Chapter 170: Spirits (3)

Chapter 170: Spirits (3)

1สัปดาห์ต่อมา.

เป็นเวลากว่า 3 สัปดาห์แล้วที่ผมได้เริ่มต้นปลุกสปิริตให้ตื่นขึ้น

ปอยๆ. ปิยอยๆ.

สปิริตไฟที่ตื่นขึ้นมาแล้วไม่ได้ที่รูปร่างที่ดูออกง่ายนัก หลังจากออกจากเมล็ดพวกเขาก็เหมือนกับลูกไฟดวงเล็กๆ

- ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่! เป็นครั้งแรกที่ดีม่อนประสบความสำเร็จในการสร้างสปิริต จะได้รับ 300,000 แต้ม คะแนนเกรียติยศจะถูกเพิ่ม 900 คะแนน

การที่ไดัเห็นจ้อความมันไม่ได้ง่ายนัก ผมมองดูสองสปิริตที่ตื่นขึ้นมาแล้ว.

สปิริตที่เกิดขั้นมาก็เข้ามาหาผมเหมือนกับพวกเขารู้จักผม พวกเขาล้มรอบผมเหมือนกับถามผมว่าจะไปไหนดี?.

จากสิบเป็นร้อย จากร้อยเป็นพัน...สปิริตเริ่มเกิดขึ้นมาเรื่อยๆ.

ต้องใช้เวลาอีก3วันจนกว่าเมล็ดสุดท้ายจะเกิดขึ้นมาและผมก็ไม่ได้ขยับไปจากตำแหน่งไหนเลยจะกว่าเขาจะเกิด.

ในที่สุดสปิริตตนสุดท้ายก็ได้ถือกำเนิด

-ขอแสดงความยินดี.คุณประสบความสำเร็จในการฟักสปิริต 99,318 จาก 100,000เมล็ด

- ความสำเร็จที่น่าทึ่ง! จะได้รับ 1,986,360 แต้ม คะแนนเกรียติยศจะถูกเพิ่ม 1,800 คะแนน ได้มีการเพิ่มสกิล 'การสื่อสารกับสปิริต' แล้ว สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับ การสื่อสารกับสปิริต โปรดตรวจสอบได้ที่หน้าต่างสถานะ

ผมได้รับสกิลใหม่ที่เรียกว่า การสื่อสารกิบสปิริต ผมเปิดหน้าต่างตรวจสอบโดยทันที.

- การสื่อสารกับสปิริต (Epic, Passive) สปิริตจะตอบสนองต่อกันและกัน นี่เป็นสิทธิพิเศษที่มอบให้แก่ผู้ที่สร้างสปิริตมากมาย * เมื่อสปิริตวิวัฒนาการจะได้รับค่าตอบแทนตาม "อันดับ" ชั้นต่ำสุด -> ต่ำ: 500 แต้ม ต่ำ -> ปานกลาง: 5,000 แต้ม ระดับกลาง -> ขั้นสูง: 500,000 ขึ้นไป 500 คะแนนเกรียติยศ ขั้นสูง -> ชั้นสูง: สถานะพิเศษแบบกำหนดเอง +1 แต้ม ** ชั้นสูง -> ราชาสปิริต: สกิลจะเปลี่ยนเป็น 'การสื่อสารของราชาสปิริต'

สกิลนี้จะไม่เป็นประโยชน์กับผมเท่าไรในตอนนี้ แต่ผมก็หวังกับมันไว้สูงมาก มันไม่ได้อยู่กับผม สกิลระดับอีปริก แต่ปรธโยชน์มันก็คุ้มค่า.

แน่นอนว่าการวิวัฒนาการมันไม่ง่ายเลย

แต่มันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว...สปิริตประมาณ100,000ตนเป็นจุดแข็งของผม.

‘ความแตกต่างมันมีขึดกำจัดด้วยตัวของมันเอง’

เกือบ100,000สปิริตที่เกิดขึ้นมา การทำสัญญาไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผมในตอนนี้ หลังจากที่ได้ทำสัญญากับพวกเขาแล้วสปิริตจะกินพลังเวทย์ของผม อย่างไรก็ตามมันมีมันมากพอหลังจากที่ผมก้าวเข้าไปสู่เขตแดนใหม่

ปัญหาคือ...

‘สปิริตต้องการผู้ที่ทำสัญญาเป็นจำนวนมากเพื่อการเติบโตที่รวดเร็ว’

...นั่นก็คือ.

สปิริตจะมีการพัฒนาการมาจากพลังเวทย์และประสบการณ์ มีข้อจำกัดในสิ่งที่ผมสามารถทำได้คนเดียว จำเป็นต้องใช้มาตรการพิเศษเพื่อให้ได้ระดับที่สูงขึ้น.

ผมแตะไปที่คาง.

‘สัญญากับสปิริต.ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับมันแพร่กระจายอย่างกว้างขวางกับทุกสายพันธุ์.อย่างไรก็ตาม...โลกมนุษย์ไม่ได้สนใจกับเรื่องพวกนี้.’

ใครเป็นคนบอกว่าสัญญาที่เท่าเทียมกันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง? เกี่ยวกับสัญญามีความแตกต่างระหว่างคนที่รู้เรื่องนี้กับไม่รู้เรื่องอะไร

ถ้าผมต้องทำสัญญากับใครผมสามารถตั้งเงื่อนไขแยกต่างหากได้ คนโง่และสิ้นหวังเท่านั้นที่จะถูกบังคับให้ตกลงกับสัญญา.

'ในช่วงสั้นๆนี้..ฉันสามารถทำสัญญาได้สองครั้ง.’

ผมกอดอกยิ้มเยาะ.ผมสามารถทำสัญญาโดยผมเป็น ‘ลอร์ด’ และพวกเขาคือ ‘ความมั่งคั่ง’. เมื่อพวกเขาโดขั้นผมจะสามารถใช้พวกเขาได้อย่างสมบูรณ์และผมจะมีไพ่อีกสองสามใบที่ใช้ได้.

การแตะต้องสัญญาของใครบางคนกับสปิริตเป็นข้อห้ามของโลกสปิริตแต่แกรราสได้ให้เมล็ดกับผมและมันอาจจะหมายถึงความแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตและความตาย นอกจากนี้นี่เป็นดันเจี้ยนไม่ใช่โลกสปิริต สปิริตที่เกิดมาในที่ของผม ผมคิดว่าผมเป็นเจ้านายของพวกเขา

มันจะหมดจดก็ต่อเมื่อผมกลับไปที่โลกสปิริตอีกครั้งและแกรราสไม่มีสิทธิ์กวาดต้อนพวกเขากลับคืนไป.

ความคิดของผมหยุดเพียงแค่นี้

ปิยอยๆ. หย่อยๆ.

บรรยายกาศผ่อนคลายและสปิริตเริ่มเคลื่อนไหวไปรอบๆ มันเหมือนกับเด็กนั่นเป็นสิ่งที่ผมเป็นกังวล แต่...

‘มันจะคาดเดาได้อย่างไรว่าสปิริตจะสามารถวิวัฒนาการก่อนได้.’

ผมรู้สึกจนมุม.

ทุกๆครั้งที่ผมเคลื่อนไหวสปิริตทั้ง1แสนก็จะขยับตามผมไป มันเป็นเหมือนกับมีฉากที่มีไฟลูกใหญ่ๆกำลังคลื่อนที่ สิ่งมีชีวิตที่เห็นผมก็หดตัวกลับไปด้วยสายตาที่เบิกกว้าง

"นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย.”

วันที่สาม ผมไม่สามารถที่จะปล่อยเสียงขมขื่นออกมาได้

ผมไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะเคลื่อนไหวเข้ามาใกล้ผมมาก

พวกเขาออกจากห่างจากตัวผมสองสามวินาที ก่อนที่เขาจะรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขาจะไม่ปลอดภัยและกลัวว่าผมจะหายไป สปิริตจะมีความเปราะบางทางจิตใจและคิดว่าพวกเขาจะจางหายไปหลังจากที่ห่างออกจากตัวผมสักครู่.

‘ฉันไม่สามารถออกจาดันเจี้ยนได้...’

ผมหันกลับไปมองที่สปิริตไฟ

พวกเขาเริ่มเคลื่อนไหวมากขั้นเหมือนกับว่าพวกเขามีความสุขที่ผมกำลังมองไปหาพวกเขา.

มันดีที่พวกเขายินดีที่เห็นผม แต่ผมก็ไม่สามารถหยุดกังวลได้.

“ยิฮิฮิ. ไฟหนึ่ง, ไฟสอง และไฟสาม! เรียงซ้าย. เรียงซ้าย. อืมหึ, คุณเป็นคนที่ตอบสนองช้ามาก เอาใหม่ เรียงซ้าย เรียงขวา!”

เมื่อผมขึ้นไปชั้นบนสุดและผมก็พบกับยิฮิที่อยู่ใกล้ๆแกนดันเจี้ยน

ยิฮิกำลังฝึกสปิริตสามตนที่เธอเลือกไว้.

"2และ3! คุณกำลังคิดอะไรอยู่? คุณไม่รู้หรือว่าการเคลื่อนไหวของคุณเหมือนกับคนขี้เกียจ? อีกครั้ง ซ้าย...ไม่, ขวา, ไม่, ซ้าย, ไม่, ขวา! ยิฮิฮิฮิฮิ!”

ลูกไฟทั้งสามทำตามคำแนะนำของยิฮิ.

มันเหมือนกับการถูกใช้แรงงานอย่างหนัก แต่ยิฮิหัวเราะคิกคัก.

‘เธอสามารถให้กำเนิดสปิริตได้.’

ผมไม่เข้าใจ แต่ยิฮิไร้เดียงสานั่นคือสิ่งที่ดี คำกำจัด ความชั่วร้าย ของเธอมีไม่มากนักและเธอก็กังวลกับการละเล่นอยู่ นอกจากนี้มันยังดูอบอุ่น

"นี่คือความสนุก ยิฮิฮิ ที่น้องทั้งสามติดตามยิฮิ ตอนนี้ เร็วๆ เริ่มได้!”

ซู่มมมม!

ยิฮิ บินไปในอากาศอย่างรวดเร็ว ติดตามมาด้วยลูกไฟสามดวงของเธอ สปิริตไม่คุ้นกับการบิน แต่ยิฮิก็ไม่ได้ปราณี.

ตุบ!

ยิฮิชนหน้าอกของผมขณะที่มองดูสปิริตของเธอ

"ย่าห์!”

ยิฮิ กุมหน้าผากและโกรธ.

“อ๊ะ นี่คือ?”

"คุณกำลังทำอะไร?”

“อูยย...มาสเตอร์!”

ยิฮิกระพริบตาที่มหญ่ๆของเธอ เธอรีบทิ้งความคิดและขี้ไปที่ลูกไฟที่ตามเธอ.

"ฉันกำลังฝึกพวกเขา!”

“ฝึก?”

“ยิฮิกำลังสอนให้เด็กๆเหล่านี้บิน~”

นี่คือสิ่งที่เธอคิดว่ามันเป็นการฝึก.

ถึงแม้ว่าผมจะไม่คาดหวังจากเหตุผลอะไรก็ตาม...ผมหันกลับไปมองที่สปิริตของยิฮิ

‘พวกเขาเติบโตเร็วมาก.’

พวกเขาสามารถบินได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเทียบกับสามตนนั้นสปิริตของผมก็เหมือนกับคลานไปหมด มันเป็นเรื่องไม่คาดฝันจากยิฮิ ที่ได้ให้กำเนิดพวกเขาในเวลาใกล้เคียงกัน.

“ยิฮิ. คุณรู้อะไรเกี่ยวกับการเติบโตของสปิริต?”

“ยิฮิไม่รู้มาก แล้ว....อ่า! ต้นไม้ดังเดิมรักสปิริต เขายอกยิฮิว่าพวกเขาชอบเคลื่อนไหวแบบนี้.”

“ต้นไม้ดังเดิมน.”

ผมไม่สามารถสื่อสารกับต้นไม้ดังเดิมได้ แต่มันก็กลายเป็นไปได้สำหรับยิฮิหลังจากที่เธอเลื่อนระดับเป็บแฟร์รี่ดั้งเดิม.

ผมจำเป็นต้องคิดว่าต้นไม้ดั้งเดิมมีส่วนช่วยในการเติบโตของสปิริต.

“มาสเตอร์.คุณต้องการให้ยิฮิฝึกหรือไม่? ยิฮิมีความสามารถมากกก ~ ฉันสามารถฝึนคุณได้.”

“มันไม่จำเป็น.”

ผมตอบ ยิฮิไม่น่าจะเป็นประโยชน์เท่าไรนัก

“แงง...”

"ไปทักทายคริสปี้ ถ้ามีความคืบหน้าแจ้งให้ผมทราบ.”

การเปิดตัวครั้งนี้จะเกิดขึ้นที่กรุงโซล เกาหลีใต้ เมื่อมนุษย์มาถึงกรุงโซลพวกเขาก็แบ่งบอกเป็นกลุ่มที่ไม่ได้ตามรอยและโรส ผมไม่สามารถออกหน้าแก้หัญหาให้พวกเขาได้ดังนั้นคริสปี้จึงถูกส่งไป.

“ค่ะ มาสเตอร์.”

ผมเคลื่อนไหวหลังจากได้คำตอบของยิฮิ.

เพื่อไปดูต้นไม้ดังเดิม.

“อีกครั้ง! เรียงซ้าย, ขวา ถูกต้อง! หมุนไปรอบๆอีกรอบ! เยี่ยม. ยิฮิฮิฮิฮิ!”

เสียงหัวเราะของยิฮิดังทั่วดันเจี้ยน.

มันไม่ใช่ความแค้นอะไรเลย แต่มันเหมือนกับภัยพิบัติของสปิริตมากกว่า.

สปิริตเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงเมื่อผมเข้าใกล้ต้นไม้ดั้งเดิม.

กิ่งและก้านของต้นไม้ดั้งเดิมเริ่มสั่นเมื่อสปิริตเข้ามา

‘มันมองดูดี.’

พวกเขาทำได้ดี

ผมปีนขึ้นไปบนยอดต้นดั้งเดิมและเฝ้าดูพวกเขา.

‘หวังว่าผมจะสามารถก้าวไปไกลกว่าพวกเขาได้.’

ผมไม่ได้มองไปที่สปิริตตลอด พวกเขาไม่ได้ไปไหนไกล แต่มันก็ดีกว่าปกติ.

ในขณะนั้นสปิริตได้เข้ามาหาผมอย่างพร้อมเพรียงและเริ่มมองหาผม.

-สปิริต17ตนมีความวิตกกังวล. โปรดระวัง. มีความเป็นไปได้ที่สูงที่สปิริตจะไม่สามารถคงความมีตัวตนได้หลังจากเกิดมา มีความเป็นไปได้ที่เขาจะหายไปจากความกังวล.