Chapter 204: Greenwich Observatory (3)
Chapter 204: Greenwich Observatory (3)
ถ้านี่ไม่ใช่เรื่องฉุกเฉินแล้วจะเรียกสภานการณ์อย่างไหนว่าฉุกเฉิน?
มันเป็นเหตุการณ์ฉุกเฉินที่ร้ายแรง!
ผู้นำแต่ละประเทศมาชุมนุนกัน ในเพียงไม่กี่วันเท่านั้น โดยปกติขั้นตอนดังกล่าวจะซับซ้อนเป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตามประเด็นสำคัญคือ.
มีหลายคนอย่างเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้และกลุ่มที่มีประสิทธิภาพ แต่ไม่เป็นทางการเข้าร่วม
กลุ่มเดอะบิ้วดิ้งบัค[The Builder Bug Club], สมาคมไทร์แรงคเกอร์ [Triangular Committee], เทรด [Triad] และมาเฟีย[Mafia].
เทมพล่าไนท์[The Templar Knights], ฟรีเมสัน[Freemasons] และ อิลูมินาติค [Illuminati] พวกเขาประกาศการดำรงอยู่ของพวกเขาและมารวมกันเป็นครั้งแรก.ตัวตนของพวกเขาได้รับความสนใจ.พวกเขาทั้งสามองค์กรที่ปกปิดตัวตนมาอย่างยาวนานได้เปิดเผยด้วยตัวของเขาเอง.
ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกในอนาคต...
ทุกประเทศกำลังมุ่งหน้าไปยังอังกฤษเนื่อจากเหตุการณ์ที่หอดูดาวกรีนวิช.
การประชุมดำเนินการอย่างเคร่งครัด ราชินีและพลโทคาล์ลกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะกลมยาวกับสมาชิกคนสำคัญที่นั่งอยู่ด้วย.
"คุณกำลังเลียนแบบอัศวินโต๊ะกลม?”
เจ้าพ่อมาเฟีย ดอน โกเลนอล หัวเราะ.เขานั่งอยู่ไกลจากราชินีแมร์รี่และมีสมาชิกของกลุ่มเทรดนั่งใกล้ๆเขา.
ในทางตรงกันข้ามเทมพล่าไนท์,ฟรีเมสันและอิลูมินาติคได้นั่งใกล้ๆราชินีแมร์รี่ ดอน โกเลนอนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมานั่งตรงนี้.
กลุ่มที่ไม่ดีได้แยกออกมาต่างหาก.แม้ว่าโลกจะเป็นแบบนี้พวกเขายังคงหมกมุ่นกับความผิดพลาดในอดีต..ดอนโลเลนอนเยาะเย้ยราชินีแมร์รี่.
“มันยากที่จะลุกพร้อมกับมีอะไรถ่วงหลังอยู่.”
หลังหน้ากลุ่มเทรด หลี่เซี่ยวชิง เขาไม่ได้หันหัวไปมองดอนขณะที่เขาพูด ดอนคิดว่าเขากำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่ เนื่องจากไม่มีใครอื่นนอกจากเขา
"กลิ่นของอาหารดีมาก มันเป็นสิ่งที่ฉันขาดไม่ได้.”
ดอนหัวเราะจนเผยให้เห็นฟันสีทอง.ถูกต้อง.วัตถุนิยมทางสังคมและผู้ที่ควบคุมโลกด้วยทองคำอ่อนแอลง.
ตอนนี้การมีกองกำลังเป็นของตนเองจะเป็นเรื่องดีที่สุด.
ในการประชุมครั้งนี้ ดอนเชื่อมั่นว่ามันจะทำให้โลกเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น จำนวนคนที่มายอดเยี่ยมมาก เป็นการยากที่จะบอกถึงอิทธิพลของคนทั้ง100คนที่อยู่ตรงนี้.
"คนเสแสร้ง ผมกังวลเกี่ยวกับชายคนหนึ่ง.”
"เขาเป็นดีม่อนแกร์นดยุคหรอ?”
หลี่เซียวชิงพยักหน้า.
การประชุมครั้งนี้สำคัญ.
มันเป็นการหารือเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของแกร์นดยุคและสิ่งที่เกิดขึ่นที่หอดูดาว
หลี่เซี่ยวชิงพูดเหมือนกับพูดตัวเอง
"ไม่นานหลังจากดันเจี้ยนปรากฎ.พี่ชายของฉันลี่เฟิงและทหารรับจ้างจากประเทศอื่นๆได้ให้ความร่วมมือในการโจมตีดันเจี้ยนที่เกาหลีใต้ซึ่งเป็นที่รู้จักว่ามีสมบัติมมากมาย.ทุกคนถูกกวาดล้าง ไม่ ฉันคิดว่าทั้งหมดถูกลบออก.”
"ไม่มีใครรอดเลย?"
"มีหนึ่งคน....ทหารรับจ้างจากประเทศอเมริกาที่รอดชีวิต.ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บและจิตใจของเขาไม่ปกติ.ฉันได้ส่งขาเทียมที่ฉันมีให้กับเขาด้วยมือของฉัน”
"โอ้คนที่อยู่เบื้องหลังนี่เป็นคุณนี่เอง.”
ดอนจ้องมองเขาแปลกๆ.
มีชายคนหนึ่งที่มีแขนและขาเป็นเหล็กยืนอยู่ข้างหลังหลีเซียงชิง เขามีทรงผมหงอนไก่และเขาต้องประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในการเป็นการ์ด(หน่วยรักษาความปลอดภัยส่วนบุคคล/ไรต์) อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้ดูปกติมากนักขณะที่เขากำลังสูดน้ำลายที่ไหลออกมา
"เขาตอบสนองกับใบหน้าที่ถูกวาดด้วยคำเชิญ.”
ราชินีแมร์รี่ได้ส่งคำเชิญพร้อมกับรูปวาดของชายที่ถูกปกคลุมด้วยไฟ ดูเหมือนว่าชายหงอนไก่จำชายคนนั้นได้.
"ตอนนี้..."
"แกร์นดยุคนั่นก็มีโอกาศมากที่จะรับผิดชอบดันเจี้ยนในเกาหลี.”
“เกาหลีเหนือ?”
“เกาหลีใต้.”
ดอนลูบคางของเขา
“เกาหลี เกาหลี...”
สถานที่ของแกร์นดยุคที่ถูกระบุไว้
ข้อมูลที่ดี.
บางทีเขาอาจใช้เป็นอาวุธในการประชุมครั้งนี้.
หลี่เซียวชิงได้ให้ข้อมูลเหล่านี้กับเขา...มันชัดเจน มันคือการรวมกำลัง.ในการประชุมผู้นำโลกในครั้งนี้จำเป็นต้องแยกแยะมิตรและศัตรู.
ดอนเอาไหล่ของเขาชนเข้ากับไหล่ของเซียวชิงผลที่ตามมาคือการเป็นพัธมิตร.
ไม่นานหลังจากนั้นหลังจากที่พวกเขานั่งกันหมดแล้วราชินีแมร์รี่ก็กระแอ่มก่อนพูด.
“สำหรับคนที่มาร่วมชุมนุนในครั้งนี้ต้องขอบคุณอย่างมากในการเดินทางมาจากที่ห่างไกล.”
แมร์รี่ยิ้มบางๆ ดอนคิดว่ารอยยิ้มนี้ของเธอน่ารังเกียจมาก เขาได้รู้มาว่าราชินีแมร์รี่นั้นได้รับการสนุบสนุนอย่างถ่วมท่นจากคนอังกฤษ แต่ไมแน่ใจว่าเพราะเหตุใด
“การประชุมในครั้งนี้เกิดขึ้นเพื่อเป็นการกำหนดอนาคตของมนุษยชาติ มันเป็นโอกาศอันดีที่จะกำจัดมะเร็งที่เกาะกินโลกนี้.”
หอดูดาว กรีนวิช
มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นั่น นั่นเป็นสิ่งที่เขียนไว้ในคำเชิญ
"เราสามารถกำจัดเหล่าสิ่งมีชีวิตพวกนี้ได้จริงๆ?”
ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาได้ถาม ราชินีแมร์รี่ส่ายหัว.
"มันไม่ใช่สิ่งมีชีวิต คุณไม่รู้ใช่ไหม? มันเป็นการปรากฎตัวของดีม่อน.”
“ตอนนี้...”
"ดีม่อนจะรวมกันที่นี่.”
"......!"
สายตาของอเวคเบิกกว้าง
พวกที่ไม่ได้ตอบสนองคือสามกลุ่มลึกลับเช่น แทมพล่าไนท์.
‘พวกเขายังเป็นมนุษย์ไหม?’
ดอนเดาะลิ้นของเขา
กลุ่มทั้งสามไม่เคยแสดงท่าทีอะไรออกมาเลย พวกเขาไม่เหมือนกับมนุษย์ที่อ่อนโยน เขาต้องเรียกคนเหล่านี้ว่าหุ่นยนต์.
แล้วประธานาธิบดีของรัสเซียก็เปิดปาก
"คุณได้รับข้อมูลเหล่านั้นจากที่ไหน?”
“…จากนี้ไปฉันต้องการให้ทุกคนเก็บเรื่องเหล่านี้เป็นความลับ ไม่มีเวลาแล้ว.”
แมร์รี่เตือนทุกคนพยักหน้าและเธอก็ดำเนินต่อไป.
"ชายที่อยู่ในคำเชิญบอกมาโดยตรง เขาเรียกตัวเองว่าแกร์นดยุค.”
"คุณมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้หรือไม่?”
“หลังจากที่เห็นพลังน่ากลัวนั่นแล้วฉันมั่นใจว่าเขาเป็นแกร์นดยุค แม้แต่นายพลคาล์ลก็ยอมแพ้เมื่เห็นเขา.”
"พลโทคราล์ล...หืมม?”
นายพลคาล์ลมีชื่อเสียงมากในเหล่าอเวค
มันไม่ใช่เรื่องปกติที่เขาจะยอมแพ้
แมร์รี่ตื่นเต้นเมื่อถึงเวลานั้น
"ส่วนมากอัศวินแทมพล่าสามารถยืนยันเรื่องนี้ได้โดยตรง.”
ขณะนั้นหัวหน้ากลุ่มแทมพล่าก็เปิดปากขึ้น
"ฉันสามารถอ่านอดีตสถานที่ได้ ครั้งเดียวที่ฉันไม่สามารถอ่านได้คือการปรากฎตัวพิเศษ และฉันไม่สามารถอ่านอดีตของสถานที่บัคกิ้งแฮมนี้ได้.”
ผู้นำกลุ่มของอัศวินแทมพล่าเป็นชายแปลกๆเขาสวมเสื้อเกราะและถือดาบบางๆมีใบหน้าที่ทั้งดูไร้เดียงสาและเขร่งขรึมในเวลาเดียวกัน อายุของเขาไม่อาจคาดเดาได้
"มีสกิลแบบนั้นด้วย? ไม่ คุณจะแน่ใจได้อย่างไรว่าคนที่คุณไม่สามารถอ่านอดีตได้เป็นแกร์นดยุค?”
ผู้นำออสเตรเลีย เป็นประเทศที่ปราศจากการรุกรานของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้และได้พัฒนาความแข็งแกร่งขึ้น อย่างไรก็ตามผู้นำของแทมพล่าไนท์ก็เพิ่งมองเข้าไปในดวงตาของเขา
"ฉันบอกว่า ‘สถานที่’ แต่มันยังรวมไปถึงมนุษย์.ฉันสามารถอ่านอดีตของทุกคนที่รวมถึงสิ่งที่น่ารังเกียจที่คุณได้ทำเมื่อวานที่คุณได้ทำบนเครื่องบิน. แอง และ เรนอร์ริ...ฉันรู้ว่าคุณสนุกกับพวกเขา.”
“......”
มีความเงียบ พวกเขาทั้งหมดอึดอัด
มันเป็นการยากที่จะบอกว่ามีบางอย่างถูกติดตั้งบนเครื่องบิน พวกเขามักจะตรวจสอบมันด้วยคลื่นเสียงที่ทันสมัยและรวมถึงเครื่องตรวจจับเวทย์มนตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ด้วย.
"แทมพล่าไนท์ของเราได้ติดตามการกระทำของดีม่อน.ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นหนึ่งในแกร์นดยุค...! เราสามารถอ่านดีม่อนตนอื่นได้แต่ไม่ใช่แกร์นดยุค.ซึ่งหมายความว่าพวกเขาอันตรายเป็นอย่างมาก.”
"ฉันเห็นด้วย.”
"ฉันเห็นด้วย.”
ผู้นำของฟรีเมสันและอิลูมินาติคเห็นด้วย
พวกเขามองเห็นถึงความต่างของแกร์นดยุค...
ตัวตนแกร์นดยุคคนอื่นๆไม่รู้จักยกเว้นเอเรียล ดิอาโบ!
แมร์รี่พูดเบาๆ.
"และยังมีอีกเงื่อนงำนึง ชื่อของเขาคือรัลดาล ฉันเคยได้ยินชื่อนี้ในเกาหลี.”
ดอนกลืนน้ำลายของเขา
อาวุธที่เขาคิดเกี่ยวกับการใช้ให้เป็นประโยชน์เป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้ว?
“ในการประชุมครั้งนี้ยองวูซึ่งเป็นหัวหน้ากิลด์อเวคของเกาหลีใต้ที่ชื่อว่าสู่สวรรค์ก็มาด้วย.”
“สู่สวรรค์ ฉันเคยได้ยินชื่อนี้.”
มันเป็นชื่อที่พวกเขาเคยได้ยินมาครั้งหนึ่ง เนื่องจากว่าเขามีความสำเร็จมากกว่ากิลด์อื่นๆแต่เกาหลีใต้ได้ถูกทำลายเป็นอย่างมากโดยการรุกรานของดีม่อนและสิ่งมีชีวิต.
ยองวูอยู่หลังแมร์รี่.
เขาก้มหัวของเขาแต่ไม่เห็นด้วยการแสดงออกของใบหน้าของเขา
“คุณบอกว่าเขาชื่อรัลดาล บิกิเซล?”
ยองวูเกาหัวขณะถามที่แมร์รี่
“ชื่อนั้นมันไม่ได้เป็นทางการ เขาเป็นผู้ช่วยชีวิตของพวกเรา ฮีโร่ผู้ช่วยเกาหลีใต้ กล้าดียังไงมาเปรียบเทียบเขากับดีม่อน...”
"การแสดงออกของเขาไม่น่าอัศจรรย์เมื่อเทียบกับอเวคปกติหรอกหรือ?ฉันได้ยินมาจากสมาชิกกิลด์ของคุณบางคนที่สงสัยว่าเขาอาจจะไม่ใช่มนุษย์.”
"แน่นอน! ฮีโร่จะเหมือนกับมนุษย์ธรรมดาได้อย่างไร! แต่อเวคแต่ละคนก็มีจุดแข็งที่ต่างกันและเขาก็อยู่ในระดับที่สูง ผมรู้สึกอึดอัดที่มาที่นี่ แต่ผมมาเพื่อแก้ปัญหาความเข้าใจผิดของราชินีแมร์รี่.”
คำพูดของเขาหยาบคายแต่แมร์รี่ไม่ได้เสียรอยยิ้มของเธอ.
ความเชื่อของยองวูหน้าทึ่งมาก มันเหมือนกับคนตาบอดเพราะความศรัทธา คนอื่นไม่รู้จัก เขาได้แต่ซ่อนสายตาของเขาเอาไว้.
ดอนไม่สามารถเข้าใจได้เช่นกัน
ชื่อเดียวกันอาจเป็นเรื่องบังเอิญ เป็นไปได้สูงมาก อย่างไรก็ตามทำไมเธอถึงทำแบบนี้? แมร์รี่รู้สึกมั่นใจมาก
และถ้าเธอพูดถูด รัลดาล บิกิเซลเป็นใคร? เขาอยากรู้อยากเห็นมากกับเรื่องนี้...
มันเป็นเรื่องน่าตลกที่แกร์นดยุคของปีศาจถูกเรียกว่าผู้ช่วยชีวิตและฮีโร่.
ความศรัทธาที่ปิดปกติ.
สู่สวรรค์ถูกยกย่องว่าเป็นกิลด์ที่ดีที่สุด
ใครที่สามารถปลูกฝังความเชื่อดังกล่าวให้กับหัวหน้ากิลด์คนนี้ได้?
หากปริศนาที่กระจัดกระจายมารวมกันหมดแล้วมันจะได้ภาพเพียงภาพเดียว...
ดอนรู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังถูกเผาไหม้
‘เขาเป็นคนที่น่ากลัวที่สุด!’