Chapter 187: Sacred Zone (2)

Chapter 187: Sacred Zone (2)

---

“คุณไม่ใช่เทวดาตกสวรรค์หรอ?”

ฮ่า! ผมเยาะเย้ย.กฏของสวรรค์เข้มงวดมาก.เทวดาตกสวรรค์ไม่ถือว่าเป็นเทวดา.มันไม่แปลกที่จะได้รับการปฏิบัติเหมือนกับดีม่อนเมื่อพวกเขาตกสวรรค์.

แสดงให้เห็น!(นิมิต)

มันเป็นการแสดงของการรับรู้เจตของพระเจ้าโดยตรง. ในชีวิตก่อนหน้านี้เทวดาหลายตนเสียชีวิตจากการแทรกแซงของเขา.

ทีสมาลพบว่ามันยากที่จะเข้าใจความรู้สึกของผม

“การแสดงให้เห็นเป็นของจริง ในวันที่พระอาทิตย์กลืนดวงจักทร์(จันทร์คาดหรือป่าวไม่แน่ใจ/ไรต์)คุณคามิเอลจะลงมา.”

ผมมองทัสมาลอย่างพินิจ เธอไม่สามารถโกหกผมได้ในขณะที่ผมเป็นดันเจี้ยนมาสเตอร์ ดังนั้นจึงคิดว่าเธอพูดความจริง.

‘คามิเอล มันคือคามิเอล.’

ได้ยินมาว่ามีเทวดาแค่เจ็ดองค์เท่านั้นที่มียศเป็นเซราฟิม.ในชีวิตก่อนหน้านี้ของผมผมได้เห็นไซเกียว(zadkiel)ในสงครามครั้งสุดท้ายเท่านั้น.เทวดาได้เผาสามดยุคและดีม่อนอีกหลายตัวดังนั้นผมจึงประทับใจเป็นอย่างมาก.ตอนนี้เทวดาที่มีอำนาจคล้ายๆกันลงมา?

'ความสมดุลจะหายไป.’

ดีม่อนยังด้อยกว่า.ตอนนี้มันเพิ่งจะเริ่มทำงาน.ถ้าคามิเอลลงมาแล้วแม้แต่แกร์นดยุคก็ยังไม่ปลอดภัย.

"อะไรคิความหมายของพระอาทิตย์กลืนดวงจันทร์?”

“ฉันไม่รู้ การแสดงให้เห็นเป็นนามธรรมเสมอ อย่างไรก็ตาม...สิ่งที่ฉันเป็นคือร้ายแรงมาก การทำลายโลก...”

ทัสมาลกลืนคำพูดของตัวเธอเองเล็กน้อย.

"ฉันไม่รู้เวลาแน่นอน.”

นั่นเป็นส่วนสำคัญที่สุด

ผมกังวลอย่างช่วยไม่ได้.

ถ้าการแสดงให้เห็นเป็นความจริงคามิเอลจะลงมา.ไม่ควรคิดว่าจะมาเมื่อไหร่.มันจะแย่ถ้าเขาถูกอัญเชิญแบบสุ่ม.ดังนั้นจึงเป็นเรื่องฉลาดถ้าปล่อยให้เขาอยู่ในมือของผม.

ปัญหาก็คือเมื่อพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ถูกประกาศเทวดาทั้งหมดจะมารวมตัวกัน.ผมต้องตัดสินใจว่าจะสามารถจ่ายได้หรือไม่.ทางเลือกที่ฉลาดคือผมสามารถรับมือได้ถ้ามันจำเป็น.

“คามิเอลแข็งแกร่งไหม?”

ไซเกกียวแข็งแกร่ง.แข็งแกร่งกว่าผมตอนนี้.เขามีความสามารถพอที่จะปิดกั้นท้องฟ้า.มันไม่ใช่เทวดาธรรมดาๆ.เขาเหมือนกับดาวเคราะห์ที่ยิงธนูออกมาเรื่อยๆโดยแต่ละดอกก็สามารถที่จะทำลายเกาะๆหนึ่งได้.

ดังนั้นผมจึงต้องถาม

"เขาเป็นอมตะ ถ้าเทวดาใต้บังคับบัญชากว่า1,140,000ตนตายเขาจะไม่ถูกฆ่าและไม่สามารถตายได้.”

"1.14 ล้าน...?”

กองทัพแตกต่างกันมากอย่างแท้จริง ผมไม่มีแม้แต่หนึ่งล้านสิ่งมีชีวิต เป็นไปได้อย่างมากก็แต่ไม่กี่หมื่น.

แต่เขามีเทวดาใต้บังคับบัญชากว่า1.14ล้านคน มันไกลเกินกว่าที่ผมจะมี.

"ถูณกำลังจะบอกว่าเขาจะลงมาพร้อมกับเทวดาอีก1.14ล้านคน?”

ทัสมาลพยักหน้า.

“ถูกต้องเมื่อดวงอาทิตย์กลืนกินดวงจันทร์...”

"เดี๋ยว เป้าหมายของเขาไม่ใช่ดีม่อน?”

คามิเอลจะลงเมื่อดวงอาทิตย์กลืนดวงจันทร์ ฟังจากคำพูดของทัสมาลดูเหมือนว่าคามิเอลจะลงมาเพราะดวงอาทิคย์.

"น่าเสียดายนั่นคือทั้งหมดที่ฉันรู้ ฉันไม่สามารถให้คำตอบเพิ่มเติมได้แม้ว่าฉันต้องการก็ตาม.”

จิ๊.ผมเดาะลิ้น.

ข้อมูลขาดๆหายๆ.

อย่างไรก็ตามคามิเอลจะลงมาพร้อมกับเทวดา1.14ล้านคน เรื่องราวมันจะแตกต่างกันถ้าหากว่ามีเทวดา1.14ล้านคนตายก่อน.

‘มันเป็นเรื่องยาก ฉันต้องกำหนดเขตศักดิ์สิทธิ์.’

1.14ล้าน.ครั้งสุดท้ายที่เทวดาลงมาก็หาได้ยากเนื่องจากเขาถูกสุ่มเรียก.

แน่นอนว่าผมไม่ได้คิดจะยอมแพ้ ผมจะใช้เวลาไม่กี่ขั้นตอนดังนั้นผมจะเตรียมตัวก่อนที่เขาจะมา.

นอกจากนี้...

'ฉันจะจับคามิเอล มันจะเป็นความสำเร็จก่อนที่ฉันจะขึ้นเป็นเดวิล.’

แม้ว่าเขาจะลงมาแต่มันก็ยังไม่ใช่ตอนนี้.ผมจะต้องแข็งแกร่งขึ้นเพื่อที่จะได้จับคามิเอล.ในบรรดาแกร์นดยุคผมได้รับความสำเร็จถูกแต่งตั้งอย่างเป็นทางการที่ไม่มีใครมี.เพื่อให้ไม่มีใครในโลกปีศาจเถียงผมได้ถ้าผมขึ้นเป็นเดวิล.

ฆ่า1ใน7เทวดาหลักๆก็มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะขึ้นเป็นเดวิล.

และ...ผมก็อยารู้ ผมสงสัยว่าผมจะสู้กับเทวดาชั้นเซราฟิมได้หรือไม่หลังจากที่ผมก้าวเข้าไปในเขตแดนที่เหนือกว่า ถ้ามันเหมือนกับชีวิตก่อนหน้านี้ของผมแล้วมันจะกลายเป็นการต่อสู้ที่รุนแรงมาก

“ตกลง.พวกเขาสามารถประกาศพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ได้ อย่างไรก็ตามการทิ้งเทวดาไว้...มันทำได้ไหม?”

"เทวดาตนอื่นๆจะตายหรือตายไปกว่าครึ่งจากพลังของดันเจี้ยน เทวดาตนเดียวที่เป็นไปได้คือแฮซ เทวดาตนอื่นไม่กล้าสงสัยเขา.”

“แฮซ? เขายังเด็ก.”

เขาอายุไม่ถึง6เดือน แฮซยังเป็นเทวดาตัวน้อย นี่แทบไม่ต้องบอกอะไรสักคำ ผมไม่สามารถคาดหวังอะไรได้จากการปฏิบัติงานที่ไม่ถูกวิธี.

"เทวดาตนอื่นจะไม่ทำงาน.พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้ละสายตาได้.เมื่อมีข้อสงสัยพวกเขาจะเริ่มโ๗มตี.มันอยู่ภายใต้ข้ออ้างของการอบรมเทวดา.”

จริง...

ผมไม่ค่อยเชื่อ แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าแฮซคือความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียว.

"อืมม ผมต้องการให้คุณฝึนแฮซให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ มันจะสิ้นสุดก็ต่อเมื่อมีการประกาศเขตศักดิ์สิทธิ์.”

มันยังอีกหลายเดือน ไม่มีคำตอบอื่นนอกจากการฝึกฝนอย่างหนักให้นานที่สุด.

"ฉันจะพยายาม.”

ทัสมาลยังคงมีความคิดสงสัย.

ไม่ความเร็วจะมีมากเท่าไรเมื่ออยู่ในดันเจี้ยน แต่มันก็ยังมีข้อจำกัด

มันขึ้นอยู่กับทัสมาลที่จะสอนแฮซให้เขาเติยโตขึ้น.

ผมหันไปรอบๆ ทัสมาลหลันหลังออกไปหลังจากนั้นไม่นาน เธอจำเป็นต้องฝึกแฮซ.

‘โซนศักดิ์สิทธิ์ คามิเอล พระอาทิตย์กลืนดวงจันทร์.”

ในอนาคตอันใกล้นี้มีงานทำมากมาย ถ้าเป็นการเปิดเผยที่ดูเหมือนว่าดีม่อนทุกตนจะมีการเปลี่ยนแปลงจากอย่างรุนแรง.

ผมรู้ข้อมูล แต่สิ่งที่เป็นดีม่อนจะทำอย่างไรเมื่อคามิเอลลงมา? แค่คิดก็สนุดแล้ว.

"อูวว..."

ได้ยินเสียงคร่ำครวญทันที.

มันอยู่ไม่ไกลจากสถานที่เหล่านี้.

คิมยูรากำลังฟื้นสติ.

"มินจี!"

คิมยูราร้องขึ้นทันทีที่ตื่นนอน เธอร้องไห้ออกมาและเรียกชื่อน้องสาวที่เสียสละตัวเอง แต่ฉากที่ไม่คุ้นก็เข้ามาให้สายของเธอ.

“ที่นี่...?”

มันมืด มีแสงจากเปลวเทียนวูบไหวอย่างอ่อนแรง สถานที่ชื่้นและแฉะ สิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือหิน.

'เดี๋ยวนะ เสียงของฉัน...’

ตาของคิมยูราเบิกกว้างขึ้น.

โอ้พระเจ้า!

เสียงของเธออกมาปกติ เหงือกของเธอละลายและเสียงของเธอก็ออกมาได้ไม่ปกติ แต่คำพูดของเธอถูกต้อง

“อ่า...”

แม้แต่ขาของเธอก็เคลื่อนที่ได้.

เธอเคยเป็นอัมพาตที่ขาจีงต้องนั่งรถเข็น เธอไม่สามารถเดินได้ด้วยขาของตนเอง แต่ตอนนี้เธอทำมันได้แล้ว.

คิมยูรายกมือบนหน้าเธอ

มันเรียบ แผลไฟไหม้บนผิวหนังของเธอหายไป.

'ได้อย่าไร?’

เธอขมวดคิ้ว เธอสัมผัสผมด้วยมือ

ในเวลาเดียวกันความทรงจำของเธอก็ไหลเข้ามาในหัว

การโจมตีของแวมไพร์ การเสียสละของน้องสาวเธอ และ...ชายคนนึงปรากฎขึ้น.

ชายคนนั้นถามว่าเธอต้องการให้น้องสาวของเธอรอดชีวิตหรือไม่ แล้วเธอก็ตื่นมน้ำจากขวด.

นั่นคือทั้งหมดที่เธอจำได้ ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหนเธอก็จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นอีก.

"คุณตื่นแล้ว.”

ในขณะเดียวกันก็ได้ยินเสียงของชายคนนึงที่พาเธออกมาจากนรก.

"คุณคือใคร? น้องสาวของฉันอยู่ไหน?”

ผมหัวเราะเล็กน้อย นี่เป็นสิ่งแรกที่เธอถามหลังจากที่เธอเห็นผม เธอกล้าหาญ.

เธอทำตัวให้กล้าหาญ นี่เป็นสถานที่ที่เธอไม่รู้จักดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เธอจะสับสน

“คุณจะได้รู้เร็วๆนี้ คุณต้องการยืนยันการเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ของเธอก่อนไหม?”

ผมดึงกระจกออกจากกระเป๋าเวทย์มนตร์.

ผมยกนิ้วขึ้นไปยังดันเจี้ยน ไฟขนาดเล้กโผล่ขึ้นมาและดันเจี้ยนก็สว่างทันที.

ดวงตาของคิมยูราเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอรับกระจกเงาและเธอก็เห็นตัวเธอในนั้น.

"นี่มัน..ฉัน?”

มันเหลือเชื่อ

ร่างของเธอถูกเผาอย่างน่ากลัว.

ตอนนี้ผิวของเธอสะอาดและกระจ่างใจ ความงดงามของเธอไม่แตกต่างกว่ามนุษย์หรือดีม่อน.

มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอตื่นมาและประหลาดใจเมื่อเธอรู้ตัวว่าแตกต่างอย่างสิ้นเชิง.

หลังจากที่ผมให้เวลาเธอชื่นชมมันแล้วผมพูด.

"เป็นอเวคในฐานะนักบุญ.พลังของคุณกำลังจะหายไปและผมก็ช่วยคุณ.ชีวิตคุณเป็นของผม.”

"รดเดี๋ยว รอก่อน.ฉันจะถามอีกครั้ง. คุณเป็นใคร? คุณ...น้องสาวฉันอยู่ไหน?”

“ผมชื่อรัลดาล บิกิเซล บางคนก็เรียกผมว่าผู้ช่วยชีวิตในขณะที่บางคนก็เรียกผมว่าดันเจี้ยนมาสเตอร์ น้องสาวของคุณกำลังฟื้นฟูอยู่ในที่ปลอดภัยดังนั้นไม่ต้องกังวล.”

อย่างไรก็ตามสัญญาของผมกับคิมยูราก็เสร็จสิ้น.

เธอไม่สามารถหนีจากผมได้ ผมจึงบอกข้อมูลอย่างเปิดเผย.

"ผะ-ผู้ช่วยชีวิต! คุณเป็นผู้ช่วยชีวิตจริงๆ?”

เนื้อหาประโยคหลังดูจะไม่ได้เข้าไปในหูของเธอ ส่วนผู้ช่วยชีวิตมีความสำคัญมากกว่าดันเจี้ยนมาสเตอร์เสียอีก เนื่องจากผู้ช่วยชีวิตมีอิทธิพลเป็นอย่างมากกับมนุษย์เกาหลีใต้.

และมนุษย์มักจะได้ยินสิ่งที่พวกเขาต้องการได้ยิน ผมไม่สามารถปฎิเสธมันได้

"ผมถูกเรียกแบบนั้น.”

"อ่า...!"

ร่างกายของคิมยูราสั่นสะท้าน

เธอกำหมัดและพูดว่า.

"คุณผู้ช่วยชีวิต พ-พาฉันไปหาน้องสาวฉันหน่อย ได้โปรด.”

“ตามผมมา.”

ผมนำทางพร้อมจับมือให้เธอเดินตามผมมาคิมมินจีกำลังถูกตรวจสอบโดยปาการามมีงานเยอะแยะมากมายที่ต้องปรับแต่งส่วนร่างของเธอ.

ปาการามที่อยู่ในห้องทำงานของเขามันตั้งอยู่ห่างจากแกนดันเจี้ยนเป็นอย่างมาก ใบหน้าขอวคิมยูราซีดเมื่อเธอเห็นสิ่งมีชีวิตหลายอย่าง.

“ขะ-ขอโทษนะ บาที...นี่เป็นดันเจี้ยน?”

“ถูกต้อง.”

ออคลอร์ดที่กำลังนำนำกลุ่มออคนับร้อย

แต่แทนที่เขาจะเข้าโจมตี พวกเขากลับเอามือทุบหน้าอกซ้ายด้วยมือข้างขวา.

ปึก! ปึก! ปึก!

ออคอื่นๆก็ทำตาม

มันเป็นวิธีที่ออคใช้ทักทายผู้นำของเขา

คิมยูราสับสนและถาม

"ใช้วิธีอะไร..ทำไมออกคไม่โจมตี? มันดูเหมือนจะเป็นคำทักทาย..”

มันเป็นที่แน่นอนแล้วว่าเธอไม่ได้ยินคำพูดก่อนหน้านี้.

ผมไม่ชอบพูดซ้ำ แต่ผมจะอธิบายอีกครั้งเพื่อการสนทาที่ราบรื่น.

“คุณไม่ได้ยินที่ผมบอกหรอ? บางคนเรียกผมว่าดันเจี้ยนมาสเตอร์.ผมเป็นมาสเตอร์ของดันเจี้ยนนี้.”