ตอนที่ 18 เจอเพื่อนเก่า

ลมทะเลน้ำเกลือทำให้ความรู้สึกของเจียงเฉินไม่ลงตัว เขามองดูผู้คนเดินผ่านเขา ฉากของคู่รักวัยปู่ย่าและนักท่องเที่ยวทำให้เขาคิดฟุ่งซ่านเล็กน้อย เขานวดขมับเพื่อลดความรู้สึกง่วง เขารู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย

 

หลังจากใช้จ่ายเงินอย่างฟุ่มเฟือยในการเที่ยวอย่างสนุกสนานแล้วเขาใช้จ่ายเงินไปสองแสนในช่วงเวลาบ่าย หลังจากช่วงเวลาแห่งความตื่นเต้นแล้วความรู้สึกวิงเวียนของรถไฟเหาะก็ยังคงอยู่

 

เขานั่งแท็กซี่ไปที่ชายหาด เขาแค่อยากจะเดินเล่นและสัมผัสลมทะเล

 

ชายหาดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงมากในเมืองหวังไห่ มีรั้วหินอ่อนอยู่ข้างหาดทรายสีทอง ชัยชนะที่โด่งดังของค่หู่เพื่อนซี้ได้สร้างการแกะสลักรูปปั้นหินเพื่อลำรึกถึงวามปรารถนาของพวกเขา ในที่สุดกระท่อมเล็กๆที่ดูทันสมัยก็เต็มพื้นที่ว่างในภาพ เจียงเฉินได้ยินสถานที่นี้จากคู่เพื่อนรักของเขา แต่พวกเขาเพียงพูดคุยเกี่ยวกับจำนวนสาวสวยจำนวนมากที่มี

 

พวกเขาพูดถูกทั้งหมด....

 

อย่างไรก็ตามนี่เป็นครั้งแรกของเขาที่นี่แม้ว่าเขาจะอยู่ในเมืองมาแล้วสี่ปี เขาไม่เคยมาเพราะสองเหตุผลง่ายๆ เขาไม่มีเงินและเขาไม่มีใครที่เขาจะสามารถพาไปด้วยได้ แต่ถ้าเขามีเงินแล้วจะมีบางคนอยากไปกับเขาเสมอ ดังนั้นเขาไม่เคยไปที่ชายหาดเพราะเหตุผลแรกหลังจากทั้งหมด

 

มันรู้สึกเหงากับการช้อปปิ้งคนเดียวและเขารู้สึกเหมือนกันตอนมาถึงชายหาด

 

ถึงแม้เขาจะอยู่คนเดียวแต่เขาก็ไม่ได้ไตร่ตรองเกี่ยวกับชีวิต

 

เขามีเงิน แม้ว่าหนึ่งล้านจะไม่ได้เป็นจำนวนมากในมืองหวังไห่เพราะมีมากมายของคนรวยในเมืองนี้และเขาเองไม่สามารถแม้แต่จะซื้ออพาร์ทเม้นได้แต่สภาพจิตของเขาต่างกันอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่หยิ่งแต่เขามั่นใจว่าเขาร่ำรวยกว่าบิลเกตส์

 

ทองคำฝากทั้งหมดของธนาคารพาณิชย์เป็นราคาอย่างน้อยสองพันล้าน ทองคำทั้งหมดที่อยู่ในโลกหายนะจะมีมูลค่าเท่าไหร่?

 

แน่นอนเขาต้องระมัดระวังในกลยุทธ์การขาย ถ้าทองจำนวนมากเข้าไปในตลาดราคาของมันก็จะลดลง ขายระยะยาวจะเป็นการฉลาดแต่นี้เขาเพียงแค่วางแผนปล้นทองในห้องนิรภัยเท่านั้น มันมีอีกหลายวิธีที่จำทำเงินได้

 

มีตลาดที่น่าสนใจมากขึ้นสำหรับเขาที่จะทำกำไรได้ ตัวอย่างเช่นเทคโนโลยีขั้นสูงที่เขาสามารถนำกลับมา ถ้าเขาขายคอมพิวเตอร์ประสาทสัมผัสเต็มรูปแบบแล้วมูลค่าตลาดของบริษัทจะอยู่ที่ล้านล้าน ระบบการศึกษาเสมือนจริง ห้องจำศีล ทั้งหมดนี้เป็นไอเดียล้านล้านดอลลาร์

 

เขาต้องใช้ทีละก้าวในการสร้างอาณาจักรของเขา ถ้าเขาเปิดตัวเทคโนโลยีเพื่อการตลาดทันทีแล้วเงินจะไหลมาเองแต่รัฐบาลก็มาด้วยเช่นกัน บางทีมันอาจจะเป็นหน่วยงานข่าวกรองที่มักจะถูกซ่อนอยู่ในที่มืด ดังนั้นการเป็นคนกล้าเสี่ยงจะไม่ฉลาด

 

เมื่อเขาได้รับทองแล้วเงินทุนเริ่มแรกของเขาจะพร้อม การวางแผนและกลยุทธ์จะเกิดขึ้น ไปทีละขั้นตอนแล้วเมื่อเขาครอบครองหุ้นมากพอที่จะก่อให้เกิดกลุ่มก้อนใหญ่แล้วจะไม่มีใครจะสามารถสัมผัสเขาได้

 

สำหรับหนึ่งล้านนี้ มันเป็นเพียงเพื่อความเพลิดเพลิน

 

ดังนั้นเจียงเฉินจึงไม่รู้สึกแปลกขณะที่เขายืนอยู่ชายทะเล สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่จะประสบความสำเร็จได้ก็คือความฝันของเขาเท่านั้น ความงามที่สวยงาม คฤหาสน์อันงดงามและรถหรู

 

เขาเรอขณะที่เขาโยนเบียร์เข้าไปในถังขยะ เขามึนเมาเล็กน้อยขณะที่เขาหายใจเอาลมทะเลที่เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำเกลือ

 

“เฮ้พ่อรูปหล่อ คุณต้องการเล่นร่วมกับพวกเราไหม?”

 

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในชุดบิกินี่ยิ้มให้เขา ร่างที่น่าตกตะลึงของเธอที่ยังเยาว์วัยบิดไปมา งานอดิเรกในการอ่านนิติยสารของเธอทำให้เธอง่ายที่จะรู้ราคาเครื่องแต่งกายของเจียงเฉิน สายตาที่ลึกซึ้งแต่สูญหายทำให้เขาดูเหมือนซีอีโอที่มีประสิทธิภาพซึ่งเพิ่งผ่านความเศร้าโศก

 

คนที่อยู่ตรงกลางของการเศร้าโศกคืออารมณ์ที่อ่อนแอที่สุด  ซูเฟยคิดว่าเธอมีเทคนิคแห่งความรัก ก่อนอื่นเธอได้สลัดเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอและเข้าหาเจียงเฉิน รอยยิ้มของเธอหวานพอๆกับคัพเค้กอบสดใหม่

 

เธอไม่สนใจว่ามีคนที่มีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนนี้มากแค่ไหน หรือความจริงที่ว่าเขาอาจยังคงอยู่คนเดียว เธออิจฉาเพื่อนร่วมห้องของเธอเพราะเพื่อนเธอมีพ่อน้ำตาลซึ่งหมายถึง เงิน LVs และ Hermes นับไม่ถ้วน เธออิจฉาขณะที่เธอคิดว่าความงามของเธอเทียบได้กับเพื่อนร่วมห้องของเธอ

 

ถ้าเธอพยายามที่จะจีบแล้วเธอจะได้รับผู้ชายรวยๆและผู้ชายคนนี้ดูดีขึ้นเมื่อเทียบกับพ่อน้ำตาลของเพื่อนร่วมห้องของเธอ

 

หัวใจของซูเฟยสูบฉีดเร็วขึ้นขณะที่เธอจินตนาการ

 

“ฮิๆ ไม่ล่ะขอบคุณ” ซูเฟยรู้สึกประหลาดใจ ผู้ชายคนนี้เพียงมองไปที่เธอหนึ่งครั้งก่อนที่จะปฏิเสธเธอด้วยรอยยิ้ม

 

“ปล่อยให้ความเป็นเยาวัยน์ของคุณมีบางอย่างที่มีความหมายมากขึ้น” เจียงเฉินไม่ได้หันหัวของเขาขณะที่เขาเดินออกไป ซูเฟยจ้องมองอย่างว่างเปล่าในสถานที่

 

ผู้หญิงคนนั้นต้องคิดว่าฉันเป็นคนโรคจิต เจียงเฉินหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจในรูปลักษณ์ของคนที่เดินผ่าน เขาเดินโซเซไปตามชายหาด วัคซีนยีนยังเพิ่มกระบวนการล้างสารพิษในร่างกายของเขา มันทำให้กระบวนการของแอลกอฮอล์เร็วมากขึ้นในร่างกายของเขา เขาชอบความรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อยและเขาต้องการให้มันกินเวลานานกว่านี้

 

เขาปฏิเสธสาวสวยเพราะเขาไม่ได้มีความปรารถนาใดๆ แม้ว่าเธอจะค่อนข้างน่าสนใจแต่เธอก็ยังไม่สดใสเมื่อเทียบกับซันเจียว เกี่ยวกับคำพูดที่ดูหยิ่งเขาเพียงกล่าวมันเพราะเขารู้สึกชอบมัน

 

ค่ำคืนเริ่มที่จะโยนเงาของมันขึ้นไปด้านบนของเมืองใหญ่ แต่ชีวิตของเมืองเพิ่งเริ่มต้นขึ้น ถนนแออัดทำให้เจียงเฉินหงุดหงิดและเขาต้องการช่วงเวลาแห่งสันติภาพ มันมีเสียงดังมากที่นี่

 

"บางทีถึงเวลาที่จะต้องกลับไปแล้ว"

 

เขาสร่างเมาขณะที่เขายังเดินไปตามถนน ทันใดนั้นร่างที่คุ้นเคยจับสายตาของเขา เขารู้สึกตกใจเล็กน้อยขณะที่การแสดงออกแปลกๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

 

เซียชียูจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยหวังไห่ในสาขาบริหารธุรกิจ ประวัติการศึกษาที่เป็นตัวเอกของเธอพร้อมกับรูปลักษณ์ที่สวยงามทำให้ทุกคนมองเธอด้วยความสรรเสริญและอิจฉาและเธอได้เกรดดีที่สุดในชั้นเรียน แม้ว่าจะจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเดียวกันแต่พวกเขามีชีวิตที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

 

อย่างไรก็ตามเนื่องจากเหตุผลของครอบครัวแล้วเธอไม่ได้เรียนต่อปริญญาโท แทนที่เธอเลือกจะทำงานที่ร้านขายเสื้อผ้า เนื่องจากผลงานที่โดดเด่นของเธอแล้วเธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้จัดการร้านในตำแหน่งที่ยอดเยี่ยม นี้ทำให้เธอเป็นแพลตฟอร์มที่สมบูรณ์แบบเพื่อแสดงความกล้าหาญของเธอ

 

เมื่อเซียชียูได้รับการเลื่อนตำแหน่งแล้วเธอได้ดำเนินการตามแผนปฏิบัติการซึ่งทำให้ยอดขายของร้านเพิ่มขึ้นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเนื่องจากมาตรการประสิทธิภาพที่เข้มงวดของเธอแล้วเธอได้รับฉายา “ความงามที่เย็นชา” และ แรด ท่ามกลางพนังงานหญิง หลังจากที่ทุกคนอิจฉาและระแวงเธอ โดยเฉพาะคนที่มีเพศเดียวกัน

 

ไม่เพียงเธอประสบความสำเร็จในอาชีพการงานของเธอ แต่เธอก็มีแฟนที่รักเธอ แฟนหนุ่มของเธอมักจะมารับเธอหลังจากที่ทำงานเสร็จ ถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนผู้จัดการที่มากเกินไปที่ไม่เคยดีกับเขา เนื่องจากบุคลิกของเธอทำให้เจียงเฉินทำเพื่อความสนุกโดยการล้อเลียนตอนที่เธอกลับไปแล้วว่าเธอมีประจำเดือนมาตลอดเวลาเพราะเธอมักมองไม่เป็นมิตร

 

ดังนั้นโศกนาฏกรรมครั้งนี้เกิดขึ้น มันมีข่าวลือว่าเซียชียูได้ยินมันโดยบังเอิญ จากนั้นเธอก็ตรวจสอบมันและพบว่า "ผู้ที่คิด" อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง จากนั้นเธอใช้ข้อแก้ตัวเล็กๆน้อยๆเพื่อไล่เจียงเฉินออกจากงาน

 

เจียงเฉินยังจำความเย็นชาและการเยาะเย้ยบนใบหน้าเธอได้ อย่างไรก็ตามมนุษย์เป็นมนุษย์ แม้จะมีคนชอบธรรมเพียงใดก็ตาม อาจจะมีบางครั้งที่พวกเขาจะแสดงออกอย่างไม่ยุติธรรมเนื่องจากอารมณ์ของพวกเขา เจียงเฉินไม่คิดว่าเขาผิด มันเป็นเพียงเรื่องตลกที่ทำให้เขาสูญเสียงานของเขา ใครสนใจเรื่องพฤติกรรมแบบนี้? อย่างไรก็ตามเซียชียูไม่ยอมรับเรื่องนี้ เธอเคยเป็นที่สรรเสริญของผู้ชายทุกคน เธอสามารถมองข้ามการนินทาจากหญิง แต่ไม่ยอม "การดูหมิ่น" จากผู้ชาย

 

นั่นคือจุดอ่อนของเธอหรือข้อบกพร่อง

 

ในเวลานั้นเจียงเฉินต้องการแก้แค้น แม้ว่าหลังจากที่เขาได้ปลดเปลื้องความขุ่นมัวของเขาด้วยการดื่ม เขาปล่อยให้มันไปเพราะเขาคิดว่ามันไม่คุ้มค่า ชีวิตต้องดำเนินต่อเพราะนี่คือสังคมที่ออกคำสั่ง

 

เซียชียูยังคงเป็นผู้จัดการและร้านค้าจะยังคงดำเนินต่อไปโดยไม่มีเขา แต่สิ่งที่เกี่ยวกับความรู้สึกแตกต่างไปตั้งแต่วันนั้น

 

ความสามารถเป็นสิ่งหนึ่งและสถาบันการศึกษาเป็นสิ่งหนึ่งแต่ความคิดเห็นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

 

หลังจากที่เจียงเฉินที่เป็นคนอัธยาศัยดีถูกไล่ออก เพื่อนของเขาจากที่ทำงานก็โกรธด้วยการลงมติ ทุกคนเริ่มคัดค้านวิธีเซียชียูจัดการ สภาพแวดล้อมที่มีความกดดังสูงตลอดเวลาทำให้เกิดการปรับเปลี่ยนในระยะสั้น แต่บรรยากาศการทำงานโดยรวมก็กดขี่ เธอไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งของทีมแต่ขอให้ทีมทำตามมาตรฐานของเธอ บางทีเธอแสดงเหตุผลอันสมควรในการจัดการของเธอ แต่เธอไม่ได้พิจารณาถึงอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์

 

เมื่อเงินเดือนฉลี่ยเริ่มขัดแย้งกับความคาดหวังสูงเป็นพิเศษแล้วข้อร้องเรียนก็มีแต่จะเพิ่มขึ้น ความอึดอัดเหล่านี้สะท้อนให้เห็นในการทำงานของพนักงานและส่งผลกระทบต่อยอดขาย

 

แม้ว่าพวกเขาจะพอใจกับผลการปฏิบัติงานของนักเรียนชั้นนำและยอดขายที่ยอดเยี่ยมของเธอแล้วผู้บริหารระดับสูงตัดสินใจที่จะปล่อยผู้จัดการร้านค้าที่ไม่มีประสบการณ์และมีพนักงานที่มีประสิทธิภาพต่ำออกไป พวกเขาแทนที่เธอด้วยพรสวรรค์ที่สำรองไว้

 

เธอที่ถูกประเมินเป็นนักเรียนชั้นนำของโรงเรียนธุรกิจ สูญเสียงานของเธอในเวลาเพียงหนึ่งปี

 

เธอตกอยู่ในความทุกข์ทรมานและไม่ทราบว่าเธอทำอะไรผิด หรืออาจเป็นคนฉลาดที่เธอเป็นแต่เธอก็รู้แล้วว่าเธอผิดอะไร อย่างไรก็ตามมันก็สายเกินไปที่จะไปแก้ทุกสิ่งทุกอย่าง เธอยังจำได้ถึงผู้ชายที่เธอไล่ออก มันเป็นหลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มมองเธอแตกต่างจากเดิม ตอนแรกพวกเขาเคารพ แต่ในไม่ใช้มันก็ถูกแทนที่ด้วยการความรังเกียจ นอกจากนี้มันยังถูกใช้กับพนักงานชายที่เคยสรรเสริญเธอ

 

เธอยังได้รับความเดือดร้อนในความสัมพันธ์ของเธอหลังจากที่เธอสูญเสียงานของเธอ

 

แฟนผู้ซึ่งใช้ทุกอย่างของเธอกล่าวบอกเลิกเธอ ด้วยข้อแก้ตัว “ผมใช้เวลาหลายปีกับคุณและคุณไม่ได้ให้ผมจูบคุณ ฮิฮิ เป็นหญิงพรหมจารีไปเถอะ”  เขาจากไปทันทีกับแฟนใหม่ของเขา บางทีมันอาจเป็นเพราะเธอไม่สามารถสนับสนุนทางการเงินได้ แฟนหนุ่มไม่ได้สนใจที่จะซ่อนความจริงที่ว่าเขาโกง

 

มันเป็นเรื่องเยาะเย้ย เซียชียูมักคิดว่าเขารักเธอ เธอคิดว่ามันเป็นความรักแบบไม่มีเงื่อนไข เพียงเขายืดหยัดกับเธอเป็นเวลานานและเขายังคงทำแม้หลังจากสำเร็จการศึกษา เธอคิดว่ามันใช่ด้วยเหตุนี้ เธอไม่ได้รักเขาและเธอไม่สนใจผู้ชายที่ไล่ตามเธอ เธอรู้ว่าเธอจะต้องแต่งงานในวันหนึ่ง ดังนั้นในลักษณะที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดแล้วเธอเลือกคนที่ยืนหยัดอยู่เป็นเวลานานที่สุด

 

แต่ความเป็นจริงก็ทรยศต่อเธอ เธอเกือบจะตกหลุมรักเขา เป็นเพราะพวกเขาไม่ได้จูบกัน? หรือมีเซ็กส์? ความรักไม่สามารถแม้แต่จะอดทนกับการทดสอบเล็กๆได้ยังงั้นเหรอ? เซียชียูสิ้นหวังและสับสน เธอสัญญากับเขาว่าเธอจะให้ทุกอย่างของเธอกับเขาในวันแต่งงาน

 

นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอสิ้นหวังมากที่สุด

 

บางทีมันอาจเป็นการแก้แค้น ผู้ชายคนนั้นใช้บัตรประจำตัวประชาชนของเซียชียูเพื่อเป็นหลักประกันเงินกู้และใช้เงินเพื่อชำระค่ารถแต่ละเดือน เธอจะจ่ายครึ่งหนึ่งของเงินเดือนของเธอเพื่อชำระคืนเงินกู้ ซึ่งมันโอเคจนกว่าเธอจะสูญเสียงานของเธอ

 

รถยนต์ที่มีมูลค่า 500,000 นั้นไม่มีอะไรในอดีต ถ้าเธอทำงานอีกสองปีแล้วเธอจะสามารถจ่ายได้อย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้เธอตกงานและจำนวนเงินที่เป็นหลุมขนาดใหญ่สำหรับเธอที่จะเติมเต็มได้ แม้ด้วยความสามารถของเธอแล้วมันจะไม่ยากที่จะหางานอื่นเพื่อชะระคืนเงินกู้แต่มีผู้สำเร็จการศึกษาจำนวนมากในแต่ละปีมันเป็นฝันร้ายที่โหดร้ายในตลาดแรงงาน เธอพ่ายแพ้ในการแข่งขันไปแล้ว

 

นอกจากนี้ข้อเสนอทั้งหมดยังขึ้นอยู่กับเงื่อนไขน่าอับอาย เช่นเงินเดือนสูงเพื่อแลกกับความโปรดปรานทางเพศ หากผู้สมัครไม่ปฏิบัติตาม จากนั้นพวกเขาก็ย้ายไปอีกคน

 

ในประเทศที่มีประชากรมาก มันไม่ยากที่จะหาคนที่มีความสามารถ

 

ส่วนเสียดสีมากขึ้นก็คือเธอไม่ใช่แม้แต่คนที่มีรถ

 

เธอคิดถึงการเรียกตำรวจ แต่เงินกู้ไม่ได้มาจากแหล่งศีลธรรมที่จะเริ่มต้นด้วย ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะใช้วิธีการที่รุนแรง ไม่มีทางที่เธอจะจัดการกับแก๊งได้

 

เธอหนีออกจากอพาร์ตเมนต์เดิมและซ่อนตัวอยู่ในที่อยู่อาศัยชั่วคราว เธอทำางานนอกเวลาด้วยความหวังที่จะแก้ปัญหาด้วยวิธีการทางกฎหมาย ในเวลาเดียวกันเธอหวังอย่างยิ่งที่จะหางานที่เหมาะ

 

แต่โชคของเธอก็จากเธอไป

 

มีชายสองสามคนมองด้วยความประสงค์ร้ายล้อมรอบสถานที่ที่เธอทำงาน พวกเขาเห็นได้ชัดว่าไม่มีการเจรจา