะไปถึงที่นั่น ข้าก็ยังไม่สามารถคว้ามันมาได้"

"วิธีสุดท้ายคือใช้หินวิญญาณ" ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น

เส้นทางแห่งการบ่มเพาะของผู้ใช้วิญญาณ สิ่งสำคัญที่สุดก็คือทรัพยากร ตามมาด้วยพรสวรรค์

หากปราศจากพรสวรรค์ยังสามารถใช้ทรัพยากรเพื่อชดเชย

"ข้ามีพลังวิญญาณสี่สิบสี่ส่วน หากข้าดูดซับพลังงานจากหินวิญญาณไปพร้อมกัน ข้าแน่ใจว่าภายในห้าวันข้าจะสามารถทะลวงขอบเขตได้อย่างแน่นอน"

ฟางหยวนเพ่งจิตไปยังทะเลวิญญาณและชะลอความเร็วในการโจมตีกำแพงคริสตัลลงเล็กน้อย

ด้วยวิธีนี้มันจะทำให้ความเร็วในการสูญเสียพลังวิญญาณของเขาลดน้อยลงเช่นกัน

แม้การทำลายกำแพงคริสตัลจะก้าวหน้าได้อย่างเชื่องช้า แต่เขาจะมีเวลาดูดซับพลังงานจากหินวิญญาณ

ปัญหาเดียวของมันคือเขาต้องทำอย่างต่อเนื่องโดยไม่กินไม่นอน เขาหยุดพักได้ไม่เกินสิบห้านาทีเท่านั้น

เขาต้องอดทนและไม่สามารถถูกรบกวน ทั้งหมดก็คือเขาไม่มีหินวิญญาณมากพอที่จะทำซ้ำหลายครั้ง

เวลาผ่านไปจนถึงพลบค่ำ

อย่างไรก็ตามเจียวซานยังหาฟางหยวนไม่พบ

“ผ่านมาทั้งวัน พวกเจ้าก็ยังไม่พบเขาอีกงั้นหรือ?”

"ไม่เลย ท่านหัวหน้า" กงจินปาดเหงื่อที่ไหลลงมาจากหน้าผาก "เด็กผู้นี้ไม่ได้อยู่บ้านเช่าที่พวกเราแนะนำ พวกเราไม่รู้จริงๆว่าเขาอยู่ที่ใด"

“ฮืม ค้นหาต่อไป พวกเราต้องค้นหากระทั่งในโรงเตี้ยม ข้าไม่เชื่อว่าพวกเราจะไม่พบเขา หมู่บ้านแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่โต ไม่ว่าเขาจะซ่อนตัวอยู่ที่ใด เราก็ต้องหาเขาให้พบ!” เจียวซานออกค้นหาต่อไปด้วยความโกรธ

กระทั่งช่วงบ่ายของวันต่อมา

ผู้ใช้วิญญาณหญิงวิ่งเข้ามาหาเจียวซานด้วยความตื่นเต้น "พบแล้ว พบตัวเขาแล้ว ฟางหยวนเช่าห้องพักอยู่ที่ชั้นสองของบ้านไม้เก่าแก่หลังหนึ่ง"

"ฮืม ข้าคิดว่าเขาจงใจซ่อนตัวและพยายามทะลวงเข้าสู่ระดับสอง" เจียวซานหัวเราะเย้ยหยัน "ไปกันเถอะ เราจะแสดงละครว่าเราเป็นห่วงเขามาก หลังจากทั้งหมดเขาก็เป็นเด็กใหม่"

"ฮ่าฮ่าฮ่า" ทุกคนหัวเราะชั่วร้าย

ทั้งสี่มาถึงหน้าบ้านเช่าของฟางหยวนอย่างรวดเร็ว

มีกระดาษติดอยู่หน้าประตูห้อง

เจียวซานดึงออกมาอ่าน มันเป็นลายมือของฟางหยวนที่บอกว่า เขาต้องการปิดประตูฝึกตนเพื่อทะลวงเข้าสู่ระดับสอง หากเป็นผู้อื่นเห็นกระดาษแผ่นนี้ พวกเขาจะไม่พยายามรบกวนเขา แต่เมื่อคนผู้นี้เป็นเจียวซาน มันก็คือการบอกให้เขาบุกเข้าไป

เจียวซานขย่ำกระดาษและโยนทิ้ง

'ข้าจะปล่อยให้เจ้าก้าวเข้าสู่ระดับสองได้อย่างไร?'

เขาหัวเราะเสียงเย็นจากนั้นจึงเริ่มเคาะประตู

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”

"น้องเล็กฟางหยวน เจ้าอยู่ที่นี่หรือไม่?" เขาตั้งใจตะโกนเสียงดัง "พวกเรามาหาเจ้าแล้ว เจ้ายังจะสามารถปิดประตูฝึกตนอยู่ได้อย่างไร?"

ไม่มีสัญญาณตอบรับ

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”

เจียวซานเคาะประตูเสียงดังอีกครั้ง

"น้องเล็กฟางหยวน ข้าไม่ต้องการรบกวนเจ้า แต่ตอนนี้เจ้าเป็นสมาชิกกลุ่มของข้า เจ้าควรฟังคำแนะนำของพวกเรา ปฏิบัติตามคำสั่งและออกไปทำภารกิจล่ากวางป่ากับพวกเรา นี่เป็นโอกาสดีที่เจ้าจะได้ฝึกฝน เหตุใดเจ้าไม่หยุดการบ่มเพาะไว้ก่อนและทำภารกิจให้ลุล่วง" เจียวซานกล่าวำด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แต่การแสดงออกของเขาจะเต็มไปด้วยความเย็นชา

ยังคงปราศจากสัญญาณตอบรับ

"น้องเล็กฟางหยวน เหตุใดเจ้าไม่ตอบ? เกิดเหตุร้ายขึ้นกับเจ้าหรือไม่? การทะลวงเข้าสู่ระดับสองไม่ใช่เรื่องง่าย เจ้าสามารถสอบถามพวกเรา ฟางหยวน เจ้าได้ยินข้าหรือไม่? พวกเราเป็นห่วงเจ้ามาก โอ้ เป็นไปได้หรือไม่ว่าเจ้าหมดสติไปแล้ว"

เจียวซานลอบหัวเราะอยู่ภายในแต่น้ำเสียงของเขายังเต็มไปด้วยความห่วงใย สมาชิกอีกสามคนยืนมองการแสดงฉากนี้อยู่ด้านข้าง

กงจินกล่าวขัดจังหวะ "ท่านหัวหน้า ท่านกล่าวได้ถูกต้อง บางทีฟางหยวนอาจจะหมดสติไปแล้ว พวกเราควรต้องบุกเข้าไปช่วยเขา"

"ฟางหยวน! ฟางหยวน! เปิดประตูเร็วเข้า พวกเราเป็นห่วงเจ้าจริงๆ หากเจ้าไม่เปิดประตูโดยเร็ว พวกเราจะบุกเข้าไป เจ้าเป็นสมาชิกใหม่ของพวกเรา พวกเราไม่สามารถปล่อยให้เจ้าตกอยู่ในอันตราย!" เจียวซานตะโกนเสียงดัง

มีเพียงความเงียบที่ตอบกลับมา

มุมปากของเจียวซานยกตัวขึ้นเป็นรอยยิ้มชั่วร้ายและส่งลอบส่งสัญญาให้กับกงจิน

กงจินตอบรับด้วยการยกเท้าขึ้น

ด้วยเสียง "ปัง" ประตูไม้ไผ่กระเด็นไปที่เตียงอย่างรุนแรง