ตอนที่ 3 เอาชีวิตรอดด้วยมะพร้าว

นี่มันยากมากเลยนะที่จะขึ้นไปสู่ข้างบนเพื่อที่จะไปเอาลูกมะพร้าวลูกนั้นจะได้ดับความกระหายน้ำของผมได้ลง ผมลองปีนต้นมะพร้าวต้นนี้ดู ในช่วงแรกผมอาจจะปีนขึ้นไปไม่ได้ก็เพราะว่าผมนั้นไม่ค่อยได้ใช่พลังงานในส่วนร่างกายของผมมันทำให้ผมไม่สามารถที่จะปีนขึ้นไปเพื่อเอาลูกมะพร้าวลูกนั้นได้เลย ผมว่าผมควรจะหาวิธีอื่นในการเอามะพร้าวลูกนั้นดีกว่านะ ใช่สิมันน่าจะมีเศษสิ่งของหรือว่ามีไม้ที่ลอยมาตามทะเลอยู่นะ อะไรที่มันยาวๆสูงๆมีตะขอเกี่ยวด้วยน่าจะดีจะได้ใช่เกี่ยวลูกมะพร้าวลงมาได้ยังไงล่ะ แต่คงจะหาลำบากมากเลยเพราะว่าหมอกบ้าพวกนี้มันก็ยังคงอยู่ไม่ยอมจางหายไปจากบริเวณแถบชายหาดนี้เลยแม้แต่น้อย

“โถ่เอ๊ยฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำอย่างไรต่อบ้างฉันเบื่อจริงๆเลย”

ผมนั่งหมดอารมณ์อยู่ที่ข้างๆกับต้นมะพร้าวเนื่องจากผมไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย เพราะไอ้หมอกนี้กับต้นมะพร้าวที่สูงราวกับเสาร์เรือ ผมมองไปรอบๆทุกอย่างคือสีดำขุ่นหมด ผมว่าผมคงจะต้องไม่รอดออกไปจากที่นี่เป็นแน่เลย เฮ้ออออ //ตุบ// เสียงอะไรบางอย่างได้ดังขึ้นมาจากข้างหลังของผมทำให้ผมต้องหันไปดู

“ลูกมะพร้าวววววว!!!!” ผมตะโกนออกมาด้วยความดีใจเมื่อเห็นลูกมะพร้าวสีเขียวไหม้นี้ตกลงมาจากต้นของมัน ฟ้าเป็นใจคนมีบุญทำให้ผมได้ลูกมะพร้าวนี้มากินจนได้  ตะ..แต่ว่าผมจะกินมันยังดีล่ะ ?? ผมควรหาอะไรมาทุบให้มัน แถวนี้คงมีอะไรที่พอจะหาได้แบบว่าคมๆหรือว่าแข็งๆหน่อยไหมนะ แถวชายหาดนี่มันสะอาดเกินกว่าที่จะหาของต่างๆที่ลอยตามน้ำมา แถมยังไม่มีอะไรมาติดเกาะเลยแม้แต่น้อย งั้นผมคงต้องใช้ของธรรมชาติที่จะได้มาจากเกาะแห่งนี้แล้วล่ะ อย่างแรกผมคงต้องหาหินมาก่อนหินก้อนเล็กๆก็ได้ไม่ต้องใหญ่มาก ผมก้มหาหินสักพักหนึ่งก็เจออยู่ตรงข้างหน้าของผม ผมจึงหยิบหินมาซึ่งหินมันก็ค่อนข้างพอดีกับมือของผม เยี่ยมยอดจากนั้นผมก็คงต้องหาน้ำทะเลแล้วก็หาหินมาอีกอันหนึ่ง ผมปาหินลงไปที่ทรายแต่ก็ไม่ยอมแตกออกจากกันอาจจะเป็นเพราะว่าทรายลองรับหินก้อนนี้ไว้อยู่ งั้นคงต้องใช้อีกหินหนึ่งทุบเอา แต่ดีมากเลยที่หินพวกนี้มันเป็นหินอ่อนๆสามารถจะแตกออกจากกันได้ ไม่อย่างนั้นคงจะยากมาก ผมเริ่มเอาหินอีกอันทุบหินอีกอันทิ้ง ก่อนที่จะแตกเป็นเศษๆออกแล้วก็เริ่มวางหินที่มันไม่แตกเอาไว้ ก่อนจะหยิบหินอีกอันวางทับเอาไว้แล้วก็เริ่มเหลามันอย่างเบามือเพื่อที่จะให้ปลายมันแหลม ใช้เวลาสักพักหนึ่งมันก็เริ่มแหลมขึ้นแต่ผมมองไม่ค่อยเห็นมันเท่าไหร่ว่ามันแหลมพอใจของผมหรือยัง ผมจึงใช้น้ำในการล้างเศษฝุ่นของหินออก แล้วเริ่มเหลาอีกครั้งทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนกระทั่งมันแหลมพึงพอใจของผมแล้ว ผมจึงหยุดลงแล้วก็หยิบลูกมะพร้าวขึ้นมา ก่อนจะใช้หินที่ผมเหลามาทุบลงไปที่ลูกมะพร้าว แต่มันก็ทำให้ผมเจ็บมือเป็นอย่างมาก อาจจะเป็นเพราะว่าหินที่กระทบมือของผมเลยทำให้ผมเจ็บมือ ผมจึงหยุดทำลงแต่ว่าลูกมะพร้าวลูกนี้ก็เริ่มเป็นลอย มันยังทำให้ผมมีความหวังว่าผมจะสามารถกินน้ำในลูกมะพร้าวนี้ได้ เพราะผมรู้สึกกระหายน้ำมากขึ้นมาเรื่อยๆ

“ใช่สิ !!” อยู่ๆผมก็คิดอะไรบางอย่างออกขึ้นมา ในตอนที่ผมหาหินอยู่ผมก็เห็นต้นไม้ขนาดเล็ก ผมอาจจะใช้พวกมันในการทำตัวจับจะได้ไม่เจ็บมือก็ได้นี่ ผมจึงรีบวิ่งไปที่เดิมแล้วก็ดึงต้นไม้ต้นเล็กนั่น คือมันเหมือนเป็นพวกกิ่งไม้มากกว่า แล้วผมก็หาอะไรบางอย่างมามัดรวมกับหินก้อนนั้นเอาไว้ ในที่สุดผมก็ได้ตัวจับของมันมาแล้วผมก็เริ่มทดสอบไอ้ขวานที่ผมทำ เทาะครั้งแรกไม่แตกแต่เป็นลอยจึงเคาะมันให้แรงขึ้นๆมันเริ่มฉีกออกจากกัน (แค่เปือกมันนะ) แล้วก็ฉีกเปลือกของมันออกจนเห็นตัวข้างในของมะพร้าว ตรงนี้แหละที่เป็นสิ่งที่ยากที่สุดของการกะเทาะมันแล้ว เพราะว่าข้างในมันแข็งมากๆเลยต้องใช้แรงและพลังงานมากด้วย

“เราทำได้เราทำได้ !!! ย๊ากกกก” //ป๊อก ป๊อก// ผมใช้เวลาทำนานมากเสียทั้งพลังงานเสียทั้งน้ำในร่างกาย แต่ผมก็ต้องทำเพราะผมจะได้ดับหิวกระหายของผมได้

“ย๊ากกกก!” //ป๊อก ป๊อก ตุบบบ// และในที่สุดผมก็ทำได้น้ำเริ่มไหลออกมาจากลูกมะพร้าวลูกนั้น ผมรีบจับมันขึ้นมาแล้วดูดลอยแตกของลูกน้ำจะได้ไม่ไหลออกหมด จากนั้นเมื่อดื่มน้ำจนพอใจของผมแล้ว ผมก็กะเทาะมะพร้าวออก ข้างในลูกมะพร้าวก็จะมีเนื้อมะพร้าวที่สวยงาม ผมใช้มือของผมนี่แหละในการควักเนื้อมะพร้าวออกมากินด้วยความเอร็ดอร่อย โห๊น้ำตาจะไหลออกจากตาผมรอดแล้วเพราะสิ่งประดิษฐ์ของผมทั้งนั้น ขอบคุณครับที่ทำให้ผมยังมีชีวิตรอดต่อไปปปป !!