เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 60 มรดกที่อยู่หลังกำแพง (อ่านฟรี)

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 60 มรดกที่อยู่หลังกำแพง

แปลโดย iPAT 

ท้องฟ้ายามค่ำคืนในฤดูร้อนเต็มไปด้วยดวงดาวนับล้านดวง

หมู่บ้านแสงจันทร์บรรพกาลสว่างไสวภายใต้ทะเลดาว

อย่างไรก็ตามตอนนี้ฟางหยวนไม่ได้อยู่ภายในหมู่บ้านแต่เขาลอบเข้าไปในรอยแยกของภูเขา

ฟางหยวนชันเข่าลงบนพื้นและยกฝ่ามือขึ้นวางบนกำแพงหิน ภาพเหตุการณ์ในอดีตเลือนหายไปแล้ว หากไม่ใช่เพราะเขาจดจำตำแหน่งของมันได้ ผู้ใดจะล่วงรู้ว่าด้านหลังกำแพงหินจะซุกซ่อนมรดกของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้เอาไว้

หนึ่งเดือนก่อนหน้า ภาพเหตุการณ์บนกำแพงหินเปลี่ยนเป็นข้อความที่ระบุว่ามรดกของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ถูกทิ้งไว้ที่นี่ก่อนจะเลือนหายไป เวลานั้นแม้ฟางหยวนจะรับรู้สิ่งนี้ แต่เขายังไม่พร้อมที่จะตรวจสอบมัน การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของเจียชิงเฉิงทำให้เขาต้องวางแผนอย่างรอบคอบ

กระทั่งสิบวันหลังจากเจียฟู่จากไปและอาจารย์อาวุโสเลิกสืบสวนเขา เขาจึงสามารถกลับมาที่นี่อีกครั้ง

ระดับน้ำในทะเลวิญญาณของฟางหยวนค่อยๆลดลงขณะที่แสงจันทร์สีฟ้าส่องประกายอยู่บนฝ่ามือของเขา ดาบแสงจันทร์กรีดเฉือนกำแพงหินออกมาอย่างต่อเนื่อง นี่เป็นวิธีการเดียวกับการปลดผนึกผลึกหินโชคลา�

มันเป็นวันที่หกที่ฟางหยวนพยายามเปิดทางเข้าห้องลับที่อยู่ด้านหลังกำแพงหิน

บนพื้นเต็มไปด้วยฝุ่นผงสีแดงเข้ม

เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกค้นพบ ฟางหยวนจึงไม่ใช้เครื่องมือเช่นค้อนเหล็กในการทำลายกำแพงหิน มิฉะนั้นมันอาจสร้างเสียงดังไปทั่วบริเวณ ไม่ว่าผู้คนในหมู่บ้านจะได้ยินหรือไม่ ฟางหยวนก็ไม่ยินดีรับความเสี่ยง

รายละเอียดเล็กๆน้อยๆสามารถตัดสินผลลัพธ์เสมอ

ในชีวิตก่อนหน้า เขาเคยประมาทและไม่สนใจรายละเอียด นั่นทำให้เขาพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ มีคำกล่าวว่า “มนุษย์จะยิ่งหวาดกลัวเมื่อพวกเขาอายุมากขึ้น” มันไม่ใช่ความขี้ขลาด แต่เป็นความระมัดระวัง ตอนนี้ประสบการณ์ห้าร้อยปีกำลังส่งเสียงเตือนเขาอยู่ภายในใจ

“ฮู...” ฟางหยวนสูดสายใจลึกก่อนจะทิ้งตัวลงบนพื้นด้วยความเหนื่อยล้า

ตอนนี้เขาเจาะกำแพงหินได้ลึกสามนิ้วและมีความสูงเท่ากับครึ่งหนึ่งของร่างกายเขา

ฟางหยวนยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”

เขาใช้มือเคาะกำแพงหินและรู้สึกมีความสุขเมื่อเขาพบว่ามันจะเปิดออกในไม่ช้า

ดังนั้นเขาจึงปิดเปลือกตาลงเพื่อสำรวจทะเลววิญญาณของตนและตระหนักว่ามันเหลืออยู่ยี่สิบส่วน

“ทำงานหนักต่อไป” ฟางหนวนกัดฟันและวางฝ่ามือลงบนกำแพงหินอีกครั้ง

หลังจากสิบห้านาที เขาหยุดมือเมื่อเห็นรูขนาดเล็กปรากฏขึ้นบนกำแพงหิน

ฟางหยวนลุกขึ้นยืนและใช้เท้าเตะมันอย่างแรงจนเกิดเป็นรูขนาดเท่ากับตระกร้าหวายใบใหญ่

เขามองเข้าไปด้านในและตระหนักถึงกลิ่นอายที่ดุร้ายลั่วไหลออกมา อย่างไรก็ตามเขายังขยายรูช่องว่างให้ใหญ่ขึ้นไปอีกก่อนจะกวาดตาสำรวจภายในถ้ำอีกครั้ง

แต่ยิ่งลึกเข้าไปในถ้ำมันกลับค่อยๆแคบลงเรื่อยๆ เนื่องจากผนังถ้ำเรืองแสงสีแดงออกมา เขาจึงสามารถมองเห็นพื้นที่ภายในได้อย่างชัดเจน

มรดกไม่เหมือนกับสมบัติ

สมบัติของผู้ใช้วิญญาณสามารถค้นหาได้จากซากศพของพวกเขา

สำหรับมรดก ผู้ใช้วิญญาณที่ใกล้ตายและไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้มรดกของพวกเขาสูญสลายไปหรือเพื่อประโยชน์ของชนรุ่นหลัง พวกเขาจะทิ้งอุปสรรคเอาไว้เพื่อทดสอบผู้สืบทอดของพวกเขา

นอกจากนี้มรดกต่างๆก็มีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนของผู้ใช้วิญญาณแต่ละคนเช่นมรดกของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ก็มีไว้สำหรับบุคคลที่สามารถแก้แค้นตระกูลแสงจันทร์ให้เขา

โดยปกติมรดกจะแบ่งออกเป็นมรดกของฝ่ายธรรมะและมรดกของฝ่ายปีศาจ

มรดกฝ่ายธรรมะจะมีบททดสอบที่ชัดเจน หากผู้สืบทอด พวกเขาจะไม่ได้รับอันตรายจนถึงแก่ชีวิต

แต่มรดกของฝ่ายปีษจมักซับซ้อนและโหดเหี้ยมโหด

ผู้คนไม่สามารถประเมินความบ้าคลั่งที่พวกเขาจัดเตรียมเอาไว้โดยเฉพาะการทดสอบทางจิตใจที่อาจทำให้พวกเขาได้รับเจ็บปวด ทรมาน และเสียสติได้อย่างง่ายดาย

นอกจากนั้นมันยังมีกระทั่งมรดกลวงที่ผู้ใช้วิญญาณปีศาจสร้างขึ้นเพื่อเป็นกับดัก

“มรดกของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้จะเป็นเช่นไร?” ฟางหยวนสงสัย

จากความทรงจำของเขา มีมรดกที่มีชื่อเสียงมากมายถูกค้นพบในอนาคต แต่สำหรับมรดกของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ มันกลับไม่เคยมีผู้ใดค้นพบมาก่อน นั่นทำให้ฟางหยวนไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับมัน

“ถูกต้อง โอกาสที่จะเป็นเพียงกับดักมีอยู่ไม่มาก มิฉะนั้นนักบวชปีศาจสุราดอกไม้จะไม่วางแผนซ่อนมันไว้เบื้องหลังภาพเหตุการณ์เหล่านั้น แต่มันจะมีกลไกอื่นอยู่อีกหรือไม่?”

ฟางหยวนโยนก้อนหินเข้าไปในถ้ำ มันกลิ้งเข้าไปภายในส่วนลึกของถ้ำและส่งเสียงสะท้อนออกมาเล็กน้อย

ผลการทดสอบด้วยก้อนหินหมาความว่าปลอดภัย

แต่ฟางหยวนยังไม่ก้าวเข้าไปทันที ตรงข้ามเขานำฝุ่นผงที่เกิดจากกำแพงหินโปรยไปๆรอบทางเข้าถ้ำลับราวกับมันพังทลายลงมาด้วยตัวของมันเอง จากนั้นเขาจึงออกมาจากรอยแยกของภูเขา

ประมาณสองสามร้อยเมตรห่างจากน้ำตก เขาหยิบไหสุราไผ่เขียวที่เตรียมไว้ขึ้นมาดื่มและจงใจราดลงบนเสื้อผ้าของตนเพื่อสร้างกลิ่นสุรา

สุดท้ายเขาจึงเดินกลับหมู่บ้าน เมื่อถึงหอพักของสถานศึกษา มันก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว

หากเขากลับหลังเที่ยงคืนบ่อยเกินไป ผู้คนจะเริ่มสงสัย ดังนั้นเขาจึงวางแผนออกไปช่วงหัวค่ำและกลับมาตอนเที่ยงคืน นี่คือความรอบคอบของเขา

เมื่อวิญญาณสุราถูกเปิดเผยออกไปแล้ว พฤติกรรมของฟางหยวนจึงถือเป็นเรื่องปกติและสมเหตุสมผล

ดวงดาวค่อยๆดับแสง ดวงอาทิตย์ค่อยๆปรากฏ อีกหนึ่งค่ำคืนผ่านไปแล้ว