ตอนที่แล้วTXV – 9 เร็วอีก  เร็วขึ้นอีก  เร็วกว่านี้ !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปTXV –  11 เลี้ยงฉลองด้วยสายตา !

TXV – 10 หัวหน้า ? เตะมันออกไปข้างถนน !


TXV – 10 หัวหน้า ? เตะมันออกไปข้างถนน !

 

          การปรากฏตัวของหลงบิงทำให้ทุกคนตกตะลึงรวมไปถึงเซี่ยเหล่ย เธอได้กระแทกเข่าหัวหน้าทีมคนนั้นลงไปกองที่พื้นทันทีก่อนที่เธอจะพูดอะไรออกมาเสียอีก !

 

          หลีชิงฮัวจ้องมองไปที่หลงบิงด้วยความตกตะลึงแล้วเขาก็กลับมามองที่ตัวเองจากนั้นเขาเริ่มตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “นี่จะประท้วงกันเรอะ ? จัดการเธอซะ !”

 

         เจ้าหน้าที่ตำรวจพุ่งตรงไปที่หลงบิง

 

         หลงบิงถกกระโปรงของเธอขึ้นอย่างรวดเร็วและใต้กระโปรงนั้นมีสิ่งบางอย่างมีลักษณะเป็นซองสีขาวเหมือนหิมะมันดูน่าสงสัยมาก ตำรวจเหล่านั้นคิดว่าเธอพกปืนเข้ามา สิ่งนั้นมันติดอยู่ที่ต้นขาของเธอและเธอสามารถหยิบขึ้นได้อย่างง่ายดายหลังจากนั้นหลงบิงชี้ไปที่หน้าของหลีชิงฮัวในวินาทีต่อมา

 

         เจ้าหน้าที่ตำรวจทุกคนที่เข้าไปหาเธอนั้นต่างแข็งทื่อและจากนั้นไม่นานใบหน้าของหลีชิงฮัวเริ่มซีดเผือก

 

         หลงบิงพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้างว่า “จะรุมทำร้ายฉัน ? คุณไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย !” เสียงของเธอมีความดุดันขึ้นเรื่อยๆ “ถอยกลับมา กลับมาทุกคน ! ปล่อยเขาไปซะ !”

 

         “คุณ...ถ้าผมขอถาม….ว่าคุณเป็นใคร ?” หลีชิงฮัวเขาไม่ใช่คนโง่ มีผู้หญิงที่สามารถจ่อปืนไปที่หน้าตำรวจได้แสดงว่าเธอไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอนเธอต้องเป็นคนที่มีคนคอยหนุนหลัง เขาไม่กล้าทำอะไรเธอก่อนและเขาต้องการจะหาเบื้องหลังของเธอว่าคนหนุนหลังเธอเป็นใครและความคิดของหลีชิงฮัวก็ได้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันที

 

         หลงบิงไม่ได้เคลื่อนที่แม้แต่น้อย “คุณไม่มีค่าพอที่จะรู้ตัวตนของฉัน !”

 

         “ดี งั้น..พวกเรามีปัญหาผู้ชายคนนี้ถูกจับในข้อหาขู่กรรโชกทรัพย์ แม้ว่าเขาจะมีคนหนุนหลังที่ยิ่งใหญ่แต่ยังไงก็ต้องตอบคำถามกฎหมายด้วยใช่ไหม ? ถ้าคุณจะเอาอาชญากรคนนี้ออกไปจากสถานีตำรวจโดยไม่มีคำอธิบายใดๆคงจะไม่ดี ?” หลีชิงฮัวกล่าว

 

         หลงบิงมองไปที่เซี่ยเหล่ย “คุณทำแบบที่เขาพูดจริงๆหรอ ?”

 

         “มันโกหก ผมไม่ได้ทำ !”เซี่ยเหล่ยชี้หน้าไปที่หลีชิงฮัว “เขาใช้ตำแหน่งและอำนาจของเขาเพื่อข่มขู่ผู้หญิงเพื่อสนองความต้องการทางเพศของเขานอกจากนี้เขายังช่วยให้หลานชายของเขา ไอ้เฉินฉัวหู่กระทำผิดได้โดยไม่เกรงกลัวกฎหมายและเขายังเป็นผู้ผูกขาดกับโครงการหลายอย่างและสนับสนุนสิ่งผิดกฎหมาย เขาเป็นอาชญากรทางเศรษฐกิจ”

 

         “ไอ้เศษสวะ !” หลีชิงฮัวพูดออกมาด้วยความโกรธอย่างมากและเขาได้คว้าเก้าอี้เพื่อที่จะฟาดมันลงที่หัวของเซี่ยเหล่ย

 

         “หยุด !” เจียงหยูยี่ตะโกนออกมาว่า “สิ่งที่เซี่ยเหล่ยพูดคือความจริง ! ฉันเห็นวีดีโอของคุณกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว !”

 

         หลีชิงฮัวยืนแข็งทื่อ เก้าอี้ตัวนั้นหยุดระหว่างกำลังจะถึงหัวของเซี่ยเหล่ย

 

         เซี่ยเหล่ยมองไปที่เจียงหยูยี่ด้วยความตกตะลึงเขารู้ว่าถ้าเธอทำแบบนั้นมันหมายความว่าเธอจะทิ้งอาชีพตำรวจและอนาคตของเธอไป

 

         มีรอยยิ้มประหลาดๆปรากฏขึ้นบนหน้าของหลงบิง “ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณจับตัวเขามา คุณกลัวว่าเขาจะเอาวีดีโอไปเผยแพร่ ?”

 

         “เรื่องเหลวไหล !” หลีชิงฮัวกำลังหวาดกลัวและตื่นตระหนกที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆเขาจ้องมองไปที่เจียงหยู่ยี่ “คุณรู้มั้ยว่า เรื่องไร้สาระที่คุณพูดออกมามันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นหรอ ? คุณเห็นวีดีโอนั้นที่ไหนล่ะ ?”

 

         “ฉัน….” เธอพูดด้วยความรีบเมื่อเธอหลีชิงฮัวกำลังจะฟาดเก้าอี้ใส่หัวของเซี่ยเหล่ย ตอนนี้เธอกำลังเผชิญหน้ากับความโกรธของหลีชิงฮัว ความกล้าของเธอทั้งหมดได้หดหายไปและคำพูดที่เธออยากจะพูดมันก็ติดในลำคอซึ่งเธอไม่กล้าพูดออกมา

 

         หลีชิงฮัววางเก้าอี้ลงก่อนที่จะพูดว่า “คิดดีๆนะ เธอเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจของสถานีตำรวจแห่งนี้ เธอกำลังเข้าข้างอาชญากรงั้นหรอ ?”

 

         “ฉัน...” เจียงหยูยี่ลดศีรษะของเธอลงเพราะไม่กล้าสบตากับหลีชิงฮัว

 

         หลงบิงวางมือบนไหล่ของเจียงหยูยี่ “สิ่งที่คุณพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่  ? อย่ากลัวไปเลยถ้าสิ่งที่คุณพูดนั้นเป็นเรื่องจริง ฉันสามารถรับประกันได้เลยว่าคุณจะไม่เป็นอะไร หัวหน้าของคุณจะไม่สามารถทำอะไรคุณได้หลังจาก 5 นาทีนี้ คุณไม่จำเป็นต้องกลัวเขาเลย..”

 

         ทุกสายตาหันจ้องมองไปที่หลงบิงการพูดอย่างอุจอาจว่าจะจัดการหัวหน้าหลีใน 5 นาทีนี้มันคืออะไร...ใครกันที่สามารถกล้าพูดได้ขนาดนี้ ?

 

         เจียงหยูยี่จ้องมองไปที่เซี่ยเหล่ยและดูเหมือนว่าเธอจะกล้าพูดออกมาแล้ว “ฉันได้ดูวีดีโอและรูปภาพใน Baiduไดร์ฟ ของเซี่ยเหล่ยหมดแล้ว เขาถูกใส่ร้าย” เจียงหยูยี่กล่าว

 

         “เจียงหยู่ยี่ !” หลีชิงฮัวตอนนี้เขาโกรธเป็นอย่างมาก เขากำลังยืนมือไปตบหน้าของเจียงหยู่ยี่

 

         หลงบิงขยับแขนของเธอและเล็งปืนไปที่หน้าผากของหลีชิงฮัว “ลองยื่นมือไปอีกสิแล้วจะรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น !”

 

         หลีชิงฮัว ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อยและเหงื่อของเขาก็ออกจนชุ่มตัวในจิตใจของเขาตอนนี้พยายามจะเดารูปลักษณ์ของผู้หญิงคนนี้แต่เขาก็ไม่สามารถเดาได้เลย

 

         หลงบิงคว้าโทรศัพท์สีดำออกมาแล้วก็กดไปหมายเลขนึง “สวัสดีค่ะ ลุงหลี ? ลุงช่วยติดต่อฝ่ายต่อต้านการทุจริตของเมืองห่ายจูและขอให้เขาตรวจสอบสถานีตํารวจทางเหนือของเมืองด้วยค่ะ” เธอปิดลำโพงโทรศัพท์และมองไปยังเซี่ยเหล่ย “คุณ ! เขาชื่ออะไร ?”

 

         “หลีชิงฮัว เขาเป็นหัวหน้าตำรวจของสถานีตำรวจทางเหนือของเมืงห่ายจู” เซี่ยเหล่ยตอบไป

 

         หลงบิงเปิดลำโพงและพูดต่อว่า “ชื่อของเขาคือ หลีชิงฮัว เขาข่มขู่ผู้หญิง ทุจริตและติดสินบนทั้งหมดนี้มีหลักฐานมัดตัวเรียบร้อย” และเธอยังพูดอีกว่า “เร็วๆล่ะพอดีว่าฉันมีธุระต่อ”

 

         ภายในห้องนั้นเงียบมากเงียบมากราวกับได้ยินเสียงเข็มตกไปที่พื้น “เธอเป็นใคร ? เธอสามารถเรียกหน่วยต่อต้านการทุจริตในเมืองห่ายจูได้ทันทีแถมเธอยังพูดคุยกับพวกเขาเหมือนว่าเธอสนิทกับเขามากทั้งๆที่เธอยังอายุน้อยและเธอไม่น่าจะมียศสูงขนาดนั้น ?”

 

         หลงบิงเก็บโทรศัพท์มือถือของเธอกลับเข้าไปไว้ในซองและมองไปที่เซี่ยเหล่ย “5 นาทีแล้วคุณจะออกไปกับฉัน”

 

         “ตกลง” เซี่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกขอบคุณอย่างสุดหัวใจ

 

         “ฮ่าฮ่าาาาาา” หลีชิงฮัวรัวเราะ “คุณพยายามจะทำอะไรใน 5 นาทีนี้ ? หน่วยต่อต้านการทุจริตที่คุณพูดถึงอยู่ไกลจากที่นี่ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงในการเดินทางคุณจะถ่วงเวลา ? หรือคุณแกล้งทำตัวยิ่งใหญ่เพราะต้องการช่วยเซี่ยเหล่ยใช่ไหมฮ่าๆๆ คุณนี่มันตัวสร้างปัญหาจริงๆ !”

 

         หลงบิงไม่ได้พูดอะไร เธอมองไปที่นาฬิกาของเธอ

 

         “พวกมึงรออะไรล่ะ ? ไปจัดการพวกมันสิ !” หลีชิงหัวตะคอกใส่เจ้าหน้าที่ตำรวจคนอื่นๆ

 

         เจ้าหน้าที่ตำรวจต่างมองตากันและไม่ได้ขยับตัวไปไหน

 

         หลีชิงฮัวเพ่งเล็งมาที่เจียงหยูยี่อีกครั้งก่อนตะโกนว่า “ผมสั่งให้คุณลบวีดีโอและรูปภาพเหล่านั้นทิ้ง ! เดี๋ยวนี้ !”

 

         เจียงหยู่ยี่ยืนนิ่ง

 

         ตอนนี้ทุกคนสามารถสังเกตได้ว่าหลีชิงฮัวกำลังหวาดระแวงและหวาดกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นเป็นอย่างมาก !

 

         หลีชิงฮัวชี้นิ้วไปที่หลงบิง “คุณจะบอกว่าผมจะโดนจับกุมใน 5 นาทีนี้ใช่ไหม ? ตอนนี้กี่นาทีแล้วล่ะที่ผ่านไปไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นกับผมเลย ? หลังจาก 5 นาทีที่คุณพูดผมมั่นใจได้เลยว่าถ้ามันไม่เป็นความจริงผมจะทำให้คุณต้องทนทุกข์ทรมานอย่างที่สุด”

 

         เมื่อคำพูดของหลีชิงฮัวเพิ่งจบไปไมนาน ทันใดนั้นมีเจ้าหน้าที่หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวที่หน้าประตูทางเข้าและในมือของเธอถือกระดาษแฟกซ์อยู่ ในสถานการณ์ห้องสอบสวนตอนนี้ทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมากเธอหยุดนิ่งสักครู่หนึ่งแล้วส่งแฟกซ์ไปในมือของเจียงหยู่ยี่และพูดอย่างกังวลว่า “เจียงหยู่ยี่....นี่มันมาจาก….. เครื่องส่งแฟกซ์ของคุณ….คุณรับมันไว้สิ...”

 

         เจียงหยู่ยี่อ่านกระดาษแฟกซ์และมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เขาอนุญาตให้พวกเรา….อนุญาตให้พวกเรา” เธอชี้ไปที่หลีชิงฮัวและกล่าวต่อว่า “หน่วยต่อต้านการทุจริตอนุญาตให้พวกเราจับกุมตัวหลีชิงฮัวนี่คือหมายจับสำหรับการจับกุมของหลีชิงฮัว” เธอยกกระดาษแฟกซ์นั้นให้ทุกคนดู

 

         มันเป็นหมายที่พิมพ์ด้วยหมึกสีขาวและสีดำและมีเครื่องหมายหน่วยต่อต้านการทุจริตอยู่ด้านล่าง

 

         ทันใดนั้นหลีชิงฮัวรีบวิ่งหนีอย่างทันที !

 

         เซี่ยเหล่ยยกขาเขาขึ้นและเตะไปที่ขาของหลีชิงฮัวทำให้เขาล้มลงไปที่พื้น

 

         หลีชิงฮัวจ้องมองไปที่เซี่ยเหล่ย “ไอ้เหี้…..มึง...”

 

         หลงบิงเตะไปที่ปากของหลีชิงฮัวก่อนที่เขาจะพูดจบ !

 

         หน้าที่ตำรวจคนอื่นแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นหลีชิงฮัว เมื่อเขาโดนจับกุม ตอนที่หลีชิงฮัวเป็นหัวหน้าพวกเขาเหล่านั้นก็ไปประจบสอพลอกับเขา แต่ตอนนี้เขาถูกถอดออกจากหัวหน้าตำรวจกลายเป็นอาชญากรคนหนึ่งพวกเขาก็ตัดความสัมพันธ์กับหลีชิงฮัวทันที

 

         “คุณชื่ออะไร ?” หลงบิงถามเจียงหยู่ยี่

 

         เจียงหยูยี่ลังเลใจที่จะตอบ “เจียงหยู่ยี่แล้วคุณล่ะ ?” ขณะที่เธอพูดเธอก็จ้องมองไปที่เซี่ยเหล่ยจากนั้นเธอก็กำลังคิดว่า “เซี่ยเหล่ยไปรู้จักกับผู้หญิงแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?”

 

         “ฉันเป็นใครมันไม่สำคัญหรอก คนดีแบบคุณ คุณไม่ควรที่จะได้รับตำแหน่งเป็นเพียงแค่เสมียน” หลงบิงกล่าว

 

         เจียงหยูยี่สงบนิ่งและพยายามถอดความหมายคำพูดของหลงบิง

 

         หลงบิงมองไปที่นาฬิกาของเธออีกครั้ง “5 นาทีแล้ว คุณมากับฉัน”

 

         เซี่ยเหล่ยยิ้มเยาะเย้ยขณะที่เขากำลังจะออกจากห้องสอบสวน เขาออกมาจากสถานีตำรวจกับหลงบิง แสงแดดสาดส่องมาบนใบหน้าของเขาและร่างกายของเขา เขารู้สึกผ่อนคลายมากๆในตอนนี้เขารู้สึกเหมือนเขาได้อิสระคืนมาอีกครั้ง

 

         “ขอบคุณ” เซี่ยเหล่ยมองไปที่หลงบิงด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยการขอบคุณอย่างจริงใจ

 

         “คุณเคยช่วยฉันและฉันก็ช่วยคุณ พวกเราหายกันแล้วนะ” หลงบิงกล่าว

 

         เซี่ยเหล่ยหัวเราะ “เอาล่ะ ตอนนี้ผมเป็นอิสระแล้ว แต่ยังไงก็ขอขอบคุณอีกครั้ง !”

 

         หลงบิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณชอบกล่าวคำว่า ‘ขอบคุณ’ จังเลยพูดอยู่คำเดียวรึไง ?”

 

         เซี่ยเหล่ยยักไหล่แบบเขินอาย เขาไม่รู้จะพูดอย่างไรกับเธอดี สำหรับการพูดกับเธอนั้นมันเป็นเรื่องที่แปลกและก็ไม่ง่ายเลยที่จะพูดกับเธอ

 

         “ฉันเห็นตัวคุณ คุณมีน้องสาวที่กำลังจะเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยแต่คุณไม่มีงานทำที่มั่นคงคุณต้องการความช่วยเหลือให้ฉันหางานดีๆให้หรือไม่ ? ฉันสามารถแนะนำงานดีๆได้ ดีกว่างานในสถานก่อสร้างที่คุณเคยทำแน่นอน !”

 

         เซี่ยเหล่ยไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับมาแต่เขารู้สึกประหลาดใจมากเขาไม่เคยคิดว่าเธอจะสืบประวัติของเขาละเอียดขนาดนี้ เขาเชื่ออย่างสนิทใจว่าความสามารถของเธอนั้นเป็นสิ่งลึกลับจริงๆ แต่คำพูดของเธอที่บอกว่าสามารถหางานให้เขาได้แต่ตอนนี้เขาก็ไม่มีแผนอะไรที่อยากจะทำงาน “ไม่เป็นไร ขอบคุณนะ”

 

         “คุณจะหาเงินในมาเก๊าใช่ไหม ? เพราะว่าคุณสามารถชนะมันได้เกือบทุกๆครั้ง”

 

         เซี่ยเหล่ยยิ้มและพูดว่า “นั่นมันเป็นครั้งแรกในมาเก๊าและก็คงจะเป็นครั้งสุดท้ายของผม ผมไม่คิดจะเล่นการพนันเพื่อหาเลี้ยงชีพหรอกนะ”

 

         “แล้วคุณจะทำอะไร” หลงบิงกล่าว

 

         “ผมอยากทำในสิ่งที่ผมต้องการจะทำ” เซี่ยเหล่ยกล่าวเขาไม่ได้กังวลกับอนาคตของเขาเลยเขามั่นใจว่าพรสวรรค์ของตาซ้ายของเขาในตอนนี้มันคงไม่มีเพียงแค่นี้ เขาต้องการหาพลังที่แท้จริงของตาซ้ายของเขาให้มากกว่านี้ !

 

         หลงบิงเงียบราวกับว่าเธอคิดอะไรบางอย่างออกและเธอก็กลับมาพูดว่า “ฉันจะกลับไปที่เมืองชิงตู่ในตอนบ่าย คุณรู้แล้วใช่ไหมวิธีที่จะติดต่อฉัน โทรหาฉันถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือ”

 

         เซี่ยเหล่ยพยักหน้า “ใช่ เดี๋ยวผมจะโทรไป”

 

         “แล้วถ้าฉันจะขอความช่วยเหลือจากคุณล่ะ ?” หลงบิงกล่าว

 

         เซี่ยเหล่ยรู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าเล็กน้อยแล้วหัวเราะขึ้นมา “โทรหาผมสิ ! ฮ่าๆ..ถ้าผมสามารถช่วยเหลือคุณได้ ผมก็เต็มใจที่จะช่วยแต่ผมเชื่อว่าคุณคงไม่ต้องการความช่วยเหลือจากผมมากนักหรอกใช่ไหม ? คุณอยากให้ผมทำอะไรล่ะ ?”

 

         “ในคืนนั้นที่มาเก๊า คุณมองเห็นมือปืนบนดาดฟ้าได้ยังไง ?” หลงบิงยิงคำถามไปที่เซี่ยเหล่ย

 

         เซี่ยเหล่ยเงียบ...แต่หลงบิงก็ไม่พูดถึงมันต่อ มันเป็นตัวตนระหว่างพวกเขาสองคนพวกเขามีตัวตนที่ลึกลับแล้วก็ไม่มีใครตอบคำถามซึ่งกันและกันมันเป็นความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนที่มีเรื่องปิดบังกันทั้ง 2 ฝ่าย

 

         ในขณะนั้นเจียงหยู่ยี่ก็วิ่งออกมาจากสถานีตำรวจและเธอก็ได้เรียกเซี่ยเหล่ยเข้ามาใกล้ๆเธอ “เหล่ยมานี่หน่อย ! ฉันต้องการให้เหล่ยอธิบายบางอย่างกับฉัน”

 

         เซี่ยเหล่ยตอบคำถามหลงบิง “ใช่ ผมมองเห็น” และเขาหันไปบอกหลงบิงว่า “ค่อยคุยนะ ไว้เจอกัน !”

 

         ริมฝีปากของหลงบิงขยับเล็กน้อยดูเหมือนว่าเธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา…..

 

         ขอบคุณครับ แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้า ติดตามข่าวสารและเรื่องราว https://www.facebook.com/Tranxending-Vision-1843606792370694/ ขอเพียงแค่กดไลค์กดติดตาม ก็เป็นกำลังใจให้ผมแปลต่อได้แล้วคร้าบบบ ฝากด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

###################################################################

 

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด