เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 41 ปลดผนึก (อ่านฟรี)
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 41 ปลดผนึก
แปลโดย iPAT
“ข้าต้องการซื้อผลึกหินสองสามก้อน” หลังจากเลือกเป้าหมาย ฟางหยวนจึงเปิดปากกล่าว
‘มือสมัครเล่น’ พนักงานสาวคิด
หากเป็นนักพนันที่ค่อนข้างเก่ง พวกเขาต้องตรวจสอบอย่างละเอียด อันดับแรกพวกเขาจะสังเกตอย่างถี่ถ้วน หลังจากนั้นพวกเขาจะลูบคลพื้นผิวและชั่งน้ำหนักของมัน
หากพวกเขาพบสิ่งผิดปกติ พวกเขาจะยอมแพ้ทันที ไม่มีผู้ใดเลือกซื้ออย่างรวดเร็วเช่นนี้
ดังนั้นพนักงานสาวจึงคาดเดาว่าฟางหยวนเป็นมือสมัครเล่น
อย่างไรก็ตามแม้พนักงานสาวจะคิดเช่นนั้นแต่นางไม่ได้แสดงท่าทีเย้ยหยัน ตรงข้ามนางส่งรอยยิ้มราวกับดอกไม้บานให้กับฟางหยวน “นายน้อยต้องการชิ้นใดเจ้าคะ?”
ฟางหยวนชี้ “นี่”
หญิงสาวหยิบมันขึ้นมาทันที
ฟางหยวนชี้ต่อ “และนี่”
พนักงานสาวเริ่มรู้สึกประหลาดใจ นางไม่คิดว่าเด็กน้อยผู้นี้จะซื้อสองชิ้นพร้อมกัน
‘ดูเหมือนเด็กน้อยผู้นี้จะค่อนข้างมั่งคั่ง’ นางลอบประเมินฟางหยวนอยู่อย่างเงียบๆ
อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นฟางหยวนยังคงชี้นิ้วออกไปอีกครั้ง “ชิ้นนี้และชิ้นนี้ ข้าต้องการทั้งหมดนั่น”
ใบหน้าของพนักงานสาวแข็งค้างไปชั่วครู่ เธอมองฟางหยวนและเริ่มประเมินเขาใหม่อีกครั้ง
‘แม้หน้าตาท่าทางของเขาจะธรรมดา แต่ดูเหมือนเขาจะมาจากครอบครัวใหญ่ ผู้ใช้วิญญาณทั่วไปจะสามารถใช้จ่ายหินวิญญาณเพื่อความบันเทิงเช่นนี้ได้อย่างไร?’ เมื่อคิดได้ดังนี้พนักงานสาวจึงเผยรอยยิ้มสดใสยิ่งกว่าก่อนหน้า
แต่ฟางหยวนยังสร้างความแตกตื่นให้แก่พนักงานสาวอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเมื่อเขาชี้นิ้วไปยังผลึกสีทองม่วงที่อยู่ไกลออกไป “ถูกต้อง เอาสองชิ้นนั้นด้วย”
หญิงสาวเริ่มหวาดกลัว ‘เขามาจากที่ใด เขาเป็นคนระดับสูงของหมู่บ้านแสงจันทร์บรรพกาลเช่นนั้นหรือ? ดูเหมือนเขาจะเป็นทายาทของตระกูลแสงจันทร์ หากข้าสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา บางทีข้าอาจไม่ต้องทนอยู่ในร้านเล็กๆเช่นนี้อีกต่อไป”
เมื่อคิดได้เช่นนี้ หญิงสาวจึงเริ่มส่งสายตาเย้ายวนให้กับฟางหยวน
หลังจากเลือกผลึกหินหกชิ้น ฟางหยวนมอบหินวิญญาณหกสิบก้อนให้กับพนักงานสาวโดยปราศจากความลังเล
ฉากการชำระเงินจำนวนมากดึงดูดสายตาของผู้ใช้วิญญาณทั้งหมดที่อยู่ในกระโจมอย่างช่วยไม่ได้
“อันใด? บางคนเริ่มเสี่ยงดวงแล้วงั้นหรือ?”
“พวกเราเฝ้ามองมาหนึ่งชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่กล้าเริ่มต้น อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องดีที่บางคนจะเริ่มทำมัน พวกเราควรไปดูสักเล็กน้อย”
“เขาเป็นผู้ใช้วิญญาณฝึกหัดแต่เขากลับซื้อผลึกหินจำนวนมาก เขาต้องร่ำรวยมาก อย่างไรก็ตามเด็กหนุ่มเลือดร้อนผู้นี้คิดว่าเขาเป็นเซียนพนันงั้นหรือ? บางทีศีรษะของเขาอาจพึ่งกระแทกกำแพงมาจึงได้โง่เขลาถึงเพียงนี้”
กลุ่มผู้ใช้วิญญาณกระซิบกระซาบขณะมองฟางหยวน
“นายน้อย ท่านต้องการปลดผนึกผลึกหินเหล่านี้ตอนนี้หรือไม่? กระโจมโชคลาภของเรายินดีให้บริการโดยไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม” พนักงานสาวกล่าว
ฟางหยวนกวาดตามองไปรอบๆก่อนจะยกมุมปากขึ้น “สีม่วงเป็นสีนำโชคของข้าและนี่ก็เป็นการเสี่ยงดวงครั้งแรกของข้า มันมีความหมายกับข้ามาก ดังนั้นข้าต้องการเปิดมันด้วยตนเอง”
ดวงตาของพนักงานสาวส่องประกายขึ้น นางคิด ‘ด้วยความยโสเช่นนี้ เขาต้องเป็นนายน้อยจากครอบครัวที่ร่ำรวยมาก’
แน่นอนว่านางไม่มีทางคิดได้ว่าฟางหยวนจะเป็นคนไร้บ้านและมีชีวิตอยู่ด้วยตัวของเขาเอง
“เด็กเลวผู้นี้ช่างร่ำรวยนัก”
“เด็กนี่เป็นผู้ใดกันแน่ เขาไม่คิดถึงความยากลำบากของพ่อแม่บ้างเลยงั้นหรือ?”
“เด็กผู้นี้ช่างไร้เดียงสานัก ผู้ใดจะเลือกผลึกหินเพียงเพราะโชค? นี่ไม่ต่างจากการโยนหินวิญญาณทิ้งไปเท่านั้น”
ผู้ใช้วิญญาณที่อยู่ในกระโจมวิพากษ์วิจารณ์เมื่อเห็นฟางหยวนใช้หินวิญญาณอย่างฟุ่มเฟือยโดยไม่คิดให้รอบคอบ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ให้ความสนใจกับฟางหยวนอีก
การแสดงออกที่เปลี่ยนแปลงไปของผู้คนรอบข้างไม่ส่งผลกระทบใดๆต่อฟางหยวน ตรงข้ามเขาเริ่มส่งพลังวิญญาณให้กับวิญญาณแสงจันทร์ก่อนที่แสงสีฟ้าอ่อนจะส่องประกายขึ้นบนฝ่ามือของเขา
เขานำผลึกหินวางลงบนฝ่ามือสีฟ้าและเริ่มใช้ดาบแสงจันทร์ปลอกเปลือกผลึกหินออกทีละชั้นอย่างช้าๆ
“ทักษะที่สมบูรณ์แบบ!” พนักงานสาวเปิดปากชมเชยฟางหยวนทันที
“เด็กผู้นี้ทำได้ดีจริงๆ ช่างมีพรสวรรค์นัก” ฉากนี้ทำให้ดวงตาของผู้ใช้วิญญาณที่อยู่รอบๆเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง สายตาที่พวกเขาจ้องมองฟางหยวนเปลี่ยนไปจากก่อนหน้าอย่างสิ้นเชิง
ฟางหยวนสามารถใช้ดาบแสงจันทร์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ นี่เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจ โดยปกติแล้วมีเพียงผู้ใช้วิญญาณแสงจันทร์ที่ฝึกฝนอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสองหรือสามปีเท่านั้นจึงจะปลดปล่อยทักษะระดับนี้ออกมาได้
ด้วยรูปลักษณ์และอายุของฟางหยวน เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเพียงผู้ใช้วิญญาณฝึกหัด แต่เขาทำเช่นนี้ได้อย่างไร?
“ดูนั่น เขาใช้วิญญาณแสงจันทร์ เขาเป็นคนตระกูลแสงจันทร์ของพวกเรา” เมื่อผู้ใช้วิญญาณบางคนคิดถึงจุดนี้ พวกเขาก็รู้สึกภาคภูมิใจในตระกูลของตน
“อย่างไรก็ตาม วิธีการดังกล่าวหยาบกระด้างเกินไป” ผู้ใช้วิญญาณบางคนส่ายศีรษะ
ผลึกสีทองม่วงค่อยๆเล็กลงและเล็กลงอยู่บนฝ่ามือของฟางหยวน
สุดท้าย...ไม่มีวิญญาณอยู่ภายใน
กลุ่มผู้ใช้วิญญาณส่ายศีรษะ
“นายน้อย ท่านยังมีผลึกหินเหลืออีกห้าชิ้น” พนักงานสาวให้กำลังใจ
แต่ฟางหยวนยังคงสงบนิ่งและไม่ได้รับผลกระทบจากความผิดพลาด ตรงข้าม เขารีบคว้าผลึกหินอีกก้อนวางไว้บนฝ่ามือที่เรืองแสงสีฟ้าอ่อนอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ในครั้งนี้ยังเป็นเช่นเดิม ไม่มีวิญญาณจำศีลอยู่ภายใน
เขาเปิดผนึกผลึกหินชิ้นที่สามและยังพบเพียงความว่างเปล่า
ผู้ใช้วิญญาณบางส่วนเริ่มไม่พอใจ “หยุดมอง! เลือกผลึกหินโดยไม่พิจารณา ไม่จำเป็นต้องคาดหวัง”
“หากเขาได้รับวิญญาณดีๆ ข้าจะกินหินทั้งหมดบนพื้น” บางคนเย้ยหยัน
“นายน้อย อย่าพึ่งท้อแท้ ท่านยังมีโอกาสอีกสามครั้ง” พนักงานสาวปลอบใจฟางหยวนแต่ตัวนางยังลอบถอนหายใจอยู่ภายใน
ฟางหยวนค่อยๆปลดผนึกผลึกหินชิ้นที่สี่
“อันใด? มีบางสิ่งงั้นหรือ?”
“ผลึกหินมีการเปลี่ยนแปลง มันเปลี่ยนจากสีทองม่วงเป็นสีดำ”
“เขาโชคดีจริงๆงั้นหรือ?”
เสียงพูดคุยดังขึ้นอีกครั้ง
“นายน้อย โปรดระวัง อย่ารุนแรงเกินไป หากมีวิญญาณอยู่ภายใน มันจะอยู่ในสภาพที่อ่อนแอมาก หากท่านใช้พลังมากเกินไป มันอาจตกตายได้อย่างง่ายดาย” พนักงานสาวไม่คาดหวังว่าสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้น นางตะลึงอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเร่งกล่าวเตือนฟางหยวน
การเคลื่อนไหวของฟางหยวนเริ่มช้าลงขณะที่ผลึกหินเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ผลึกสีดำค่อนๆเล็กลงและเล็กลง สุดท้ายมันกลายเป็นเพียงฝุ่นผง
“น่าเสียดาย มันเป็นเพียงหินในหินเท่านั้น”
“มันทำให้ข้าผิดหวัง ข้าคิดว่ามันจะเป็นวิญญาณอยู่จริงๆ”
“ความคิดของพวกเจ้ายังตื้นเขินเกินไป พวกเจ้าคิดว่าการพนันเป็นเรื่องง่ายเช่นนั้นหรือ? ผลึกหินเก้าในสิบก้อนมีเพียงความว่างเปล่าที่อยู่ภายใน มิฉะนั้นสถานที่เช่นนี้จะอยู่ได้อย่างไร?”
“นายน้อยโชคดีจริงๆที่เปิดพบหินตั้งแต่ครั้งแรกที่เสี่ยงโชค โดยทั่วไปแล้วไม่มีผู้ใดสามารถทำเรื่องเช่นนี้ได้” พนักงานสาวยังประจบประแจงฟางหยวนต่อไป
มีโอกาสเพียงหนึ่งในสิบที่คนผู้หนึ่งจะได้รับผลประโยชน์จากการพนัน นอกจากนั้นในสายตาของพนักงานสาว ฟางหยวนก็ทำตามอารมณ์ของเขาเท่านั้น ความเป็นไปได้ที่เขาจะเลือกผลึกหินก้อนที่ถูกต้องมีน้อยมาก
ฟางหยวนหัวเราะแต่ไม่กล่าวสิ่งใด เขาเพียงหยิบผลึกชิ้นที่ห้าขึ้นมาเท่านั้น
เขาค่อยๆเปิดผนึกชั้นหินรอบนอกของมันทีละเล็กทีละน้อยก่อนที่ผลึกสีทองม่วงจะหายไปและเผยให้เห็นหินสีเหลืองทองที่มีผิวขรุขระอยู่ภายใน