ตอนที่แล้วVolume 1 / Chapter 28
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปVolume 1 / Chapter 30

Volume 1 Chapter 29


LM Volume 1 Chapter 29

Volume 1 / Chapter 29

TL: LightNovelCafe

[TN: It kind of makes it scarier because the mutants have a personality…like the chef for example. Enjoy!]

ปัง!

แกร๊กๆ!

ปาร์ตี้ของลอยด์ได้แต่หวัง มันเป็นเวลาหลายวันที่จุนซังยังไม่เจอลานเนื้อ ในเวลาเดียวกันเจมี่และสมิธตาย

ปัจจุบัน คายาโมโต้ จากญี่ปุ่นกำลังโดนหั่นเหมือนปลาดิบ

นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะหมดหวังเนื่องจากเขาได้ยินเสียงระเบิด พวกเขามั่นใจว่าพวกเขาต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งและไม่สามารถหาทางมาได้.

กร๊วมมม!

กรุ๊บๆ!

แชฟก็กำลังกินเนื้อของคายาโมโต้ ด้วยเครื่องมือที่คล้ายแท่นชาร์ปหรืออะไรสักอย่างทิ่มไปยังเนื้อ.

วันนี้มันมูมมามมากขึ้น ตาของมันหนี่และจมูกย่นมันฆ่าคายาโมโต้ด้วยความโหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก มันโกรธ.

ทีมของลอยด์ไม่รู้ แต่เชฟได้มาหลังจากที่มันได้ร่วมต่อสู้กับอีวิล 10 ตัว อีวิลทั้ง 10 ตัวตายด้วยน้ำมือของจุนซัง.

มันเหลือเพียงไม่กี่ตัว เชฟไม่มีความสุขแม้ว่าตำแหน่งของมันจะเลื่อนขึ้น มันถูกกดดันให้ต่อสู้ตามตำแหน่งที่เพิ่มขึ้น.

อีวิลฉลาดกว่าคาลนิบาล เชฟรู้ว่ามันจะตายถ้ามันออกไปที่นั่น สัญชาตฐาณที่เปลี่ยนแปลงไปทำให้มันสามารถทายอนาคตได้.

Keureung.

เชฟได้เอากล่องออกมาและเอาเนื้อที่เหลือเข้าไป มันวางเนื้อที่เหลือของคายาโมโต้ไว้ในถังขนาดใหญ่

มันต้องการที่จะใช้สินบนเพราะว่ามันไม่ต้องการที่จะต่อสู้ มิวแทนเหมือนมนุษย์หรือเนื้อสัตว์ มันไม่มีสิ่งสกปรกเพราะมันไม่ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลง

เนื้อมิวแทนติดเชื้อไวรัสและมันจากที่ลิ้นจะสัมผัสรสที่ดี นอกจากนี้ยังมีพิษอยู่ในเลือด.

มีใครบ้างที่ไม่อยู่ในพื้นที่ปิดนี้จะไม่ชอบอาหารที่มาจากเนื้อคน? ด้วยมิวแทน เนื้อมนุษย์เป็นอาหารชนิดเดียวที่มีรชชาติหลากหลาย.

Ke ke!

เชฟหัวเราะด้วยความพึงพอใจและออกไปพร้อมกับตู้เก็บเนื้อ มันลากเกวียนแถงถังอย่างแน่นหนาเพื่อที่จะไม่ปล่อยให้แม้แต่อะไรล่วงนิดหน่อย

พวกมันต้องแบ่งเนื้อให้คนที่มีส่วนร่วมมากพอ แต่ปริมาณของเนื้อก็สิ้นสุดลงเมื่อปาร์ตี้ของลอยด์นั้นเข้ามา แต่จำนวนนี้พวกมีจำนวนมากอย่างไม่เชื่อ

“เฮ้อ! คนอื่นๆอาจจะตายสำหรับวันนี้ แต่วันพรุ่งนี้มันอาจจะมาถึงเรา.”

ไม่ว่าจะโดยโชคหรือความบังเอิญชาวอังกฤษ4คนยังเหลืออยู่ ชาวอเมริกันและชาวญี่ปุ่นทั้ง4คนตายครั้งแรก พวกเขาบอกได้ว่ามันโชคดี แม้กระนั้นโชคดีก็อาจจะจบลง.

***

“มันใกล้เราเข้ามาแล้วถูกมั๊ย”

“ลองดูสถานที่แต่ละแห่ง.”

จุนซังค้นหาในฐานนี้ได้สองสามวันแล้ว มันไม่ได้เป็นแบบสุ่ม.

ทุกๆครึ่งวันเขาจะได้ยินเสียงกรีดร้อง เขาเดาเส้นทางตามเสียงนั่นและเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง.

ฐานมีความซับซ้อน มันไม่เพียงแต่มีขนาดใหญ่ แต่มันยังมีทางเดินวกวนเนื่องจากมีทางแยกหลายทางเหมือนกับเขาวงกตเพราะพวกเขาไม่ใช้โครงสร้างภายใน

ตึก ตึก.

ทั้งสองได้ค้นหาโกดังได้อย่างอิสระ คาลนิบาลไม่ค่อยออกมาแล้ว พวกเขาฆ่ามันเกือย 1,000 ตัว.

ตัง!

“หืม?”

“มันอยู่ใกล้ๆ.”

มันทื่อๆ มันมีเสียงใกล้เข้ามาเหมือนกับอะไรบางอย่างกำลังกลิ้งและชนผนัง มันกำลังใกล้เข้ามา มันมายังทิศทางของเรา.

จุนซังเอาดาบและเรดไฟออกมาในเวลาเดียวกัน จินฮยอกชักหน้าไม้และเตรียมพร้อมกับการจู่โจม พวกเขาใช้ในการต่อสู้ขณะที่พวกเขาเดิน.

ฮึม?

“อีวิล คานิบาล!”

“ดูไปที่บ่อนั่น มันเต็มไปด้วยชิ้นเนื้อมนุษย์!”

“คายาโมโต้?”

สายตาของจุนซังมองไปยังหัวที่อยู่บนถึง การแสดงออกของใบหน้าที่แลบลิ้นออกมาและบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บปวด นี่คือคายาโมโต้.

“ฉันจะจัดการมันเอง ป้องกันรอบๆด้วย.”

“ปล่อยให้มันเป็นหน้าที่ผม.”

จิฮยอกก้าวถอยหลังและสร้างบรรยากาศให้กับจุนซังที่กำลังจะเข้าไป.

ปึง!

เชฟรู้สึกประหลาดใจ ทุกที่เต็มไปด้วยเศษเนื้อ ไม่มีคาลนิบาลเรียกเขา พวกมันรวมตัวกันในสถานที่เดียวเนื่องจากพวกมันไม่สามารถออกได้.

“มึงได้ฆ่าคนพวกนี้ทั้งหมดหรอ?”

มันเป็นการพูดจา เขากำลังพูดกับตัวเอง.

“มีเลือดไหลตามทางอย่างชัดเจน ขอบคุณมาก มึงทำให้มันหาได้ง่ายขึ้น.”

เคี๊ย!

เนื้อขอมันหนาพอที่จะทำให้กระสุนของเรดไฟไม่สามารถทะลุตัวมันได้ มันได้รับบาดเจ็บ แต่การถูกยิงยังไม่ร้ายแรงพอ

จุนซังยิงใกล้กับดวงตามัน มันจึงไม่สามารถมองเห็นได้

เชฟเหวี่ยงแขน มันค่อนข้างแข็งแรง กระดูกของเขาสามารถหักได้ด้วยการตีเพียงครั้งเดียว จินฮยอกอาจจะตายได้.

“นั่นไม่ใช่ที่ๆฉันอยู่”

ดาบฟันไปที่ขา เขาฟันไปอย่างแรงแต่ก็ทำได้แค่ผิวหนังปริออก มันแข็งแกร่งมาก แต่มันก็ช้าเกินไป.

“ตุบ!”

เชฟโยนถังไปที่จุนซัง เลือดของยามาโมโต้เต็มตัวเขา กลายเป็นปัญหาเมื่อตาของเห็นแต่สีแดง

ปัง!

ปุก!

กระสุนของจินฮยอกยิงเข้าไปในเบ้าตาและทะลุไปถึงสมอง

เชฟเดินได้ไม่กี่ก้าวก่อนที่จะไม่สามารถควบคุมน้ำหนักตัวได้ มันอันตรายมากถ้าจินฮยอกไม่ยิงช่วยในตอนสุดท้าย จุนซังอาจจะโดนโจมตี.

“มันน่าขยะแขยง เขาโยนมันมาได้อย่างไร?”

“อึก กลิ่น!”

จุนซังเอาน้ำออกจากกระเป๋ามิติและเทน้ำทั้งหมด น้ำได้ล้างเลือดทั้งหมดขณะที่เขาเท แต่กลิ่นมันไม่ได้ออก

มันเป็นน้ำดื่มของเขา แต่มันก็ไม่ได้เสียหาย พวกเขาอาจจะได้รับน้ำมากขึ้นเมื่ออยู่ในฐาน พวกมันต้องใช้น้ำใต้ดินเพราะมีน้ำไหลออกมาตามที่ต่างๆ.

พวกเขาสงสัยเกี่ยวกับน้ำ(ใต้ดิน) เพราะงั้นเขาเลยต้องเอาน้ำ(จากกระเป๋า)มาทำความสะอาด

หลังจากเทออกไปสองขวดแล้วความเหนียวเนอะก็หายไป เขาปัดสิ่งที่ยังติดอยู่บนเกราะพลาสติกและชุดกันกระแทก.

“ไปเถอะ.”

“มันอยู่ตรงหน้าเรา”

ขณะที่เขาเดินมาก็เห็นรอยที่มันลากรถ มันทำให้รู้สึกไม่ดี มีเลือดที่แข็งตัวที่ไม่สามารถล้างออกได้ โดยเฉพาะที่จับ.

“ถ้านี่เป็นสถานที่ๆถูกต้อง ที่เหลือก็แค่หลบหนี?”

“การหลบหนีน่ะง่าย เราสามารถกลับไปทางเก่าได้และฆ่าพวกมันทุกตัว.”

แก๊งงๆๆ.

ประตูเปิดแต่ยังติดขัดที่บานพับ เนื่องจากมันไม่ได้รับการทาน้ำมัน

“ผมพูดถูกใช่มั้ย? ผมรู้สึกว่ามันน่าจะเป็นโกดังเนื้อ.”

“อ่า…..”

จินฮยอกคิดว่าการอธิบายแบบนั้นมันเหมาะกับพวกที่ชอบแขวนคอบนต้นไม้ เริ่มตั้งแต่วันนี้่ ความคิดของเขาต้องเปลี่ยนวิธีในการคิดใหม่

“คุณคิดว่าทั้งหมดนี่เป็นไลฟ์เตอร์ไหม?”

“มีความเป็นไปได้สูง ต้องมีคนที่มาก่อนเราอยู่แล้ว.”

“บอกให้พวกเราตรวจสอบโกดังเนื้อ นั่นหมายความว่า มันต้องมีการยืนยันการเสียชีวิตของพวกเขา.”

มีสองประเภทที่เขามาในโกดังเนื้อคือ ผู้ที่ถูกจับและผู้ที่เข้ามาสอดแนม เป้าหมายของภารกิจคือการสอดแนมด้วยทักษะของเขา.

นั่นหมายความว่าพวกเขาต้องผ่านพ้นให้ได้เพื่อก้าวเข้าสู่ระดับD.

[คุณได้ยืนยันสถานการณ์ลานเนื้อแล้ว โปรดหลบหนีไปยังที่พื้นที่ที่เรียก(ที่แรกที่เข้ามาในภารกิจ).]

ตอนนี้พวกเขาสามารถหลบหนีได้ พวกเขาสามารถผลักดันพวกมันกับไประหว่างที่กลับได้ตลอดเวลา จุนซังมีบางอย่างที่จะทำที่นี่ เขาตรวจสอบผู้รอดชีวิต.

“มะ มิสเตอร์ชา?”

“คุณยังมีชีวิตอยู่?”

“โอ้! ของคุณพระเจ้า! ขอบคุณ!”

จุนซังเขาไปในโกดังเนื้อและพบลอยด์ที่กำลังถูกขังอยู่ในกรง เขามองและแสดงออกทางอารมณ์อย่างท้วมท้นเมื่อเขาเห็นผู้รอดชีวิต.

เขาได้กลายมาเป็นคนผอมและเดินไปมาระหว่างสวรรค์และนรกในไม่กี่วันที่ผ่านมา.

‘นั่นเป็นคนนึงที่ยังไม่คาย’

‘ผมจะพูด.’

จินฮยอกมองไปที่คาลไลล์ด้วยความไม่พอใจ ไอ้ห่านี่โชคดีมาก เขาไม่ได้ต้องการให้มันตาย แต่มันก็เป็นเพียงในความคิดของเขา.

จุนซังได้เคลื่อนที่ไปทางพวกเขา เขาจะต้องปล่อยคนพวกนี้ก่อน.

[คุณได้ค้นพบผู้รอดชีวิตแล้ว การเปิดใช้งานภารกิจพิเศษร่วมกัน.]

[ภารกิจพิเศษระดับ E :ช่วยเหลือผู้รอดชีวิต]

[เป้าหมาย: การบรรลุผล]

[สถานการณ์: ช่วยเหลือไลฟ์เตอร์ที่ถูกขังอยู่ในกรง]

[รางวัล: 1000 แต้มต่อคน]

ภารกิจพิเศษร่วม? จุนซังและจินฮยอกมองหน้ากัน.

ไม่มีทางเลือกมันเป็นการบังคับ มันเป็นภารกิจพิเศษร่วมกัน

มันเหมือนกับถูกบังคับ แต่รู้สึกเหมือนเป็นโบนัสเนื่องจากเขาจะต้องเปิดเพื่อช่วยเหลือพวกเขาอยู่แล้ว พวกเขาพร้อมต้อนรับภารกิจแบบนี้เสมอ.

ตึงปัง!

จุนซังและจินฮยอกยิงที่ล๊อคลูกกรงและทำลายมัน ปาร์ตี้ถูกปล่อย พวกเขาดูเหมือนจะดีขึ้น.

[คุณได้คะแนน 1000 แต้มแล้ว] [คุณได้คะแนน 1000 แต้มแล้ว.]

ขณะที่จุนซังช่วยลอยด์และคาลไลล์ เฮนรี่และมาร์ติน พวกเขาได้กันคนและ 4000 แต้มฟรีๆ พวกเขาได้มันมาอย่างง่ายๆโดยไม่คิด.

“เราไม่มีตัวแปลเพราะพวกมันเอาหมวกของเราไป เราไม่เข้าใจภาษาเกาหลี แต่คุณเข้าใจเราไหม?”

“Yes.”

ตัวแปลที่ติดอยู่ในPDA ช่วยให้พวกเขาฟังสิ่งที่คนอื่นพูดได้ผ่านทางหมวก ดังนั้นปัญหานี้จึงหมดไปเมื่อหมวกของพวกเขาไม่มี.

การพูดก็หน้ามีเหมือนกัน เขาต้องพูดอักฤษเมื่อคุยกับลอยด์ อย่างน้องเขาก็เข้าใจลอยด์ผ่านตัวแปล.

“โปรดช่วยเขาด้วยเหมือนกัน.”

“ใคร?”

จุนซังมองตามที่ลอยด์ชี้และเห็นแคมเบลอยู่ที่มุมห้อง เขาเป็นหน้าใหม่ที่ไม่เคยเห็ยอยู่ในปาร์ตี้ที่เข้ามาพร้อมกัน.

“เขาเป็นผู้รอดชีวิตจากปาร์ตี้แรก.”

“ปาร์ตี้แรก?”

เขายังเคลื่อนไหวขณะที่พูด มันจะได้ 1000 แต้มเมื่อเขาออกมา.

แม้ว่าจะไม่ได้แต้มแต่เขาก็เป็นไลฟ์เตอร์และมีคาลนิบาลเป็นศัตรูร่วมกัน ในสถานการณ์ที่ช่วยชีวิต มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทิ้งเขาไว้เหมือนกัน.

“งั้น…..”

ลอยด์อธิบายสิ่งที่ได้ยินจากแคมเบลในนามของปาร์ตี้ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจเพราะเขาเหนือจากการคาดเดาและพูดเฉพาะประเด็นหลัก.

“ขอบคุณ ผมชื่อแคมเบล”

“ไม่มีปัญหา.”

แคมเบลไม่มีตัวแปลเหมือนกัน จุนซังได้ยินแต่เขารู้สึกผิดหวังที่เขาไม่สามารถสื่อสารได้ จินฮยอกยังคงปิดปาก

“อุปกรณ์ของคุณน่าประทับใจมาก คุณได้ปรับแต่งร่างกายแล้วเหมือนกัน?”

“Yes, yes.”

มีคนพูดและคนฟังมันเป็นการพูดคนเดียว เขาคิดว่าเขากำลังเหงื่อออก จินฮยอกเป็นคนช่วยคลายสถานกาณ์ที่อันตราย.

“จุนซัง การณ์บรรลุผล? หลบหนี?”

“หืม บรรลุผล?”

“เราจะทำอะไรกับคนพวกนั้น? พวกมันตายระหว่างทางด้วยอุปกรณ์ของพวกเรา”

จุนซังต้องการที่จะจัดการคาลนิบาลแทนการหลบหนี ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะเกิดขึ้นเช่นเดียวกับวันนี้ ในเมื่อพวกเขาจะก้าวไปสู่ภารกิจระดับE

ถ้าเขาออกจากทัมลอยด์อย่างไรก็ตามพวกเขาก็จะสูญเสียชีวิตที่ช่วยพวกเขา

“ฉันเดาว่า”

“ลองคิดหลังจากที่พาพวกเขาไปยังพื้นที่เรียก.”

มันรู้สึกว่า พวกเขามีเวลามากกว่า3-4ชั่วโมงในการออกจากโกดังเนื้อ พวกเขาสามารถตัดสินใจได้หลังจากที่ไปส่งพวกเขา.

“เราไม่มีอาวุธ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เป็นอันตรายหากพวกเราอยู่ที่นั่น.”

ชนิดของอุปกรณ์แตกต่างกันเมื่อแคมเบลเอาออกมา

มีไอเทมของคนนับสิบ เกราะมันเป็นเหมือนเปลือกหอยคาลนิบาลไม่สามารถกินได้ ดูเหมือนว่าพวกเขาทิ้งมันทั้งหมดเพราะพวกเขาไม่ใช้มัน

ทีมของลอยด์ไปที่อุปกรณ์ ทั้งหมดที่พวกเขาทำคือการหาเครื่องหมายหรือหมายเลขอุปกรณ์ของพวกเขา.

รวมไปถึงหมวกที่มีฟังชั่นในการแปลที่ติดกับPDA

“อาวุธอยู่ที่ไหน?”

“ผมไม่รู้ แต่เห็นพวกมันเอาไปยังตำแหน่งแยกที่สองก่อนที่จะมาถึงโกดังเนื้อ”

แคมเบลพยายามนึก เขาไม่สามารถคิดบวกเกี่ยวกับอาวุธได้จริงๆ.

“เราจะกลับมาใช้สิ่งนี้ป้องกันจนกว่าเราจะกลับมา.”

จุนซังส่งหน้าไม้ออโต้ให้กับลอยด์ พวกเขาจะฆ่าคาลนิบาลตามเส้นทาง แต่มันก็ขึ้นอยู่กับกรณี

0 0 โหวต
Article Rating
10 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด