ตอนที่ 18 มนุษย์ผู้หญิง

ตอนนี้ฉันฉันเปลี่ยนจากทานข้าวที่ห้องของฉันเป็นทานข้าวที่ห้องรับประทานอาหารพิเศษเเทน เเต่ถึงเวลาที่ทานข้าวทีไรชอบมีคนมองหน้าของฉันตลอด แม่บ้านทุกคนไม่ค่อยพอใจฉันกันสักเท่าไหร่ตั้งแต่ฉันจะแต่งงานกับเลย์ ฉันเข้าใจพวกเขานะว่าทำไมถึงไม่ชอบฉันกันขนาดนี้อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเขาชอบเลย์เอามากๆก็เลยไม่อยากให้เลย์เเต่งงานกับฉัน เเต่ที่เเห่งนี้ก็ไม่ได้มีผู้ชายเพียงคนเดียวนี่นาพ่อบ้านหรือคนรับใช้ที่เป็นผู้ชายก็มีกันอยู่เยอะเเยะ ทำไมพวกเธอจึงต้องสนใจเเต่เลย์กันด้วยล่ะ ในตอนที่ฉันกำลังทานข้าวอยู่ลมก็ได้พัดไปพัดมาที่ห้องอยู่เเล้วเเต่ที่มันมากับลมกก็คือเส้นผมของเลย์ซึ่งมันยาวจนพัดเข้ามาตีที่หน้าของฉันในระหว่างที่ฉันกำลังทานข้าวอยู่ มันทำให้ฉันลำบากในการทานครั้งนี้มาก

 

“เลย์นายไปตัดผมหน่อยไหมฉันว่าผมนายยาวเกินไปเเล้วนะ เวลาทานข้าวอยู่มันไม่เกะกะนายตอนทานหรืออย่างไร”

 

ฉันมองไปที่เลย์ก่อนจะทานต่อส่วนเลย์ก็จับไปที่ผมของเขาเเล้วก็สะบัดไปมาระหว่างที่ทานข้างทำให้กระเด็นมาโดนฉันตอนทานอีกครั้งหนึ่งจนทำให้ซุปที่ฉันทานอยู่กระจายเข้าหน้าฉันเเถมยังกระจายเต็มโต๊ะไปหมดเลย เขาเห็นเช่นนั้นเขาก็หัวเราะออกมา มันใช่เรื่องที่จะมาหัวเราะไหมเนี่ยเลอะเต็มตัวของฉันไปหมดเเล้ว เลย์หยิบผ้าเช็ดปากขึ้นมาก่อนจะเช็ดหน้าให้กับฉัน

 

“ฉันพึ่งรู้เหมือนกันนะเนี่ยว่าผมของฉันมันยาวขนาดนี้เเล้ว เเต่ถึงอย่างไรฉันก็ไม่รู้จะตัดผมทรงไหนดีเธอช่วยตัดผมให้ฉันหน่อยได้ไหมล่ะ ???”

 

ฉันไม่เคยตัดผมให้ใครเสียด้วยสิฉันไม่รู้ว่าจะตัดให้เขายังไงดี ตัดให้สั้นไปเลยดีไหมจะได้เหมือนเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้างไม่รกลุงลังยังไงล่ะ เเต่ถ้าตัดเเล้วมันออกมาไม่ดีก็อย่าว่ากันก็เเล้วกันนะเลย์จ๋า หึหึ (หัวเราะอย่างชั่วร้าย)

 

“ได้สิทำไมฉันจะตัดผมให้นายไม่ได้ล่ะเลย์ งั้นพวกเราค่อยตัดกันตอนจะนอนก็เเล้วกันเดี๋ยวจะรู้ว่าฝีมือของฉันเป็นอย่างไรตอนที่ฉันตัดผมให้นายเเล้ว นายคงจะชอบมันน่าดูเลยล่ะ หึหึ”

 

พวกเราพากันรับประทานอาหารเสร็จก่อนจะพากันไปทำงานเฉกเช่นเดินในทุกๆวัน งานที่พวกเราต้องเข้าใจก็คือการทำลายกำเเพงทุกชั้นให้เสร็จสิ้น เเล้วเข้าไปก่อกวนผู้คนในเมืองเสียหน่อยเเต่ว่าฉัไม่ได้ใจร้ายเหมือนเลย์ที่จะฆ่าประชาชนในนั้นหรอกนะ ก็พอเอาให้หลาบจำไม่ไปทำร้ายทำอะไรใครอีกเเถมเรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือการเอาตัวผู้คนที่ถูกคุมขังอยู่ที่นั่นออกมาด้วย ฉันว่าเลย์สามารถที่จะทำมันได้นะฉันเชื่อเลยว่าเขาทำมันได้ เมื่อพวกเราคุยงานกันเสร็จเเล้วก็ถึงเวลาที่เราจะต้องเข้านอนกัน เเต่ก่อนที่จะเข้านอนฉันรับปากกับเลย์ไว้เเล้วว่าฉันจะตัดผมให้กับเขาก่อนเพื่อที่จะให้เขาสบายตัวขึ้น ฉันให้มาคาโอเตรียมอุปกรณ์ทุกอย่างให้กับฉันเอาไปวางไว้บนโต๊ะเครื่องสำอางก่อนหน้านี้เเล้ว ฉันจึงไม่ต้องเตรียมอะไรมากมาย ขั้นตอนเเรกในการตัดผมของฉันก็คือการเอาน้ำมาลูบเบาๆที่หัวของเลย์จะได้ตัดได้ง่ายขึ้น (แม่ฉันชอบทำแบบนี้เวลาแม่จะตัดผมให้กับฉัน) ฉันหยิบกรรไกรกับหวีขึ้นมาแล้วใช้หวีๆผมให้เขาเบาๆก่อนที่ฉันจะวัดผมของเขาแล้วเริ่มตัดไปทีละส่วน เลย์เป็นคนที่ดูเเลผมของตัวเองดีมากๆเลย์เพราะเวลาที่ฉันจับไปที่ผมของเขามันนุ่มลื่นไม่มีติดกัน ถ้าเกิดเขาหันหลังนะฉันจะไม่รู้เลยว่าเขาเป็นผู้ชาย ในตอนที่ฉันกำลังตัดผมให้เขาอยู่อยู่ๆเขาก็หันมาหาฉันเเล้วดึงเเขนของฉันเข้าไปหาเขาก่อนที่ฉันจะเซจนล้มลงไปที่ตัวของเขา เขากอดฉันเอาไว้เเน่นมาก . . .

เขาเล่ยนอะไรของเขาเนี่ยถ้าเกิดกรรไกรพลาดไปเเทงโดนตัวเองขึ้นมาจะทำอย่างไรกัน

 

“นายเป็นอะไรของนายเนี่ยฉันยังตัดผมให้นายไม่เสร็จเลยนะ ดีเเค่ไหนเเล้วที่กรรไกรไม่ไปเเทงโดนตัวของนายน่ะเลย์ ระวังหน่อยสิ!!”

 

“ถ้าเกิดฉันหาวิธีการกลับบ้านของเธอได้ขึ้นมา . . . เธอจะกลับบ้านไปหาครอบครัวของเธอใช่ไหม เธอจะไปจากฉันใช่ไหม ฉันไม่อยากให้เธอจากฉันไปเลย . . .”

 

สิ่งที่เลย์ได้พูดขึ้นมามันก็ทำให้ฉันคิดเหมือนกันนะว่าถ้าเกิดเขาหาวิธีทางในการกลับบ้านของฉันได้เเล้ว ฉันจะกลับไปหาครอบครัวของฉันดีหรือเปล่าฉันก็ไม่เเน่ใจเหมือนกัน ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขาเเล้วยืนขึ้นมาก่อนจะหันเลย์กลับไปเหมือนเดิมเเล้วตัดผมให้เขาต่อ ใช้เวลาไม่นานมากนักฉันก็ตัดผมให้เขาจนเสร็จเรียบร้อย

 

“ฉันตัดผมให้นายเสร็จเเล้วตอนนี้นายไปสระผมเสียก่อนเถอะนะ”

 

สีหน้าของเขาตอนเดินไปฉันรู้เลยว่าเขากำลังคิดมากเรื่องของฉันอยู่เเต่ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรกับเขาเลยปล่อยให้เขาเดินเข้าไปสระผมที่ห้องน้ำเเบบนั้น ฉันเดินไปนั่งที่เตียงเพื่อรอให้เขาสระผมให้เสร็จจนกระทั่งเขาเดินออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูเเล้วมานั่งข้างๆฉัน ฉันหยิบผ้าขนหนูที่เขาเอาวางไว้บนหัวของเขามาเช็ดให้จนผมมันเเห้งลง

 

“เสร็จเเล้วล่ะลองเงยหน้าขึ้นมาสิฉันจะหวีผมให้” ในจังหวะที่เขาเงยหน้าขึ้นมาเพื่อให้ฉันหวีผม ทรงผมที่เปลี่ยนไปทำให้ฉันเห็นหน้าตาของเขาได้ชัดเจนขึ้น ซึ่งมันทำให้ฉันใจเต้นรัวเมื่อได้เห็นเบบนั้น เขาดูหล่อมากกว่าเเต่ก่อนเยอะเลยในตอนที่เขาผมสั้น เพราะตอนที่เขาผมยาวมันมองไม่ชัดเพราะผมของเขาบังหน้าของเขาอยู่ เเต่ดูตอนนี้สิพอตัดผมสั้นให้เหมือนหล่อไปอีกเเบบหนึ่ง

 

“. . .ทำไมไม่หวีผมหรือว่าพอเห็นหน้าของฉันชัดๆเเล้วเธอกก็หลงรักฉันขึ้นมาทันทีเลยล่ะสิ”

 

หลงตัวเองจริงๆเลยคนอะไรก็ไม่รู้ เขายื่นหน้าเข้ามาหาฉันทำให้ฉันต้องผลักหน้าของเขาออก เเล้วเลย์ก็หัวเราะออกมาเหอะๆ

 

“ไม่ต้องมาเเกล้งฉันเลยนะเลย์หลงตัวเองชะมัดเลย ถ้าอยากรู้ว่าหน้าตาของนายเป็นอย่างไรตอนนี้นายก็ไปดูที่กระจกดูสิ”

 

เลย์ยิ้มให้กับฉันก่อนจะเดินไปดูตัวเองที่กระจก พอเขามองไปที่กระจกเท่านั้นเเหละหน้าตาของเขาก็เปลี่ยนไป เขาดูเเปลกใจกับสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้ามาก เลย์เอามือไปจับที่ผมของเขาเเล้วก็หน้าของเขาพร้อมๆกัน

 

“หูยฉันหล่อขนาดนี้เลยหรอฉันพึ่งรู้เหมือนกันนะ” คนตัดผมให้เก่งไงพอตัดผมให้หน้าเปลี่ยนเลยเก่งใช่ไหมล่ะ อยู่ๆเลย์ก็กระโดดมาทับฉันเอาไว้

 

“มันหนักนะรู้ไหมดีใจอะไรขนาดนั้น รู้ว่าหล่อๆแต่ออกไปก่อนได้ไหมฉันจะแบนอยู่แล้วเนี่ย”

 

เขานอนลงข้างๆกับฉันพร้อมกับกอดฉันไปด้วยอ้อนเหมือนเด็กจังเลยนะฉันก็ดีใจด้วยก็แล้วกัน ตอนนี้ก็พร้อมที่จะนอนเเล้ว

 

[ วันต่อมา ]

 

ฉันตื่นขึ้นมาในตอนกลางคืนที่เเสนจะเย็นสบาย ฉันมองไปที่เลย์ก่อนจะปลุกเขาเพราะว่าตอนนี้มันเป็นเวลาของการทำงานเเล้ว

 

“เลย์ลุกขึ้นได้เเล้วนะต้องตื่นเเล้วเราจะต้องไปทำงานกัน ลุกๆเร็วเข้าไปอาบน้ำก่อนฉันเลยเร็วว”

 

เลย์ยังนอนอยู่ทำเป็นไม่รู้ไม่ได้ยินฉันเลยตบไปที่หน้าผากของเขาเบาๆทำให้เขาหันหน้ามามองฉันแล้วก็จับที่หน้าผากของเขา แล้วจากนั้นเขาก็ลุกออกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็อาบน้ำ ใช้เวลาได้ไม่นานมากเขาก็ออกมาแต่งตัวของเขา เรื่องเเต่งตัวเห็นอะไรต่อมิอะไรมันก็กลายเป็นเรื่องธรรรมดาสำหรับฉันเเล้ว ฉันเลยไม่ค่อยจะอายอะไรมากเท่าไหร่เพราะเขาก็ชอบออกมาเเต่งนอกห้องน้ำเป็นประจำ เเต่ถ้าเป็นฉันๆก็คงจะเเต่งข้างในห้องน้ำนั่นเเหละเมื่อแต่งตัวพร้อมที่จะออกไปทำงานกันแล้ว พวกเราสองคนก็ออกไปพร้อมกันแต่ด้วยความที่ฉันจะต้องเอาของที่อยู่ในห้องนี้ออกไปก่อนฉันจึงให้เขาไปรอฉันที่ห้องประชุมก่อนเลย ฉันเอาพวกเส้นผมของเขาแล้วก็ไปที่สวนหิงห้องเพื่อที่จะเอาเส้นผมไปไว้ให้กับต้นไม้ซึ่งมันมีประโยชน์กับต้นไม้มากนะ เมื่อฉันเอาผมไปโปรยๆไว้เสร็จฉันก็รู้สึกเหมือนว่าจะเห็นอะไรลางๆอยู่ข้างนอกสวนไปไม่ไกลมากนัก เป็นเหมือนลักษณะของคนๆหนึ่งที่กำลังมองมาที่ฉันแล้วเหมือนจะเป็นผู้หญิงด้วยพอมองให้มันชัดเจนก็เห็นว่าเธอกำลังบาดเจ็บด้วยนี่นา ฉันลองเดินข้ามสะพานไปเพื่อไปดูว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรมากหรือเปล่าเเต่พอเดินเข้าไปใกล้ๆนี่มันไม่ใช่เเค่บาดเจ็บธรรมดาเเล้ว ร่างกายของเธอเหมือนจะผ่านอะไรมาเยอะมากเนื้อตัวมอมเเมมไปด้วยโคลนเต็มไปหมด

 

“ชะ..ช่วยฉันด้วย”  เธอล้มลงไปกับพื้นเมื่อเธอพูดจบ ฉันรีบวิ่งเข้าไปจับตัวของเธอคนนั้นเอาไว้เลือดเต็มไปหมดเลยเธอกำลังจะตายฉันไม่รู้จะทำยังไงก็เลยพาเธอกลับไปที่ห้องนอนของฉันก่อน แล้วก็ทำความสะอาดเนื้อตัวของเธอพร้อมกับป้อนน้ำให้เธอก่อนออกไปหาเลย์เพื่อบอกเรื่องนี้กับเขา ฉันรอเลย์ออกมาจากห้องประชุมก่อนจะบอกเรื่องที่ฉันเจอในวันนี้

 

“เลย์มีเรื่องเกิดขึ้นเเล้วล่ะฉันว่านายจะต้องไปที่ห้องของเราก่อนนะตอนนี้”

 

พวกเรากลับไปที่ห้องของตัวเองก่อนที่ฉันจะเปิดประตูเพื่อเข้าไปในห้อง เเต่พอเปิดประตูก็พบท่าทางของผู้หญิงคนนั้น ท่าทางที่เเสงจะเซ็กซี่ของเธอตอนนอนทำให้ฉันต้องรีบปิดประตูในทันที

 

"เดี๋ยวฉันเข้าไปก่อนนายเข้าไปทีหลังนะฉันขอเวลาสักครู่" อาจจะเป็นเพราะว่าเธอนอนดิ้นไปมาก็ได้เลยทำให้ท่านอนของเธอเเปลกๆ ฉันเดินเข้าไปห่มผ้าให้กับเธอใหม่อีกครั้งก่อนจะเปิดประตูให้เลย์เข้ามาในห้อง

 

“ นายคิดว่ายังไงกับผู้หญิงคนนี้บ้างฉันว่าเธอน่าจะอายุเยอะกว่าฉันอยู่นะ ดูจากรูปร่างและหน้าตาแล้ว”

 

เขามองไปที่รอบๆตัวเธอมันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆกับเลย์เวลาที่เห็นว่าเขามองผู้หญิงด้วยสายตาแบบนั้นน่ะ

 

“ฉันคิดว่าให้เธอนอนพักไปก่อนก็ได้รอเธอตื่นแล้วค่อยถามว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไง”

 

ฉันอยากจะรู้จังเลยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใครมาจากไหนทำไมถึงเป็นเช่นนี้ได้ เเต่ก็ต้องให้เธอได้พักผ่อนก่อนเเล้วค่อยถามเธอก็เเล้วกัน ยังไงก็ต้องรู้ให้ได้ว่าใครทำกับเธอเเบบนี้