ตอนที่ 173: สร้าง (2)

แองเจเล่ออกจากพื้นที่พ่อมดเมื่อเขาเห็นพ่อมดหลายคนที่มีลักษณะแปลกๆเข้าประตู หนึ่งในนั้นเป็นแม่มดชุดคลุมเขียวกำลังขี่หมูป่าค่อยๆลงมาที่เนินเขาและดูเหมือนว่าเธอกำลังสนุก

แองเจเล่เดินขึ้นเนินเขาและกลับไปที่จัตุรัส เขาเห็นอาซูน่านั่งอยู่บนม้านั่งรอเขากลับมา

"เจ้ามาแล้วหรอ" อาซูน่าถามด้วยเสียงตื่นเต้นหลังจากที่เห็นเขาเดินไปหาเธอ เธอดูเหนื่อยเล็กน้อยแต่เธอก็ยังยืนขึ้นทันที

"ข้าคิดว่าข้าขอให้เจ้ากลับไปแล้ว" แองเจเล่ยกคิ้ว "ทำไมเจ้ายังอยู่ที่นี่"

"เจ้าจ่ายให้ข้าดังนั้นข้าต้องทำงานของข้าให้เสร็จ ข้ายังไม่ได้แนะนำพื้นที่ทั้งหมดให้เจ้าเลย"

อาซูน่าอาย

"เอาล่ะ หาสถานที่ให้ข้าอยู่ได้ไหม"

แองเจเล่ไม่มีหินเวทมนต์เหลืออยู่เลยดังนั้นเขาจึงต้องหาสถานที่ที่ยอมรับเหรียญทอง

"แน่นอน"

อาซูน่าพยักหน้า

จัตุรัสยังคงแออัดและมีเสียงดัง พ่อมดฝึกหัดกำลังตะโกนใส่ผู้ขายเมื่อพวกเขาต่อรองราคา แองเจเล่ได้ยินแม้แต่เสียงสัตว์เลี้ยงที่ร้องเสียงดัง สถานที่นี้ดูคล้ายกับตลาดในอาณาจักรปุถุชน(มนุษย์ที่ไร้พลัง ต่อไปจะใช้คำนี้แทนนะครับ)

อาซูน่าและแองเจเล่เดินไปรอบๆจัตุรัสและเดินลงเนินเขาโดยที่ครั้งนี้ใช้เส้นทางอีกเส้น มีผู้คนมากมายที่นี่และแองเจเล่เห็นแม้แต่ปุถุชนหลายคนระหว่างทาง

หลังจากเดินลงไปประมาณครึ่งชั่วโมงพวกเขาก็มาถึงสะพานแขวน

ภายใต้สะพานมองไม่เห็นก้นของมัน มันมีหมอกสีขาวจางๆภายในสายตาของแองเจเล่แต่ดูเหมือนว่าคนที่นี่เดินผ่านมันจนชินมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ดูกังวล

แองเจเล่ตามอาซูน่าไปพร้อมกับตะกร้าในมือ สะพานมันสั่นและเขาก็รู้สึกประหลาดใจที่เห็นคนจำนวนมากสามารถรับมือได้พร้อมกัน

ในอีกด้านของสะพานเขาเห็นถ้ำบนผิวของภูเขานับไม่ถ้วนและมันดูเหมือนรังผึ้ง ระยะห่างระหว่างถ้ำแต่ละถ้ำประมาณแปดเมตร

"เจ้าสามารถเช่าถ้ำที่นี่ได้ นอกจากนี้เจ้ายังสามารถซื้อถ้ำขนาดใหญ่ได้ถ้าเจ้าต้องการ ราคานั้นยุติธรรมและสถานที่นี้ค่อนข้างเงียบ" อาซูน่าอธิบายและพาแองเจเล่ไปที่บ้านหินขนาดเล็กที่ปลายสะพาน

มีหน้าต่างอยู่บนผนังและมีหญิงอ้วนวัยกลางคนนั่งอยู่ภายใน

"คุยกับเธอเพื่อเช่าถ้ำ"

อาซูน่าชี้ไปที่หน้าต่าง

แองเจเล่พยักหน้าและก้าวไปข้างหน้า

"ข้าอยากเช่าถ้ำที่ดีที่สุดของเจ้าสี่เดือน ต้องจ่ายเท่าไหร่"

"เจ้ามีหินเวทมนต์หรือไม่ ถ้าไม่เจ้ามีเหรียญทองแบบไหน สำหรับสี่เดือนจะต้องจ่ายเหรียญทองปกติของจักรวรรดิ 10,000 เหรียญ" หญิงคนนั้นตอบ

"เจ้ารับนี่ไหม"

แองเจเล่นำอัญมณีสีม่วงสองเม็ดออกมาจากถุงกระเป๋าของเขา เขาได้รับมันมาจากแนนซี่และพวกมันมีคุณภาพสูง

"อืม..." หญิงคนนั้นคว้าไปหนึ่งเม็ดและเริ่มสังเกต "ข้าต้องการอย่างน้อย 10 เม็ด"

แองเจเล่ใช้อัญมณีและเหรียญทองทั้งหมดที่เขามีเพื่อเช่าหนึ่งในถ้ำที่ใหญ่ที่สุดในภูเขานี้ เขาค้นกระเป๋าของเขาและวางของที่มีค่าหลายชิ้นบนโต๊ะเพื่อซื้อบริการส่งอาหารเป็นเวลาหนึ่งปี เขาให้ความสำคัญกับการสร้างยาต้นไม้สังหารก่อนดังนั้นเขาสามารถขายสิ่งเหล่านี้ได้ในภายหลังถ้าเขาต้องการเงิน

อาซูน่าสับสนเล็กน้อยว่าทำไมแองเจเล่ถึงไม่ซื้อถ้ำด้วยหินเวทมนต์ มีเพียงความเป็นไปได้เดียวเท่านั้นคือเขาใช้หินเวทมนต์ทั้งหมดของเขาในพื้นที่พ่อมด

ผู้หญิงคนนั้นให้ป้ายหมายเลขแก่แองเจเล่หลังจากที่เธอได้รับเงิน พวกเขาเดินไปตามถ้ำและพบถ้ำที่แองเจเล่เช่าอย่างรวดเร็ว

มีประตูหินสีน้ำตาลขนาดใหญ่อยู่ที่ทางเข้าถ้ำ มันมีขนาดเท่าผู้ใหญ่โดยเฉลี่ยและมีลวดลายที่เรียบง่ายอยู่บนผิวของมัน

แองเจเล่วางป้ายหมายเลขบนประตูและประตูก็เปิดด้วยตัวมันเองทันที

มีห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งอย่างดีปรากฏในสายตาของแองเจเล่ ผนังมีสีเหลือง มีห้องพักทั้งหมดแปดห้องทั้งสองด้านของห้องนั่งเล่น แองเจเล่ไม่ได้คิดว่าถ้ำจะมีขนาดใหญ่เช่นนี้ก่อนที่จะเปิดประตู

มีพรมขนสัตว์สีเทาปูที่พื้นและมีไฟคริสตัลห้อยอยู่บนผนัง แสงสีเหลืองทำให้ถ้ำสว่างขึ้น ห้องพักได้รับการตกแต่งอย่างครบครัน พวกมันดูหรูหราและสบาย มีข้อเสียเพียงข้อเดียวคือทางเข้าที่มีทางเดียว

"คุ้มค่าสมราคา"

แองเจเล่พยักหน้า เขาพึงพอใจกับสิ่งแวดล้อม

อาซูน่าอยู่ข้างประตู เธอไม่ได้ตามแองเจเล่เข้าไปในห้องนั่งเล่น

"ถ้ำนั้นดีแต่พ่อมดหรือพ่อมดฝึกหัดที่แข็งแกร่งสามารถบุกรุกความเป็นส่วนตัวของเจ้าได้อย่างง่ายดายถ้าพวกเขาต้องการ ผู้คนมักจะอยู่ที่นี่เป็นเวลาสั้นๆเท่านั้น" เธออธิบาย

"เจ้าพูดถูก" แองเจเล่พยักหน้าและหันกลับไป "เจ้าช่วยขายสิ่งเหล่านี้ให้ข้าได้ไหมข้าจะแบ่งให้เจ้า 10%"

แองเจเล่กำขวดแก้วขนาดเล็กที่มีของเหลวสีเขียวภายในออกมา พวกมันเป็นยาที่เขาสร้างขึ้นไม่นานมานี้แต่มันสามารถรักษาอาการบาดเจ็บทางกายได้เท่านั้น

"อา เจลรักษาคุณภาพสูง ข้าสามารถขายพวกมันให้เจ้าได้อย่างแน่นอน ขอบคุณ"

อาซูน่าดูมีความสุข เธอคว้าขวดแก้วและนับจำนวน มันมีสิบสองขวด

"แต่เจ้าได้ให้หินเวทมนต์แก่ข้าเป็นจำนวนมากแล้วและ 10% มันเป็นจำนวนที่เยอะ" อาซูน่าพูดออกมาหลังจากที่สงบจิตใจ

"อืม ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ"

แองเจเล่เริ่มชอบผู้หญิงคนนี้เธอเป็นคนซื่อสัตย์และไม่เห็นแก่ได้ อาซูน่าทำให้เขานึกถึงเทีย ครั้งสุดท้ายที่เขาเห็นสาวน้อยคนนั้นก็ประมาณห้าปีที่แล้วและเขาสงสัยว่าสถานการณ์ในเมืองเลนน่อนตอนนี้เป็นอย่างไร

อาซูน่าออกไปพร้อมกับขวดเจลรักษาสิบสองขวด ครึ่งชั่วโมงต่อมาก็มีคนมาส่งอาหารและเครื่องดื่มให้เขาและอาซูน่าก็กลับมาที่ถ้ำในเวลาเดียวกัน

มีถุงกระเป๋าหนังสีดำขนาดเล็กในมือของเธอและมันเต็มไปด้วยหินเวทมนต์

"ได้หินเวทมนต์ระดับกลาง 24 ก้อน"

เธอส่งกระเป๋าให้แองเจเล่

แองเจเล่คว้ามันและเอาหินเวทมนต์โยนไปให้อาซูน่า

"นี่เป็นรางวัลสำหรับความช่วยเหลือของเจ้า อย่าปฏิเสธ ข้าอาจจะต้องการเจ้าในภายหลัง"

อาซูน่าวางหินเวทมนต์ลงบนมือของแองเจเล่ด้วยสีหน้าจริงจัง

"ข้าไม่สามารถรับได้ เจ้าได้จ่ายให้ข้ามากแล้ว"

"เอาล่ะๆ"

แองเจเล่เอาหินเวทมนต์กลับเข้าไปในถุงกระเป๋า

เขาปิดประตูหลังจากที่อาซูน่าจากไปแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ไม้และคว้าหัวใจของช้างเรืองแสง

'จำลองกระบวนการการทำระเบิดหัวใจให้ข้า' แองเจเล่สั่งและมีจุดแสงสีน้ำเงินเริ่มกะพริบในสายตาของแองเจเล่

[สร้างงาน.....กำลังเริ่ม........กำลังจำลอง.....]

มีแถวข้อมูลเรียงอยู่มุมซ้ายล่างของหัวใจเรืองแสงในสายตาของแองเจเล่

[พลังงาน: 56.13 หน่วย ประเภท: ไฟ จำลองอัตราความสำเร็จ: 98.78% ใช้: พลังจิต 2 ระยะเวลา: 3 ชั่วโมง พลังงานโดยประมาณ: มากกว่า 50 หน่วยและน้อยกว่า 53 หน่วย]

นอกจากนี้ยังมีข้อมูลเกี่ยวกับการสูญเสียพลังงาน โอกาสในการเพิ่มประสิทธิภาพ โครงสร้างวัสดุ กระบวนการและข้อสังเกตขนาดเล็กอีกมากมายภายใต้ข้อมูลหลัก

จุดแสงสีน้ำเงินหายไปจากสายตาของแองเจเล่ เขายกมือซ้ายขึ้นและสร้างมีดผ่าตัดเงินที่แหลมคม

ปลายมีดผ่าตัดค่อยๆเปลี่ยนจากสีเงินเป็นสีเทาในครึ่งนาที

แองเจเล่ถือมีดผ่าตัดในมือและลุกขึ้นยืน เขาเดินไปรอบๆห้องและใช้อนุภาคพลังงานกับผนัง ด้วยการทำเช่นนี้เขาสามารถป้องกันการบุกรุกได้บางส่วนและอนุภาคพลังงานจะเตือนเขาเมื่อมีคลื่นพลังจิต อย่างไรก็ตามพวกมันไม่สามารถหยุดคาถาสแกนได้

แต่เขาไม่ได้พยายามที่จะซ่อนกระบวนการสร้างระเบิดเขาเพียงแค่ไม่อยากให้พ่อมดคนอื่นรู้ว่าเขาทำได้ถูกต้องและรวดเร็วแค่ไหน แม้ว่าจะห้ามต่อสู้ในพื้นที่นี้แต่ก็อาจจะมีคนตามเขาเมื่อเขาออกไปทำภารกิจ พ่อมดจะต้องอยากรู้ว่าเขาสามารถใช้พลังงานจำนวนเล็กน้อยในการสร้างระเบิดหัวใจคุณภาพสูงมากอย่างไร

แองเจเล่เริ่มวาดเส้นและรูนบนผิวของหัวใจอย่างระมัดระวัง

เมื่อเวลาผ่านไปก็มีรูนมากขึ้นอยู่บนหัวใจจนกระทั่งพวกมันเกือบปกคลุมผิวทั้งหมด น่าแปลกที่มีเลือดสีดำไหลออกมาจากรอยกรีดบาดแผลของเขาที่เขาเพิ่งกรีด

เลือดสีดำจมเข้าไปในหัวใจอย่างช้าๆ แองเจเล่วาดรูนตัวสุดท้ายเสร็จและผิวหนังของเขาก็ดูดซึมมีดผ่าตัดเงินจากนั้นเขาก็รีบชี้ไปที่ตรงกลางของหัวใจ

 

ชี่

เปลวไฟสีเขียวภายในหัวใจกะพริบและเกือบจะหายไป หนึ่งวินาทีต่อมาเปลวไฟก็ขยายเต็มหัวใจ มีแสงสีเขียวล้อมรอบมือของแองเจเล่

เขาหรี่ตาและเริ่มร่ายคาถาเพื่อเปิดใช้งานรูนบนหัวใจ

"โคเมลล่า ดวงจันทร์นิรันดร์จมลงน้ำแข็งไปสู่ห้วงอเวจีและหลั่งไหลลาวาลงบนธารน้ำแข็ง" (อย่าคิดมาก อ่านผ่านๆพอผมได้แค่นี้)

ตึบ

ระเบิดภายในถูกหยุด มีแสงสีขาวสว่างขึ้นปกคลุมรูนและลวดลายบนผิวของหัวใจ แสงสีขาวเกือบจะปกคลุมแสงสีเขียวที่มาจากภายในและเส้นระหว่างรูนก็สูบฉีด

ชี่

แสงสีขาวหายไปและเปลวไฟสีเขียวก็กลับไปสู่สภาพเดิม

แองเจเล่ถือหัวใจในมือ เขาพึงพอใจกับผลลัพธ์

'ระเบิดหัวใจที่สามารถสร้างความเสียหายได้ 50 หน่วย วัตถุดิบคุณภาพสูงเช่นนี้สามารถพบได้ในสถานที่แบบโนล่า'

แองเจเล่สามารถต่อสู้ชนะพ่อมดขั้นของเหลวธรรมดาได้เพราะเขาอาจจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามตกใจด้วยตรา อย่างไรก็ตามตราสามารถใช้ได้เพียงอีกสองครั้งและการปล่อยลูกไฟเล็กที่เพิ่มประสิทธิภาพแล้วมันไม่สามารถฆ่าศัตรูของเขาได้ เขาได้พยายามมันกับพ่อมดขั้นของเหลวสองคนแล้วแต่ทั้งสองคนไม่ได้ตายด้วยสาเหตุนี้

พ่อมดขั้นของเหลวสองคนได้รับบาดเจ็บแต่อาการบาดเจ็บของพวกเขาไม่สาหัสและถ้าปราศจากตราเขาก็ไม่สามารถเล็งจุดอ่อนของพวกเขาได้

แองเจเล่ต้องการสิ่งที่ทรงพลังและง่ายต่อการใช้สำหรับภารกิจในซากปรักหักพัง เขาได้ซื้อวัตถุดิบที่มีคุณภาพสูงทั้งตะกร้าแล้ววางแผนที่จะทำระเบิดหัวใจหลายสิบลูกด้วยความช่วยเหลือของชิป แม้ว่าเขาจะจ่ายหินเวทมนต์จำนวนมากสำหรับหัวใจแต่เขาก็ต้องการเตรียมพร้อมสำหรับภารกิจที่มีความเสี่ยงสูง

เขาสงสัยว่าพ่อมดขั้นคริสตัลแข็งแกร่งแค่ไหนและเขาอาจจะต้องพึ่งระเบิดเหล่านี้เมื่อจำเป็น