บทที่ 3 ภารกิจย่อย(part 2)
บทที่ 3 ภารกิจย่อย (3-2)
มันอาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลของเกมส์แห่งโชคชะตาซึ่งมันมีความคล้ายคลึงกับโลกจึงเป็นอย่างมาก ทุกๆคนที่มอบหมายภารกิจภายในเกมส์นั้นมีความคิดเป็นของตัวเองได้ทุกการกระทำอาจจะมีผลต่อทัศนคติของผู้มอบให้ภารกิจ ซึ่งแน่นอนว่ามันมีผลกระทบต่อคุณภาพของรางวัลที่ได้รับจากภารกิจเมือผู้เล่นทำเสร็จเรียบร้อยแล้วโดยผู้มอบหมายภารกิจจะเป็นคนพิจารณาว่าควรจะได้รางวัลแค่ไหน
ถึงแม้ว่าจะมีผู้เล่นที่ไม่ชอบผู้มอบหมายภารกิจอยู่บ้าง แต่บางภารกิจจะต้องใช้ความสนิทสนมของผู้เล่นกับผู้มอบหมายภารกิจเพื่อที่จะได้รับของรางวัลที่มีมูลค่ามากยิ่งขึ้นจากคะแนนความสนิทสนมของแต่ละคนกับผู้มอบภารกิจ
เหตุผลนี้เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ผู้เล่นในเกมส์แห่งโชคชะตานั้นต้องอ่อนน้อมถ่อมตนทำและตัวสุภาพนอบน้อมต่อหน้าผู้มอบหมายภารกิจของเขา ถึงแม้ว่าพวกเขาแต่ละคนจะเหม็นขี้หน้าคนมอบภารกิจก็ตาม
อย่างไรก็ตามยี่สือไม่สนใจเธอจึงกดข้ามบทสนทนาของหัวหน้าหมู่บ้านโดยไม่ได้เกรงกลัวอะไรเลย มันไม่ใช่เพราะว่าเธอไม่สนใจเรื่องความสนิทสนมของเธอกับหัวหน้าหมู่บ้าน แต่นี่มันเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของตัวละครของเธอ นั่นก็คือความเจ้าเล่ห์
คำอธิบายของนิยามคำว่าเจ้าเล่ห์นั้นค่อนข้างกำกวม ในบางครั้งเจ้าอาจจะต้องเป็นแบบนี้
ความเจ้าเล่ห์นี้เป็นหนึ่งในตัวเลือกสุดท้ายของลักษณะตัวละคร ซึ่งมันเป็นคำอธิบายที่ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยสังเกตเห็นกันแต่ยี่สือไม่ได้ละเลยในรายละเอียดเหล่านี้
ไม่มีใครสักคนที่สามารถสังเกตมันได้ในตอนเริ่มแรกของเกมส์แห่งโชคชะตา
มีผู้เล่นไม่มากนักที่จะเลือกลักษณะของตัวละครที่พวกเขาได้สร้างเป็นไปในทางเชิงลบภายในลักษณะตัวละครของพวกเขา ? (คือคนเล่นส่วนใหญ่ก็จะสร้างตัวละครของตัวเองให้เก่งๆ พลังเยอะๆมีไม่กี่คนที่จะสร้างตัวละครตัวเองให้มีข้อเสียเช่นนี้ ในที่นี้ก็คือความเจ้าเล่ห์)
แต่สำหรับมือใหม่การที่เลือกลักษณะความเจ้าเล่ห์นี้เป็นหนึ่งในลักษณะของตัวละครพวกเขา ในเมื่อพวกเขาเลือกแล้วจึงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้และเมื่อเขาได้รู้เกี่ยวกับลักษณะที่แท้จริง มันได้กลายเป็นความเศร้าเสียใจของผู้เล่นหลายพันคนที่ได้มีลักษณะความเจ้าเล่ห์ในตัวละครของพวกเขา
มีเหตุผลง่ายๆเพียงอย่างเดียวก็คือลักษณะความเจ้าเล่ห์นี้จะช่วยให้ผู้เล่นสามารถขัดจังหวะหรือข้ามทสนทนาของผู้มอบหมายภารกิจได้โดยทันที โดยที่ผู้มอบหมายภารกิจยังไม่รู้ตัวเลยว่าโดนข้ามบทสนทนาไปแล้วแต่ผู้มอบหมายภารกิจจะเห็นว่าผู้เล่นคนนั้นกำลังตั้งอกตั้งใจฟังและมีกิริยามารยาทที่ดีกับเขาอยู่
และมันยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เรียบง่ายเมื่อมองลงไปถึงคุณลักษณะ มันจะมีประโยชน์กับผู้เล่นที่มีชื่อสีแดงหรือผู้ที่มีคะแนนเกียรติยศค่อนข้างต่ำมากๆ
หัวหน้าหมู่บ้านพยักหน้าให้กับยี่ซือและมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขาถึงแม้ว่าบทสนทนาของเขาจะไม่ถูกสนใจใยดีและมองข้ามไปจากยี่ซือ “เจ้าเป็นนักผจญภัยสาวที่มีทัศนคติดีมากๆกับหมู่บ้าน ทวีป ‘เจียนมา’ จะรุ่งโรจน์เป็นแน่ถ้ามีเยาวชนแบบเจ้า”
ระบบแจ้งเตือนของเกมส์แห่งชะตาได้ดังขึ้นมาข้างๆหูของยี่สือหลังจากที่เขาพูดคุยกับหัวหน้าของหมู่บ้านเสร็จ “ขอแสดงความยินดีเจ้าเป็นคนแรกที่สามารถทำ ‘ภารกิจล่ากระต่าย’ ได้สำเร็จเจ้าต้องการซ่อนชื่อของเจ้าหรือไม่” (ซ่อนในที่นี้ก็คือไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่ายี่สือสามารถทำภารกิจนี้เสร็จเป็นคนแรก )
หลังจากที่ยี่สือได้เรียนรู้ความผิดพลาดจากอดีตในชีวิตของเธอก่อนหน้านี้ เธอก็ได้เรียนรู้สิ่งสำคัญก็คือความอ่อนน้อมถ่อมตน สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอก็คือการได้ดูแลพ่อแม่ของเธอและก็ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ชื่อเสียงและเกียรติยศมันเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับเธอ
ยี่สือไม่ลังเลที่จะกดปุ่ม ‘ ใช่ ’ หลังจากนั้นก็มีตัวอักษรสีทองเอ่อล้นขึ้นมาในระบบพร้อมกับมีเสียงเบาๆของผู้หญิง
“ยินดีด้วยสำหรับผู้เล่น ****** ที่ได้ทำภารกิจล่ากระต่ายสำเร็จเป็นคนแรกรางวัลที่ได้ก็คือ 1 เหรียญทองและแต้มเกียรติยศ 1,000 คะแนน”
“ยินดีด้วยสำหรับผู้เล่น ****** ที่ได้ทำภารกิจล่ากระต่ายสำเร็จเป็นคนแรกรางวัลที่ได้ก็คือ 1 เหรียญทองและแต้มเกียรติยศ 1,000 คะแนน”
……….
ยี่สือได้ก้มมองดูเวลาและถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก มันเป็นเวลา 13.36 นาฬิกา 42 วินาที
ยี่สือได้รับฉายา ‘กลิ่นคาวสังหาร’
ยี่สือสังเกตเห็นว่าฝ่ามือของเธอเริ่มมีเหงื่อออกมาและเธอก็ไม่สามารถควบคุมเสียงหัวเราะที่กำลังจะออกจากปากของเธอได้ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เธอรู้สึกไม่พึงพอใจ ?
ยี่สืออยู่ในหมู่บ้านมือใหม่คนเดียวเพียงลำพัง นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้เธอรอดพ้นจากความอิจฉาริษยาของผู้เล่นคนอื่นที่มองเห็นประกาศอันนี้
ความสนใจของยี่สือในตอนนี้มุ่งเน้นไปที่หัวหน้าของหมู่บ้าน จิตใจของเธอตอนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความคิดที่จะแสวงหาภารกิจย่อยเพียงอย่างเดียว มันเป็นไปได้หรือไม่ ? มันยังอีกยาวไกลหรือไม่ ?
“อาาา.. นักผจญภัยเอ๋ยข้าเห็นบางสิ่งบางอย่างที่งดงามในช่วงปลายทางของเจ้า กษัตริย์เถ้าเห่อแห่งเอลฟ์บนตัวเจ้า เจ้าสนใจจะฟังเรื่องราวในอดีตไหม ?”
“ข้าจะฟัง ! ยี่สือกระโดดโลดเต้นด้วยความดีอกดีใจ”
มันเป็นความจริง ! สิ่งที่ได้พูดออกไปมันเป็นความจริงทั้งหมด !
เธอได้เรียกตัวเองว่ามหาสารานุกรมแห่งโชคชะตา เธอมีความรู้มากมายและได้เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างภายในเกมส์ แต่เธอไม่ควรที่จะมองหาภารกิจในหมู่บ้านเอลฟ์มือใหม่แบบนี้
มันเป็นเหตุผลเดียวที่เธอยังไม่ทราบเกี่ยวกับภารกิจที่ยังหลงเหลืออยู่ในขณะนี้เพราะว่าเธอไม่ได้สนใจภารกิจ เธอจึงข้ามไปหรือไม่ก็ไม่มีใครสักคนที่จะทำภารกิจนี้
“แน่นอน” ยี่สือตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นเพราะว่าเธอเคยผ่านสถานการณ์เหล่านี้มาก่อน
“เป็น เวลา เมื่อ นาน มา แล้ว…..” หัวหน้าหมู่บ้านได้เริ่มการบรรยายของเขาแต่ นี่สือไม่มีเวลามากพอที่มาฟังเรื่องราวเหล่านั้นทั้งหมด เพราะว่าเธอไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ในการฟังเรื่องราวเหล่านั้นทั้งหมด
เธอจะเลือกที่จะข้ามบทสนทนาอีกครั้งเพื่อประหยัดเวลาของเธอเอง เผื่อเวลาเหล่านี้จำเป็นในอนาคต
“ตอนนี้เจ้าจะดำเนินรอยตามเถ้าเห่อ นักผจญภัยหนุ่มที่เลือกเดินบนเส้นทางที่แสนจะยากลำบากเจ้าจะยินดีที่จะเลือกเดินบนเส้นทางนี้ ?” บทสนทนาของหัวหน้าหมู่บ้านกระชับสั้นลงและก็เขาก็ได้ยื่นข้อเสนอไปยังนี้ไปยังยี่ซือ
“ใช่ ข้าจะทำ !”
“เจ้าจงไปที่ถ้ำเยือกแข็งและนำเขี้ยวของเซโต้กลับมา !”
ยี่สือค่อนข้างคุ้นเคยกับถ้ำเย็อกแข็งนี้ มันเป็นหนึ่งใน 10 ของพื้นที่รกร้างและระดับความยากของมันอยู่ในระดับปานกลาง แต่ก็มีคนมาท้ายทายอยู่ตลอดโดยผู้เล่นระดับปานกลางและระดับสูงจะเข้ามาท้าทายถ้ำเยือกแข็ง โดยผู้เล่นแต่ละคนจะมีระดับตั้งแต่ 3 ถึง 15 ที่ได้มาพิชิตในสถานที่แห่งนี้
ในอดีตของยี่ซือ เธอได้ผ่านการทดสอบจากถ้ำเยือกแข็งนี้ที่ระดับ 18 และในตอนนั้นเธอได้สวมชุดเครื่องแบบนภาครบทั้งชุด !
ยี่ซือคุ้นเคยกับดันเจี้ยนนี้มากจนเธอสามารถปิดตาเพื่อท้าทายความสามารถในพื้นที่รกร้างแห่งนี้ได้อย่างสบายๆ
เซโต้มันเป็นหัวหน้าของปีศาจในถ้ำเยือกแข็งนี้ ถ้ำเยือกแข็งนี้ต้องการระดับของผู้เล่นที่ต่ำที่สุดคือระดับ 3 (เป็นการกำหนดของเกมส์ว่าผู้เล่นที่จะเข้ามาพิชิตที่นี้ต้องมีระดับพลังของตัวเองเท่าไหร่ก่อนถึงจะผ่านได้) แต่ในเมื่อเธอจะทำเข้าไปเพียงคนเดียวเธอจึงตัดสินใจเพิ่มระดับตัวเองเป็นระดับ 5 ก่อน
แน่นอนว่าเหตุผลที่สำคัญที่สุดก็คือการเรียนรู้ความสามารถพื้นฐานของนักล่าหญิงได้ที่ระดับ 5 นั่นคือความสามารถความคล่องแคล่วในการฟันและการยิงธนูถึงแม้ว่าทักษะการค้าหรือทักษะการสนับสนุนมันสามารถเรียนรู้ได้ในระดับ 8 แต่ยี่สือก็ไม่ได้เป็นกังวลกับมัน
ยี่สือเคยเป็นแม่มดที่มีระดับพลังสูงและยังมีมีประสบการณ์ในการลุยเดี่ยวภายในพื้นที่รกร้างมามากมาย เธอมีความรู้ทุกๆอย่างของเกมส์แห่งโชคชะตา ยี่สือเชื่อมั่นในตัวเองว่าเธอจะสามารถที่จะพิชิตถ้ำเยือกแข็งนี้ได้เมื่อเธอมีความคล่องแคล่วในการใช้ธนู
“เพื่อเกียรติยศของท่าน ข้าจะทำงานนี้อย่างดีที่สุด” ยี่ซือวางมือซ้ายที่หน้าอกของเธอแล้วก็ยืนมือขวาออกจากนั้นเธอได้โค้งคำนับ ชั่วพริบตาเธอก็ได้ยินเสียงของระบบพูดขึ้นมาว่า “ระดับความสนิทสนมของเจ้ากลับหมู่บ้านเพิ่มขึ้น 10 คะแนน”
การจะทำแบบนั้นมันเป็นรูปแบบการตอบรับที่ดีที่สุดภายในเกมส์แห่งโชคชะตา เมื่อได้ตอบรับกับผู้มอบหมายภารกิจในลักษณะดังกล่าว มันจะสามารถเพิ่มระดับความสนิทสนมของเธอกับผู้มอบหมายภารกิจได้อย่างดีเยี่ยม แต่มันก็ทำได้เพียงครั้งเดียว
มันไม่ใช่สิ่งที่เป็นความลับหรือสิ่งแปลกใหม่อะไรเลยภายในเกมส์แห่งโชคชะตาแต่ในตอนนี้มันเป็นสิ่งที่ทุกคนควรพึงกระทำกับผู้มอบหมายภารกิจ
ติดตามตอนใหม่ๆ ของยี่สือได้ในเร็วๆนี้ครับ ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ
ติดตามข่าวสารได้ที่ >>>>>>ที่นี่<<<<<< ครับ
########################################################
