ตอนที่29

ฉันเดินตามทางไปเพื่อไปหาถนนจะได้หาแท็กซี่ได้ แต่ทางเข้ามันเปลี่ยวมากเลยฉันไม่คิดว่ามันจะดีมากเสียเท่าไหร่ที่มาเดินที่นี่คนเดียวแบบนี้ แต่ถ้าเกิดไม่เดินออกมาก็คงจะไม่ได้กลับบ้านแน่ๆเลย ในตอนที่ฉันเดินผ่านคนตั้งวงกินเหล้ากันอยู่นั้น อยู่ๆผู้ชายแก่ๆหน้าโหดคนหนึ่งก็ได้พูดขึ้นมา

 

“เฮ้ยน้องสาวจะไปไหนจ๊ะให้พี่ไปส่งไหม” ฉันมองไปที่พวกเขาแล้วรีบเดินออกมาจากที่นั่น รู้สึกไม่ค่อยดีแล้วสิฉันต้องรีบออกไปจากที่นี่ก่อนที่จะเกิดเรื่องอะไรที่ไม่ดีกับฉันเสียดีกว่า แต่ไม่ทันได้ขาดคำอะไรพวกเขาก็วิ่งเข้ามาดักหน้าของฉันเอาไว้ ทำให้ฉันต้องหยุดลงแล้วเดินถอยหลังออกไปจากพวกเขาในทันที

 

“อย่าพึ่งไปสิมากินเหล้ากับพวกพี่ก่อนดีกว่า พวกพี่อยากจะสนุกกับน้องจังเลย”

 

ฉันไม่ได้พูดอะไรและตั้งการ์ดรอที่จะจัดการเลย แต่พวกเขาจะเยอะเกินกว่าที่ฉันจะสู้ได้ ถึงแม้จะเรียกมวยมาแต่แรงของผู้ชายก็มากกว่าผู้หญิงอยู่ดี ฉันต้อง. . เกียร์หมาแล้วจังหวะนี้

 

“เฮ้ยจะไปไหนน่ะอย่าปล่อยให้มันไปจับมันเอาไว้  วันนี้เราได้สิ่งที่เราต้องการรแน่”

 

ฉันรีบสิ่งแต่มันวิ่งยากมากเลยเพราะใส่ลองเท้าส้นสูง ฉันรีบถอดออกแล้ววิ่งด้วยเท้าเปล่า แม้ว่ามันจะเป็นพื้นหินกรวดจะเจ็บเพียงใดก็ต้องวิ่งแล้ว แต่มันก็ไม่ทันพวกนั้นตามฉันทันกระโดดมาจับตัวของฉันเอาไว้ ฉันสลัดออกก่อนจะถีบชายคนนั้นออกแล้วก็เดินต่อ ส่วนอีกสองคนก็วิ่งเขามาหาฉันฉันพยายามจะวิ่งสุดเต็มที่แล้วแต่พวกมันก็จับฉันเอาไว้ได้

 

“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!!!” ฉันร้องตะโกนออกมาสุดเสียงแต่ด้วยความที่เป็นซอยมันเลยไม่มีใครอยู่ ฉันไม่รอดแน่เลยไม่นะไม่พวกมันเริ่มจะดึงเสื้อผ้าของฉันออกไปแล้ว ไม่นะฉันจะไม่ยอมให้ดึงออกไปได้หรอก ฉันเอาศอกกระทุ้งไปที่ท้องของชายอีกคนก่อนที่จะเตะไปที่หว่างขาของอีกคนแล้ววิ่งออกมาต่อ วิ่งจะออกนอกซอยอยู่แล้วเชียวก็ดันโดนจับได้ แต่ครั้งนี้มีมีดจี้ฉันฉันไม่สามารถที่จะขยับได้เลยคราวนี้ ฉันไม่รอดแล้วจริงๆใช่ไหมฉันกำลังจะโดนข่มขืนใช่ไหม

 

“มาเป็นของพี่เสียดีๆเถอะน้องสาว” //ปี๊ดๆ// เสียงรถได้ดังขึ้นมาพอดีทำให้พวกนั้นหันไปดูว่าใครกันที่บีบแตรของรถ ประตูรถได้เปิดออกฉันพบว่าคนที่ออกมาจากรรถคันนั้นคือพี่เบส พี่เบสมาช่วยฉันอย่างนั้นหรอ

 

“เฮ้ยมายุ่งอะไรด้วยวะผัวเมียเขาจะคุยกันไสหัวไปซะ”

 

ไอ้คนที่จับฉันพูดขึ้นแต่ดูเหมือนพี่เบสจะไม่สนใจอะไรแล้วก็ปิดประตูลงก่อนจะมองมาทางพวกเรา

 

“แกจะยอมปล่อยเขาดีๆหรือว่าจะให้ฉันไม่มีทางเลือกก่อน”

 

พวกมันเงียบไปสักพักก่อนจะหัวเราะออกมา หัวเราะออกมาแบบบ้าคลั่งเสียด้วย

 

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า แกจะบ้าหรือยังไงแกจะทำอะไรพวกเราได้ เห็นไหมพวกเรามีอะไรอยู่ในมือถ้าแกไม่รีบไสหัวไปฉันจะเอามีดไปแทงแกเดี๋ยวนี้แหละ”

 

พี่เบสนิ่งแล้วยิ้มขึ้นมาเหมือนกับว่าเขาไม่เกรงกลัวในสิ่งที่คนพวกนี้พูดเลยแม้แต่น้อย

 

“งั้นถ้าฉันบอกว่าฉันมีนี่ล่ะพวกแกจะยอมปล่อยผู้หญิงไปดีๆหรือเปล่า ??”

 

พี่เบสหยิบปืนขึ้นมาจากกางเกงทำให้เจ้าพวกนั้นรีบยกมือขึ้นในทันที กลัวกันเป็นแถบไม่เหมือนตอนแรกๆเลย ฉันรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปหาพี่เบสในทันที ฉันหายใจแรงมากเพราะฉันกลัวกับสิ่งที่ฉันเจอ

 

“ผมยอมแล้วครับเอาไปเลยครับเอาไปเลย” //วี่ วอ วี่ วอ// เสียงรถตำรวจมาก่อนที่รถตำรวจจะจอดอยู่ด้านหลังของรถพี่เบส ตำรวจพากันกูลเข้ามาด้วยปืนพร้อมกับเล็งไปที่คนพวกนั้น

 

“ยกมือขึ้นเหนือหัวทิ้งมีดก่อนที่พวกเราจะยิงซะ” พวกมันรีบปามีดทิ้งในทันทีแล้วตำรวจก็เดินเข้าไปจับกุมคนพวกนั้น

 

“ขอบใจมากนะที่มาช่วยเนี่ยเอาปืนคืนไป ถ้าฉันไม่เอาปืนเอ็งมาด้วยฉันคงจะช่วยเขาไม่ได้ว่ะ”

 

พี่เบสพูดกับตำรวจอีกคน. . พี่ต้าใช่ไหมน่ะพี่ต้าเป็นตำรวจหรอเนี่ย

 

“เออไม่เป็นอะไรดีแล้วที่เอ็งเอาติดรถไปด้วยเนี่ย งั้นฉันไปก่อนนะไว้เจอกันเว้ย”

 

เมื่อพวกเขาทักทายกันจนเสร็จฉันยิ้มให้กับพี่ต้า ซึ่งพี่ต้าก็จำฉันไม่ได้เช่นกัน

 

“ขอบคุณที่ช่วยฉันเอาไว้นะถ้าคุณไม่มาฉันคงแย่มากแน่ๆ” ฉันพูดขอบคุณพี่เบสแต่ดูเหมือนพี่เขาไม่ค่อยอะไรกับฉันเลยสักเท่าไหร่

 

“งั้นฉันกลับบ้านก่อนล่ะไว้วันหลังจะตอบแทนบุญคุณที่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้”

 

ฉันพูดขึ้นก่อนจะเดินออกไปจากที่นั่นแต่พี่เบสก็จับแขนของฉันเอาไว้

“จะไปไหนฉันจะไปส่งเองเธออยากจะโดนพวกนั้นข่มขืนอีกไหมล่ะ อันตรายจะตายยังจะห้าวไปคนเดียวอีก”

 

ฉันเงียบลงนี่ด่าหรือเป็นห่วงกันกันแน่เนี่ย จากนั้นพี่เบสก็จับฉันพาขึ้นรถแล้วพี่เบสก็ขึ้นรถพาฉันไปส่งที่บ้าน เจออะไรก็ไม่รู้มากมายวันนี้เจอแล้วเจออีก