Chapter 211: Gustarte (3)
Chapter 211: Gustarte (3)
เกร็ดเล็กน้อยหากเจอเครื่องหมาย(*) หมายความว่ามันเป็นคำที่ใช้เรียกมนุษย์ที่อยู่กึ่งๆพระเจ้า(mortal)แต่เวลาเรียกจะใช้มนุษย์เช่นเดียวกับฮิวแมน เรียกเหมือนกันแต่ใช้คำไม่เหมือนกันเช่น mortal combat แปลตรงๆก็คือการต่อสู้กันของคนที่จะเป็นพระเจ้า
“มาสเตอร์?”
ยิฮิกระพริบตา.
เธอรู้ว่าเขาใช้ม้วนเวทย์ ปัญหาคือเขาใช้มันทันที
“งืออ. เขาไปโดยไม่บอกฉัน?”
ยิฮิโกรธ เขาหายตัวไปหลังจากที่เขาบอกว่า ‘ผมเชื่อในตัวคุณ’ เขายักไหล่เมื่อพูดเขามีความเชื่อในตัวยิฮิ.
“อ๊า! นี่มันไม่ใช่เวลานี้ ฉันจำเป็นต้องเรียกโอเว่นมั๊ย?”
ยิฮิปรบมือและขยับปีกอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามเธอจะได้รู้หลังจากได้พบโอเว่น.
โอเว่นที่กำลังนั่งอยู่ในปราสาทและกำลังพักสมองอยู่.
“โอเว่น! ร่างกายของคุณตายไปแล้ว!”(ร่างกายมันตายไปแล้วมันยังต้องพักอีกหรอ นี่คือที่ยิฮิจะสื่อ/ไรต์)
"ผมถูกฆ่าโดยใครบางคนและกลายเป็นโครงกระดูก...ผมเคยได้ยินการดูถูกที่เลวร้ายมาก่อน คุณแฟร์รี่.”
"มาสเตอร์ให้ยิฮิมาหาคุณ.”
"ทำไม?"
"ยิฮิไม่รู้ มาสเตอร์ไปที่ไหนสักแห่ง.”
ยิฮิส่ายหัวของเธอ
โอเว่นผิดหวังกับคำตอบ.
"คุณไม่รู้?”
โอเว่นกังวลกับเรื่องนี้สักครู่.
"ผมเดาได้นิดหน่อย แต่ไม่รู้ว่าคุณแฟร์รี่จะทำได้ดีหรือไม่...”
"อะไร? ยิฮิจะทำมันให้ดี!”
“จริงรึ? งั้นผมก็ดีใจ คุณแฟร์รี่ต้องเลียนแบบมาสเตอร์.”
“หืม...?”
“คุณต้องเปลี่ยนร่าง คุณสามารถหลอกศัตรูได้หรือไม่? ถ้าพวกเขาพบว่ามาสเตอร์ไม่อยู่ที่นี่ พวกเขาก็จะสงสัยว่ามาสเตอร์กำลังทำอะไรอยู่.”
ตาของยิฮิเบิกกว้าง.
โอเว่นขำท่าทางของเธอ.
"คุณไม่มั่นใจ?”
"อ่า ไม่ ยิฮิมั่นใจ แต่ยิฮิจะเลียนแบบมาสเตอร์ได้อย่างไร ในเมื่อยิฮิมีขนาดเล็ก?”
"ผมมีทาง”
"คุณมีทางไหน?”
"ผมเป็นใคร? ผมโอเว่นมือซ้ายของมาสเตอร์(มือขวาคริสปี้) ผมจะทำให้คุณแฟร์รี่เป็นเหมือนกับมาสเตอร์โดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นถึงมัน.”
หลังจากนั้นขณะเดียวกันโอเว่นก็ดึงหนังสือออกมา
"หนังสือเล่มนี้มีรายละเอียดมากมายเกี่ยวกับมาสเตอร์ หนังสือเล่นนี้จะเป็นเป็นคนที่ถูกเขียนไว้.”
“อืมม เอ่อ...”
"เราจะเริ่มแล้วหรือยัง?"
โอเว่นเปิดหนังสือหลังจากนั้นก็ท่องคำพูดไม่กี่คำก็มีแสงมาล้อมรอบเขา
หลังจากผ่านไปสามนาทียิฮิก็ดูคล้ายกับ รัลดาล บิกิเซล
แม้แต่การไหลเวียนของพลังเวทย์ก็เหมือนกัน มันสมควรที่จะหลอกสิ่งมีชีวิตได้ ไม่รู้ว่ายิฮิจะสามารถเลียนแบบบทบามของเขาได้หรือไม่...
หลังจากที่โอเว่นคิด บทบาทเหล่านั้นต้องให้ยิฮิเป็นคนตัดสิน เมื่อน้ำได้หกลงไปแล้ว
นักเวทย์แห่งดวงจันทร์,กุสตาร์,แข็งแกร่ง มันเป็นเรื่องปกติ ในเมื่อเขาเป็นพระเจ้า.
พระเจ้า.
สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์และมีความศักดิ์สิทธิ์และเป็นอมตะ
เป็นเรื่องธรรมดาที่มนุษย์*ไม่สามารถโจมตีเขาได้.
แต่กุสตาร์อยู่ในน้ำมือของดีม่อน(ตรงนี้มันใช้คำว่าmortalที่แปลว่ามนุษย์หรือมหันตภัยแต่ผมปรับเปลี่ยนให้เข้ากับบทเนื่องจากถูกยูป้าควบคุม/ไรต์)เขารู้สึกไม่มั่นคงมากจากการสูญเสียของตัวเอง พูดอีกอย่างก็หมายความว่าเขาเป็นพวกกึ่งพระเจ้า พระเจ้าเป็นสิ่งที่มีเอลลักษณ์การจะเป็นได้ เขาต้องมีจิตใจที่สมบูรณ์แม้แต่วิญญาณ.
มันถูกได้อย่างง่ายๆกว่าเขาอยู่ระหว่างมนุษย์*และอมตะ.
ดังนั้นจึงหมายความว่าเขายังไม่พ้นขอบเขตของมนุษย์*ของเขา ปัญหาคือวิธีการ
คริสปี้เคลื่อนไหวพร้อมกับสัตว์ที่ทรงพลัง เธอรวมสิ่งมีชีวิตชั้นสูงเพื่อเคลื่อนไหวและความคล่องตัว.
จากนั้นเธอก็เคลื่อนไหวทันทีที่แกร์นดยุคมารวมตัวกันที่หอดูดาว.
กุสตาร์อยู่กับดีม่อนอีกตนหนึ่ง.
เอิร์ล ราคิการ[Rakikan]!
เขาเป็นหนึ่งในผู้อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของยูป้าที่เชื่อถือได้ สิ่งมีชีวิตของเขาค่อนข้างสูง.
"เราต้องป้องกันพลังเวทย์จากภายนอก.”
คริสปี้พูด เธอดึงขวดเล็กๆออกมา ขวดถูกเปิดและผงก็กระจายออกจากขวดลงไปบนพื้น.
ฝุ่งผงได้ลอยไปทุกทิศทางและในไม่ช้ามันก็สร้างกำแพงบางๆความถึงหลายสิบกิโลดมตร.
"ฉันจะเปิดใช้พลังเวทย์เป็นเวลาสามชั่วโมง เราต้องล่อกุสตาร์.”
“ทำมัน เพื่อชัยชนะ!”
คนที่ตอบคนแรกคือไททัน สิ่งมีชีวิตอยู่รอบๆตัวของเขากว่า100ตัวอยู่ภายใต้เท้าของเขาแม้แต่ไฮดร้ายังต้องอยู่หลังเขา
คริสปี้ยกหวาดของเธอขึ้น.
สาเหตุของการดำเนินการนี้ค่อนข้างง่าย.
เพื่อป้องกันการสื่อสารออกจากภายนอก มีความเป็นไปได้สูงที่ราคิการจะส่งข้อความถึงยูป้าเมื่อพวกเขาเคลื่อนไหว.
คริสปี้ต้องเคลือนไหวพร้อมกับร่ายมนตร์ไว้ในใจ พวกเขาต้องเดินหน้าและประสบความสำเร็จในภารกิจนี้.
ราคาของผงนี้แพงเป็นอย่างมาก แม้แต่ดันเจี้ยนมาสเตอร์ยังต้องร้องโอดครวนจากการซื้อมัน.
ถ้าล้มเหลว...มันจะเกิดความเสี่ยงขนาดใหญ่
หอดูดาวกรีนวิชเป็นอะไรที่อันตรายมาก ในขณะที่ดันเจี้ยนมาสเตอร์มีปัญหาในการขาดแคลนสิ่งมีชีวิตรอบๆตัว เป็นเพราะสิ่งมีชีวิตชั้นสูงทั้งหมดอยู่ที่นี่.
เธอต้องการจะอยู่ที่นั่น แต่ดันเจี้ยนมาสเตอร์ก็บอกว่าความช่วยเหลือของเธอเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการดำเนินการนี้จะต้องประสบความสำเร็จ.
ถ้าเช่นนั้นเธอจะต้องทำสำเร็จ.
“เป้าหมายของเราคือการฆ่าดีม่อนราคิการ จำให้ขึ้นใจ.”
สายตาของคริสปี้ลุกโชน.
จากนั้นเธอก็บอกว่า.
"งั้นเริ่มเดียวนี้เลย!.”
โอวววว!
หัวทั้งเก้าของไฮดร้าคำรามพร้อมกัน.
ตึง! ตึง!
สิ่งมีชีวิตอื่นๆก้าวไปข้างหน้า.
เอิร์ด ราคิการ.
สิ่งมีชีวิตแข็งแกร่งทุกตัวรวมกันที่นี่.
นักเวทย์ดวงจันทร์เป็นตัวแปร ถ้าพวกเขาจัดการราคิการได้อย่างรวดเร็วจะไม่มีใครคุมเขาได้ จากนั้นพวกเขาก็สามารถดูแลสิ่งมีชีวิตอื่นๆได้
'ทุกอย่างเพื่อมาสเตอร์ของฉัน.’
‘เดธอหวาด’ เกิดความผันผวนจากพลังเวทย์ของเธอ.
เอิร์ลราคิการ.
เขาเป็นดีม่อนอันดับ5จากในกลุ่มของยูป้า มันหมายถึงเขาอยู่ต่อจากดยุค.
แต่เขาไม่สามารถเข้าร่วมการประชุมสำคัญได้ เขาต้องควบคุมนักเวทย์ดวงจันทร์ที่ลึกลับคนนี้กุสตาร์ มันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากปล่อยให้กุสตาร์ไว้เพียงลำพัง.
ราคิการรู้ว่านี้เป็นเรื่องสำคัญแต่เขายังต้องการเข้าร่วมประชุม
"ฉันไม่สามารถรู้สึกเสียใจได้ ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะน่าสนใจมากทีเดียว.”
ราคิการนั่งอยู่ในปราสาทเล็กและจิบไวน์ มันน่าเบื่อ เห็นได้ชัดว่าดีม่อนส่วนใหญ่ถูกรวมเอาไว้ที่เดียวดังนั้นเขาจึงไม่น่าจะได้รับการโจมตี.
"ฉันควรจะไปดูสถานการณ์สักเล็กน้อยหน่อยไหม? ฉันสามารถใช้คนนี้ดูแลดีม่อนได้บางตน.”
นี่เป็นความตั้งใจที่แท้จริงของเขา.
อย่างไรก็ตามมันเป็นไปได้ที่ศัตรูจะไม่โดดเด่น.
จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์เพียงอย่างเดียวในการควบคุม
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมดีม่อนระดับสูงถึงไม่ใช้ในกรณีบางอย่าง.
"ฉันรู้ความตั้งใจจริงคุณยูป้า แต่มันน่าเบื่อ.”
เขาดื่มไวน์ที่เหลือจนหมด
สิ่งมีชีวิตสองตัวกำลังสู้ตรงหน้าเขา.
ชวิค!
กรรร!
ออคลอร์ดและบัคแบร์!
บัคแบร์เป็นสิ่งมีชีวิตขั้นสูงเลเวล3ระดับของมันสูงกว่าออคลอร์ด อย่างไรก็ตามการใช้พื้นที่ในปราสาทก็เป็นสิ่งสำคัญ ด้วยการใช้ชัยภูมิที่ได้เปรียบออคลอร์ดเหนือกว่าอยู่เล็กน้อย.
สิ่งมีชีวิตจำนวนมากกำลังเฝ้ามองการต่อสู้อยู่.
นี่เป็นความบันเทิง เขาไม่ได้มีอะไรให้ทำนอกจากทำแบบนี้เพื่อฆ่าเวลา
"ผู้ชนะจะได้รับความปราถนาหนึ่งอย่าง ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิง,อาวุธหรือสถานที่อยู่อาศัยที่กว้างขึ้นในดันเจี้ยน.”
ราคิการประกาศด้วยรอยยิ้ม.
สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ต้องต่อสู้ให้หนักขึ้นเพื่อที่จะได้รับรางวัล
ในบรรดารางวัลทั้งหมดผู้หญิงหรือชั้นที่สูงกว่าในดันเจี้ยนเป็นที่ต้องการมากที่สุด ยิ่งพวกเขาอยู่ชั้นบนมากเท่าไรพลังเวทย์ของพวกเขาก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น พวกเขาอาจจะปลอดภัยมากขึ้นและสร้างสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังนอกจากนี้ยังหมายถึงการโปรดปราณจากราคิการ.
ถ้าราคิการเป็นมือซ้ายหรือมือขวาของราชาดีม่อนแล้ว สิ่งมีชีวิตของเขาในดันเจี้ยนจะได้รับผลประโยชน์.
เผ่าของพวกเขาอาจจะได้รับสถานที่กว้างขึ้นและได้รับประกันความมั่นคง สายพันธุ์ของพวกเขาจะทวีความแข็งแกร่งขึ้น.
ในหลายๆทางมันเป็นความฝันของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้
ฉัวะ!
กูยยยยยย!
หลังจากผ่านการต่อสู้ความเป็นและความตายออคลอร์ดได้รับชัยชนะเหนือบัคแบร์ ออคลอร์ดตัดหัวของบัคแบร์ออกทันที
ซ๊วกกก!
ตุบ!
หัวของบัคแบร์กลิ่งลงพื้นและร่างกายของมันก็ล้มลง.
“คุณชื่ออะไร? ไม่เหมือนบัคแบร์คุณ คุณมีชื่อเรียก.”
“ผมชื่อไอรอน-อิสติ้ง ลีออน”
ออคอลร์ดมีสติปัญญาสูงมาก พวกเขาสามารถพูดมันได้อย่างง่ายดาย.
“ไอรอน-อีสติ้ง ลีออน คุณได้รับรางวัลสองสามครั้งแล้วและตอนนี้ก็เป็นเวลาที่จะตอบสนองความต้องการของคุณ คุณต้องการอะไร?”
"หมาป่าแดงไล่มันไปให้หมด ได้โปรด”
"เผ่าหมาป่าแดง?"
"เราไอรอน ลีออน เพื่อความก้าวหน้าของชนเผ่าเรา.”
ราคิการจับไปที่กราม.
กรณีนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน.
บอกตามตรงออคในสายตาของราคิการมักจะขาดอะไรบางอย่าง พวกเขาต้องการที่จะแทนที่ซึ่งกันและกัน แต่มันก็ยังเป็นวิธีการที่คลุมเครือ การใช้รางวัล 'เพื่อความอยู่รอดของชนเผ่า'ผ่านการต่อสู้ตรงนี้ถือได้ว่ามีเกรียติอย่างมาก.
อาจจะเป็นไปได้ว่าชนเผ่าอื่นๆอาจจะมีความแข็งแกร่งคล้ายๆกันและพวกเขาก็เอาชนะลำบาก
‘มันอาจจะไม่ดี.'
มันถูกถามแล้ว ดีม่อนอาจลืมไปว่าเขาได้สัญญาเอาไว้ แต่นี้เป็นสิ่งที่เขาทำเนื่องจากความเบื่อ เขาไม่ต้องการที่จะล้างเผ่าพันธุ์.
“ตกลง สถานที่ตั้งของเผ่าหมาป่าแดงจะอยู่ที่ชั้น6ในอนาคต ในชณะเดียวกันชนเผ่าไอรอน ลีออน จะอยู่ชั้นที่14.”
“ขอบ...คุณ!”
ดันเจี้ยนของราคิการมีทั้งหมด20ชั้น
ในหมู่พวกเขาชั้นที่14เป็นสถานที่ไม่มีใครสามารถอยู่ได้แม้แต่สิ่งมีชีวิตชั้นสูง
มันเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่มากออคอลอร์ดเลยตื่นเต้นใหญ่
‘เมื่อฉันกลับไปที่โลกดีม่อนแล้วฉันจะสร้างดันเจี้ยนแยกต่างหาก.’
ราคิการหัวเราะ การใช้งานดันเจี้ยนสนุกมากทีเดียว เขาต้องการทำแบบนี้อีกครั้งบนโลกดีม่อน.
ฮู่มมม!
ดันเจี้ยนสั่นไหว
“...เกิดอะไรขึ้น?”