ตอนที่ 30 ภารกิจที่กำลังจะเริ่ม

ฉันลุกขึ้นมาจากเตียงตั้งแต่เช้าก่อนจะเดินออกไปข้างนอก แล้วเดินไปที่ห้องของเด็กๆเพื่อที่จะไปดูว่าเด็กๆเป็นอย่างไรกันบ้างแล้ว เมื่อเปิดประตูเข้าไปดูก็พบกับฟาสและมาคาโอพากันนอนเฝ้าเด็กๆอยู่ในตอนนี้ ทำไมเด็กๆถึงนอนกันน่ารักแบบนี้ล่ะเนี่ย

 

“ว้าวพวกนี้นอนอยู่กับเด็กๆหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อนะว่ามาคาโอจะชอบเด็กๆกันถึงขนาดนี้”

 

เลย์เดินเข้ามาที่ข้างหลังของฉันก่อนจะมองไปที่พวกนั้น ฟาสและมาคาโอตื่นขึ้นเพราะได้ยินเสียงของเล แต่ว่าเด็กๆยังไม่ตื่นเจ้าพวกนั้นก็เลยทำตัวให้เบาที่สุดเพื่อที่จะออกมาจากตรงนั้น เมื่อออกมากันเรียบร้อยแล้วก็ทำการปิดประตูแล้วก็ให้พวกเด็กได้นอนกันต่อไป จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็มานั่งกันที่ห้องรับแขก ฉันเข้าไปในครัวแล้วก็ไปทำเค้กกับน้ำชามาให้พวกนี้กิน ดาโล่เดินมาช่วยฉันที่ห้องครัวด้วยเช่นกัน ระหว่างที่กำลังทำอยู่นั้นดาโล่ก็ถามอะไรบางอย่างกับฉันขึ้นมา

 

 

“ทำไมเธอเอ้ยทำไมท่านหญิงถึงได้ชนะใจนายท่านได้ล่ะครับ เล่าให้ผมฟังหน่อยได้ไหม”

 

 

คำถามนี้ก็ชวนให้ฉันคิดเหมือนกันนะว่าทำไมฉันถึงชนะใจนายนั่นได้ ทั้งๆที่เขาก็เป็นคนที่ค่อนข้างจะเกลียดมนุษย์เข้าไส้เลยนี่น่า

 

“ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันนะรู้แค่ว่าตอนแรกก็เกือบโดนนายนั่นฆ่าเหมือนกัน แถมโดนบังคับให้ไปรับใช้เขาอีก อยู่ไปอยู่มาก็รู้สึกว่าเคมีเข้ากันน่ะ”

 

ดาโล่เงียบลงไม่ได้พูดอะไรฉันเลยมองไปที่เขา ทำหน้าแบบนั้นกันอีกแล้วหน้าที่แสนอบอุ่นของเจ้าแมวสีฟ้านั่น ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยล่ะเนี่ย เมื่อพวกเราทำเสร็จกันเรียบร้อยก็ถึงเวลาที่จะยกเข้าไปแล้ว ประตูห้องข้างหลังได้เปิดออกฉันเลยมองไปดู พวกเด็กๆตื่นกันแล้วหรอเนี่ย่

 

“สวัสดีค่ะพี่เบอร์ริน พวกน้องๆของหนูตื่นกันหมดแล้วค่ะ ตอนนี้หิวมากเลยมีอะไรให้พวกหนูกินบ้างไหมอะพี่สาว”

 

ตื่นมาเด็กๆก็บ่นหิวข้าวกันเลยสงสัยจะต้องทำเค้กเผื่อเด็กๆแล้วล่ะมั้งเนี่ย ฉันสั่งให้ดาโล่เอาของๆพวกผู้ใหญ่ไปให้ก่อน ส่วนของเด็กๆก็จะพาเด็กๆทำจะได้สนุกไปกับการทำอาหารตั้งแต่เช้าเลย ฉันพาเด็กๆทำอาหารแต่ส่วนมากก็ไม่อยากให้เด็กๆเขาทำอะไรที่มันอันตรายมากนอกจากนวดแป้งเล่นนั่นแหละนะ

 

“เอาเด็กๆทุกคนช่วยกันนวดแป้งถังใหญ่ถังนี้ให้หน่อยนะจ๊ะ แต่อย่าลืมล้างมือกันล่ะ พอล้างมือเสร็จก็ทำตามที่เห็นนี้เลยนะ”

 

เด็กๆพากันวิ่งไปล้างมือก่อนที่จะมาช่วยกันนวดแป้งที่อยู่ในถังขนาดใหญ่ เพราะว่าทำเผื่อฟาสด้วย ฟาสค่อนข้างที่จะตัวใหญ่และกินเยอะ แค่นั้นคงไม่พอให้ฟาสกินหรอก ระหว่างที่เราพากันทำอยู่นั้น เจ้าพวกนั้นก็กินกันเสร็จแล้วและหาลือกันเรื่องการลักลอบเข้าไปในสวรรค์

 

“ภารกิจนี้ต้องระวังตัวก่อนหน่อยนะ ถ้าอยากจะจบสงครามเร็วๆเราก็ต้องทำให้มันเสร็จและทำให้เนียบเงียบที่สุด อย่างแรกที่เราจะต้องทำเลยก็คือการโจมตีคลังอาวุธไม่ให้มีการผลิตมันขึ้นมาอีก มันอาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ว่าถ้าพวกเราทำได้ก็สามารถลดหย่อนอาวุธที่จะผลิตไปให้กับเมืองกงจิ้นและฑูตสวรรค์ได้เช่นกัน แต่เราจะเข้าไปยังไงกันดีล่ะฉันยังคิดไม่ค่อยออกเท่าไหร่เลย”

 

ตั้งแต่เขาให้แหวนกับฉันมามันทำให้เขาดูแปลกๆไป เหมือนกับว่าเขาคิดอะไรไม่ค่อยได้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว แถมยังค่อนข้างไม่มีพลังในการสู้รบอีก ทำไมเขาถึงให้ฉัมาแล้วทำไมเขาไม่เก็บเอาไว้กลับตัวเองล่ะ พวกเราพากันทำเค้กเสร็จเรียบร้อยก็นำมาให้กับทุกๆคน จากนั้นฉันก็นั่งข้างๆเลแล้วมองไปที่เล เลมองมาที่ฉันเช่นกันแต่เขาหลบตาของฉัน เหมือนว่าเขาจะรู้ว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่

 

“ฉันก็ตัวเลไปก่อนสักครู่นะเดี๋ยวเรื่องภารกิจค่อยคิดกัน” ฉันดึงเขาขึ้นมาก่อนจะพาไปที่ระเบียง

 

“นายทำไมถึงไม่เอาพลังของนายไปใช้ฉันถามหน่อยเถอะ นายเอามาให้ฉันทำไมนายก็รู้ว่าฉันดูแลตัวเองได้”

 

ฉันถามเขาด้วยความสงสัยและคิดมาก ในเมื่อพลังของฉันก็สามารถใช้ดูแลตัวเองได้ แต่ทำไมเขาถึงต้องให้พลังกับฉันมาด้วย พลังที่มีค่าของเขาทั้งๆที่มันมหาศาลแท้ๆ  เขาเงียบและไม่ได้พูดอะไรกับฉัน เขามองไปที่วิวที่แสนสวยงาม พระอาทิตย์ที่กำลังจะขึ้นมาจากภูเขาลูกนั้น เขาหันมาที่ฉันแล้วถอนหายใจเบาๆ

 

“มันก็มีบางเรื่องที่ฉันไม่สามารถที่จะนำพลังของฉันมาใช้ได้ บางทีมันอาจจะอันตรายต่อเธอได้ ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นฉันเลยให้เธอเก็บและรักษามันเอาไว้”

 

อันตรายแบบไหนที่เขาว่ากัน เขาเป็นห่วงฉันตลอดเวลาไม่ได้นะเขาต้องห่วงตัวเองบ้าง ฉันเอามือไปสัมผัสที่ใบหน้าของเขาก่อนจะจูบเขาเบาๆที่ริมฝีปาก

 

“นายต้องหัดเป็นห่วงตัวเองบ้างนะ ถ้านายตายไปแล้วใครจะปกป้องฉันล่ะ”

 

เขาทำหน้ารับผิดใส่ฉันมันทำให้ฉันเอ็นดูเขามากเลยนะ เมื่อจบบทสนทนาพวกเราสองคนก็เข้าไปคุยเกี่ยวกับเรื่องภารกิจที่จะทำต่อ แต่ถึงยังไงเขาก็ไม่เอาแหวนคืนไปอยู่ดี

 

“ฉันคิดออกบ้างแล้วล่ะ ตอนที่ดาโล่เข้าไปน่ะเจ้าพวกนั้นยังไม่รู้สินะว่าดาโล่โดนปลดตำแหน่งออกมาแล้ว”

 

ดาโล่เข้าไปโฉ่งฉ่างแบบนั้นเลยหรอ เป็นฉันไม่กล้าเข้าไปแน่ๆมีหวังแผนได้แตกก่อนพอดี ไอ้พวกบ้าระห่ำ

 

“ใช่สิผมสามารถเข้าไปล่อพวกนั้นได้ แล้วก็ให้มาคาโอเข้าไปในคลังไปทำลายสิ่งที่เรียกว่าน้ำยาแห่งพลังก็ได้นี่ครับ พวกคุณอาจจะไม่รู้แต่ว่าการที่จะทำอาวุธศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาได้จะต้องใช้น้ำยาที่อยู่ในคลังนั่นแหละครับ เราทำลายเมื่อไหร่อาวุธก็จกลายเป็นอาวุธธรรมดา แต่ว่าพวกที่ทำมาแล้วมันก็ยังคงอยู่เหมือนเดินนะครับ”

 

แหมะดีนะที่ดาโล่พอจะรู้อะไรเกี่ยวกับคลังอาวุธนั่นบ้าง ถ้าเข้าไปแบบโผงผลางก็คงต้องนองเลือดกันแล้วล่ะ แถมมันยังอันตรายต่อพวกเราทุกคนด้วยเพราะว่าคนเราไม่พอที่จะเข้าไปสู้

 

“งั้นก็ตามนั้นนแหละให้ดาโล่เข้าไปหลอกล่อพวกมันเอาไว้ก่อน ส่วนมาคาโอก็แอบลักลอบเข้าไปจัดการมันซะ แต่ก่อนที่จะเข้าไปได้ก็ต้องให้ดาโล่พาพวกเราเข้าไปซะก่อน ส่วนเธอที่รักของผมเธอ..”

 

ฉันจะไม่มีวันอยู่ที่นี่แล้วและแน่นอนฉันจะขัดคำสั่งของเขา

 

“ฉันจะเข้าไปด้วยไปล่อเป็นเพื่อนดาโล่ นายไม่ต้องห่วงว่าแผนแตกคนอย่างฉันปลอมแปรงตัวเองมาหลายครั้งแล้ว”

 

เขาทำหน้าบึ้งใส่ฉันก่อนที่จะตบหน้าผากฉันเบาๆ

 

“เธอนี่อีกแล้วนะทำไมไม่ทำตามคำสั่งของฉันเลยเนี่ย ฉันไม่ได้กลัวว่าแผนมันจะแตกหรอกนะ แต่ฉันกลัวเธอจะเป็นอะไรต่างหากล่ะเข้าใจไหม ถ้ามันจับเธอได้มันฆ่าเธอเลยนะที่รัก”

 

ใครจะสนเรื่องแค่นี้ ฉันผ่านอะไรมาเยอะขนาดไหนแล้วฉันไม่กลัวตายหรอกนะ

 

“ยังไงฉันก็ยังยืนยันคำเดิมว่าฉันจะไป ฉันจะไม่มีวันให้นายต้องไปเจออะไรที่อันตรายคนเดียวเด็ดขาดเลย”

 

ฉันจริงจังกับเรื่องนี้มากเลยนะ เขามองมาที่ฉันอาจจะเป็นเพราะว่าเห็นฉันทำหน้าจริงจังเขาเลยพยักหน้าให้กับฉัน

 

“โอเคฉันจะยอมให้เธอไป และให้เธอทำภารกิจ แต่ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมารีบใช้แหวนนั่นเลยเข้าใจไหม หรือไม่ป้ายชื่อของเธอมันสามารถเรียกฉันได้ อย่าลืมล่ะ”

 

ฉันพยักหน้าให้กับเขาแล้วก็เข้าไปกอดเขาเพราะว่าเขาเชื่อมั่นในตัวของฉัน จากนั้นรอเวลาถึงตอนกลางคืน เพราะว่าถ้าเป็นตอนเช้าอาจจะมีคนมาเห็นพวกเราได้ เมื่อถึงเวลากลางคืนแล้วพวกเราก็ทำการแต่งตัวให้เข้ากับสถานที่ ฉันก็เปลี่ยนตัวเองให้เป็นเหมือนางฟ้าติดปีกปลอมตัวเช่นกัน

 

“ปีกของเธอมันงอกไปงอกมาได้นะ ถ้าเกิดอยากให้มันงอกก็แค่ตีที่หลังของตัวเองเท่านั้น ถ้าเกิดอยากให้มันหุบก็ตีมันอีกครั้ง ส่วนแหวนก็ใส่เอาไว้อย่าถอด ส่วนป้ายนั่นก็เก็บเอาไว้ดีๆอย่าให้คนอื่นเห็นเด็ดขาด”

 

ฉันพยักหน้าตามที่เขาบอกและจากนั้นเขาก็พาฉันเดินออกไปข้างนอก ทุกคนต่างแต่งตัวซะหล่อเชียว แต่พอดูเลสภาพของเลนี่ก็นะเหมือนเดิมเพราะไม่ได้เข้าไปทำอะไรกับเขาเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า เมื่อพวกเราเตรียมตัวกันเสร็จ เลก็เรียกรถม้าอัคคีมาก่อนจะพากันขึ้นไปบนรถม้า และเริ่มทำภารกิจกันได้เลย