เล่มที่ 1: บทที่ 8-1 (Alien)

เล่มที่ 1: บทที่ 8-1 แปลโดยกิลด์เทพอสูร

เจิ้งรู้ดีว่าเพราะอะไร ทุกคนถึงถูกพามายังสถานที่แห่งนี้ นั่นก็เพราะว่าเขาเลือกกดคำว่า ‘YES’ ในทันทีที่กดทุกคนจะถูกลำ เลียงมาที่นี่ หรือ ไม่ก็คนหนึ่งคนใด เขาจะไม่รู้สึกแปลกใจเลยถ้าประธานาธิบดีจะมาปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้

เจิ้งไม่สนใจวัยรุ่นทั้งสาม และ ตะโกนขึ้นมาว่า “ทุกคนอยู่ในความสงบ เดี๋ยวเราจะอธิบายรายละเอียดในภายหลัง แต่สำหรับตอนนี้ให้ซวนเล่ารายละเอียดของพล็อตเรื่องเอเลี่ยนก่อน.”

ซวนกำลังพิจารณากลุ่มของเจิ้ง จากนั้นเขาได้มองลงไปที่พื้นและสภาพแวดล้อมโดยรอบ เขาพยักหน้าอย่างใจเย็น “แน่นอน ว่าลูกเรือย่อมอยากที่จะฆ่าเอเลี่ยน แต่เพราะอาวุธของพวกเขามีไม่มากมายนัก ที่ดีสุดก็คงเป็นเครื่องพ่นไฟ จากที่ฉันคำนวณ การใช้อาวุธที่มีอุณหภูมิสูง หรือ เครื่องพ่นไฟมันไม่ค่อยเหมาะกับการต่อสู้ระยะประชิด มันยังค่อนข้างไร้ประโยชน์เมื่อต้องสู้กับเอเลี่ยนที่ความเร็วสูง แถมยังมีเกราะป้องกันอีก พวกมันสามารถฆ่าพวกนายได้ทันทีที่เข้ามาใกล้.”

พวกวัยรุ่นยังคงตกใจกับเสียงเจิ้ง แต่เมื่อพวกมันเห็นซวน ยังคงพูดคุยต่อไปโดยไม่สนใจ พวกมันจึงเริ่มตะโกน “แม่งเอ๊ย! แกคิดว่า พวกแกเป็นใคร? พวกแกกล้าดียังไงมาสั่งให้เราทำนู่นทำนี่? เดี๋ยวนะ ฉันรู้จักพวกแก ฉันรู้ว่าพวกแกอยู่ที่ไหน ฉันจะพาคนไปถล่มพวกแก แล้งฆ่าทิ้งยกครัวก็ยังได้.”

พวกอันธพาลทั่วไป มักจะชอบพูดเรื่องทำนองนี้ ขู่จะฆ่าครอบ ครัวของคนอื่น และ พวกมันชอบทำตัวเหมือนรู้จักที่อยู่ของทุกคน ก่อนที่เจิ้งจะพูดอะไรต่อ เจี๋ยชักปืนดีเซิร์ทอีเกิ้ลออกมา

แล้วจ่อไปที่พวกมัน "หุบปากเน่าๆ ของพวกแกซะไอ้สวะ. นี่มันคือช่วงเวลาสำคัญที่จะต้องรวบรวมข้อมูล อย่าทำให้ฉันต้องสติแตกดีกว่า.”

ทันทีที่กลุ่มวัยรุ่นได้เห็นปืน พวกมันก็ต่างตื่นตระหนก ส่วนมือใหม่ที่เหลือรีบขยับห่างออกจากพวกมันทันที จากนั้นพวกมันก็เริ่มหัวเราะ หนึ่งในนั้นดึงปืนออกมาจากเสื้อแจ็คเก็ต “แกมาจากไหนวะ?  เ_ี้ยเอ้ย!  ถ้าแกคิดจะเลียนแบบทั้งทีอย่างน้อยน่าจะเลือกรุ่น 54  ดีเซิร์ทอีเกิ้ล? แกคิดว่าใครๆ ก็หาซื้อมันได้ง่ายๆ รึไง? มันง่ายมาก ที่จะบอกว่าปืนกระบอกนี้มันเป็นของปลอม.”

เมื่อวัยรุ่นชักปืนออกมา เจี๋ยเหนี่ยวไกอย่างไม่ลังเล เสียงดังปัง! เขายิงไปที่มือข้างถือปืน พลังของดีเซิร์ทอีเกิ้ลเป่าแขนของมันออกเป็นสองท่อนได้อย่างง่ายดาย

วัยรุ่นถึงกลับสะดุ้งตกใจ มันสะบัดแขนตัวเองแบบไม่อยากที่จะ เชื่อ แต่เมื่อความเจ็บปวดจู่โจมมันเริ่มส่งเสียงกรีดร้องอย่างทุกข์ทรมาน ส่วยอีกสองคนที่อยู่บนพื้นทันทีที่พวกมันรู้ว่าปืนกระบอกนี้เป็นของจริงทำให้พวกมันนั้นหวาดกลัว

จากนั้นมือใหม่คนอื่น ๆ ก็เริ่มกรีดร้อง แต่เจิ้งสังเกตเห็นบางคนที่ยังสามารถควบคุมสติไว้ได้ คนเหล่านี้มองมาที่กลุ่มของเจิ้ง อย่างเงียบ ๆ เจิ้งพยักหน้า อย่างน้อยมือใหม่กลุ่มนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายไปทั้งหมด ยังมีบางส่วนที่สามารถควบคุมสติตนเองได้ และ สงบพอ

เสี่ยวอี้เดินเข้าไปหยิบปืน “พี่เจี๋ยนี่มันเป็นปืนปลอม ไม่ใช่ของจริง.”

เจี๋ยพยักหน้า และ เก็บปืนกลับ “หยุดเลือดของมันด้วยสเปรย์ห้ามเลือดแล้วเอาผ้าพันแผลให้มันด้วย โอ้, พวกมือใหม่จงฟังอย่าคิดว่าเอาปืนมาชี้ใส่ฉัน แล้วจะทำให้ฉันกลัว.”

เจิ้งมองไปรอบ ๆ เขาหยิบซิกการ์ขึ้นมา และ ส่งมันให้กับซวนหนึ่งมวน “นายไม่กลัว? นั่นมันปืนจริง.”

ซวนปฏิเสธบุหรี่ “ฉันไม่สูบบุหรี่ มันจะฆ่าเซลล์สมองของฉัน คุณยังต้องการให้ฉันเล่าพล็อตเรื่องต่อไหม?”

เจิ้งยิ้ม และ เอาไฟจุดบุหรี่ของเขา “เชิญครับ.”

“เอเลี่ยนมันเกินกว่าที่พวกเขาได้จินตนาการไว้มาก และคนที่ยังมีชีวิตรอดอยู่ก็เริ่มน้อยลงเรื่อยๆ หนังเรื่องนี้มีข้อผิดพลาดบางอย่าง แม้แต่พล็อตเรื่องก็ยังดูค่อนข้างขัดแย้ง ตัวละครหลักของหนังนี้ เป็นหุ่นยนต์ที่ถูกรัฐบาลส่งไปตรวจสอบ ภารกิจของหุ่นยนต์คือพาเอเลี่ยนกลับมายังโลกให้ได้ ถึงแม้ว่าจะต้องแลกด้วยชีวิตของทุกคนในยานก็ตาม.”

“ดังนั้นสิ่งที่หุ่นยนต์นั้นเล่า มันก็สอคล้องกับที่รัฐบาลนั้นได้รู้ล่วงหน้าอยู่ก่อนแล้ว และ วางแผนให้ลูกเรือเสียสละชีวิตตัวเอง เพื่อการพัฒนาของเอเลี่ยน แต่มันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้? ทำไมรัฐ บาลถึงเลือกที่จะส่งหุ่นยนต์ แทนที่จะส่งนักวิทยาศาสตร์ หรือไม่ก็ทหาร นอกจากนี้หุ่นยนต์ก็ไม่ได้เป็นกัปตันของยาน จึงมีโอ กาสสูงมาก ที่มันจะล้มเหลว และ ไม่สามารถนำเอเลี่ยนกลับได้ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากลูกเรือสำรวจซากยานแค่ไม่นาน แล้วจากไปล่ะ? รัฐบาลไม่น่าจะทำอะไรโง่ๆ แบบนั้น แถมยังเลือกใช้ยานพาณิชย์ แทนที่จะเป็นยานของกองทัพอีก

“หลานขยับแว่นตาแล้วพูดต่อ”ฉันจะยกตัวอย่างให้ฟังง่ายๆ แล้วกัน : หากประเทศหนึ่งค้นพบว่ามีระเบิดไฮโดรเจนถูกฝังอยู่ในพื้นที่ทะเลทรายซึ่งอยู่ภายในพรมแดน . เขาก็ต้องส่งกองทัพเพื่อไปกู้ระเบิดกลับมา โดยให้พวกทหารแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มของพ่อค้าเร่เพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับระเบิด และพวกเขาก็พบระ เบิดโดยบังเอิญ ในระหว่างที่พวกเขากำลังเดินทางผ่านทะเลทราย?”

เจิ้ง และ เจี๋ย มองหน้ากัน ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าเพราะอะไรพระเจ้าดึงคนเข้ามาในเรื่องนี้เป็นจำนวนมาก นั่นก็เพราะว่ามีข้อผิดพลาดในหนังเรื่องนี้ และ พระเจ้าอาจจะเปลี่ยนแปลงพล็ อตเรื่อง และ เพิ่มความยากลำบากขึ้นอีก ตอนนี้พวกเขาเหมือนสูญเสียเกราะป้องกันชั้นดีไปแล้ว พวกเขาไม่สามารถคาดเดาเหตุการณ์ต่อจากนี้ได้อีกต่อไป

ซวนยังคงตรวจสอบพฤติกรรมของพวกเขา “ลูกเรือที่เหลือวางแผนที่จะทำลายยาน และ หลบหนีด้วยการมุดผ่านทางฉุก เฉินอยู่ แต่พวกเขาทั้ง 2 คนตายก่อนจะถึงมัน มีแค่ตัวละครหลักเท่านั้นที่หนีรอดมาได้ แต่เอเลี่ยนก็ไล่ตามเธอมา.จากนั้นเธอจึงเปิดประตูฉุกเฉิน แล้วเอเลี่ยนก็ถูกดูดออกนอกอวกาศ และเหลือเธอเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้.”

“ฉันเล่าจบแล้ว ตอนนี้พวกคุณบอกซักเรื่องได้ไหม? เช่นที่นี่คือที่ไหน? ถ้าฉันคิดไม่ผิดที่นี่คือยานของเอเลี่ยนใช่ไหม?”

ติดตามข้อมูลข่าวสารนิยายเรื่องนี้ได้ก่อนใครที่ FB: www.facebook.com/IDTR8  หรือพิมพ์ค้นหา นิยายแปล: เกมส์สยองต้องไม่ตาย  Blog: www.idtr8.wordpress.com 

จากตอนปัจจุบันในเพจตอนนี้กลุ่มลับนำไปแล้ว 150+ ตอนน้ะค้า