Chapter 173: Unique Dungeon (1) 05-12-2017 อ่านฟรี
Chapter 173: Unique Dungeon (1)
ข้อความที่ปรากฎออกมาฉับพลันโดยเฉพาะประโยคสุดท้ายที่ผมมองเท่านั้น.
บางส่วนของจิตวิญญาณที่หายไปได้ถูกฟื้นฟู ไม่กี่วันที่ผ่านมานับตั้งแต่วันที่เกิดเหตุวิญญาณหมดสิ้นลง มันยังหายไปและไม่มีทีท่าว่าจะมีการฟื้นตัว
อะไรที่เกิดการเปลี่ยนแปลงไป?
ผมไม่สามารถทำอะไรได้ สิ่งมีชีวิตกว่า500ตนที่ได้ระดมสมองของพวกเขา แต่มันก็ไม่เกิดทางออกใดๆ นั่นหมายความว่ามันเกิดจากปัจจับภายบนอก...
‘ฉันไม่สามารถบอกได้.’
มีบางอย่างเกิดภายในหรือภายนอกดันเจี้ยนที่ผมไม่รู้.
มันก็แค่ 0.1%. สภาพของยิฮิไม่มีการเปลี่ยนแปลง.
แต่...มันเป็นครั้งแรกที่เกิดการฟื้นตัว.
ผมต้องการหาสาเหตุเบื้องหลังปรากฏการณ์นี้.
“จูรอม โอเว่น.”
ปัจจุบันคริวปี้อยู่ข้างนอก เธอกำลังช่วยรอยกับโรส.
คนที่เหลืออยู่ในดันเจี้ยนสองคนนี้เป็นคนที่ฉลาดและซื่อสัตย์มากที่สุด.
-ออคได้รับบาดเจ็บ.
-ช่วยเหลือคนบาดเจ็บ!
-เราจำเป็นต้องทำลายสวน! อย่างไรก็ตามเราจะทำลายสวนได้อย่างไร?
-อะจ๊า! อะจ๊า!
สปิริตไฟกำลังวุ่นวาย เกือบ100,000ดวงเคลื่อนไหวโดยไม่มีการหยุดพัก พวกเขากำลังทำงานในดันเจี้ยนอย่างเต็มกำลัง.
ขณะที่สิ่งมีชีวิตกำลังกำลังวุ่นวายและความสนใจของดันเจี้ยนก็ถูกละเลย การทำความสะอาดเป็นหน้าที่ของยิฮิแต่สปิริตได้มาทำแทนตอนที่เธอล้มลง.
สปิริตจัดการสวนของยิฮิและเล่นกับต้นไม้ดั้งเดิม มีเพียงสปิริตตนเดียวที่เพิ่งเกิดเท่านั้นที่ได้ม่ได้เคลือนไหว.
พ่อ!
พวกเขาต้องการให้เขา(พ่อ)มีความสุข.
เขาได้เป็นทุกข์เพราะแฟร์รี่ดังนั้นพวกเขาจึงเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป ไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากนั้น.
เรอิและเซร่าเป็นวิญาณระดับกลางและกำลังดูแลการทำงาน แต่ละตยอ่อนแรงแต่เมื่อรวมกันกว่าหนึ่งแสนตนก็เพียงพอต่อการทำงาน
หลังจากนั้นหนึ่งวัน.
-อ่าห์!
-พ่อมีความสุขมาก!
เมื่อการทำสัญญาเสร็จสิ้นแล้วสปิริตจะมีความรู้สึกไวต่อผู้ทำสัญญา.
มันไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แต่สปิริตก็พอใจกับเรื่องนี้.
-งั้นมาทำงานให้หนักขึ้น.
-เราต้องเติมเต็มช่องว่างที่คุณแฟร์รี่เหลือทิ้งเอาไว้..
-อะต๊า! อะต๊า!
สปิริตมีแรงฮึดมากขึ้น.
ผมรู้สึกประหลาดใจหลังจากได้รับรายงานจากจูรอมและโอเว่น
‘สิ่งนี้มันดูเหมือนเป็นเพราะสปิริต?’
แฟร์รี่และสปิริตมีความคล้ายคลึงกัน แต่แตกต่างกัน มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะมีผลต่อกันและกัน แต่จูรอมและโอเว่นพูดถึงสปิริต.
"ฝ่าบาท.มันไม่มีการเปลี่ยนแปลงอื่นๆ หากมีการเปลี่ยนแปลงนั่นก็แสดงว่าเป็นเพราะสปิริต.”
"ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน.”
จูรอมสนับสนุนอย่างสุภาพกับความคิดเห็นของโอเว่น.
"สปิริตทำอะไรถึงฟื้นฟูจิตวิญญาณได้?”
ผมอดที่จะถามไม่ได้ สปิริตไม่ได้มาใกล้ยิฮิ ไม่ พวกเขาไม่ได้เข้ามาใกล้ผมเมื่อเร็วๆนี้.
"หัวใจ...บางทีทันจะเป็นมัน.”
"หัวใจ?”
หมายความว่าอย่างไร? ผมไม่เข้าใจถึงสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าหัวใจ ผมไม่ได้อยู่คนเดียวในสถาณการณ์นี้.
โอเว่นสังเกตเห็นถึงความรู้สึกผมและตอบอย่างระมัดระวัง.
“ฝ่าบาท.ผมเป็นช่างตีเหล็ก.ใส่จิตวิญญาณของผมไปที่ดาบ...นั่นเป็นการกระทำปกติของผม.ดาบและอาวุธคืออะไร? ความจริงมันก็ไม่มีอะไรไปมากกว่าก้อนเหล็ก.อย่างไรก็ตาม...หากทำมันอย่างตั้งใจแล้วดาบก็จะดี.การตีด้วยค้อนเพียงอย่างเดียวมันจะดูยากเกิดไป.สปิริตก็เหมือนกัน.”
"สปิริตกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อแฟร์รี่นั่นแหละคือการฟื้ฟูจิตวิญญาณใช่มั๊ย?”
"มันเหมือนเรื่องเหมือนๆกัน แต่มันก็ไม่ง่าย.”
มันกลายเป็นเรื่องลักลับมากขึ้น.
"สปิริตเกิดจากฝ่าบาท.ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่พวกเขาทำงานอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าเพื่อฝ่าบาท.เดิมทีสปิริตไม่ได้ถูกครอบงำ.พวกเขาจะไม่ใช้คำว่า'พ่อ'กับราชาสปิริต.”
ผมกอดอก.
มันเป็นสัญญาณว่าพวกเขาจะยังคงทำต่อเนื่อง.
โอเว่นพูดต่อ.
"บางที...สปิริตสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ที่ละเอียดอ่อนของฝ่าบาทตั้งแต่เกิดปัญหากับแฟร์รี่ เนื่องจากไม่มีแฟร์รี่พวกเขากำลังทำงานเพื่อเติมช่องว่า.”
“ไม่น่าเชื่อ.”
"ถ้าไม่ใช่อย่างนั้นแฟร์รี่อาจจะฟื้นตัวเองตามธรรมชาติ มันเป็นเพียงการคาดเดา.”
โอเว่นถอยหลัง.
ผมหันหน้าไปมองจูรอม.
"คุณมีความคิดเห็นเหมือนกันหรือไม่?”
จูรอม.หัวหน้าหมู่บ้านดาร์กเอลฟ์.เขาหายใจเข้าลึกๆ.
"เหมือนที่ชาแมนบอก.ถ้ามีหลายๆคนที่มีความรู้สึกต้องการบางอย่าง อย่างกล้าแข็งมันก็จะกลายเป็นความจริง...ถ้าสปิริตเกือบแสนตนนั้นคิดเหมือนกันมันอาจจะไม่ใช่การช่วยเหลือหรอกหรอ?”
ไม่ใช่ความเห็นแค่สองคนนี้เท่านั้น.
ในกรณีนี้ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เชื่อ ยังมีอีกหลายสิ่งที่ไม่สามารถเข้าใจได้กับจิตวิญญาณ จิดวิญญาณที่ขาดหายไปไม่อาจจะฟื้นฟูได้อย่างง่ายดาย แต่มันก็อาจจะเป็นไปได้.
“ตกลง.ผมจะเชื่อว่าสปิริตมีสวนเกี่ยวข้อง แล้วผมควรจะทำอย่างไร?”
ผมไม่แน่ใจ.
มันยากที่จะเชื่อแต่มันก็ยังดีกว่าอยู่เฉยๆ
ผมจะเคลื่อนไหวไปกับสมมุติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุด
โอเ่วนหัวเราะและพูด.
"ปล่อยมันไว้อย่างนั้น เราเพียงแค่ดูพวกเขาด้วยความดีใจ.”
ผมเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของสปิริตอย่างรอบคอบ มันเหมือนกับที่โอเว่นดล่าว ผมดูและผมรู้สึกถึงความสัมพันธ์กับจิตวิญญาณ.
‘ความพยายามที่ได้ผลลัพท์ง่ายๆ.’
จิตวิญญาณที่ขาดแคลนได้เพิ่มขึ้นทีละน้อยๆ วันนี้มันมีเพียง1% แต่ก็รู้สึกได้ถึงความหวัง.
แต่...ผมไม่เข้าใจ แต่มันเป็นสิ่งที่สิ่งมีชีวิตกว่า500ตนระดมสมองคิดก็ยังไม่สามารถคอกออกได้.
สปิริตจึงหลายเป็นเหตุผลเดียว
ก่อนอื่นเลยมันเหมือนกับว่าพวกเขา‘กำลังเล่น’ และดูเหมือนไม่มีอิทธิพลกับดันเจี้ยนมากขนาดนั้น.
อย่างไรก็ตามดันเจี้ยนได้ฟื้นฟูทีละเล็กทีละน้อย ผมไม่สามารถรู้ข้อมูลได้ สปิริตกำลังแก้ไขช่องว่างเหล่านั้น.
-พ่อกำลังดูอยู่.
-ฉันจะทำให้ดีที่สุด!
| -แฟร์รี่ดังเดิม ‘ยิฮิ’ กำลังฟื้นตัว 0.1%.
8.1% -> 8.2% |
ทันทีที่ผมเฝ้าดูสปิริตก็เคลื่อนไหวจริงจังมากขึ้น การฟื้นตัวของยิฮิเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ผมมั่นใจว่าสปิริตมีผลกับการฟื้นพลังของจิตวิญญาณ
'มุ่งมั่นเพื่อใครบางคน มันเป็นงานที่ลำบากมาก ฉันพยายามเพื่อตัวเองเท่านั้น.’
ผมเฝ้ามองเงียบๆแต่ในใจผมเคลื่อนที่ด้วยความซับซ้อน ผมไม่ได้ทำอะไรให้มากนักกับสปิริต ถีงแม้พวกเขาจะทำงานด้วยความรัก มันแตกต่างจากสิ่งที่ผมซื้อมาจากโรงประมูลโลกปีศาจ และจากร้านค้า.
ความศรัทธาดั้งคนตาบอด มันเป็นแบบนี้แตั้งแต่แรก มันคล้ายกับยิฮิที่เธอผูกพันกับผมด้วยสัญญา คริสปี้กลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาผมหลังจากทำพิธี
ถีงแม้ว่าผมจะมีสัญญากับสปิริตแต่มันก็แค่รอช่วงเปลี่ยนผ่านเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสัญญ่ได้หากเขาไม่ชอบ
นี่เป็นครั้งแรก ครั้งแรกที่มีคนศรัทธาผมเหมือนกับคนตาบอดแบบนี้.
ผมไม่เคยรู้ถึงอารณ์นี้มาก่อนเลยในตลอดชีวิต.
นั่นจึงทำให้ผมรู้อึดอัดใจเนื่องจากไม่รู้วิธีตอบสนอง
‘ฉันพยายามเปลี่ยน แต่ฉันไม่ได้เปลี่ยน.’
ผมขมวดคิ้ว.
ผมสาบานว่าผมจะแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงเมื่อผมกลับมา.
ผมจะยอมรับความคิดเห็นของคนอื่นและไม่ได้อยู่คนเดียว.
ผมจะไปไกลกว่ากรอบของดีม่อนและกลายเป็นเดวิล นี่คือสิ่งที่ผมคิด.
ยังมีการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานบางส่วนที่ผมไม่มี
‘มันไม่ง่ายที่จะเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของผม แต่...ผมอาจจะวางมันไว้ได้หน่อยนึง.’
อย่างน้อยที่สุดการเชื่อมั่นในเหล่าคนที่่พยายามจะติดตามผมเป็นเรื่องที่ดี
ผมไม่สามารถเป็นสายลมอุ่นๆได้ แต่ผมก็ไม่สามารถเย็นชาด้วยเหมือนกัน
ความติดของผมเปลี่ยนไปเล็น้อย มีความอบอุ่นไหบออกมาจกตาผมหลังจากที่มองไปที่สปิริต.
| -ขณะนี้พลังเวทย์ของตุณมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ตอนนี้กำลังหาความเข้มข่นที่:เข้ากันได้อยู่:’
สตปัญญาและพลังเวทย์เพิ่มขึ้นถาวร 2. ขีจำกัดของศักยถาพเพิ่ม 5. |
มันเป็นความรู้แจ้ง มันเป็นเรื่องเล็กน้่อยเท่านั้น แต่ผมได้ก้าวข้ามกับแพงอีกครัง
การเปลี่ยนแปลงนิดๆหน่อยมันง่าย ผมคิดถึงมันแลัเริ่มเปลั้ยนแปลงทีละเล็กทีละน้อย.
'ฉันเดิมมาบทเส้นทางที่ถูกต้อง ไม่สามารถทำลายเส้นของฉันได้.’
ความสามัคคี ผมเริ่มหัวเราะ
มันดูเหมือนกับสุนัข ผทชอบมากอและเชื่อว่าดัเองได้เป็นผ้เูหลือล้างตำสาป
แต่..สายตาที่เย็นชาของผมจะมุ่งไปที่ประตูเท่านะ้น ผมจะลดมาารตราของคนที่นี่ที่เชฺญผมมา.
-พ่อยู่ในอารณ์ดี.
-ฉันก็เห็นด้วย.
-ทำงานของเราหนัก!