TXV – 16 ไม่เข้าใจ !
TXV – 16 ไม่เข้าใจ !
เมื่อเปิดหน้าต่างทำให้มองเห็นทิวทัศน์ระเวกบ้านของศาสตราจารย์ชางปัวชิงอย่างชัดเจน มองเห็นถนนที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายด้วยรถจำนวนมาก ทำให้ฉุดคิดได้ว่าคนวางแผนผังหมู่บ้านนี้ออกแบบได้แย่มาก
“เหล่ย เจอเบาะแสอะไรเพิ่มเติมมั้ย ?” เจียงหยู่ยี่ถามด้วยเสียงเบาๆ
เซี่ยเหล่ยส่ายหัว “ไม่เจออะไร แต่ผมคิดว่ารู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ !”
“มีอะไรหรอ ?”
“ห้องนอนนี้มันสะอาดเกินไป ! ร่องพื้นไม้ตรงนี้ไม่มีฝุ่นหลงเหลืออยู่เลย เหมือนกับมามีใครบางคนดูดฝุ่นบริเวณนี้ออกไปแล้ว” เซี่ยเหล่ยกล่าว
“แม่บ้านของศาสตราจารย์ชางปัวชิงเธอพูดว่ายังไม่ได้ทำความสะอาดใช่หรือไม่ ?”
“เธอบอกว่าไม่ได้ทำความสะอาด แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าฆาตกรเป็นใคร ? ฆาตกรอาจจะกังวลกับหลักฐานที่เหลือไว้ พวกเขาจึงทำความสะอาดพื้นหลังจากที่พวกเขาลงมือฆ่าศาสตราจารย์ชางปัวชิงแล้ว นี่คือสิ่งที่อธิบายได้ว่าทำไมช่างเทคนิคของกรมตำรวจถึงไม่พบหลักฐานอะไรเลยในห้องนอน” เซี่ยเหล่ยกล่าว
“มันก็มีความเป็นไปได้แต่…...” เจียงหยู่ยี่จ้องเขม็งมาที่เซี่ยเหล่ย “ช่องระหว่างพื้นไม้มันมีขนาดเล็กมากๆเลยนะ คุณมองเห็นได้จริงๆหรอว่าในนั้นมันไม่มีฝุ่นหลงเหลืออยู่แล้ว ?”
เซี่ยเหล่ยพยายามหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามของเจียงหยู่ยี่และพูดต่อไปว่า “เครื่องดูดฝุ่นอยู่ที่ไหน ? พาผมไปที่นั่นหน่อย !”
“มันอยู่ในห้องเก็บของหน่ะ ฉันจะพาคุณไปเอง” เจียงหยู่ยี่ก็ไม่ได้ถามถึงเหตุผลที่เซี่ยเหล่ยมองเห็นฝุ่นในร่องพื้นไม้ต่อและเธอก็พาเขาไปที่ห้องเก็บของ
ห้องเก็บห้องนี้มีอุปกรณ์สำหรับทำความสะอาดอยู่หลายอย่างเช่นเครื่องดูดฝุ่น ถังขยะและสิ่งอื่นๆและทุกสิ่งทุกอย่างในห้องนี้ถูกวางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
“ช่างเทคนิคของกรมตำรวจได้มาตรวจสอบสถานที่แห่งนี้หรือไม่ ?” เซี่ยเหล่ยถาม
เจียงหยู่ยี่หยุดคิดสักครู่หนึ่ง “พวกเขามาดูแต่ไม่ได้ตรวจสอบอย่างละเอียด”
เซี่ยเหล่ยเดินตรงไปที่ไม้ถูพื้นจากนั้นเขาก็จับที่ด้ามของไม้ถูพื้และลองเขย่ามันดู หลังจากนั้นเขาก็ใช้ตาข้างซ้ายของเขาตรวจสอบอย่างละเอียดถึงเม็ดฝุ่นที่อยู่ในไม้ถูพื้น ถึงแม้ว่าเซี่ยเหล่ยเขาจะไม่มีอุปกรณ์ที่ดีเหมือนช่างเทคนิคของกรมตำรวจแต่ตาของเขาทำงานได้ดีกว่าเครื่องมือเหล่านั้นมากมาย
ที่ด้ามการของไม้ถูพื้นมันสะอาดมากๆไม่มีแม้กระทั่งลายนิ้วมือ
เซี่ยเหล่ยเริ่มเชื่อในสิ่งที่เขาสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆว่าฆาตกรได้เช็ดล้างและะทำความสะอาดสถานที่เกิดเหตุเพื่อปกปิดความผิดที่พวกเขากระทำ นี่เป็นอีกเหตุผลที่แม่บ้านของศาสตราจารย์ชางปัวชิงได้พูดเอาไว้ เธอบอกว่าไม่ได้ทำความสะอาดสถานที่เกิดเหตุหลังจากที่ศาสตราจารย์ตายแม้กระทั่งเดินไปหยิบจับอุปกรณ์ทำความสะอาดเธอก็ไม่ได้ทำ
“เหล่ย ทำตัวแปลกๆไปนะวันนี้ คุณนอนราบลงกับพื้นก่อนหน้านี้และในตอนนี้ยังจ้องมองไม้ถูพื้นแบบแปลกๆ วิธีแบบนี้จะช่วยฉันคลี่คลายคดีได้จริงหรอ ?” เจียงหยู่ยี่เริ่มสงสัยขึ้นเรื่อยๆ
“ซู่... (เป็นการบอกให้เงียบ)” เซี่ยเหล่ยเดินตรงไปที่เครื่องดูดฝุ่น
เจียงหยู่ยี่เริ่มไม่พอใจกับท่าทางของเซี่ยเหล่ย “คุณดูเหมือนกำลังจะสืบสวนคดีเลยนะแต่คุณไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนนี่ ? คุณจะทำมันได้จริงๆหรอ ? ถ้าคุณไม่สามารถที่จะหาเบาะแสอะไรเพิ่มเติมได้พวกเราก็ออกไปเดินเล่นกันเถอะ เผื่อบางทีเพราะเราอาจจะโชคดีอาจจะเจอผู้ต้องสงสัยทั้งสองคนนั้นข้างนอกบ้านก็ได้ เฮ้ย ! ฉันกำลังพูดกับคุณอยู่…...ได้ยินมั้ย ?”
เจียงหยู่ยี่ยังคงไม่หยุดพูดในขณะที่เซี่ยเหล่ยก็ไม่สนใจเธอพูดเลย เขาได้ตรวจสอบด้านจับของเครื่องดูดฝุ่นในขณะที่เจียงหยู่ยี่ก็ยังบ่นและพูดไม่หยุดไปเรื่อยๆ แต่เซี่ยเหล่ยก็ไม่สนใจอีกเช่นเคยตอนนี้เขาคิดว่าด้ามจับเครื่องดูดฝุ่นอันนี้มันสะอาดเกินไปราวกับว่ามันเพิ่งถูกซื้อมาใหม่ เขาใช้ตาซ้ายจ้องมองไปยังพลาสติกสีดำของเครื่องดูดฝุ่นในตอนนี้เขาเห็นอะไรบางอย่างในเครื่องดูดฝุ่น !
ภายในเครื่องดูดฝุ่นยังมีขยะอยู่มากมายเช่นเศษฝุ่น เศษพรม เล็บชิ้นเล็กๆและยังมีเส้นผมติดอยู่ในนั้นบางส่วนและสิ่งสำคัญที่เขาเห็นด้วยตาซ้ายในตอนนี้ก็คือเห็นคราบเลือดที่ติดอยู่บนเล็บ
ฆาตกรเป็นคนเก่งและละเอียดในการปกปิดหลักฐานแต่พวกเขาก็ยังไม่เก่งพอพวกเขาทิ้งหลักฐานชิ้นสำคัญเอาไว้ !
ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เซี่ยเหล่ยก็คงไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนขนาดนี้และคงไม่เจอหลักฐานชิ้นสำคัญในเครื่องดูดฝุ่น !
เซี่ยเหล่ยไม่สามารถยับยั้งรอยยิ้มที่กำลังที่เกิดบนหน้าเขาได้ เขาไม่ได้เป็นนักสืบและไม่มีประสบการณ์ในการสืบสวน แต่เขาสามารถทำหน้าที่นักสืบที่ยอดเยี่ยมกว่าคนอื่นๆด้วยพลังจากตาซ้ายของเขา !
“คุณยิ้มอะไร ?” เจียงหยู่ยี่ถามด้วยความสงสัย
เซี่ยเหล่ยตอบว่า “ไม่มีอะไร !” เขาถอดพลาสติกจากเครื่องดูดฝุ่นออกและเดินไปยังห้องนั่งเล่น
“คุณจะทำอะไรหรอ ?” เจียงหยู่ยี่เดินตามเซี่ยเหล่ยไป
เซี่ยเหล่ยเดินมาถึงห้องนั่งเล่นเขาพบหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งและเขาก็ได้เทเศษขยะเหล่านั้นลงไป จากนั้นเขาก็กวาดฝุ่นและเส้นใยของพรมออกอย่างช้าๆ เพื่อให้เห็นชิ้นส่วนเล็บที่อยู่ในเศษขยะ
“พูดอะไรบ้างสิ !” เจียงหยู่ยี่ยังไม่เห็นเล็บที่เซี่ยเหล่ยพยายามแสดงให้ดูและไม่เข้าใจว่าเซี่ยเหล่ยกำลังทำอะไรอยู่
เซี่ยเหล่ยใช้กระดาษทิชชู่ห่อชิ้นส่วนของเล็บเหล่านั้นไว้อย่างนุ่มนวลในขณะที่เขามอบให้เจียงหยู่ยี่และพูดขึ้นมาว่า “นี่ไง ? หลักฐานที่ฆาตกรทิ้งไว้”
“นี่….เหล่ย ?” เจียงหยู่ยี่เหลือบมองเล็บที่อยู่ในกระดาษทิชชู่
“รอยเลือดที่อยู่บนเล็บนี้คงเป็นของฆาตกรแน่ๆเส้นผมนั่นด้วย เธอสามารถเอาไปตรวจสอบดีเอ็นเอจาก 2 สิ่งนี้และนำไปค้นหาในฐานข้อมูลของตำรวจเพื่อให้ได้รูปร่างลักษณะของฆาตกรออกมา ด้วยหลักฐานเช่นนี้เธอสามารถหาฆาตกรได้ไม่ยากอย่างแน่นอน หลักฐานชิ้นสำคัญอันนี้จะทำให้ฆาตกรทั้ง 2 คนไม่สามารถดิ้นหลุดไปได้และสามารถปิดคดีได้อย่างแน่นอน !” เซี่ยเหล่ยกล่าว
เจียงหยู่ยี่กระโดดกอดเซี่ยแถมยังหอมแก้มเซี่ยเหล่ยด้วยเสียงที่ดังมาก “ฉันรู้…..ฉันรู้ควรจะทำอย่างไรต่อ ฮ่าฮ่า …. เหล่ย คุณเหมือนดวงดาวที่คอยให้แสงสว่างกับฉันเลย !”
ในช่วงเวลานั้นเซี่ยเหล่ยก็ได้กลิ่นหอมอ่อนๆของน้ำหอมของเธอเข้ามาในจมูกของเขา เซี่ยเหล่ยยืนแข็งทื่อราวกับก้อนหินอยู่สักครู่หนึ่งเขาตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก เสน่ห์ที่มาพร้อมกับความใกล้ชิดของเธอกับเขาในตอนนี้ทำให้เขารู้สึกบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้
ในขณะที่เจียงหยู่ยี่กำลังกอดเซี่ยเหล่ยอยู่ในตอนนี้ เขาก็รู้สึกใจเต้นหวิวๆเหมือนกันและเมื่อเจียงหยู่ยี่ได้สติกลับมาเธอก็รีบผลักเซี่ยเหล่ยออกไปจากตัวเธออย่างรวดเร็ว จากนั้นใบหน้าของเธอเริ่มมีสีแดง “เหล่ย..เหล่ย รู้สึกยังไงหรอในตอนนี้ ?”
เซี่ยเหล่ยหันกลับไปอย่างเขินอาย “ไม่….ไม่มีอะไร” เซี่ยเหล่ยกล่าว
“คุณคิดว่าฉันตาบอดหรอ ? ไอ้ตูดหมึก ! คุณต้องคิดอะไรบางอย่างกับฉันอย่างแน่นอน !” เจียงหยู่ยี่แสดงท่าทีเย้ยหยันออกมา
เซี่ยเหล่ยพยายามหันเหความสนใจของเธอ “เอ่อ… ผมว่าเธอควรทำในสิ่งที่ควรจะทำก่อนนะ !”
เจียงหยู่ยี่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ฉันจะโทรตามช่างเทคนิคของกรมตำรวจมา มันน่าจะเป็นเรื่องที่ง่ายและรวดเร็วที่สุดแล้วในการหาตัวของฆาตกรกับหลักฐานชิ้นสำคัญชิ้นนี้”
เซี่ยเหล่ยหันกลับมาและคว้าโทรศัพท์ของเจียงหยู่ยี่เอาไว้ “อย่าทำแบบนั้น ! ถ้าเธอเรียกพวกเขา รองหัวหน้าฮัวชางห่ายจะพยายามขัดขวางการสืบสวนคดีของเธอ เขาสามารถบอกให้ช่างเทคนิคคนนั้นวิเคราะห์หลักฐานของเธอและเอาเครดิตให้กับตัวเองว่าเขาเป็นคนสืบสวนคดีนี้ได้สำเร็จ”
เจียงหยู่ยี่ขมวดคิ้ว “ฉันต้องทำอย่างไรดีล่ะ ?”
“โทรหาเจ้านายของเธอ บอกให้เขาส่งคนไปหาเธอและบอกว่าตอนนี้รองฮัวชางห่ายกำลังทำอะไรอยู่ เธออย่าเพิ่งคิดที่แก้แค้นรองหัวหน้าฮัวชางห่ายในตอนนี้ นี่เป็นโอกาสทองของเธอแล้ว” เซี่ยเหล่ยกล่าว
“ฮี่ ฮี่ เหล่ยฉันไม่คิดว่าเหล่ยจะคิดอย่างนี้นะ ตอนนี้ฉันจะโทรหาผู้บัญชาการซู” เจียงหยู่ยี่เริ่มกดเบอร์โทรศัพท์หาเขา
เซี่ยเหล่ยมองไปที่เจียงหยู่ยี่ที่กำลังโทรศัพท์ด้วยตาซ้ายของเขาในตอนนี้เขาเห็นเสื้อผ้าของเธอค่อยๆหายไป เขาเห็นภาพที่เต็มไปด้วยสิ่งสวยงามหน้าอกของเธอเนียนขาวมีความเต่งตึงเปรียบเสมือนดอกไม้ เธอกำลังเปล่งออร่าความเซ็กซี่ออกมา เอวของเธอที่เพรียวบางหน้าท้องของเธอที่เนียนเรียบไม่มีไขมัน ขาของเธอที่สวยงามร่างกายของเธอทั้งหมดช่างสมบูรณ์แบบซะเหลือเกินเขาสามารถอยู่กับเธอได้ตลอดทั้งปีโดยที่ไม่เบื่อแถมเธอยังมีสะโพกที่โค้งเว้าสวยงามน่าค้นหายิ่งนัก…..
ปากของเซี่ยเหล่ยในตอนนี้กำลังแห้งเหือดราวกับการกระหายน้ำขณะอยู่ในทะเลทราย ร่างกายที่เร่าร้อนโหมกระหน่ำลงไปที่ร่างกายส่วนล่างของเขา เขาคิดขึ้นมาว่าถ้าเขามองเธอแบบนี้ไปเรื่อยๆเขาคงไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และคงจะทำสิ่งเลวร้ายกับเธออย่างแน่นอน เขาจึงตัดสินใจหันตาซ้ายของเขาไปทางอื่นเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงความปรารถนาที่เขาอยากได้ในตอนนี้
“เหล่ยจะไปดูสิ่งอื่นบริเวณห้องนั่งเล่นเผื่อเจอเบาะแสเพิ่มเติ่ม” เซี่ยเหล่ยไม่กล้าจะจ้องมองเจียงหยู่ยี่ไปนานกว่านี้และเขาก็อยากเดินไปรอบๆบริเวณนั้น เพื่อให้แรงกระตุ้นของเขาที่มีต่อเธอลดลง
เมื่อเซี่ยเหล่ยเดินดูรอบๆ เขาเห็นโต๊ะโบราณชิ้นหนึ่งถูกสร้างจากไม้ซีด้าจากประเทศจีนเคลือบไปด้วยทองคำและยังมีชั้นหนังสือ 2 ตู้ที่มีขนาดใหญ่ซึ่งทำมาจากวัสดุเช่นเดียวกับโต๊ะโบราณอันนั้น พวกมันเงางามและสะท้อนแสงออกมาอย่างเป็นประกายสามารถบอกได้ตั้งแต่แรกเห็นเลยว่าสิ่งของเหล่านี้มีราคาแพงมากๆ
“ทั้งโต๊ะและชั้นหนังสือคงมีราคานับแสนหยวน ศาสตราจารย์ชางปัวชิงคงเป็นคนที่ร่ำรวยมากๆ” เซี่ยเหล่ยกล่าวขณะเดินไปที่ชั้นหนังสือ
มีหนังสือมากมายที่วางอยู่บนชั้นวางหนังสือ มีหนังสือโบราณคดีเก่าๆยังมีนิตยสารวิทยาศาสตร์และหนังสือแนวอื่นๆอีกมากมาย
ในตอนนี้เซี่ยเหล่ยกำลังคิดว่า “ศาสตราจารย์ชางปัวชิงต้องมาเสียชีวิตเพียงเพราะกุญแจเพียงดอกเดียวมันต้องมีมูลค่ามหาศาลอย่างแน่นอน เพราะถึงต้องฆ่าเขาเพื่อแย่งชิงสิ่งนี้ งานวิจัยของศาสตราจารย์ชางปัวชิงพูดถึงคลังเก็บสมบัติและห้องลึกลับโบราณส่วนหนึ่งของกุญแจมันอาจจะเป็นส่วนประกอบของแผนที่…. ศาสตราจารย์ชางปัวชิงจะต้องรู้ความลับของกุญแจดอกนี้อย่างแน่นอน !”
งานของเซี่ยเหล่ยเสร็จสิ้นแล้ว เขาพบหลักฐานที่ฆาตกรทิ้งไว้อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาเริ่มให้ความสนใจกับกุญแจอันนี้ ตอนนี้เขากำลังสนใจเกี่ยวกับการค้นคว้าวิจัยของศาสตราจารย์ชางปัวชิงว่ามันต้องมีอะไรบางอย่างที่ศาสตราจารย์ชางปัวชิงปิดบังอยู่ ซึ่งฆาตกรและตำรวจก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีสิ่งลึกลับซ่อนอยู่ในงานวิจัยอันนี้
“ตั้งแต่เราสัญญากับเจียงหยู่ยี่ว่าจะช่วยเธอในการสืบสวนคดีไปจนคลี่คลายคดีได้สำเร็จ มันทำให้เห็นว่าตาซ้ายของเราสามารถทำอะไรได้อีกหลายอย่างเพราะฉะนั้นเรื่องนี้มันเป็นรางวัลสำหรับเรา” เซี่ยเหล่ย กระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุขในขณะที่เขาเห็นความหวังที่ส่องแสงเจิดจ้าอยู่หน้าเขา….
ขอบคุณครับ แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้า ติดตามข่าวสารและเรื่องราว https://www.facebook.com/Tranxending-Vision-1843606792370694/ ขอเพียงแค่กดไลค์กดติดตาม ก็เป็นกำลังใจให้ผมแปลต่อได้แล้วคร้าบบบ ฝากด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
###################################################################
