เล่มที่ 1: บทที่ 6-2 (God Room)

เล่มที่ 1: บทที่ 6-2

เจิ้งกลับเข้ามาที่ห้องเพื่อที่จะพาโลริออกไป แต่เขากลับต้องประหลาดใจเมื่อเห็นเธออยู่ในชุดเมท เธอดูสวยมาก สวยจนทำ ให้เขารู้สึกราวกับว่าวิญญาณกำลังถูกดึงออกจากร่าง

โลริฮัมเพลงไปด้วยขณะที่เธอทำความสะอาดห้องไปด้วย เนื่องจากว่าห้องนี้ถูกสร้างขึ้นจากความทรงจำเมื่อ 10 ปีก่อน มันจึงดูค่อนข้างรก เธอกำลังทำความสะอาดอย่างผ่อนคลาย เธอดูช่างสวยงาม และ มุ่งมั่น เจิ้งเดินไปด้านหลังของเธอแล้วสวม กอดเธอไว้

"อุ๊ย!"

โลริสะดุ้ง แต่ก็สงบลงได้อย่างรวดเร็ว นั่นเป็นเพราะเธอได้กลิ่นที่คุ้นเคยออกมาจากด้านหลัง เธอนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง และ รู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง "คนนิสัยไม่ดี! นี่นายตัวแสบกำลังคิดจะทำอะไรมิทราบ นายเป็นแมวรึไงที่ย่องเข้ามาแบบนี้? ฉันรู้ทันนะตาบ้า นายกำลังจะคิดที่จะรังแกฉันอีกแล้วใช่ไหม ฮึ่ม?"

เจิ้งไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ในขณะที่เขามองเธอพูดอยู่นั้น เขาประกบปากของเขา เข้าไปที่ริมฝีปากของเธอ เธอขัดขืนเล็กน้อย และ ค่อยๆ สงบลง

"คนลามก พอ พอได้แล้ว! ดูซิ นี่มันกี่โมงแล้ว ,ไม่ ฉันหมายถึง ว่าแม้มันจะเป็นตอนกลางคืนก็ตาม นายห้ามจูบฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต ห้ามแตะต้องตัวฉัน และ ห้ามทำอะไรลามก เข้าใจไหม "

เจิ้งพยายามที่จะพูดเปลี่ยนเรื่อง "เธอไปเอาชุดนี้มาจากที่ไหน? ฉันมองแล้ว มันดู...น่ารักดี" แต่ใจจริงแล้วเขาอยากจะบอกว่าเธอดูเซ็กซี่ชะมัด แต่เขาก็ตระหนักดีว่า เธอพยายามที่จะหนีจากหัวข้อสนทนานี้

โลริเริ่มหัวเราะ ราวกับว่าเธอได้ลืมข้อเรียกร้องของเธอก่อนหน้านี้ไปหมดแล้ว เธอจับชุดและหมุนไปรอบๆ "มันดูดีใช่ไหมล่ะ? มีแต่ฉันเท่านั้นที่สามารถออกแบบอะไรอย่างนี้ได้ "

"ใช่ มันดูสวยดี...แต่นี่มันไม่ใช่ชุดเมทจากอนิเมะหรอ?"

หน้าของเธอขึ้นสีเล็กน้อย "ที่นายพูดมาหมายความว่ายังไง นายดูตรงนี้ ฉันเปลี่ยนลายตรงส่วนปลายกระโปรงนี่ และ... "

เธอเริ่มพรั่งพรูคำพูดออกมาอย่างไม่หยุดหย่อนเกี่ยวกับเรื่องชุดของเธอ จากนั้นก็พูดเรื่องการตกแต่งภายในห้องต่อ แต่เจิ้งไม่รู้สึกว่ามันรำคาญเลยสักนิด เขากลับรู้สึกถึงความอบอุ่นของครอบครัว ความรู้สึกที่เขาไม่ได้สัมผัสมาเป็นเวลานานแล้ว

จากนั้นเธอก็หันหน้ากลับมา และ ทำหน้าจริงจัง "โอ้ว,ใช่ นายจะต้องเล่าฉันฟังว่าหลายปีที่ผ่านมานี้นายทำอะไรมาบ้าง อย่าคิดว่านายจะหลอกฉันได้ง่ายๆ นะ เมื่อคืนนี้นายดูเชี่ยวชาญมากเลย ดังนั้นนายจะต้องบอกความจริงทุกอย่างกับฉัน ห้ามปิดบังอะไรเด็ดขาด"

เจิ้งยิ้มแหยๆ เธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างขี้หึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวกับเรื่องความสัมพันธ์ ดังนั้นเขาจึงพยายามเปลี่ยนเรื่องพูด "ฮ่าฮ่า แน่นอน ใช่แล้วผมมาที่นี่เพื่อพาเธอไปหาเพื่อนๆ ของผมเพื่อทำความรู้จักกัน ในตอนที่ผมเข้าไปในหนัง พวกเขาร่วมต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับผม หนึ่งในนั้นเชิญเราไปทานอาหาร เธอจะเปลี่ยนเสื้อผ้าไหม? "

"เปลี่ยนสิ ไม่มีทางฉันที่ฉันจะออกไปกับนายด้วยชุดนี้แน่ ยังไงก็ตามถ้าเรากลับมา นายต้องบอกทุกอย่างกับฉัน เข้าใจไหม?"

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็กลับมาพร้อมกับชุดธรรมดา เธอปัดรอยยับบนเสื้อเชิ้ตของเธอแล้วกล่าวว่า "ไปกันเถอะ ฉันยังไม่เคยออกไปสูดอากาศด้านนอกเลยสักครั้ง"

เมื่อออกมาด้านนอก โลริก็ตื่นตาตื่นใจกับสถานที่พิเศษแห่งนี้ เธอชี้ไปที่พระเจ้า และ ถามคำถามต่างๆ นานา จนพวกเขาเดินมาถึงห้องของเจี๋ย

ทุกคนอยู่ในห้องนี้เรียบร้อยแล้ว ด้านข้างของเสี่ยวอี้มีผู้หญิงผมสีบลอนด์นั่งรูปร่างของเธอราวกับนางแบบไม่มีผิด และ ผู้หญิงผมสีดำยาว สวมชุดกิโมโนนั่งอยู่ด้านข้างเจี๋ย เธอกำลังจัดเสื้อเชิ้ตของเจี๋ยให้เข้าที่อย่างตั้งใจ ด้านข้างถัดออกไปเป็นหลานที่นั่งอยู่ซึ่งดูไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก เธอทำเสียงฮึดฮัดออกมาแล้วมองไปที่ผู้ชายทั้งสอง ราวกับว่าเธอกำลังหมั่นใส้พวกเขา จากนั้นเมื่อเธอเห็นเจิ้ง เธอปล่อยเสียงฮึดฮัดออกมาอีกครั้ง

เจี๋ยกำลังพูดอยู่ ในตอนที่เขากำลังเดินเข้ามา "...สามารถสร้างชีวิตรวมถึงผู้ชายได้เหมือนกัน หลานทำไมเธอถึงไม่สร้างชายในฝันของเธอล่ะ? "

"ฉันไม่โง่เหมือนพวกนายหรอกย่ะ ฉันต่างจากพวกนาย ที่สร้างสิ่งที่นายไม่สามารถนำไปในโลกแห่งความเป็นจริงได้แบบนี้ ฉันยังไม่เคยเขียนนิยายประเภท YY (พวกโง่เง่ามองโลกในแง่ดี) มันทำให้ฉันขยะแขยง เกี่ยวกับความคิดที่ว่าจะสร้างผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างนั้น ให้ฉันไปแลกเครื่องสั่นมาซะยังดีซะกว่า"

เสี่ยวอี้หน้าแดงขึ้นหลังจากที่เขาได้ยินเรื่องนี้ เจี๋ยหัวเราะ "อย่าโกหกเลย เห็นได้ชัดว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ ฉันเห็นผู้หญิงมามากพอจนสามารถบอกได้"

หลานเริ่มหน้าแดง แต่เธอยังคงเยือกเย็นอยู่ "นั่นคือความแตกต่างระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง ผู้ชายต้องการให้ผู้หญิงในฝันมาตก หลุมรักในตัวพวกเขา แต่ผู้หญิงต้องการที่จะตกหลุมรักกับผู้ชายที่เธอรัก นายคิดว่าฉันจะโง่เหมือนกับพวกนายงั้นสิ และที่เริ่มต้นความสัมพันธ์กับคนแปลกได้อย่างง่ายๆ?"

ขณะที่เธอพูดเสร็จ ก็มีเสียงของเจิ้งดังมาจากด้านหลัง "พูดได้ดี  ผู้ชายเป็นพวกน่ารังเกียจและวิปริต พวกเขาไม่รู้จักความสำคัญของความรักที่แท้จริง "

โลริเดินไปที่หลานและเริ่มพูดคุยกับเธอ เจี๋ยมองไปที่เจิ้งที่ทำหน้าขมขื่นและหัวเราะ "นายมาสาย เมียของฉันบ่นว่าอาหารเริ่มเย็นแล้ว มาเถอะมากินกัน"

เจิ้งได้แลกไวน์คุณภาพสูงมาจากพระเจ้า เมื่อเทียบกับของในโลกความจริงแล้ว รายการบันเทิงเหล่านี้มีราคาถูกกว่ามาก เมื่อเขากลับมาที่ห้อง แหวนมิติของเขาก็เต็มไปด้วยไวน์ประเภทต่างๆ

ภรรยาของเจี๋ย มีฝีมือการทำอาหารอยู่ในระดับสุดยอดเลยทีเดียว ทุกคนพอใจกับอาหารของเธอมาก ถึงแม้ว่าจะมีอาหารเพียง 10 จานเท่านั้น แต่ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นของดีราคาแพง เป็นอาหารที่พวกเขาไม่สามารถหากินได้ในโลกความจริง เช่นอุ้งตีนหมีไปจนถึงสมองลิงกับอาหารทะเลต่างๆ

เจี๋ยจุดซิการ์ "พระเจ้าเป็นคนใจกว้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเรื่องความบันเทิง และ อาหาร แม้แต่มหาเศรษฐีในโลกความจริง ก็ไม่มีปัญญามาเทียบกับเราได้ เราดื่มไวน์ที่มีอายุมากกว่าร้อยปีเหมือนกับดื่มน้ำเปล่า และ ซิก้าร์คุณภาพสูง ในความเป็นจริง ถ้าไม่ใช่เพราะว่าที่นี่อันตราย สถานที่แห่งนี้มันก็ไม่เลวเท่าไหร่ ถ้าเกิดเรากลับไปที่โลกความจริง ถ้าหากเรารู้สึกเบื่อ เราก็ย้อนกลับมาที่นี่อีกครั้ง"

เจิ้งและคนอื่นๆ พยักหน้า "นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องมีชีวิตอยู่และรอดผ่านภาพยนตร์ทั้งหมด จากนั้นพวกเราจึงสามารถเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ได้ตามที่เราต้องการ ไม่ว่าจะเป็นการกลับไปสู่โลกความจริงหรืออยู่ที่นี่ "

เจี๋ยหัวเราะ "เอาล่ะฉันจะพาพวกนายไปที่สนามฝึก พักสมองและเตรียมตัวที่จะฝึก พวกนายมีเวลาอีกเก้าวัน ก่อนที่เราจะเข้าสู่หนังเรื่องต่อไป! "

 

ติดตามข้อมูลข่าวสารนิยายเรื่องนี้ได้ก่อนใครที่ FB: www.facebook.com/IDTR8  หรือพิมพ์ค้นหา นิยายแปล: เกมส์สยองต้องไม่ตาย

จากตอนปัจจุบันในเพจตอนนี้กลุ่มลับนำไปแล้ว 150+ ตอนน้ะค้า