Chapter 206: Those who Gather (1)
Chapter 206: Those who Gather (1)
การรวมตัวของเหล่าแกร์นดยุคทั้งหมด
มันเป็นประชุมอย่างเปิดเผยที่หอดูดาวกรีนวิช อย่างน้อยที่สุดผมต้องตกแต่งสถานที่นัดพบ ผมได้แสดงสถานะของผมโดยการส่งบัตรเชิญไปแล้วดังนั้นผมจึงไม่สามารถมองข้ามมันได้.
ผมเรียกราชาคนแคระและคนแคระทั้งหมด แน่นอนว่าโอเว่นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ เขาได้มาถึงกรีนวิช.
"ฝ่าบาท พระองค์สั่งงานกระหม่อมมากไปแล้ว.”
"ผมรู้."
“การหาทางล้างคำสาปที่ติดอยู่ในดาร์กเอลฟ์นั่นเป็นงานที่สำคัญสำหรับฝ่าบาทหรือไม่?ต้องใช้เวลาเป็นจำนวนมากในการสร้างอาวุธที่จะป้องกันคำสาป...”
"ผมรู้."
"ผมเพิ่งจะทำมันเสร็จและเริ่มที่จะทำการทดลองแล้ว อย่างน้อยที่สุดสกิลของผมก็จำเป็นต้องสร้าง...”
“โอเว่น.”
"อืม อืม ผมไม่สามารถช่วยพูดอะไรได้มากนัก มันสำคัญมาก.”
โอเว่นดูไม่พอใจบ้าง ดูเหมือนการถอนคำสาปของดาร์กเอลฟ์จะเป็นไปไม่ดี.
แม่ของคริสปี้เมียของอาโอจิน เธอถูกสังหารโดยคนที่ทรงพลังและถูกขังอยู่ในคำสาปมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแม้แต่โอเว่น.
ผมเข้าใจแต่ผมต้องทำให้หัวของเขาเย็นทั้งที่หัวเขากำลังร้อนอยู่ตอนนี้.
เขามีความรู้อย่างลึกซึ่งเกี่ยวกับช่างตีเหล็ก แต่ไม่ใช่ว่าเขาอยู่ภายใต้บังคับบัญชาผมหรอกหรือ?ผมไม่ได้สนใจเกี่ยวกับชีวิตก่อนหน้า แต่ตอนนี้ผมรู้สึกเห็นอกเห็นใจ ถ้ามันเป็นสิ่งไม่ดีก็ควรจะพัก
"ทำมันให้เสร็จในสองวัน.”
"สองวันมันช่างน้อยนิด ต้องใช้ครแคระกว่า200คน”
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความร้อนแรงในขณะที่เขาตัดสินใจที่จะเปลี่ยนความคิดของเขา แม้ว่าสิ่งต่างๆจะไม่ได้ผล แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเขาชอบลองอะไรใหม่ๆ
ผมพยักหน้าเบาๆ
“ผมจะให้คนแคระ400คนให้คุณเป็นคนดูแล.”
"อย่างนั้น..มันเป็นไปได้ที่จะตกแต่งสิ่งเล็กๆเหล่านี้ให้หรูหรา.”
"คุณได้ทำตามคำขอของผมเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเสร็จหรือยัง?”
"อ่า คำขอนั่น เสร็จแล้ว มีตรงนี้ 200.”
ผมแตะกราม ผมมอบความไว้วางใจกับโอเว่นอย่างชัดเจน เพราะโอเว่นเป็นคนเดียวที่จะสามารถทำมันได้ มันมีความพยายามอย่างมากในงานของโอเว่น.
เมื่อพูดถึง ‘ประโยชน์’ โอเว่นเป็นหนึ่งไม่มีสอง.เขาเก่งและมีความสามารถอย่างมาก.ผมไม่สนใจตราบที่เขาไม่เดินออกจากผม.
อย่างไรก็ตาม...โอเว่นยุ่งกับการถอนคำสาปชั้นสูงจากดาร์เอลฟ์ตอนที่ผมได้ให้งานเขาไป โชคดีที่เขาจัดการเสร็จทุกอย่างที่ผมได้สั่ง
"ติดตั้งพวกเขาไปครึ่งนึง.”
"ผมควรจะทำให้พวกเขาไม่เด่นที่สุดไหม?”
"คุณเข้าใจ."
"ผมจะบอกคุณแฟร์รี่กับของที่จำเป็น.”
“เป็นแบบนั้น.”
"ตอนนี้..."
โอเว่นโค้งคำนับและออกไป
มีงานหลายอย่าง แต่เขาไม่มีทางเลือก เขามีแต่เขาที่จะสามารถตำหนิความสามารถที่ยอดเยี่ยมของตัวเองได้เท่านั้น.
อย่างไรก็ตามโอเว่นไม่เคยทำงานต่ำๆ เขามุ่งมั่นที่จะให้ผลลัพธ์มันดีที่สุด ผมไม่สามารถไม่ใช่เขาได้.
‘พลังเวทย์มนตร์นี้?’
เช่นเดียวกับกลิ่นที่ลอยตามมาทางสายลมผมหันไปมองทางที่พลังเวทย์ลอยออกมา ทันทีที่ผมมองเห็นผมเห็นแหล่งพลังเวทย์ปรากฎอยู่ข้างๆผม
"นี่เป็นสถานที่ค่อนข้างดี.”
ใบหน้าที่คุ้นเคยแกร์นดยุคที่ได้รับรางวัลของเขาในชีวิตก่อนหน้านี้.
ผมจำได้ว่าผมโดนเธอจัดการและตาย
“เอเรียล ดิอาโบ.มันยังไม่ถึงเวลานัดหมาย.”
“มันเป็นการสุภาพที่จะมาก่อน”
"นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินแบบนี้.”
ดีม่อน มันเป็นธรรมดาที่เขาจะมาช้ากว่าที่เวลากำหนด มันไม่สุภาพ แต่พวกเขาก็ยอมรับมัน ผมคิดว่าแกร์นดยุคจะแสดงอาการแบบนี้
แน่นอนว่าเอเรียล ดิอาโบเป็นคนที่พิเศษมาก เธอแตกต่างจากดีม่อนอื่นๆ ผมไม่ตั้งใจที่จะปฏิเสธมัน.
‘มันเป็นเรื่องลำบาก.’
อย่างไรก็ตามโอเว่นเพิ่งออกไป มันคือการตกแต่งล่วงหน้า มันจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากหากเอเรียลสังเกตเห็น.
เอเรียลกางแขนและพูดอย่ามั่นใจ.
"กองทัพของฉันกำลังจะมาถึงเร็วๆนี้ และระหว่างนี้ฉันต้องการพักผ่อนและดูสถานที่นี้.”
ไม่มีความเป็นปฏิปักษ์ที่ชัดเจน
เธอเป็นคนเฟรนลี่และมีคำถามมากมาย ผมไม่สามารถออกกฏได้ว่าห้ามมาก่อนเวลานัดหมาย.
แต่ผมยังมีงานที่ต้องทำมาก ผมไม่มีเวลาโชว์พื้นที่รอบๆกับเอเรียล.
‘มันยุ่งยากเล็กน้อย.’
ผมควรจะเขียนในบัตรเชิญว่าอย่ามาล่วงหน้า อย่างไรก็ตามมันไม่มีเหตุผลใดๆเลย ผมยักไหล่และพูดว่า.
“มันจะดีมากถ้าคุณมาในนามของแขก.”
"ฮ่าๆ ฉันไม่ได้ดุร้ายเหมือนยูป้า”
ทั้งสองทำสงครามกัน เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขาที่จะมีเรื่องซุบซิบกันและกัน แม๊กก็เคยแทรกแซงสงครามของพวกเขา แต่ผมก็พูดด้วยความอดทน.
"ฉันจะมอบหมายให้คนอื่นนำทางคุณเอง”
"คนอื่นๆไม่ดีหรอก เราไม่สามารถเดินไปและคุยสบายๆได้เลยหรอ?”
“ยิฮิ!”
บางอย่างปรากฎตรงหน้าผมเมื่อผมเรียกเธอ! มันเป็นยิฮิที่มาถึง.
“ยิฮิฮิฮิ มาสเตอร์เรียกยิฮิหรอ?”
"นำทางหน่อย.”
“ใคร...? อ่า! ดีม่อน!”
ยิฮิกรีดร้องและเรียกดาบและหมวกเกราะพร้อมกับโล่ของเธอ พวกมันทั้งหมดเป็นสัญลักษณ์ของอัศวินแฟร์รี่ เอเรียลมองมาที่เธอด้วยความสนใจ.
“แฟร์รี่เวทย์มนตร์.”
"ออกห่างจากมาสเตอร์! ดีม่อนสารเลว!”
ยิฮิหยิบดาบมาเพื่อเตรียมพร้อมกับการสู้รบ แฟร์รี่ปกติไม่สามารถโจมตีดีม่อนได้ แต่ยิฮิแข็งแกร่งมาก แต่เอเรียลก็ยื่นมือออก.
ตู้ม!
“แอ๊รร...”
ยิฮิลูบหน้าผากขณะที่นั่งอยู่ที่พื้น เธอไม่ได้หายไปจากการระเบิดเพราะเธอเชื่อมต่อกับแกนดันเจี้ยน
"หืม...มีวิธีการอัพเกรดแฟร์รี่ด้วยหรอ? น่าสนใจมาก.”
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้ ก่อนที่ผมจะรู้ ผมอยู่เบื้องหลังเธอ.
“ยิฮิ เธอคือแกร์ดยุคเอเรียล ดิอาโบ นำทางเธอไปชมรอบๆ.”
ผมเน้นแนวคิดที่ว่า ‘ไม่มีอะไรสักอย่าง.’
มันไม่แปลกเพราะเธอเป็นศัตรู.
‘พาเธอไปรอบๆ หลีกเลี่ยงการเข้ามาด้านในให้มากที่สุด’
ผมพูดกับยิฮิ.
การรับรู้ทางสายตาของเธอ เอเรียลมันมากเกินกว่าจินตนาการ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่ทางกายภาพเท่านั้น มันจะเป็นปัญหาเมื่อเธอพบว่าโอเว่นกำลังติดตั้งอยู่ ผมเชื่อมั่นในโอเว่นแต่ก็ไม่เจ็บนักหากระมัดระวัง.
ยิฮิกระพริบตาและตอบกลับ
“ค่า~ มาสเตอร์. ยิฮิ...ใช่ ยิฮิจะทำทางดีม่อนร้ายตนนี้ ชิ.”
เธอส่ายไปด้านหลังและบินขึ้นอีกครั้ง เอเรียลกอดอกของเธอและมองไปที่ยิฮิ
"ฉันไม่ใช้ดีม่อนร้าย แฟร์รี่ลึกลับ."
"ม่าย ~ ดีม่อนทั้งหมดไม่มีดียิกเว้นมาสเตอรรร์ ~ ยิฮิรู้ดี.”
"เธอคล้ายกับมาสเตอร์ของเธอมาก.”
เอเรียลหัวเราะและพูดต่อ
"นำทางฉันดีๆหล่ะ.”
“ตามมาเล้ยย ~”
ปัง!
ยิฮิบินด้วยความเร็วสูงสุดของเธอ เธอเร็วอย่างกับสายลม.
"แฟร์รี่ที่ตลก."
"เธอมีปัญหาไหม.”
เอเรียสงสัยขณะที่เธอลูบคาง
"ฉันสงสัยว่าคุณจะจัดการสิ่งนั้นอย่างไร.”
ผมขมวดคิ้ว
เธอคิดถึงการกระทำของผม ผมไม่ชอบมัน เอเรียลเห็นการแสดงออกและส่ายหัว
“ฉันไม่มีเจตนาจะทำให้เกิดปัญหา ฉัน...ต้องไปจับแฟร์รี่น่ารักๆตัวนั้นแล้วฉันจะมาหาคุณ”
เธอไข่วมือไว้ด้านหลังของเธอ.
เธอค่อยๆก้าวเท้าของเธอช้าๆ.
ปังงงง!
ทันทีที่เธอก้าวเท้าของเธอ เธอก็หายตัวไป
'ยิฮิช้ากว่า.’
เธอจะถูกจับได้ไม่ช้าก็เร็วดังนั้นผมจึงเริ่มเคลื่อนไหว
เวลาที่เหลือก็กระชั้นเข้ามามากและผมต้องทำให้มากขึ้น
