Volume 1 / Chapter 32
LM Volume 1 Chapter 32
Volume 1 / Chapter 32
TL: LightNovelCafe
[TN: Final chapter for volume 1! Sorry It’s so short guys. For that reason, it will only be 5 CafeBux to read.]
จินฮยอกจับไรเฟิลของเขาและเดินไปที่ริมน้ำ.
มันไม่สามารถเข้าไปในป่าและซุ่มโจมตีได้ พวกเขาอาจจะถูกโจมตีโดยคานิบาลที่ยังรอดอยู่ จุนซังก็คิดเหมืิอนกัน
ในตำแหน่งที่เขาอยู่ตอนนี้ค่อนข้างเงียบสงบ ไม่มีแม้แต่เสียงของลม
ซวบๆ.
พวกเขาทั้งสองคนที่กำลังเดินกึ่งวิ่งล้มตัวลง พวกเขาเจอแคมเบล
“ยิงไหม๊?”
“เราไม่สามารถยิงได้โดยไม่พูดกับเขา เราต้องแน่ใจว่าเขาเป็นผู้ฆ่า.”
ข้อความทั้งหมดชี้ไปที่แคมเบล แต่ว่าถ้าเกิดไม่ใช้เขา? การยิงคนแบบหลับหูหลับตาบางคนอาจจะทำได้ แต่ไม่ใช่พวกเขา.
“ฉันจะไปก่อน นายอยู่ที่นี่และเล็ง ลั่นไกเมื่อฉันให้สัญญาณ”
“ระวังตัวด้วย.”
จุนซังเข้าไปใกล้แคมเบล เขาทิ้งระยะห่างเล็กน้อยและทักทาย ถ้าสัมผัสของเขาถูกขยายขึ้นหลังจากที่ปรับปรุงร่างกายเขาก็จะรู้อยู่ดี.
“แคมเบล.”
“หืม?”
แคลเบลหันไปตามเสียงก่อนจะมองไปรอบๆ สายตาของเขาเคลื่อนไหวไปมาจุนซังไม่คิดว่าเขาจะระวังเหมือนกับอินทรีที่สอดส่องเหยื่อ.
“มิสเตอร์ชา? คุณไม่ได้กลับไป?”
“คาลไลล์.”
“คาลไลล์?”
“เขาตาย ผมคิดว่าคาลนิบาลฆ่าเขา?”
“ผมต้องการจะบอกว่า, ‘ผมไม่ได้ฆ่าเขา!’ แต่สถานการณ์นี้ดูเหมือนจะไม่เป็นใจนัก ถูกต้อง ผมฆ่าเขาดีเกินไป แต่ผมเดาว่าผมจับมันได้.”
แคมเบลรู้สึกไม่สบาย นี่เป็นสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด
เขาคิดว่าจุนซังกลับไปแล้ว เขาหันหลังให้จุนซังขณะที่เขายังคงสงบ มันน่าแปลก แต่เขาไม่สะทกสะท้าน.
“เป้าหมายคือแต้ม?”
“ครึ่งเดียว?”
“อีกครึ่งคืออะไร?”
“แต้มเป็นเหตุผลหลัก แต่การฆ่าคือความสนุก”
ฮี่ฮี่!
เขาถอดหน้ากากออกมา
จุนซังตระหนักได้ว่ากำลังเจอกับคนโรคจิต
“คุณไม่อยากรู้หรอว่าคุณจะได้กี่คะแนนเมื่อคุณฆ่าไลฟ์เตอร์ได้?”
เขาอยากรู้ ถ้าแต้มทั้งหมดถูกโอนให้ไลฟ์เตอร์ที่ฆ่ามันอาจจะเกิดสงครามได้ การฆ่าไลฟ์เตอร์มันคุ้มค่ากว่ามิวแทน
“จะได้จากพวกมัน10% ฉันได้รับ 5000 แต้มหลังจากฆ่าไป 4 คน.”
จุดซังต้องผ่านภารกิจถึงจะได้ 1500 แต้ม เขาสามารถหามันได้ง่ายๆจากการฆ่าไลฟ์เตอร์ไม่กี่คน เขาสามารถเห็นได้ว่าแคมเบลเสพติดมันแค่ไหน.
“คุณฆ่าลอยด์และพวกของเขาด้วยหรือเปล่า?”
“พวกเขาบาดเจ็บสาหัสขณะที่พวกเขาพยายามช่วยคาลไลล์ ผมเป็นคนฆ่าพวกเขา แต่ผมคิดว่ามันจะเป็นการถูกต้องกว่าคือผมส่งพวกเขาไปตามทางของพวกเขา.”
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถพบร่องรอบของแคมเบลกับพวกของลอยด์และคนอื่นๆ
“คุณมีสายตาที่ยอดเยี่ยม นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่คุณ ไม่ได้ตามผมไป”
ถ้าเขาตามจุนซังไป ไม่เพียงแต่เขาจะฆ่าไม่ได้ แต่เขาจะถูกฆ่าเสียเอง
“ให้ฉันถามคุณหน่อย คุณต้องพูดความจริง? เกี่ยวกับปาร์ตี้ของคุณ?”
“ฉันฆ่าทุกคนที่พยายามออกเมื่อพบว่าเขาไม่สามารถทำภารกิจเสร็จได้ ฉันถูกจับเพราะว่าฉันโชคร้าย ต้องขอบคุณมิสเตอร์ชาที่คุณได้ช่วยผมเอาไว้.”
นี่เป็นความจริง ถ้าจุนซังไม่ช่วยเขา เขาจะตาย 100%.
“ทุกอย่างเป็นความจริงทั้งหมดเลย?”
“ไม่มีเหตุผลที่จะต้องซ่อนบางอย่างออกไป?”
“คุณมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?”
“คาลนิบาล...พวกมันโง่ แต่บางทีมันอาจจะรู้สึกว่าผมเป็นญาติกับพวกมัน?”
แคมเบลฆ่าปาร์ตี้ของเขาและฆ่าคานิบาลไปหลายร้อยตัว กลิ่นเลือดลอยไปทั่วทั้งเกาะเขาไม่สามารถเคลียร์สนามรบได้
สิ่งนี้สามารถเรียกเขาว่าคาลนิบาลได้ เขาต่อสู้กลับเนื่องจากเขาไม่สามารถตายอย่างน่าสงสารได้ แต่เขาก็ไม่สามารถจัดการกับตัวเลขที่ล้นเกินไปด้วยตัวเขาเองได้.
สิ่งที่ตลกคือคาลนิบาลได้ขังเขาเอาไว้ในโกดังและฆ่าไลฟ์เตอร์คนอื่นๆเบื้องหน้าเขา พวกมันต้องการให้เขารู้สึกเจ็บปวดที่เขาดูญาติๆ(เผ่า)ของเขาตาย.
พวกมันไม่ต้องการที่จะฆ่าเขาให้ตายเพราะงั้นพวกมันจึงโยนสิ่งที่เป็นของไลฟ์เตอร์ให้กับเขา
“ฉันต้องแกล้งทำเป็นแปลกใจบางครั้งเพราะฉันคิดว่าพวกมันอาจจะฆ่าฉันหากว่าฉันไม่ทำ และ....ฉันบอกพวกมันว่าตาข่ายไฟฟ้าใช้อย่างไร.”
หลังจากที่เขาใช้เวลาไม่กี่วันในเล้า อีวิล คานิบาลก็มาหาเขา
พวกมันเอาไอเทมนิดๆหน่อยๆที่พวกมันสนใจมาให้เขาและทำท่าทางด้วยมือและเท้าของมัน มันจะเป็นไงน่ะหลอ? พวกก็มันถามว่าใช้อย่างไร.
พวกมันเอาอาวุธที่ดูร้ายแรงเก็บเอาไว้และเริ่มใช้ไอเทมสำหรับจับและลวงตาในการล่าไลฟ์เตอร์ เพราะสิ่งที่พวกมันทำก็แต่กดปุ่ม.
แคมเบลรู้สึกสนุกจากการเฝ้ามองดูเรื่องราวเหล่านี้มันเหมือนกับการดูละคร นี่เป็นเหตุผลที่เขาไม่รู้สึกเบื่อถึงแม้ว่าเขาจะถูกขังไว้เป็นเวลาหลายสัปดาห์.
ความผิด? เขาไม่มีอะไรแบบนั้น ถ้ามันยังมีชีวิตอยู่เขาสามารถฆ่าคนหลายพันคนได้โดยไม่กระพริบตา มองไปที่เขา เขารอดแล้วหรือยัง?