ตอนที่ 126 ชีวิตคือเวลา 2
‘การว่าจ้าง!’
หลังจากที่ได้ยินคำนั้น ท่าทางที่หนักอึ้งของธีโอดอร์ก็คลายลงเล็กน้อย รูปแบบของการว่าจ้างนั้นมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้าง แต่อำนาจของสมาคมข่าวสารนั้นอาจจะเป็นประโยชน์ในทุกสถานการณ์
แม้ว่านี่จะเป็นกรณีที่เป็นการประมูลแบบใต้ดินก็ตาม ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษที่ซ่อนอยู่ของอาณาจักรคาร์กาส โชคดีที่ธีโอดอร์มีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วม แต่ถ้าเขาหาที่แห่งนั้นไม่พบ เขาอาจจะพลาดช่วงระยะเวลาของมันไป
เหนือสิ่งอื่นใดเขาชอบความสัตย์ตรงของกิบรา
‘ไม่จำเป็นต้องพูดถึงการประมูล เขาก็ยอมรับข้อเสนอของฉันเสียแล้ว เขาสามารถทำเงินได้มากและไม่ให้อะไรเลยแก่ฉันก็ได้ แต่เขาไม่ทำ’
นี่คือศีลธรรมของพ่อค้าไม่ว่าจะอยู่ในเงาหรือกลางแจ้ง ผู้ที่โดนพวกเขาหลอกนั้นถือว่าโง่เอง แม้ว่ากิบราจะหักหลังธีโอดอร์ แต่ก็ไม่มีทางที่จะเอาผิดเขาได้ นอกจากนี้ถ้าเขาเอาชนะกิบราด้วยพลัง มันก็จะเป็นการสร้างศัตรูเพิ่มเสียเปล่า
นอกจากนี้กิบรายังชี้แจงอย่างตรงไปตรงมาว่าคำขอของธีโอนั้นไม่เหมาะสมและบอกเข้าเกี่ยวกับการประมูล มันเป็นหลักฐานว่าเขาจะไม่ทรยศต่อธีโอด้วยเงินไม่กี่เหรียญทอง
“ประการแรก ฉันจำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับรากฐานของนายจ้าง”กิบรากล่าว
“รากฐาน?”
“งบประมาณ เวลานั้นสำคัญอย่างมาก แต่ในท้ายที่สุด สิ่งที่มีประสิทธิภาพมาทกี่สุดในโรงประมูลก็คือเงิน ถ้าหากเธอมีกระเป๋าหนา เธอจะชนะ”
“งบ....”ธีโอดอร์คิดชั่วขณะก่อนที่จะตอบกลับ “ประมาณ500เหรียญทอง”
“5-500?ถ้าเธอมาในเวลาที่เหมาะสมเธอจะสามารถกวาดหนังสือต้นฉบับในอาณาจักรแห่งนี้ไปได้ทั้งหมด แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราสามารถหาหนังสือได้เยอะแยะพอสมควร”
“ฉันดีใจอย่างยิ่ง”
ความรู้สึกของธีโอเกี่ยวกับเงินนั้นแปลกเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยสนใจมัน อย่างไรก็ตามเงิน500เหรียญทองถือเป็นเงินจำนวนมากที่มีแต่เหล่าขุนนางเท่านั้นที่มี แน่นอน 500เหรียญทองไม่ใช่ทั้งหมดที่เขามี จำนวนเงินที่ธีโอดอร์สะสมตลอดช่วงปีนี้นั้นมหาศาลอย่ายิ่ง
กิบราเคาะกับโต๊ะด้วยนิ้วหนาและเปิดปาก “….งั้น เรื่องเงินก็ไม่ใช่ปัญหา มีอะไรที่เธอต้องการเป็นพิเศษอีกไหม?หรือยังไงก็ได้ตราบเท่าที่มันเป็นหนังสือต้นฉบับ?”
“ใช่ คุณสามารถแยกสิ่งไม่จำเป็นออกไปได้และสนใจแต่หนังสือต้นฉบับให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”
“เธอต้องการปริมาณมากกว่าคุณภาพ ตอนนี้ฉันเข้าใจความคิดของเธอแล้ว”กิบราพยักหน้าไม่กี่ครั้งก่อนที่จะดึงแผนที่ออกจากลิ้นชัก
แบบแปลนของเมืองซิโปโตได้เผยต่อหน้าเขา ธีโอดอร์ไม่ได้มองไปรอบๆเมือง แต่แผนที่นั้นกลับมีมุมมองที่ทำให้เขาสามารถรู้โครงสร้างได้อย่างรวดเร็ว กิบราชี้ไปที่สถานที่หลายแห่งและอธิบายว่า “การประมูละเกิดขึ้นอีก3วัน หลังจากที่ดวงอาทิตย์ตกดิน และการประมูลจะแยกกันจัดขึ้นในสถานที่แต่ละแห่งที่แสดงไว้”
“แยกกัน....ดังนั้นไม่ได้มีโรงประมูลเพียงแห่งเดียวงั้นรึ?”
“ใช่ มีอย่างน้อย7แห่งและแต่ละโรงประมูลนั้นจะขายสินค้าที่แตกต่างกันไป ดังนั้นเราจึงต้องรู้สึกสิ่งเหล่านี้ล่วงหน้า”
ตามที่กิบรากล่าว การประมูลของคาร์กาส จะจัดขึ้นในอาคารที่เช่ามาทางเหนือ ใต้ ออก และตกของเมือง
ตะวันออกขายพวกอาวุธ ตะวันตกขายจำพวกชุด ทางใต้จะขายเครื่องประดับ ขณะที่ทางเหนือส่วนใหญ่จะประมูลสินค้าที่ไม่มีขายในทั้งสามเขตดังกล่าว และหนังสือต้นฉบับของธีโอดอร์ก็อยู่ในหมวดสินค้าเบ็ดเตล็ด
ในคราวนี้ มีการจัดงานประมูลสามแห่งในทิศเหนือ คุณภาพและราคาของสินค้านั้นต่ำกว่าในโรงประมูลอื่นๆ แต่จำนวนโรงประมูลก็ได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากสินค้าจำนวนมาก
การแสดงออกของธีโอดอร์ได้เปลี่ยนไป
“งั้นหมายความว่าฉันถูกบังคับให้พลาดการประมูลถึงสองที่?”
“ถ้าเธอเข้าร่วมคนเดียวละก็ใช่ แต่เราสามารช่วยเธอได้”
เนื่องจากมีการจัดประมูลเป็นจำนวนมากในเวลาเดียวกัน ดังนั้นการดำรงอยู่ของตัวแทนจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
จะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขามีแผ่นโลหะของ1ใน3กลุ่มการค้าชั้นนำ โพโลเนล?มันหมายความว่าธีโอดอร์สามารถที่จะครอบคลุมโรงประมูลทั้งสามแห่งในทิศเหนือได้โดยไม่ต้องเดินทางไปเอง ยิ่งไปกว่านั้นด้วยอำนาจของสมาคมข่าวสาร มันหมายความว่าพวกเขามีข้อมูลที่ดีกว่าเขา
แต่นั้นไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถปล่อยปละละเลยได้ กิบราได้คำนวณค่าใช้จ่ายสำหรับตัวแทนทั้งสามคนก่อนที่จะบอกธีโอเกี่ยวกับ ‘การประมูลพิเศษ’ ในวันสุดท้าย
มันเป็นการประมูลขนาดใหญ่ในศูนย์กลางของเมือง ไม่ใช่ทิศเหนือ ใต้ ออก หรือตก มันจะรวบรวมสินค้าทุกประเภทเอาไว้!การประมูลในวันดังกล่าวถือเป็นวันครบรอบทุกๆปีของโรงประมูลใต้ดินแห่งคาร์กาส
กิบราดูกระตือรือร้นอย่างมาก น้ำลายของเขากระเด็นออกมาขณะที่เขาอธิบาย “เหล่าตัวแทนไม่สามารถเข้าร่วมในการประมูลครั้งยิ่งใหญ่นี้ได้ เฉพาะบุคคลที่มีคุณสมบัติเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมได้ มันจะเป็นการต่อสู้ของเธอเพียงลำพัง ดังนั้นโปรดเตรียมความพร้อมในเรื่องนี้ด้วย”
จากนั้นผู้ขายข้อมูลของสมาคมให้คำแนะนำกับนายจ้างหนุ่มด้วยน้ำเสียงที่สงบลง “การประมูลใต้ดิน....มันจะเป็นประสบการณ์ที่แตกต่างออกไป”
ธีโอดอร์ได้ยิ้มออกมา เขานั้นไม่สนใจเรื่องนี้เลยแม้ว่าจะมีผู้คนจำนวนมากเข้าร่วมการประมูลก็ตาม
เมื่อเทียบกับกำปั้นของเวโรนิก้า 7เทพดาบแห่งจักรวรรดิ และเวทย์โบราณ พลังอำนาจของที่นี่ดูเล็กกระจ้อยร้อยนัก ตราบเท่าที่ไม่มีบุคคลระดับสูงสุด จะไม่มีใครในที่นี่ที่สามารถข่มขู่เขาได้
ในท้ายที่สุดทัศนคติของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้จะได้รับข้อมูลมา
“ฉันไม่ทราบว่าเธอนั้นมีความรู้สึกยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้.....เอาละ ฉันยอมรับการว่าจ้าง ดังนั้นฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถ ฉันจะตรวจสอบรายชื่อของสิ่งของที่จะออกประมูลในวันพรุ่งนี้เช่นเดียวกับคู่แข่ง ถ้าฉันเห็นบางสิ่งบางอย่างที่พวกเราควรจะสนใจ ฉันจะมุ่งไปที่มัน”
“ฉันเข้าใจ ฉันยอมรับ”
“อืม เธอจะรอฟังข่าวอยู่ที่ไหน?ถ้าคุณมีที่อยู่แล้วโปรดบอกฉันด้วย”
เมื่อธีโอคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็นึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่มีที่อยู่ ธีโอดอร์ครุ่นคิดชั่วขณะว่าเขาควรจะอยู่ที่ไหนก่อนที่จะหันมาถามกิบรา เขาคือหัวหน้าสาขาของสมาคมข่าวสารที่มีรากฐานั่วทั้งซิโปโตและทวีปตอนกลาง ไม่มีใครที่ให้คำแนะนำได้ดีเท่าเขาแล้ว
“อ่า งั้นคุณสามารถแนะนำฉันได้ไหมว่าควรอยู่ที่ไหนดี?”
เป็นเรื่องธรรมชาติที่ใบหน้าของกิบรานั้นจะบิดเบี้ยว เมื่อเขากลายเป็นคนแนะนำสำหรับนักเดินทาง
***
ผ่านไปสองวัน ธีโอดอร์ได้เอาแต่เดินรอบๆเมืองโดยไม่มีเจตนาใดๆ เขาเพียงแค่เพลิดเพลินไปกับทัศนียภาพอันแปลกใหม่ คาร์กาสอาจจะไม่มีลักษณะเฉพาะที่พิเศษนัก แต่มันเป็นที่นับถือในฐานะอาณาจักรแห่งการค้า สำหรับธีโอดอร์ มันถือเป็นอาณาจักรแห่งแรกที่เขาได้มาเยือนนอกเหนือจากเอลฟ์เฮล์ม
ธีโอนั้นทำตัวราวกับชาวบ้าน อย่างไรก็ตามไมได้หมายความว่ามันไม่มีผลลัพธ์ใดๆเกิดขึ้นในช่วงสามวันที่ธีโอดอร์รอคอย สำหรับการประมูลที่เริ่มขึ้น
“ผู้คุมสาขาบอกให้ผมมาส่งมอบสิ่งนี้”
ในช่วงกลางดึก หนึ่งวันก่อนการประมูล ชายสวมหน้ากากคนหนึ่งได้เข้ามาหาธีโอทางหน้าต่างและมอบกล่องให้เขา ด้วยเวทมนต์ของเขา เขาสามารถมองเห็นภายในได้ว่ามีหนังสืออยู่หลายเล่ม ชายสวมหน้ากากได้กระโดดออกกไปทันทีที่ธีโอดอร์รับกล่อง แต่ธีโอนั้นไม่สนใจนัก
เขาสนใจแต่สิ่งที่อยู่ข้างใน
“…หนังสือต้นฉบับ”
มันเปนไปได้ แม้ว่าโรงประมูลจะเป็นสถานที่ขายชั้นดีแต่ไม่ใช่ว่าสินค้าทั้งหมดนั้นจะสามารถจำขายได้ในราคาที่สูง ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ที่จะได้รับหนังสือต้นฉบับจากผู้ที่ไม่มีความต้องการหรือร้อนเงิน
‘[สายลมที่อ่อนโยน] [ความเข้าใจเกี่ยวกับเวทย์ความร้อนสูง] [Principles of Hardening Magic(เวทย์จำพวกทำให้แข็งอะครับ ตัวแข็งไรประมาณนี้)] และสุดท้าย...[ Canyon Summoning] ‘ธีโอดอร์หยิบหนังสือออกมาด้วยมือที่เย็นเฉียบ และอ่านข้อมูลไปด้วย
ในหมู่ของพวกมัน หนังสือทั้งสามเล่มมีข้อมูลที่เข้าใจง่ายสำหรับผู้เริ่มต้น ดังนั้นพวกมันจึงอยู่ในระดับ’ทั่วไป’แม้ว่าจะเป็นหนังสือต้นฉบับก็ตาม ตามข้อมูล ผู้เขียนของหนังสือต้นฉบับเหล่านี้อยู่ในระดับต่ำกว่าธีโอดอร์ ดังนั้น มันจึงไม่แปลกที่หนังสือต้นฉบับเหล่านี้มีระดับเพียงแค่ ‘ทั่วไป’
อย่างไรก็ตามหนังสือเล่มสุดท้าย ที่ชื่อว่า [Canyon Summoning] นั้นแตกต่างออกไป
[Canyon Summoning]
[หนังสือเล่มนี้ได้บันทึกประวัติและรายละเอยีดของการอัญเชิญสสารหรือสิ่งมีชีวิตที่ไม่อยู่ในโลกวัตถุแห่งนี้ ผู้เขียน ซาโตเมอร์ ได้ปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเวทย์อัญเชิญนี้ถูกห้ามใช้และเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นใน Marduk Canyon สถานที่ที่ซึ่งสั่นสะเทือนตลอดเวลาเนื่องจากมีพลังงานที่น่ากลัว ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ประสบความสำเร็จในการอัญเชิญสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุดและได้ตายลง
*ความเข้าใจของคุณสูงมาก (95.6%)
*หนังสือเวทย์เล่มนี้อยู่ในระดับ ‘หายาก’
*เมื่อกินแล้วความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับเวทย์อัญเชิญจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
*นี่คือหนังสือต้นฉบับที่เขียนโดยผู้เขียนโดยตรง มีโอกาสที่จะทำสัญญากับ1ในมอนสเตอร์ของซาโตเมอร์]
มันเป็นหนังสือที่อยู่ในระดับหายากแต่ธีโอดอร์กลับจ้องมองไปที่มันด้วยดวงตาแปลกๆ
เขารู้เกี่ยวกับเวทย์อัญเชิญ ในตำนานเกี่ยวกับเหล่าวีรบุรษ เวทย์อัญเชิญนั้นมักมีบทบาทที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม ในยุคนี้ เวทย์อัญเชิญนั้นได้จางหายไปและหลงเหลือเพียงเศษเสี้ยวของยุคโบราณ ดังนั้นจึงไม่มีใครคิดที่จะใช้มัน
การอัญเชิญ ยักษ์หินหรือมังกรน้ำแข็ง ได้ปรากฏในตำนาน แต่แม้กระทั่งผู้อัญเชิญที่เก่งกาจที่สุดบนทวีปของยุคนี้ยังถูกจำกัดให้อัญเชิญได้เพียงสิ่งมีชีวิตระดับปานกลางเท่านั้น
การเรียนรู้เวทย์อัญเชิญนี้จะเป็นประโยชน์หรือไม่?เขาอ่าน[Canyon Summoning]อยู่หลายครั้งเนื่องจากเขาสนใจ แต่ข้อสรุปก็ไม่ได้เปลี่ยนไป ธีโอไม่รู้ว่าทำไม แต่เวทย์อัญเชิญนั้นมีขีดจำกัด
‘ฟู่ ถ้าหากสถานการณ์ไม่เป็นเช่นนี้ ฉันจะเลื่อนมันไปก่อน...’
มันช่วยไม่ได้ มันถึงกำหนดแล้ว เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะบ่นเรื่องอาหาร ธีโอดอร์ยื่นมือซ้ายไปที่หนังสือต้นฉบับและชื่อของมันคือ [Principles of Hardening Magic]และ[Canyon Summoning]
“กินซะ ความตะกละ”
ลิ้นได้พุ่งออกมาและกลืนหนังสือทั้งสองเล่มไปพร้อมกัน
['Principles of Hardening Magic' ถูกกินแล้ว ความเข้าใจของคุณสูงมาก]
[หนังสือต้นฉบับได้ถูกกินแล้ว แต่เศษเสี้ยวจิตวิญญาณที่มีอยู่ภายในหนังสือนั้นอ่อนแอเกินไปสำหรับ ซิงโคร และ การถ่ายทอด มันจะถูกดูดซับเข้าสู่จิตวิญญาณของผู้ใช้โดยตรง]
“โอ้?” ดวงตาของธีโอดอร์เบิกกว้างขึ้นกับคำที่ไม่คาดคิด เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพราะเขาไม่เคยกินหนังสือต้นฉบับระดับ ทั่วไปมาก่อน
ในแง่หนึ่งมันเป็นข่าวดี ถ้าเขาใช้การซิงโคร หรือ การถ่ายทอด สำหรับหนังสือทุกเล่ม มันจะเสียเวลามากเกินไป ในกรณีเช่นนั้น หากเป็นหนังสือต้นฉบับระดับทั่วไป เขาสามารถขยายแก่นพลังได้โดยการกินมันเท่านั้น
เสียงของการย่อยอาหารจานหลักได้ดังครึ่งในเวลาต่อมา
[‘Canyon Summoning’ถูกกินแล้ว ความเข้าใจของคุณสูงมาก]
[ความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับเวทย์อัญเชิญได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก]
[หนังสือต้นฉบับได้ถูกกินแล้ว อัตราซิงโครจะถูกตรวจสอบโดยวัตถุนาม ‘ซาโตเมอร์’….อัตราอยู่ในระดับปกติ คุณจะดูดซับความเชี่ยวชาญของซาโตเมอร์ได้เล็กน้อย ระยะเวลาของฉากคือ 40 นาที และ25วินาที]
[การซิงโคร ได้เริ่มขึ้น]
หลังจากนั้นไม่นาน ความรู้สึกของธีโอดอร์ก็ตกลงไปในความมืดมิด