ตอนที่แล้วChapter 165: Ifrit (2)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 167: Fire Spirit King (2)

Chapter 166: Fire Spirit King (1)


Chapter 166: Fire Spirit King (1)


สกิลที่ทำให้ชนะฝ่ายตรงข้ามและทำให้เขาทำตามผม. พลังแห่งการครอบงำเป็นสิ่งที่น่าทึ่งเป็นอย่างมาก.มันเหมากับผมจริงๆ.

‘ใช้ประโยชน์ให้สูงที่สุด.’

มันเป็นความสามารถที่ดี แต่มันมีออฟชั้นซ่อนอยู่.กำลังยกเลิกการประกาศอาณาเขต!.ความมายของมันไม่ใช่เรื่องง่าย.

มันหมายถึงขอบเขตของเทวดาหรือดีม่อนไม่อาจส่งผลต่อผม. บางที ‘ชั้นสูง(โนเบลซ)’ ที่มีเขตแดนอัตโนมัติเป็นของตนเอง. หรืออาจจะเป็นที่สกิล...ความสามารถเหล่านี้ที่เกี่ยวกับอาณาเขตจะไม่สามารถใช้ได้อย่างคุ้มค่า.(คนไทยมักจะเรียกพวกนี้เป็น AoE ทั้งหลาย หรือ ออร่า ที่ไม่ต้องเรียกใช้แต่ออกมาเอง)

ป๊าบ.

ผมตบหัวเบาๆต้องขอบคุณสายฟ้าพระเจ้าที่ทไห้ผมรู้สึกถึงอิฟริด.

'หัวใจราชานรกและแก่นแท้เปลวเพลิงที่ยิ่งใหญ่.’

ผมกำลังเข้าไปใกล้กับความสามารถระดับพระเจ้า ร่างกายครึ่งเดียวของอิฟริดไม่สามารถเทียบได้

“ยิฮิ.”

"ค่ะ, มาสเตอร์. ยิฮิอยู่นี่~”

ยิฮิกระพือปีกอยู่รอบๆ ได้เข้ามาใกล้ๆผมเมื่อผมเรียก

ความต้องการล้นออกมาจากดวงตาของเธอ ตั้งแต่ผมกลับมาที่ดันเจี้ยน ยิฮิ ยังไม่ออกจากผม.(รอของไง รันดาล)

“เรียกแม๊กและโอเซ่น.”

“ยิฮิฮิ! ค่ะ!”

ยิฮิหัวเราะและถอยออกไป.

ผมหันหัวไปและมองไปที่รูปปั้นน้ำแข็งที่อยู่ใกล้ตัวของผม.

หญิงสาวดาร์กเอลฟฺ์ที่ถูกขังในน้ำแข็ง

ดาร์กเอฟล์ขั้นสูงซิลลา!

ร่างกายของเธอถูกคำสาปน้ำแข็งดังนั้นผมต้องการถามโอเว่นและแม๊กเกี่ยวกับเรื่องนี้

ยิฮินำแม๊กและโอเว่นเข้ามาหลังจากนั้น5นาที.ยิฮิดีใจที่คิดว่าเธอได้ทำหน้าที่ตามที่ผมได้มอบหมายสำเร็จ.

"ผมเรียกคุณมาที่นี่เพื่อถามเกี่ยวกับรุปปั้นน้ำแข็งนี้.”

“ดาร์เอลฟ์ที่สวยมาก. สัญลักษณ์ที่หน้าเธอ...เอลฟฺชั้นสูง?”

โอเว่นตอบคนแรก

"ถูกต้องเธอเป็นแม่ของคริสปี้.”

"......!"

แม๊กและโอเว่นอาศัยอยู่ในดันเจี้ยนจึงรู้ว่าใครคือคริสปี้

"เธอถูกสาปและตาย. ผมอยากถามคุณเกี่ยวกับคำสาปยี้. พอจะคิดออกบ้างไหม?”

"ผมไม่รู้ว่าควรพูดแบบนี้หรือป่าว...”

“แม๊ก. ออกมาข้างหน้า.”

"มันคล้ายกับฝ่าบาทก่อนที่ฝ่าบาทจะสูญเสียความทรงจำ.นอกจากนี้ยังแตกต่าง.นั่นคือเหตุผลที่บอกว่ามันไม่แน่ชัด.”

ผมพยักหน้า

"ถูกต้อง.มันไม่ใช่จักพรรดิเงา.บางทีมันให้อารมณ์คล้ายๆกัน.แต่มีแค่จักพรรดิเงาเท่านั้นและไม่มีใครเลียนแบบเขาได้อีกแล้ว.”

ผทสามารถบอกได้เลยว่านี่ไม่เป็นความจริง.

ผมเป็นเหมือนจักพรรดิเงา.ผมสามารถเลียนแบบเขาได้.

“...ไม่มีอะไร!”

โอเว่นตบมือของเขา

เขารู้ว่าผมไม่ใช่ราชานรกจริงๆ.

ราชานรกที่ท้าทายพระเจ้า.คนที่ไม่สามารถเป็นพระเจ้าได้...ไม่เหลืออะไร.ผมรู้ว่าคอนทากอโนมถูกอัญเชิญโดยโอคูลอส.ในแบบเดียวกันราชานรกอาจจะถูกอัญเชิญได้.

ถ้าราชานักถูกนำกลับมาจากความว่างเปล่าไม่แปลกเลยที่พลังเวทย์ของเขาจะถูกนำมาเทียบกับมังกรปีศาจแท้จริงอาโอจิน

แม็กไม่รู้เรื่องนี้จึงขมวดคิ้ว.

"ฝ่าบาท ปัจจุบันฝ่าบาทอยู่ที่นี่.เพราะอย่างนั้นผมถึงรู้ว่าคุณไม่เคยถูกลาดไปยังความว่างเปล่า.”

“ถ้าคุณได้รับความเป็นนิรันดรได้มันก็จะไม่มีความว่างเปล่า.ดังนั้น..ผมจึงอยากถามว่าคุณรู้จักผมดี.คำสาปนี้เราจะเอามันออกได้อย่างไร?”

ผมมั่นใจครึ่งเดียว.ราชานรกได้ถูกอัญเชิญจากความว่างเปล่า.ผมดีใจที่เขาไม่ได้ถูกเรียกมายังโลก...แต่ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน.

ถ้าราชานรกกลับมายังโลกดีม่อนจากความว่างเปล่าแล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนไหวของแกร์นดยุค.บางทีเขาอาจจะสร้างกองทัพด้วยอำนาจของเขา.

ดังนั้นผมต้องเตรียมพร้อม ผมต้องพร้อมรับมือกับเหตุการณ์เลวร้ายเสมอ.

หลังจากที่แม๊กคิดเป็นเวลานานเขาก็ตอบกลับมา.

"หากฝ่าบาททรงทำแบบนั้นมันก็ไม่มีทางเป็นไปได้.อย่างไรก็ตามวิธีหนึ่งที่เป็นไปได้คือการสร้าง'ของเทียม'ที่สามารถย้ายคำสาปออกมาได้...”

"คำสาปนี่ไม่ใช่เวทย์มนต์?”

"ถูกต้อง ฝ่าบาท.”

ผมมองไปที่โอเว่น

“คุณทำเป็นไหม?”

โอเว่นส่ายหัว.

"ปัญหาอยู่ที่วัสดึ.ของเทียมที่ย้ายคำสาปได้...ว่าทักษะช่างตีเหล็กของผมจะดีขนาดไหนก็ตาม.ผมสามารถจิตนาการได้แต่มันต้องใช้โอริฮารูกอน...”

โอเว่นได้รับความเจ็บปวดจากราชานรก.พวกตระหนักดีถึงความแข็งแกร่งของราชานรกและมีความคิดมากมายในการป้องกันตนเอง.อย่างที่คิดดูเหมือนเขาจะมีแผนแล้ว.

“ผมมีมัน.”

ปัญหาเดียวคือวัสดุ!

"คุณมีโอริฮารูกอม?”

"ผมมีมากพอที่จะสร้างเป็นอาวุธได้.มันเป็นไปได้ไหม?”

ผมมองไปที่ยิฮิที่บินไปอย่างรวดเร็ว ยิฮิ สังเกตเห็นในสิ่งที่ผมมองไปหาเธอ.

ในไม่ช้าเธอก็มาพร้อมกับโอริฮารูกอน

ปากของโอเว่นกว้างขึ้นเมื่อเห็นมัน

“...คุณได้รวบรวมมันมาทั้งหมดโลกเลยใช่มั๊ย? ผมได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจเข้าแล้ว...”

“โอเว่น.”

“มันเป็นไปได้.มันมากเกินพอ.ผมไม่ได้ปลดปล่อยทักษะของผมมานานแล้ว.ฮ่าฮ่า.”

โอเว่นยักไหล่.

“คุณต้องการอะไรอีกไหม?”

"ผมต้องการเวลาในการสังเกตคำสาปก่อนที่จะบอกวัสดุเพิ่ม.ผมจะบอกแฟร์รี่หากผมต้องการอะไร.ไม่เป็นไรใช่มั๊ยคุณแฟร์รี่?"

โอเว่นขยิบตาให้ยิฮิ

ยิฮิมองเขาด้วยท่าทางยโส.

"ยิฮิต้องการแก้วน้ำชาใบใหม่”

"แน่นอน ผมจะทำมันให้คุณ.”

"คุณรู้ไหมว่ามันเป็นของที่ใส่น้ำผึ้ง? ฉันต้องการแบบนั้น.”

"แน่นอน ว่าผมต้องสร้างมันใหม่.”

ดูเหมือนว่าการจัดการบางอย่างเสร็จสิ้นแล้ว.ผมไม่สนใจที่พวกเขาพูดด้านหน้าผม.ตอนนี้ผมมอบให้พวกเขาทำไปแล้ว.

‘คริสปี้จะมาถึงทีหลัง.’

คำสาปต้องถูกเอาก่อนที่จะเปลี่ยนซิลลาให้เป็นอันเดธ.ถ้าผมเตรียมผมผมก็สามารถอยู่รอดได้ในสถานการณ์เลวร้ายที่สุด.

‘ราชานรก.’

ซิลลาอยู่ในสถาพนี้เป็นเวลานาน.ผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าราชานรกกลับมาจากความว่างเปล่า.

การเคลื่อนไหวของแกร์นดยุคจะตอบสนองอย่างไร?

ผมมองไปที่แม๊กที่กำลังมีการแสดงออกที่ยิ่งใหญ่

“แม๊ก. ผมมีบางอย่างให้คุณทำ.”

วันต่อมา

แม๊กได้ออกจากดันเจี้ยนพร้อมกับทหารโครงกระดูกนับพันและลิซ.พวกเขาต้องเดินไปในเส้นทางที่ลับตาและข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก.

เขาโผล่มาอีกครั้งที่ชิลี ในอเมริกาใต้และกวาดล้างทุกสิ่งทุกอย่างทันที.

“แดองค์ฝ่าบาท!”

สิ่งมีชีวิจในดันเจี้ยนหรือมนุษย์ไม่สำคัญ.เขาฆ่าทุกสิ่งทุกอย่างและก่อให้เกิดความสับสน จำนวนศพเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว.

อเมริกาใต้เป็นสถานที่ตั้งของดันเจี้ยนของแกร์นดยุคยูป้า

แต่พวกเขาไม่สามารถควบคุมความเสียหายที่เกิดจากแม๊กได้อย่างถูกต้อง.

มันเป็นเพราะทหารส่วนใหญ่ของเขาเตรียมพร้อมที่จะทำสงครามกับเอเรียล ดิอาโบ

อเมริกาเหนือ

ลาสเวกัส อเมริกา.

มีดันเจี้ยนแต่มันเป็นเมือวที่เงียบสงบและไม่เกิดคลื่นมอนเตอร์ตลอด5ปี.กิจวัตรของผู้คนไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก.แต่พวกเขารวมตัวกันเนื่องจากความเสียหายอื่นๆทั่วโลก.

คิดที่พอใจและคิดว่ามันจะเป็นอย่างนี้ไม่เปลี่ยนแปลง สหรัฐถูกเรียกว่ารีสอร์ทขนาดใหญ่.

ความจริงแล้วมอนเตอร์เวฟไม่ค่อยเกิดขึ้นในสหรัฐ.

อย่างน้อย...จนถึงวันนี้.

เดธไนท์ 200. นักรบทมิฬ 500.ออกี้และเซเบอรัสมากมาย.สิ่งมีชีวิตชั้นสูงปรากฎออกจากดันเจี้ยน.

และ..เอเรียล ดิอาโบ ได้ขี่ม้าทมิฬชั้นสูง!

ขณะที่เธอโผล่ออกมา ลาสเวกัสก็เงียบ.

“ฉัน เอเรียล ดิอาโบ.ฉันจะกวาดล้างมนุษย์และทำลายโลก.”

ความสวยงามพร่างพราว แต่เธอมีเขาขนาดใหญ่อยู่ที่หัว ยรรกาศของเธอคุกคามให้คนส่วนใหญ่เสียจิตวัญญาณของเขา.

สิ่งมีชีวิตได้หายไป แต่การปรากฎตัวของเธอก็โดดเด่น

เอเรียลเป็นแกร์นดยุคและดีม่อน เธอไม่สนใจสายตามนุษย์ เธอเบื่อหน่ายและป่วยการกับพวกมนุษย์.

เอเรียลมองไปรอบๆด้วยสายตาเย็นชา.

"ฆ่าทุกอย่าง.”

ฮี่ฮี่ก๊๊~!

เมื่อม้าทมิฬวิ่งเอเรียลก็ยกดาบขึ้น

ย่าห์!

ลำแสงดีดำบินออกจากดาบเธอและเจาะเข้าไปที่หัวของเดธไหน์และนักรบทมิฬ.

มันเป็นสกิล‘พรราชันย์ (Epic)’ . ในเวลเดียวกันพลังเวทย์ของเดธไนท์และนักรบทมิฬก็ถูกปกคลุมไปด้วยสีดำ.

มนุษย๋ไม่ได้เตรียมการรับมือครั้งนี้อย่างสมบูรณ์.

มีเหล่าเวคบางคนอยู่ใกล้ๆ อย่างไรก็ตามเอเรียลก็กระโดดโจมตีด้วยดาบของเธอ.

ขณะเดียวดัน.

บึมมม!

เกิดระเบิดห่างออกไปจากเอเรียลไม่กี่ร้อยเมตร.

พื้นดินแตกและมีพายุใหญ่ขึ้น.

อเวคชั้นสูงไม่สามารถทนต่อผลกระทบได้ อเวคหลายคนได้ตายโดยไม่สามารถหาร่างกายของเขาได้.

ในระหว่างนั้นเอเรียลพูดด้วยท่าทางไร้ความรู้สึก

"ถึงเวลาที่มนุษย์แบบพวกคุณจะหมดสิ้นไปแล้ว.”

0 0 โหวต
Article Rating
11 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด