Chapter 208: Those who Gather (3)
Chapter 208: Those who Gather (3)
อีเว้นพิเศษ!
มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันและพวกเขาไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่อีก แต่ตอนนี้ผมไม่รู้ว่ามันจะเป็นอีเว้นพิเศษอะไร.
นอกจากนี้คนอื่นๆก็ไม่ได้มีปฎิกิริยามากมายเมื่อได้ยินคำว่า ‘อีเว้นพิเศษ.’
มันไม่ใช่.
‘ดีม่อนคนอื่นๆมีเหตุการณ์พิเศษ? แต่ฉันไม่เคย.’
มันแปลกมาก
ถ้าทุกคนมีประสบการณ์อีเว้นพิเศษแล้วก็ไม่มีเหตุผลที่ผมจะต้องไม่พูดถึงมัน แต่ผมได้รับการกยเว้นพวกเขาตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อคำเชิญของผม
อย่างน้อยนั้นก็คือสิ่งที่ผมเห็น
แพนเดอมโมเนี่ยมเข้ามาใกล้ผมและพูดว่า
"เปิดทางเพื่อกลับไปสู่โลกดีม่อน รัลดาล บิกิเซล คุณรู้ว่าจะทำอย่างไร ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุนั้นคุณไม่คิดหรอว่าพวกเราจะมารวมกันที่นี่ มันไม่มีเวลาสำหรับจัดเลี้ยง.”
ตาอีกทั้งสองคนก็จ้องมองผม.
‘นี่ไม่ดี.’
เป้าหมายของผมคือการทำให้แกร์นดยุคไม่ถูกกันและไม่สามารถเมิณเฉยกันและกันได้.
แต่ถ้าทุกคนเล็งมาที่ผม ผมจะไม่สามารถชนะได้
ในขณะนั้น..ผิวของผมเริ่มแห้งเมื่อรู้ถึงพลังศักดิ์สิทธิ์.
"เทวดาได้ออกมาจากเขตศักดิ์สิทธิ์แล้ว.”
เอเรียลพูดขณะที่จ้องมองไปทางทิศตะวันออก
‘ไม่ดี...’
ข่าวนี้ทำให้แย่ลง
ผมต้องการแค่สิ่งเดียวเท่านั้น ดีม่อนแตกแยกในขณะที่มาเจอกันเทวดาได้จู่โจมพร้อมมนุษย์และดีม่อนกับสิ่งมีชีวิตขั้นสูงที่มารวมกันที่นี่จะได้รับความเสียหายเป็นจำนวนมาก.
และผมจะเริ่มจากสถานที่ๆดีที่สุด...
'มันพัง.’
พวกเขาสนใจเพียงอย่างเดียวด้วยเหตุผลบางอย่าง คำว่า"อีเว้นพิเศษ" ดังขึ้นในหูของผมผมไม่รู้ว่าทำไมผมไม่เห็นมันและพวกเขาทำ.
‘ไม่ควรที่จะมีอีเว้นพิเศษที่เกิดกับขึ้นกับทุกคน?’
ดังนั้นผมต้องทำใจ
ตอนนี้ผมปวดหัว แต่ก็ยังมีโอกาศที่จะมาหาผม แต่ผมไม่สามารถกลับไปควบคุมสถานการณ์จากด้านบนได้
ผมคิดสักครู่
ตัวอย่างเช่นการมาของผู้บัญชาการที่โหดร้าย.ข้อความได้ถูกส่งมาให้ทุกคนรวมถึงมนุษย์อเวค.ไม่เพียงแค่นั้นผมยังไม่เคยมีประการณ์จากชีวิตก่อนของผมอีกด้วย. มันเป็นเรื่องปกติไม่ว่าผมจะคิดอย่างไงก็ตาม.
มีบางอย่างที่แย่มาก
ผมต้องการหา และต้องแกล้งทำเป็นรู้สถานการณ์
ถ้าผมไม่รู้พวกเขาก็มีแนวโน้มสงสัยผม แกร์นดยุคจะกระโดดทับตัวผม ผมต้องหลีกเลี่ยงสถานการณ์นั้น
‘โลกปีศาจ พวกเขาเชื่อมั่นว่าฉันสามารถเปิดทางไปได้ ไม่...พวกเขาหวังว่าผมเปิดทางไปยังโลกปปีศาจ.’
ผมพยักหน้าเบาๆ
เทวดาจำนวนมากกำลังบินมาจากทางทิศตะวันออกแต่มันยังเหลือเวลามากนัก.
วิธีการเดินทางผมไม่รู้วิธีที่เป็นไปได้
ยิฮิ!
มงกุฏของยิฮิ.
มันเป็นสมบัติที่เธอได้รับหลังจากผมไปโลกเบื้องล่าง มันเป็นโลกจำลองที่ถูกสร้างขึ้นจากราชานรก.
เป็นผลให้...มันไม่ได้ถูกบอกไว้ว่าจะกลับไปที่โลกดีม่อน มันเป็นเพียงการคาดเดา แค่ความเป็นไปได้มันสูง
'ผมสงสัยว่าทำไมผมไม่ได้รับข้อความเกี่ยวกับอีเว้นพิเศษ.ถ้ายิฮิเป็นคีย์หลักแล้วมันก็ต้องบอกผมด้วย.ข้อความไม่ถูกส่ง...อาจจะเป็นเพราะว่าคนที่อยู่ในระบบ แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้จากเหตุการณ์พิเศษที่ไม่ได้อยู่ในระบบ’
ผมขมวดคิ้ว
ระบบที่สร้างโดยเดวิลมีซับซ้อนมาก
แน่นอนว่าผมอยู่ในระบบ ผมมายังโลกผ่านข้อตกลงของเดวิล
ผมไม่ควรถูกตัดจากอีเว้นพิเศษนี้.
ดังนั้นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือผู้ที่ไม่ได้เป็น...ต้องมีสิ่งมีชีวิตบางอย่างปรากฎตัวเป็นเหตุการณ์พิเศษในชีวิตก่อนหน้านี้ของผมที่ไม่ได้รับข้อความ มันต้องใช่แน่นอน
‘ราชานรก.’
ผมไม่สามารถคิดถึงความเป็นไปได้อีกต่อไป
แน่นอนว่าเขาได้รับการยอมรับให้เป็นดันเจี้ยนมาสเตอร์ แต่เขาไม่สามารถถูกใช้งานในดันเจี้ยนได้ ในเวลาเดียวกันผมได้รับการยกย่องว่าเป็นราชานรก ไม่อย่างนั้นมงกุฎของยิฮิจะต้องทำให้ผมกลับไปอยู่ที่โลกดีม่อน
ยังคงมีข้อสงสัยหลายอย่าง
ผมมีหัวใจราชานรกเพื่อที่จะให้โลกได้รู้จักผมจึงได้กลายเป็นราชานรก
แน่นอนว่าดีม่อนตนอื่นไม่ทราบข้อความนี้.
ในเวลาเดียวกันผมก็จำคำสาปจากดาร์กเอลฟ์ได้แม่ของคริสปี้ที่เสียชีวิตจากการถูกโจมตีจากคนที่มีพลังเวทย์ทนตร์ที่คล้ายๆกัน มันยากที่จะเชื่อว่าจะมีคนที่เป็นผู้สืบทอดอะไรบางอย่างของราชานรก.
มันเกี่ยวข้องกับการกลับโลกดีม่อนหรือไม่?
เท่าที่ผมรู้ราชานรกเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด มีเพียงไม่กี่คนในโลกที่จะสู้กับเขาตัวต่อตัวได้
เขาตายเนื่องจากการจัดการจากพระเจ้า แต่ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้จากการคืนชีพ?
‘บางอย่างต้องเกิดขึ้นในโลกดีม่อน มันทำให้พวกเขากอยากที่จะกลับไป.’
มันเห็นได้ชัด
ผมกำหมัดหลวมๆแล้วมองไปทางทิศตะวันออก
ตูงงง!
ครึ่กๆๆๆ!
ด้านนอกปราสาทเป็นสนามรบไปแล้ว
สิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านนอกกำลังสู้กับเทวดาที่มาจากทางทิศตะวันตกโดยไม่ลังเล.
ดีม่อนหลายตนก็ออกจากปราสาทเพื่อไปควบคุมมอนเตอร์ของเขา
สถานการณ์นี้ดูจะเป็นที่ไม่ยอมรับ ผมต้องการทำให้มันจบโดยเร็วที่สุด
ผมยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นมัน.
ตอนแรกมันดูซับซ้อน แต่ผมต้องดูส่วนสำคัญของมัน
‘ฉันยังถือกุญแจเอาไว้’
จิตใจของผมเริ่มที่จะผ่อนคลาย
คำว่า ‘เซอร์หรับ’ หมายถึงเทวดาผู้ยิ่งใหญ่ที่ถูกกล่าวว่าฉลาดที่สุด.มันสูงเป็นลำดับสองจากเก้าในหมู่เทวดา เขามีพลังเป็นอย่างมาก.
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกกองทัพด้วยตัวคนเดียวเนื่องจากเขามีพลังมากพอที่จะดูแลแกร์นดยุค
ตอนนี้เซอร์หรับมีระดับสูงที่สุด แม้ว่าเขาจะเกิดมาได้ไม่นานแต่เขาก็มีอิทพลเป็นอย่างมากต่อเทวดา.
เทวดานับหมื่นปรากฎจากทุกมุมโลก
พวกเขาได้อยู่ในดันเจี้ยนที่ประเทศจีนและทำให้เป็นเขตศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นพวกเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้นและสามารถฟื้นฟูได้มาขึ้น.
แน่นอนว่าเขตศักดิ์สิทธิ์เป็นเหมือนกับป้อมปราการและดีม่อนไม่กล้าเข้าไปโจมตี.
ตอนนี้เทวดาได้ทิ้งป้อมปราการของเขาและมากำจัดปีศาจร้าย จำนวนพวกเขาอาจจะน้อยแต่เมื่อเขาได้ฟื้นพลังของเขาก็ไม่สามารถล้มได้ง่ายๆ.
แต่อย่างไรผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม...
‘ไม่มีมนุษย์...’
เทวดาไม่ได้เป็นกลุ่มเดียวที่อยู่ในมือของผม
แฮสได้เคลื่อนไหวเทวดาบนโลกเป็นผลสำเร็จดังนั้นตอนนี้ต้องรอด้านอื่นๆ.
การเข้าร่วมของมนุษย์
มันเป็นวันที่แน่นอนที่ระบุเอาไว้ พวกเขาคงจะโง่ถ้าไม่เข้าร่วม
นี่เป็นวิธีที่ถูกต้อง
‘เว้นแต่ว่าถ้าฉันอารมณ์เสีย ฉันสามารถใช้มือทั้งสองข้างที่อยู่ด้านหลังของฉันได้.’
ผมยืนอยู่บนหอนาฬิกา
ถึงเวลาแล้วที่จะต้องดูทุกอย่าง
อเวคที่หลบซ่อนตัวเริ่มขยับ ช่วงเวลาที่แกร์นดยุคเริ่มเคลื่อนไหวมนุษย์คิดว่ามันเป็น‘โอกาศที่จะตัดสินชะตากรรมของโลก.’
พวกเขาได้ใช้เครือข่ายข้อมูลเพื่ออ่านการเคลื่อนไหวของแกร์นดยุคและสิ่งมีชีวิตอื่นเพื่อเชื่อว่าพวกมันจะมาที่หอดูดาว
อย่างน้อยที่สุดผมก็เห็นได้ชักว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่หอดูดาว มันเป็นโอกาศที่จะได้ดูแลดีม่อน.
“ที่นี่มีดอกไม้อยู่ ดอกไม้..หึ! เราควรมีรหัสชื่อดอกไม้กิลด์มาสเตอร์?”
ห่างออกไปหลายกิโลเมตรจากหอดูดาว.
อึนเฮย์และทีมของเธอกำลังเคลื่อนไหวจากซากปรักหักพังของเมืองที่ล่มสลาย
คำตอบจากวิทยุดังขึ้น
-แล้วฉันจะให้ชื่อดอกไม้ที่ดีที่สุดกับคุณ.
มันเป็นเสียงของยองวูเขาเป็นผู้ควบคุมผ่านทางวิทยุ
อึนเฮถอนหายใจ
"มันจะไม่ดีมั๊ง?”
-อาจมีคนเรียกเธอว่า‘ดอกไม้ท่ามกลางสนามรบ’ คุณไม่ได้เครียร์ทุกคนไม่ใช่หรอ? แล้วฉันจะเรียกว่าเจ้าแห่งดอกไม้?
คนที่แข็งแกร่งที่สุดจากทุกประเทศมารวมตัวกันในบังเกอร์ใต้ดิน.
หลังจากเอาชนะพวกเขาทั้งหมดอึนเฮได้พิสูจน์แล้วว่าเธอแข็งแกร่งที่สุดในหมูพวกเขา
ตามที่ยองวูได้บอกไว้เขาเรียกเธอว่า ‘บอส’
แน่นอนว่าเธอไม่ได้ชอบตำแหน่งของเธอ ดอกไม้..ดอกไม้อ่อนแอเกินไป
"หุบปาก ฉันจะรับคำแนะนำต่อไป เรามาถึงจุดที่กำหนดแล้ว.”
-แล้วพร้อมไหม? ถ้างั้นรอสักครู่ มีทีมอื่นต้องการเข้าไปที่ตำแหน่งนั้น
อึนเฮถามด้วยความงุนงง
“หืม? เราไม่มีสิ่งที่ควรจะทำหรอ? ไม่ใช่ว่าเราจะกลับไปที่ลับ?”
-มันเป็นเรื่องสำคัญ แต่มันก็เป็นเรื่องฉุกเฉินในขณะนี้ มีการตัดสินว่าทีมอื่นต้องเจาะผ่านเข้ามา.
"เกิดอะไรขึ้น?”
-เทวดาปรากฎ มีหลายพันองค์.
แปะ!
อึนเฮตบไปที่หน้าผากของเธอ.
"ทำไมจู่ๆ? ไม่ เราไม่ควรรู้เรื่องนี้ล่วงหน้าหรอ?”
-อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไม่ทำงานในเขตศักดิ์สิทธิ์ นอกจากนี้พวกเขาปรากฎตัวผ่านวาป มนุษย์จะรู้ได้อย่างไร?
อึนเฮกัดฟันหลังจากได้ฟังข้อร้องเรียนของยองวู
"ฉันวางแผนไว้ว่าจะไปเงียบๆ เราจะสามารถเคลือนที่เข้าไปท่ามกลางสงครามได้อย่างไร?”
อึนเฮหันหน้ามองรอบๆ
เอ็ดเวิร์ดเดินเข้ามาขณะถือถุงเหล็ก
-นั่นคือความหวังของมนุษยชาติ คุณต้องเคลือนที่ช้าๆ ระวังมันแตกกลางทาง คุณรู้ไหมว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่มันจะผ่านมาจากท้องฟ้าหรือว่าน้ำทะเล? อเวคต้องเคลื่อนที่อย่างเงียบๆและไปให้ถึงเป้าหมาย.
ภายในถุงเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดของมนุษยชาติ อึนเฮมีหน้าที่ในการพามันไปให้ถึงศูนย์กลางของหอดูดาว
ถ้ามันอยู่ในศูนย์กลางแล้วพวกเขาได้คำนวนแล้วว่ามันจะฆ่าดีม่อนและสิ่งมีชีวิตเป็นจำนวนมากในครั้งเดียว
‘นี่คืออาวุธที่ถูกสร้างขึ้นเป็นการรวมกันของวิทยศาตร์และเวทย์มนตร์และแก่นจำนวนมาก.’
อึนเฮกัดริมฝีปากของเธอ
ถ้าเธอทำอย่างถูกต้องแล้วมันจะเป็นชัยชนะของมนุษย์ชาติ.
เครื่องซุปเปอร์คอมพิวเตอร์เหลายร้อยเครื่องมูลค่าหลายล้านเหรียญได้คำนวณพลังของมันออกมาดังนั้นมันจะไม่มีทางผิดพลาด
ปัญหาคือจะเคลือนย้ายมันอย่างไร
แมัแต่เครื่องบินเจ็ทความเร็วสูงก็ไม่สามารถแสดงประสิทธิภาพของมันได้ มันคงจะถูกยิงร่วงในครั้งเดียวไม่ต่างจากในทะเล
ไม่มีทางอื่นนอกจากให้อเวคซ่อนตัวแล้วค่อยๆนำมันออกไป
ดังนั้นอึนเฮและทีมจึงถูกเลือก
“ฉันต้องรอนานแค่ไหน?”
-อืมม...เร็วๆนี้!
เร็วๆนี้? มันเป็นคำตอบที่คลุมเครือ
อย่างไรก็ตามอึนเฮและเอ็ดเวิร์ดสังเกตได้ทันที
พลังศักธิ์สิทธิ์ที่สามารถสมผัสได้จากระยะไกล
ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นเทวดา แต่มันเป็นมนุษย์อย่างชัดเจน.
นั่นไม่ใช่แค่เรื่องแปลกๆเท่านั้น
มันเล็กเกินกว่าจะเรียกว่า ‘ทีม’
มีผู้หญิงเพียง2คนเท่านั้น...
อ่า! ไม่.ลูกไฟที่ลอยอยู่ใกล้ๆพวกเธอเป็นรูปร่างของหญิงสาววัยรุ่นเมื่อพวกเธอมองใกล้ๆ
มี4คนด้วยกัน?
"สวัดดี."
“......”
อีกคนที่มีพลังยังเงียบอยู่
ลูกไฟลอยอยู่เงียบๆ
“คุณเป็นทีมที่หัวหน้ากิลด์ยองวูบอกไว้...?”
หนึ่งในหญิงสาวหัวเราะกับคำถามของอึนเฮ
"ใช่ ถูกต้อง ฉันคิมยูราและน้องสาวของฉันที่เงียบอยู่ชื่อคิมมินจี เราทั้งสองเป็น 'ไฮพรีส' เพื่อที่เราจะได้เป็นประโยชน์และผู้ที่เราทำสัญญาด้วยชื่อเรอิและเซร่า.”
หญิงสาวที่ทำจากไฟทักทายพวกเขา
อึนเฮย์รู้ว่าสาวๆเหล่านี้เป็นสปิริตไฟ หลายวันก่อนมีอเวคเป็นจำนวนมากที่ทำสัญญากับสปิริตไฟ
“อ่า..ฉันยุนอึนเฮ ฉันเป็นทหาร โปรดดูแลฉันด้วย.”
"ฉันจะทำมัน.”
ยูราตอบพร้อมกับยิ้มหวาน
