Chapter 213: Gustarte (5)
Chapter 213: Gustarte (5)
สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ประสบความสำเร็จจากการหลบหนีออกจากดันเจี้ยน ในเวลาเดียวกันกุสตาร์ก็ได้เป็นอิสระและได้เริ่มแสดงออก มันเป็นฉากหนึ่งของความมหัศจรรย์เมื่อคริสปี้เห็นเธอถึงกับเหงื่อตก
เนื่องจากสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนพื้นดินกระจัดกระจายตัวออกไปเหลือเพียงคนเดียวที่ลอยอยู่บนอากาศเพื่อล่อกุสตาร์.
มาสเตอร์กำลังมาที่นี่ด้วยความเร็วสูงโดยมังกรกระดูกดังนั้นต้องพัวพันกุสตาร์ให้อยู่ที่นี่ให้นานที่สุด
อย่างน้อยที่สุดกริฟฟินและราชาไวเวิร์นยังตามพัวพันกุสตาร์ได้ มีมังกรกระดูกอยู่ที่นี่.
มันตลกที่ที่พลังทั้งหมดรวมอยู่ที่นี่ แต่พวกเขาก็ให้ความสนใจฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น
'นั่นมัน.'
คริสปี้เริ่มแผนการณ์อย่างนุ่มนวล
กุสตาร์ไม่มีความคิดใดๆหลังจากที่สูญเสียตัวตนของเขา.
แม้ว่าพวกเขาจะล่อหลอกเขาแต่เขาก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไร
สถานที่เป็นเป้าหมายที่มีหินขนาดเล็กกระจายอยู่
กุสตาร์เข้ามาที่นี่
ถ้าเพียงแค่หินไม่กี่ก้อนสามารถปิดผนึกเขาได้เป็นเวลาหลายสิบนาที หากมันมีหลายร้อยก้อนก็จะสามารถปิดผนึกเขาได้อย่างถาวร
‘สไลม์ยักษ์ที่เป็นไอเทมของพระเจ้า.’
คริสปี้หัวเราะจากด้านหลังกุสตาร์ขณะขี่กริฟฟิน
สไลม์ยักษ์.
ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นเหตุให้มาสเตอร์ปวดหัวและมันยังเป็นเกราะของมาสเตอร์
กรีด(โลภ)!
ยังมีส่วนที่เหลืออีกสองสามชิ้นที่เก็บไว้อยู่ นี่คือเอกลักษณ์ของหิน พวกเขาอาจจะเป็นเศษของกรีดแต่มันก็มีผลต่อกุสตาร์.
ในการเผชิญหน้ากันครั้งก่อนมาสเตอร์ได้บอกว่าชุดเกราะของเขาไม่ได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงขณะที่สู้กับกุสตาร์ เขาได้มุ่งความสนใจไปกับการสร้างของที่โต้กลับกุสตาร์
มันเป็นการดีที่จะมองย้อนออกมา พวกเขาจะได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงโดยไม่ได้ใช้มัน เธอเครารพในส่วนนี้จริงๆ.
‘สำเร็จ.’
คริสปี้พยักหน้า.
ในที่สุดพวกเขาก็สำเร็จในการดึงดูดเป้าหมายไปยังสถานที่ๆต้องการ
มันไม่ใช่เสียหาย แต่ผลก็ดีมาก ตอนนี้ทุกอย่างจะจบสมบูรณ์หากเขาโดนผนึก
คริสปี้คิดว่าเขาเป็นเหมือนกับภูเขาลูกใหญ่ สิ่งที่สะกดเวทย์ของเขาคือผนึกนับร้อยของกรีดที่อยู่ในภูกเขา.
และการสะกดนั้นค่อนข้างง่าย พลังเวทย์ของหินได้เชื่อต่อกับคริสปี้แล้ว
แล้วคริสปี้ก็เปิดปาก.
"อินโวคี(invoke).”
ซู่มมม!
เทือกเขาทั้งหมดกลายเป็นสีแดง แสงที่ปล่อยออกมาจากหินหลายร้อยก้อน เวทย์มนตร์ได้ล้อมรอบกุสตาร์และดูดกลืนพลังเวทย์ของเขา ผลที่ได้คือความสำเร็จอย่างมาก
ผมได้กอดอกขณะที่มองไปยังที่ๆกุสตาร์ถูกจับ
ท้องฟ้ายามค่ำคืนได้เผยออกมา ดวงจันทร์หายไป มันหลือแค่กุสตาร์
"ได้รับเรียบร้อย."
ผมหัวเราะ
ผมไม่ได้หวังกับคำตอบ.
พระเจ้าที่ล้มอยู่ที่พื้นและดูไม่ต่างจากมอทัล(mortal ต่อไปจะเรียกตรงตัวเลย)เท่าไร ร่างกายของเขากำลังสั่นเหมือนกับลูกหมาตกน้ำ
‘แม้ว่าพลังเวทย์ทั้งหมดของเขาจะถูกปิดกั้นแต่เขาก็ยังไม่สามารถที่จะทำให้ฉันรับรู้ได้ว่าเขาเป็นพระเจ้า?’
มันเป็นเรื่องน่าสงสัย มันหมายความว่าพลังเวทย์ไม่ได้สามารถควบคุมกุสตาร์ได้ ผมสงสัยเกี่ยวกับพลังเวทย์ที่ควบคุมพระเจ้า
ผมได้เจอกับกระต่ายตัวใหญ่ในโลกเบื้องหลัง 0001 เรียกมันว่า ‘การติดเชื้อ’ ของ ‘โปรแกรม’ มันเป็นคำที่หลุดออกมาจากปากของเขา มันหมายถึงการควบคุมกุสตาร์ไม่ใช่เพียงแค่พลังเวทย์เท่านั้น.
มีวิธีการที่ต่างออกไปเล็กน้อย มันจะใกล้เคียงกับความลับของพระเจ้าที่หมายความว่าเขาเกือบจะได้ชิมผลไม้พระเจ้า.
สิ่งนี้เกิดขึ้นในชีวิตก่อนหน้านี้ของผม
มันทำให้เอเรียลแข็งแกร่งที่สุด
แต่ในชีวิตนี้ โอคูลอสและยูป้าเป็นคนที่เกี่ยวข้อง
ผมได้ลงโทษโอคูลอสด้วยตัวเอง แต่...ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบเดียวกันอีก
"เยี่ยมมาก.”
ผมหันกลับไปมองคริสปี้
"ฉันแค่ทำหน้าที่ของฉัน มาสเตอร์ของฉัน.”
คริสปี้ตอบเสียงดัง ผิวของเธอทำให้ดูเหมือนกับว่าเธอกำลังจะสลายไปเร็วนี้ๆ สิ่งมีชีวิตตายไปกว่าครึ่งก่อนที่พวกเขาจะให้กุสตาร์มาอยู่ในวงเวทย์
ผมไม่ได้รับผลกระทบมากกว่าที่ผมคิดเนื่องมากจาก อินฟีนิตี้ อาร์เมอร์ นี่เป็นปรากฎการยืนยันหลังจากทดสอบอินฟีนิตี้ อาร์เมอร์หลายรอบ เนื่องจากมันสร้างมาจากร่างกายของกรีด
“ความเสียหาย?”
"ยักษ์ทดสอบตายและสิ่งมีชีวิตชั้นสูง30ตนถูกฆ่า บาดเจ็บประมาณ20 ยกเว้นพวกที่ตายแล้วที่เหลือสามารถหลบหนีออกมาได้.”
โอ้! ปากของผมกลายเป็นบางเฉียบ นี่เป็นความสำเร็จอย่างยิ่ง ผมคิดจริงๆว่ามันจะหายไปอย่างน้อยก็ครึ่งหนึ่ง เห็นได้ชัดจากการจัดประชุมครั้งนี้.
อย่างไรก็ตามงานนี้เสียหายน้อยกว่าที่คิดไว้ คริสปี้มีบทบาทสำคัญมาก.
ยังมีความตายของยักษ์ทดสอบที่ทำให้ผมเย็นเฉียบ
"เป็นเรื่องที่น่าเสียใจเพราะว่าเขาค่อนข้างภักดี ฝังศพเขาเอาไว้ที่ต้นไม้ดั้งเดิม.”
คริสปี้คุกเข่าลงข้างหนึ่ง
“ฉันจะทำตามที่คุณสั่งมาสเตอร์ของฉัน.”
“ทำรายชื่อของที่ตายแล้วทั้งหมด.”
“ค่ะ...!”
ใบหน้าที่รื่นรมณ์ปรากฎขึ้นบนใบหน้าของคริสปี้ เป็นเพราะความคิดของผมต่อสิ่งมีชีวิต?
อย่างไรก็ตามเธอน่ายกย่องมาก.
ผู้ที่มีผลงานดีสมควรได้รับรางวัลที่เหมาะสม.
พวกเขาจะได้รับการฝังศพที่ต้นไม้ดั้งเดิม.
การได้ถูกฝังไว้ที่ต้นไม้ดั้งเดิมจะถือความเป็นเกรียติอย่างมากของสิ่งมีชีวิต ผมได้ตั้งกฎว่านี่จะไม่สามารถทำได้นอกจากคำสั่งของผมคนเดียว.
ต้องขอบคุณความสำเร็จของพวกเขา เป็นสิ่งที่น่ายินดีมากสำหรับผม จะไม่มีปัญหาใดๆแยกอีกต่างหาก.
'พระเจ้าระดับกลาง กุสตาร์.’
ผมเอาศรดวงจันทร์ออกมา เขาได้ถูกจับโดยก้อนหินกรีดดังนั้นศรจะไม่ทำงานได้ดีนัก ผมไม่รู้ว่าผลคืออะไร แต่ระดับตำนานก็น่าจะทำอะไรได้าสักอย่าง
บุรูรู!
ปลายศรได้สั่นขึ้น
กุญแจในการแก้ไขครั้งนี้ ‘ลูกศร’ มันอยู่ที่ปลายลูกศร มันเป็นเรื่องของการที่จะเฝ้ามองดูว่าตัวตนของกุสตาร์จะถูกเรียกกลับมาหรือไม่เหมือนกับที่0001บอก.
‘หากไม่มีผลใดๆ...’
มันจะดีที่เกิดขึ้นผมมีหลายอย่างที่อยากจะลองกับกุสตาร์ ร่างกายของพระเจ้าหายากมากและไม่อาจพบจากที่ไหนในโลก
'ฉันเสียใจ แต่ฉันไม่สามารถที่จะไม่รักษาสัญญาไว้ได้.’
ผมหัวเราะและปล่อยศรดวงจันทร์อีกครั้ง
ผมได้สัญญากับ0001ไว้แล้ว แต่ไม่ได้บอกว่าตอนไหน.
ผมจะไม่ทำตามคำสัญญาของเขาจนกว่าผมจะทดลองกับร่างกายของเขาที่เป็นพระเจ้าได้
‘มีความรู้สึกคุ้นเคยกับเขา ความรู้สึกนี้...ราชานรก.
ตอนนี้เขาไม่ค่อยมีสติแต่ตอนนี้เขาค่อนข้างคล้ายกับราชานรก
หัวใจของผมเต้นเหมือนกับกำลังโกรธดังนั้นมันจึงไม่เกี่ยวข้องกัน
อย่างไรก็ตามราชานรกคือคนที่ไม่อาจได้เป็นพระเจ้าได้
ตอนนี้พระเจ้าตัวจริงได้ตกลงต่อหน้าต่อตาของผมแล้วผมก็อยากจะรู้เหตุผลว่าทำไม
ผมเปลี่ยนความคิดของผม
เดิมทีผมตั้งใจใช้ลูกศร แต่ไม่ใช่อีกต่อไป.
ความลับของพระเจ้าน่าสนใจ นอกจากนี้ผมตั้งใจจะคิดให้ออกถึงวิธีของยูป้าที่ใช้ มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะขุดความลับออกมาจากกุสตาร์.
‘ฉันจะเอาร่างเขาไป.’
ผมหันกลับไปหาคริสปี้
"มัดเขาด้วยหินกรีด ลากเขาไปในดันเจี้ยนเพื่อทำการวิจัยต่างหาก ทิ้งไว้ให้ลิซแต่คุณควรจะเข้าร่วมด้วย.”
"ฉันจะทำแบบนั้น มาสเตอร์ของฉัน”
"มันเป็นเพียงการคาดเดาของผม แค่คุณควรจะได้รับความรู้มากที่สุดในการศึกษากุสตาร์ ลิซคงชอบมัน.”
ลิซปาการามกำลังศักษาโอมุนครูสเขาจะยินดีมากที่จะข้ามไปยังโอกาศนี้ การสร้างโฮมุนครูสที่แท้จริงคือการท้าทายขอบเขตพระเจ้า เขาไม่สามารถไปไหนก็ได้โดยอยู่ในสายตาของพระเจ้า.
นอกจากนี้มันยังเป็นประสบการณ์ที่ดีกับคริสปี้ในหลายๆด้าน
“มาสเตอร์ของฉัน พื้นที่ตรงไหนที่คุณจะให้เราไปทำวิจัยหรือไม่?”
ผมหยุดยิ้มชั่วครู่ ตาของเธอดูเหมือนจะสนใจมาก การแสดงออกขนาดนี้ของเธอแสดงว่าคริสปี้ต้องมีการทดลองที่ต้องการอยู่ด้วย
"เพียงแค่ขุดลึกเข้าไปหาความลับของการเป็นพระเจ้ารวมถึงวิธีการที่ยูป้าสามารถควบคุมเขาได้ เพิ่มข้อมูลนี้ในการวิจัย.”
คริสปี้มีแรงจูงใจอย่างล้นหลาม ผมดึงศรออกมาอีกครั้งและยื่นมันให้คริสปี้.
"ฉันรู้สึกได้ถึงพลังที่เวทย์ศักดิ์ของพระเจ้า.”
"มันเป็นไอเทมศรดวงจันทร์ เป็นระดับตำนานและมีไว้เพื่อกุสตาร์หาศรนี้แตะไปที่ร่างกายของเขาแล้วสถาพของเขาจะกลับมาดีขึ้น อย่างไรก็ตามเราควรจะทำเป็นอย่างสุดท้าย เราไม่สามารถศึกษาเขาได้ถ้าเราฟื้นฟูพลังพระเจ้าของเขา.”
“ฉันจะจำใส่ใจ.”
"ศรนี้ควรได้รับการทดสอบแยกต่างหาก.”
“ค่ะ.”
คริสปี้พยักหน้าหลังจากฟังคำของผมทั้งหมด คริสปี้ชอบงานวิจัยดังนั้นเธอไม่คิดว่าจะได้รับภารกิจนี้.
ผมไม่สงสัยเลยว่ามันจะได้ผลดี ผมไม่ได้คิดว่าแม้ว่ามันจะไม่ได้ผลลัพธ์ก็ตาม ความลับของพระเจ้าไม่ง่ายที่จะหา
“ผมจะกลับไปที่หอดูดาว รอผมที่ดันเจี้ยน.”
“...โปรดรักษาตัวด้วย.”
"ไม่มีใครทำร้ายผมได้.”
"ฉันรู้."
เธอไม่สงสัยเลยว่าผมแกร่งขนาดไหน ไม่ว่าสถานการณ์ไหนจะเกิดขึ้นผมก็มีกำลังมากพอที่จะปกป้องตนเอง
หลังจากที่กุสตาร์ถูกจับไว้แล้วผมก็หันหลังกลับ
ผมไม่สามารถออกมาได้นานเกินไป
และความรู้สึกไม่สบายใจนี้ก็จะไม่หายไป
ยิฮิยืนอยู่บนหน้าหอนาฬิกาของหอดูดาวด้วยหน้ากากของมาสเตอร์ มาสเตอร์ได้กอดอกและขึงขังมันรู้สึกอึดอัดเมื่อเข้าใกล้
โอเว่นบอกว่า ‘ไม่ต้องพูดอะไรและอยู่ในความงสบ’ แต่มันก็ไม่แน่ว่าจะต้องทำตามคำแนะนำเหล่านั้นใช่มั๊ย
นอกจากนี้ดวงตารอบข้างก็เกิดอาการระคายเคือง
‘งือออ...’
ยิฮิร้องไห้ออกมาในใจ ปากของเธอห่อเล็กน้อย มันน่าอึดอันเรื่องจากมันเป็นร่างกายที่ไม่คุ้นเคยและเธอก็ไม่สามารถยืนมันได้อย่างถูกต้อง.
สิ่งมีชีวิตที่ซ่อนตัวอยู่ในปราสาท ตอนนี้พวกเขาจ้องมองมาที่มาสเตอร์ ดูเหมือนจะมีหลายสิบหรือหลายร้อยตน
การจ้องมองของพวกเขาเป็นแบบสบายๆ ดังนั้นมันก็เหมือนกับเธอกำลังนั่งอยู่บนเกราะหนาม ยิฮิไม่สามารถตำหนิกับความไม่สบายใจได้.
“แกร์นดยุค รัลดาล บิกิเซล.”
จากนั้นก็มีคนที่โผล่ออกมาข้างๆเธอ อัศวินสีเงินที่มีรูปร่างสีขาว!มันเป็นหนึ่งในผู้ช่วยเอเรียล ที่เธอเห็นมาหลายครั้ง.
ยิฮิกลืนน้ำลายของเธอโดยไม่ได้เจตนา เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้ เธอไม่รู้ว่าจะมีคนที่เดินเข้ามาและตั้งใจที่จะพูดกับเธอ.
ใบหน้าของยิฮิบิดเบี้ยวก่อนที่จะกลับมาเป็นปกติ
“......?”
เธอไม่ได้พูดอะไร
ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกนอกจากทำตามที่โอเว่นบอกด้วยการอยู่เงียบๆ
‘มันไม่สำคัญว่ามาสเตอร์จะเงียบ.’
นอกจากนี้ตำแหน่งของมาสเตอร์ยังเป็นแกร์นดยุค ไม่จำเป็นต้องเป็นมิตรฝ่ายตรงข้าม
"ขอโทษนะแต่เมื่อไหร่คุณจะเคลื่อนไหว? เอเรียลจะบอกว่าเธอจะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไปเว้นแต่ว่าจะมีเหตุผลพิเศษ.”
“......”
รู้สึกเหมือนน้ำท่วมปาก เธอต้องการจะตอบ แต่เธอก็รู้นิสัยที่ไม่ดีของเธอ เธอไม่สามารถหยุดการไม่ให้พูดชื่อตัวเองว่า‘ยิฮิ!’ได้
‘โอ้พระเจ้า.’
‘มาสเตอร์พูดยิฮิ!’ เธอไม่สามารถจินตนาการได้
เธอไม่ต้องการจินตนาการถึงเขาด้วยนิสัยดังกล่าว
อัศวินยังพูดต่อแม้ว่าจะไม่ได้รับการตอบสนอง
“เธอได้บอกอีกมาว่าการอยู่เฉยๆที่นี่หมายความว่ามีเจตนาที่ไม่ดี ฉันหวังว่าเราสามารถสร้างความสัมพันธ์อันดีกับแกร์นดยุค รัลดาล บิกิลเซลได้ โปรดบอกด้วยว่าเป็นเพราะเหตุใดคุณถึงต้องการป้องกันพลังเวทย์ใยบริเวณใกล้เคียงด้วย ดูเหมือนว่าคุณต้องการจะไปที่อื่นและไม่ต้องการให้ใครติดตาม...”
มันเป็นที่เห็นได้ชัด คำถามก็ถูกถามอย่างชัดเจน และอัศวินสีเงินก็กำลังรอคำตอบ
‘บอกฉันว่าคุณกำลังทำอะไร.’เธอจะตอบอย่างไร? ไม่ว่าอย่างไรก็ตามยิฮิมั่นใจว่าอัศวินสีเงินก็ไม่ได้โง่.
ไม่มีคำตอบใดๆเลยดังนั้นอัศวินสีเงินจึงก้าวถอยหลังออกมา.
"ถ้าคุณไม่พูดอะไรดังนั้นฉันจะไปบอกกับคุณเอเรียล.”
"......!"
ยิฮิกระพริบตาปริบ
หากฝ่ายตรงข้ามได้รับความหมายผิดๆออกไปมันไม่สามารถจะย้อนกลับมาได้ ไม่เป็นไปไม่ได้เลย!
เอเรียลแสดงตัวว่าเธอไม่ต้องการที่จะท้าทางมาสเตอร์ เธอเป็นมิตรกับเขา แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าความคิดของฝ่ายตรงข้ามเปลี่ยนไป?มาสเตอร์ต้องตำหนิยิฮิ
ดังนั้นยิฮิจึงต้องพูดอย่างช้าที่สุด
"ฉัน...รอสักครู่...กำลังจะไปกินน้ำผึ้ง. ยิฮิ.”