ตอนที่ 128 การประมูลใต้ดินแห่งคาร์กาส 1
ณ ศูนย์กลางของทวีป ดวงอาทิตย์จะตกลงตอน6โมงเป็นเวลาเพียง1หรือ2ชั่วโมงเท่านั้น
ด้วยเหตุผลดังกล่าวค่ำคืนที่มีชีวิตชีวาของคาร์กาสจึงสั้น แต่มันก็เข้มข้น ไม่มีใครสามารถปฏิเสธได้ว่าเงื่อนไขทางภูมิศาสตร์ดังกล่าวได้ส่งผลให้อาณาจักรแห่งการค้าโด่งดัง มันเป็นความสุขอย่างแท้จริงเมื่อดวงอาทิตย์ได้ส่องแสงและดวงจันทร์ได้โผล่ออกมา มันมีความบันเทิงที่มากกว่าอาณาจักรอื่นๆ
อาณาจักรแห่งการค้าคาร์กาสเป็นอาณาจักรที่แบ่งเป็นสองฝั่ง เช่นเดียวกับความยาวของเงาที่แผ่ปกคลุมอยู่เหมือนหลังแสงสดใส ความปราถนาที่ลึกซึ้งได้ทำให้ผู้คนมารวมตัวกันในตรอกซอยหลังเมืองที่คึกคัก
เหล่าคนที่ไม่ได้ตั้งป้านขายของในช่วงกลางวันจะเริ่มตะโกนไปทั่วเมืองทันทีที่ดวงอาทิตย์ตก
จากนั้นก็มีคนที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและคอยชี้นำให้กับผู้ที่ผ่านไป
“เพื่อนที่หล่อเหลาคนนั้นนะ!มันเป็นโอกาสที่จะได้รับเด็กแรกเกิดจากทางใต้เพียง1เหรียญทอง!”
“เห้ ทำไมคุณถึงเลือกเช่นนั้นกัน?ร้านของเราเต็มไปด้วยสาวสวยจากทางเหนือ!เป็นการบริการที่ดีที่สุด!”
มีผู้ที่มุ่งเป้าไปที่ช่องว่างระหว่างนั้น
“ความงดงามของสาวสวยครึ่งเอลฟ์กำลังรอนายท่านอยู่สำหรับคืนนี้!เฉพาะสี่คนแรกเท่านั้นที่จะได้รับโอกาสนี้!ครั้งหนึ่ง5เหรียญทอง!”
“เห้!ช่างเป็นมนุษย์ที่น่าละอายใจ!”
“ไม่ใช่5เหรียญทองสำหรับ1ชั่วโมง แต่เป็นทั้งคืน?หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว!”
แน่นอนบางครั้งก็มีเสียงเอะอะเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามเหล่าคนที่อาศัยในซิโปโตกลับยิ้มแทนที่จะขมวดคิ้ว เป็นหลักฐานบ่งบอกว่าเรื่องเช่นนี้นั้นไม่ได้พึ่งเกิด มันไม่ใช่เรื่องที่แปลก กล่าวอีกนัยหนึ่งนี่คือความสับสนวุ่นวายของถนนสายหลัก
อย่างไรก็ตามบรรยากาศของตลาดกลางคืนนั้นกลับมีความแตกต่างเล็กน้อยในคืนนี้
ตึง!ตึง!ตึง!
เหล่าอัศวินนในชุดเกราะหนักเดินผ่านฝูงชนด้วยเสียงอันดัง ชายชราคนหนึ่งที่สวมชุดที่ผิดปกติได้เดินตามพวกเขาไป เหล่าอัศวินผู้มีทักษะมากมายได้คุ้มกันเขา มันเหมือนกับการปรากฏตัวของลอร์ด ทุกผู้คนในพื้นที่ต่างตกอยู่ในความเงียบ
อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่แค่นั้น
“หลีกทาง!ตัวแทนของกลุ่มการค้าออร์คุสกำลังจะเดินผ่าน!”
มีรถม้าลากผ่านถนนสร้างเส้นทางผ่านพลเมืองอย่างหยาบคาย
ด้านหนึ่งของรถม้าที่ฟุ่มเฟือย มีธงรูปเหยี่ยวซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มการค้าออร์คุส ซึ่งเป็น1ใน3กลุ่มการค้าชั้นนำของทวีปตอนกลาง!นอกจากนี้ยังกล่าวได้ว่า อำนาจเงินของกลุ่มการค้านี้เทียบเท่าได้กับราชวงศ์ แม้กระทั่งเหล่าผู้คุ้มกันยังไม่กล้าควบคุมพวกเขา ดังนั้นอำนาจที่พวกเขามีจึงเห็นได้อย่างชัดเจน
นอกจากนี้จำนวนคนใหญ่คนโตอื่นๆก็ได้ปรากฏตัวขึ้นทั่วเมือง เหล่าผู้มั่งคั่งที่หลบหนีออกจากอาณาจักรออสเต็น ผู้นำกลุ่มทหารรับจ้างที่เป็นทหารรับจ้างระดับA เหล่าขุนนางจากอาณาจักรอื่นๆ....พวกเขาทั้งหมดต่างเป็นที่รู้จักกันอย่างดี
ผู้คนเหล่านี้คือผู้ที่เดินทางมาอย่างยาวไกลเพื่อเข้าร่วมในการประมูลใต้ดินซึ่งเป็นลักษณะพิเศษที่ซ่อนอยู่ของคาร์กาส
“เหอะ”อย่างไรก็ตาม ธีโอดอร์ก็ได้เยาะเย้ยพวกเขาด้วยใบหน้าเย็นชา “ขับรถไปกลางเมือง....ตัวแทนของกลุ่มการค้าไม่ควรที่จะทำอย่างโง่เขลาเช่นนั้น”
“แค่ก อืม แค่ก....!”มีเสียงกะแอมไอของใครบางคนดังขึ้นกับคำพูดที่บาดลึกของธีโอ ธีโอดอร์ไม่ชอบปฏิกิริยานั้น ดังนั้นเขาจึงมองข้ามและถามว่า “คุณกลัวว่าจะมีใครบางคนแอบฟังงั้นหรอ?คุณผู้นำสาขาของสมาคมข่าวสาร”
ถูกต้อง ตอนนี้ราชาหนู ผู้ที่เป็นหัวหน้าสาขาแห่งซิโปโต ได้มาพร้อมกับธีโอดอร์ อย่างไรก็ตามีรูปลักษณ์ของกิบรานั้นแตกต่างจากที่ธีโอเคยเห็นในใต้ดิน ธีโอไม่ทราบว่าเขาใช้วิธีใด แต่ความสูงของกิบราในตอนนี้ใกล้เคียงกับธีโอดอร์แล้ว ในขณะที่สีผิวของเขาคล้ายกับคนทั่วไป
ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนคนทั่วไป กิบรา ตอบกลับด้วยน้ำเสียงตำหนิ “นายจ้าง กลุ่มการค้าออร์คุสไม่ใช่แค่กลุ่มที่หาเพียงแต่เงิน คุณควรระมัดระวังเกี่ยวกับคำพูดที่ออกมาจากปากของคุณ”
“นั่นหมายความว่าอย่างไร?โปรดช่วยอธิบายด้วย”
“อืม....ค่าใช้จ่ายสำหรับข้อมูลนั้นแยกต่างหากจากค่านายหน้า…”
“บอกฉัน”ธีโอดอร์ยิ้มในขณะที่เขาหมุนเหรียญทองเล่น ทัศนคติของเขาทำให้ทองดูราวกับเป็นคนก้อนกรวด
กิบรารับมันมาอย่างรวดเร็วและหลังจากยืนยันว่ามันเป็นทองคำบริสุทธิ์ เขาก็ตัดสินใจที่จะเปิดปากของเขา ห้าเหรียญทองได้ถูกใช้ด้วยวิธีนี้ แต่ธีโอกลับไม่ได้รู้สึกไม่พอใจเพราะกิบราให้ข้อมูลที่มีค่าแก่เขา
กิบราส่งข้อมูลโดยใช้เทคนิคพลังออร่าของนักรบชาวตะวันออกมันเรียกว่าการถ่ายทอดเสียง
[อย่าตอบและฟังอย่างเดียว ข้อมูลนี้ฉันยังไม่แน่ใจนัก มิฉะนั้นมันจะมีมูลค่าอย่างน้อย10เหรียญทอง]
ธีโอก็ได้พยักหน้าอย่างเป็นธรรมชาติ
[กลุ่มการค้าออร์คุสก่อตั้งขึ้นเมื่อ27ปีที่แล้ว ดังนั้นมันจึงยังคงใหม่อยู่ พวกเขาไม่ได้มีพื้นเพที่มั่นคงหรือพรสวรรค์ทางธุรกิจที่มากมาย]
“…..”
[แต่ในระยะเวลาน้อยกว่า30ปี มันได้เติบโตขึ้นจนเป็น1ใน3กลุ่มการค้าชั้นนำของทวีปตอนกลาง ถึงแม้ว่าพวกเขาจะโชคดีก็ตามแต่การเติบโตดังกล่าวนั้นอยู่นอกเหนือสามัญสำนึก ดังนั้นสมาคมของเราจึงตัดสินใจที่จะส่งมือดีออกไปเพื่อล้วงข้อมูล]
มันเป็นเช่นที่เขากล่าว กลุ่มการค้าทั่วไปกลับเติบโตขึ้นจนกลายเป็น1ใน3กลุ่มการค้าชั้นนำภายในเวลาน้อยกว่า30ปี...?มันเป็นไปไม่ได้เว้นแต่พระเจ้าจะคอยช่วยเหลือพวกเขา
ธีโอดอร์ครุ่นคิดคำถามเพิ่มหลังจากรู้เกี่ยวกับการกระทำของสมาคมข่าวสาร บางทีพวกเขาอาจจะวางแผนขยายอำนาจของพวกเขาโดยการค้นพบความลับของกลุ่มการค้าออร์คุส
อย่างไรก็ตามท่าทางของกิบรากลายเป็นมืดมน [แต่ทว่า ไม่มีใครที่กลับมาเลย พวกเขาเป็นมือดีของพวกเราที่สามารถหลบหนีได้แม้กระทั่งบุคคลระดับสูงสุด แต่ไม่มีใครที่กลับมาเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่ยอมรับคำขอใดๆจากกลุ่มการค้าออร์คุสอีกเลย]
“…คุณตัดสินใจที่จะยอมแพ้?”
[เพียงแค่การสืบโดยตรง พวกเรายังทำการสืบทางอ้อมมาตลอด และพวกเราก็ตระหนักถึงข้อเท็จจริงที่น่าทึ่ง]
ธีโอดอร์อดที่จะหลิ่วตาไม่ได้และตระหนักว่าเหงื่อของกิบราซึมออกมาเล็กน้อย
[ทุกคนที่คอยข่มเหงกลุ่มการค้าออร์คุสหรือผู้ที่ยืนอยู่ขวางเส้นทางของพวกเขาจะตาย ไม่ใช่เพราะการลอบสังหาร พวกเขาตายเพราะเจ็บป่วยอย่างกะทันหัน อุบัติเหตุ หรือถูกทรยศโดยคนรอบข้าง ในขณะเดียวกัน กลุ่มการค้าออร์คุสก็สามารถได้สิ่งที่พวกเขาต้องการอย่างง่ายดาย]
“มีหลักฐานอะไรบ้างไหม?”
[ไม่มี ถ้ามีหลักฐานพวกเราจะเงียบเช่นนี้หรือ?พวกเขาจะต้องชดใช้ให้กับคนที่ตายทั้งหมด]
ในโลกมืด ความจงรักภักดีเป็นเรื่องที่แน่นอน สมาชิกที่ไม่มีความจงรักภักดีต่อองค์กรจะอยู่ได้ไม่นานนัก
มีแรงจูงใจที่แตกต่างกันอยู่เบื้องหลังความจงรักภักดี เหตุผลบางอย่าง ไม่ใช่ปัญหาของความดีหรือความชั่ว แต่กลับเป็นสิ่งที่พวกเขาได้รับ ความรุนแรงถือเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของมนุษย์ สมาคมข่าวสารเป็นกลุ่มที่ค่อนข้างเป็นกลาง แต่พวกเขาก็ไม่สามารถหลบหนีไปจากความรู้สึกเช่นนี้ได้
อย่างไรก็ตาม กิบรากล่าวว่าการแก้แค้นนั้นมันเป็นไปไม่ได้
‘….กลุ่มการค้าออร์คุส ฉันจะจำเอาไว้’
มันอาจจะไม่มีเหตุผล แต่ธีโอดอร์สัมผัสได้ถึงความกังวลภายในตัวเขา
ผู้คนที่ถูกละทิ้งโดยครอบครัวของพวกเขาหรือเพื่อน ต่างป่วยอย่างกะทันหัน หรือประสบอุบัติเหตุ......พวกเขาดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้อง แต่ธีโอดอร์รู้ว่ามีความเป็นไปได้ทางหนึ่งที่จะสามารถเชื่อมโยงกับพวกเขา
การเจ็บป่วยแบบสุ่มๆนับพัน การเรียกโรคร้ายเช่นเดียวกับการโจมตีด้วยสายฟ้าจากฟากฟ้าแห้งแล้งและสร้างความสับสนในจิตใจของผู้อื่น....การกระทำทั้งหมดนั้นถูกประกาศว่าเป็นข้อห้ามโดยสมาคมเวทมนต์
‘เวทมนต์ดำ’
ระบบเวทมนต์ส่วนได้จางหายไปหลังจากที่เมืองของเหล่าวอร์ล็อค(พวกมนต์ดำ เนโครแมนเซอร์) ได้ถูกบุกทำลายเมื่อไม่กี่ศตวรรษที่ผ่านมา
ในหลักการ ถ้าธีโอสงสัยว่ามีการดำรงอยู่ของเวทมนต์ดำจจริงๆ เขาควรจะแจ้งสมาคมเวทมนต์และจัดทีมสืบสวน อย่างไรก็ตามปัจจุบัน ธีโอดอร์เป็นคนที่ซ่อนตัวอยู่อย่างลับๆในอาณาจักรที่ห่างไกล เขาไม่สามารถสื่อสารกับทีมสืบสวนหรือสมาคมเวทมนต์ได้
ธีโอได้แต่คาดหวังว่าความรู้สึกนี้จะไม่เป็นเรื่องจริง
***
หลังจากที่กิบราเล่าเรื่องเกี่ยวกับกลุ่มการค้าออร์คุสจบลง พวกเขาทั้งสองก็ได้เดินผ่านเมืองอย่างเงียบๆ บางคนรู้สึกไม่สบายใจกับบรรยากาศและหลีกเลี่ยงพวกเขาอย่างระมัดระวัง ความเงียบที่ไม่เป็นธรรมชาติดำเนินอย่างต่อเนื่องจนพวกเขามาถึงคาสิโนแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็น1ในสถานที่จัดงานประมูลของเขตเหนือ
เมื่อทั้งสองคนได้เข้าใกล้ทางเข้า
“คุณอยู่นี่เอง”ชายคนหนึ่งเดินขวางทางพวกเขาและทักทายพวกเขาด้วยท่าทางที่สุภาพ
ไม่เหมือนกับธีโอดอร์ที่ไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใคร กิบราตอบกลับราวกับว่าเขากำลังรอคำทักทายอยู่ “คุณมาตรงเวลา อาร์คาน”
“ครับ หัวหน้าสาขา”
จากนั้นกิบราก็หันไปหาธีโอและกล่าวว่า“ฉันยังไม่ได้แนะนำเธอ ผู้ชายคนนึ้คืออาร์คาน เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกของสาขาซิโปโต”
“อ่า ครับ”
ไม่ว่าเขาจะรู้ว่าธีโอดอร์เป็นนายจ้างหรือไม่ อาร์คานคำนับและปฏิบัติต่อธีโออย่างสุภาพเช่นเดียวกับที่เขาทำกับกิบรา
อาร์คานนั้นดูคนอายุไม่ถึง30ปี แต่เนื่องจากเขาเป็นสมาชิกของสมาคมข่าวสาร มันจึงไร้ค่าที่จะเข้าใจถึงตัวตนของเขาเพียงแค่การปรากฏตัวของเขา จากนั้นพวกเขาก็กลายเป็นมีสามคนและเดินเข้าไปใกล้คาสิโน
จากนั้นยามที่เฝ้าอยู่ตรงทางเข้าก็ได้ปิดกั้นทั้งสามคน “ผมขออภัย แต่วันนี้เรากำลังจัดงานพิเศษขึ้นที่คาสิโนของเราและแขกผู้ไม่ได้รับเชิญจะไม่สามารถเข้าไปได้ครับ”
อาร์คานก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างไม่ลังเล“อ่า เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร?”
“อ่อ?นะ-นั่น....”
“ไม่เป็นไร ข้าสามารถบอกได้ว่าเจ้ามีหัวสมองที่โง่ และข้าต้องทำให้มันชัดเจนสำหรับเจ้า”
นี่คือความยโสที่เกินไปกว่าความอวดดี!การปรากฏตัวของคนที่สุภาพได้จางหายไป เขาดูราวกับเป็นสมาชิกคนสำคัญของกลุ่มธุรกิจ ยามกลายเป็นขวัญอ่อนจากท่าทางของอาร์คานที่ดูยิ่งใหญ่
ธีโอดอร์ชื่นชมการเปลี่ยนแปลงของอาร์คานซึ่งเป็นราวกับว่าเขาเป็นนักแสดงที่แท้จริง ‘แท้จริง นี่คือสมาคมข่าวสาร’
ผู้ที่ชื่อว่า อาร์คาน เขาเป็นคนฉลาดแกมโกงที่สามารถปลอมตัวและหลอกตาของคนอื่นได้ ถ้าธีโอดอร์อยู่ในตำแหน่งของยามเขาจะต้องถูกหลอกอย่างแน่นอน พฤติกรรมของอาร์คานนั้นสมบูรณ์แบบไม่มีข้อบกพร่องใดๆ
ไม่นานนัก อาร์คานก็ได้หยิบบางอย่างขึ้นมา มันคือของที่ธีโอดอร์ได้มอบให้กับเขาล่วงหน้า มันคือสัญลักษณ์ของกลุ่มการค้า โพโลเนล
“ตอนนี้ ถ้าเจ้ามีตา ก็ดูซะ!เจ้ากล้าที่จะสงสัยคุณสมบัติของข้าหลังจากที่ได้เห็นสิ่งนี้หรือไม่?”
“…กะ-กลุ่มการค้า โพโลเนล?”
“อ่า เจ้าทำผิดพลาดอีกแล้ว”
“หะ?ผะ-ผิดพลาด?”ร่างกายของยามสั่นไหวด้วยคำพูด เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สบายใจ
“แม้ว่าเจ้าจะรู้ถึงฐานะของข้า เจ้าก็ยังขวางข้าอีก นี่ถือเป็นการท้าทายกับชื่อของกลุ่มการค้าโพโลเนลงั้นสินะ?”
“อา มะ-ไม่ใช่ครับ!ยามได้หลีกทางอย่างรวดเร็วขณะที่โค้งคำนับ90องศาให้กับพวกเขา ”ผมขออภัย!ขอให้ได้สิ่งที่ต้องการครับ!”
“จิ๊ ครั้งต่อไปจงระวังให้ดี”
“ครับ!ผมจะจำเอาไว้อย่างดี!”
ไม่มีการตรวจสอบใดๆกับธีโอดอร์และกิบรา จากนั้นทั้งสองก็ได้เดินตามอาร์คานไป ยามที่เหลือหลังจากที่ได้เห็นยามที่ด้านหน้าประตูเป็นตัวอย่าง พวกเขาต่างไม่มีใครกล้าขวางกั้นทั้งสามคน
กิบราหัวเราะเมื่อเดินข้ามธรณีประตูของโรงประมูลทางเหนือ เขาชี้ไปที่ท่าทางแข็งๆของยามและพูดว่า “นายจ้าง เป็นยังไงบ้าง?ไม่สนุกงั้นหรอ?”
“….แน่นอน คุณสามารถทำอะไรก็ได้”
“หุๆ มันยังไม่จบ คุณจะแปลกใจมากขึ้นเมื่อสิ้นสุดการประมูล”ใบหน้าปลอมของกิบราได้ยิ้มขึ้น
ตึง ตึง
ที่มุมของคาสิโน ทั้งสามได้ก้าวเดินผ่านยามและลงบันไดไปยังเขตใต้ดิน
พื้นที่ดังกล่าวนั้นหลบซ่อนอยู่ภายใต้คาสิโน และนั่นทำให้ธีโอดอร์ทำท่าทางประหลาดใจออกมาขณะที่เขาคำนวณว่ามันกว้างแค่ไหน มันเป็นพื้นที่ที่สะดวกสะบายสามารถรองรับคนได้ถึงพันคน
ภาพที่เกินจินตนาการของเขาไม่ได้สิ้นสุดลงเพียงแค่นี้ นี่เป็นสถานที่พิเศษในอาณาจักรคาร์กาส—ซึ่งเป็นโรงประมูลใต้ดิน ทั้งสามคนได้ลงมาลึกอีกหลายสิบเมตรก่อนที่ภาพที่แท้จริงของโรงประมูลจะถูกเปิดเผย
“…อ่า”ธีโอดอร์ถูกบังคับให้จ้องมองอย่างว่างเปล่าขณะที่เขาเดินมาถึงหน้าทางเข้า
เขาไม่รู้ว่าพื้นที่เช่นนี้จะซ่อนตัวอยู่ในเมืองที่ไม่ใช่เมืองหลวงเช่นนี้ ‘ไม่ ฉันรู้แต่ฉันไม่เข้าใจมัน’
การที่ได้เห็นมันด้วยตาของตัวเองนั้นแตกต่างไปจากการฟังข้อมูลจากกิบรา โคมระย้าที่มีสีสันมากมายได้แขวนอยู่บนเพดาน และเสาหลายต้นที่ดูสวยงาม ความหรูหราของเมืองดูเหมือนจะไหลมารวมกันที่นี่
ด้านล่างของโรงประมูลนั้นมีผู้คนอยู่หลายคน ชายสวมหน้ากาก ชายในชุดคลุม หญิงสาวในชุดเดรส ชายในชุดเกราะ ชายผู้ที่กำลังจิบไวน์....
มันเป็นความปราถนาที่แตกต่างจากจอมเวทย์ผู้ที่ไล่ตามความจริงและสาเหตุของสิ่งต่างๆ
ธีโอรู้สึกวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย
“เห้ นายจ้าง เกิดอะไรขึ้น?”
“…ไม่มีอะไร”
ธีโอดอร์ได้ก้าวเข้าสู่ประสบการณ์ครั้งแรกของเขากับความปราถนาของมนุษย์ ชายหนุ่มผู้ที่สร้างพายุในเมลเทอร์ตอนนี้ได้ก้าวเข้าสู่อาณาจักรที่แสนร่ำรวยแห่งนี้
“ไปกันเถอะ”
จากนั้นม่านของการประมูลใต้ดิน ณ คาร์กาส ก็ได้เปิดฉากขึ้น