เล่มที่ 1: บทที่ 5-2 (God Room)
เล่มที่ 1: บทที่ 5-2
ดวงตาของเจิ้งปิดลง ขณะที่ถามคำถามอันคับข้องใจ หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงตอบกลับมาว่า“เธอถูกสร้างโดยคุณ ความทรงจำของเธอมาจากความทรงจำของคุณ บุคลิกของเธอ, ใบหน้า และ ร่างกาย ล้วนมาจากความทรงจำของคุณทั้งสิ้น เธอเป็นคนที่ถูกสร้างมาจากความทรงจำของคุณ.”
เจิ้งเงียบชั่วครู่ แล้วพูดต่อ “ผมไม่เข้าใจความหมายที่คุณพูดพระเจ้า ผมไม่สนว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในความทรงจำของผมหรือไม่ แต่ผมอยากจะรู้ว่าเป็นเธอคนนั้นจริงๆ ใช่มั้ย สิ่งที่เธอพูด,การกระทำของเธอ ,การแสดงออกของเธอ ,น้ำตาของเธอ ... ทั้งหมดนี้เป็นของจริงรึเปล่า? ไม่ใช่สิ่งที่โปรแกรมสร้างขึ้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนที่สั่งซื้อ ผมอยากรู้ว่าเธอเป็นมนุษย์จริงๆ ใช่ไหม!”
“จริงสิ, มันคือชีวิตหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา จนกว่าเจ้าของจะตาย หรือถูกฆ่า มันเป็นชีวิตที่แท้จริง.”
เจิ้งเข้าใจในทันทีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันคืออะไร พระเจ้าสร้างสำเนาของโลริจากความทรงจำของเขา เธอเป็นโลริจริง แต่เป็็นเพียงสำเนาเท่านั้น ตัวจริงได้ตายไปแล้วตั้งแต่เธออายุ 16 และ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมถึงสำเนาออกมาได้แค่ช่วงอายุ 16 ปีเขาจำภาพของเธอตอนที่สวยที่สุดได้
“คำถามสุดท้าย: ถ้าผมมีคะแนนมากพอที่จะกลับไปที่โลกเดิมผมสามารถพาเธอไปด้วยได้มั้ย”
“หากผู้ที่แลกเปลี่ยน”กลับไปยังต้นกำเนิด” สามารถเก็บรักษาไว้ได้ตามรายการดังต่อไปนี้
| ผู้ที่แลกเปลี่ยน “กลับไปยังต้นกำเนิด” สามารถเก็บรักษาของที่แลกเปลี่ยนไว้ได้ ดังรายการต่อไปนี้ |
| 1. ไอเท็มทั้งหมดที่ได้แลกเปลี่ยน |
| 2. ค่าสถานะที่ปรับปรุง |
| 3. รูปแบบของชีวิตที่ถูกสร้างขึ้น |
| 4. รูปแบบของชีวิตที่ถูกเรียก |
| 5. การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม |
การแลกเปลี่ยนดังกล่าว จะเป็นของผู้ถือครองแม้ว่าเขาจะกลับไปที่จุดเริ่มต้น.”
เจิ้งค่อย ๆ สงบลง เขาเคยสูญเสียเธอไปแล้วครั้งหนึ่ง โดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเฝ้าดูเธอตาย แต่ครั้งนี้เขาสามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้ ตราบใดที่เขายังมีชีวิตรอดรอดจากหนังสยองขวัญเรื่องแล้วเรื่องเล่า และ มีคะแนนมากพอที่จะพาเธอกลับไปยังโลกความจริง แล้วเขาก็จะไม่ต้องสูญเสียเธอไปอีกครั้ง!
เจี๋ย และ คนทั้งสองมองหน้าเจิ้งอย่างประหลาดใจ เขากล่าวคำขอโทษแล้วพาพวกเข้าไปที่ห้อง เหมือนอย่างที่เจี๋ยเคยบอกเพียงแค่คิดในใจว่า ’อนุญาติ’ พวกเขาก็จะสามารถเข้ามาในห้องของเจิ้งได้
เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องนั่งเล่น, เจิ้งคิดอยู่พักหนึ่ง “รอที่นี่ซักครู่นะ เดี๋ยวผมมา.” จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเขา และ ปิดประตู
โลริเอาศรีษะโผล่ออกมาจากผ้าห่ม “เป็นยังไงบ้าง? พ่อแม่นายพูดอะไรรึเปล่า?”
เจิ้งเดินไปที่เตียง และ ลูบผมของเธอ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “โลริผมมีบางอย่างจะบอกคุณ แต่คุณต้องสัญญากับผมก่อนว่าต้องใจเย็นๆ เอาล่ะ?”
ดวงตาของเธอเปิดกว้าง และ เริ่มมีน้ำตาไหลซึมออกมา เธอก้มหน้าลง “จะขอเลิกใช่มั้ย? เหมือนอย่างที่ใครๆ พูดกัน ว่าเมื่อไหร่ที่ผู้ชายได้เชยชมร่างกายของหญิงสาวแล้ว หัวใจของเขาจะเปลี่ยนไป ฉันคิดว่านายจะอยู่กับฉัน ถ้านายกำลังจะบอกเลิกนายก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไร ฉันไม่อยากได้ยินคำพูดนั้นหลุดออกมาจากปากของนาย.”
เจิ้งคว้าเธอขึ้นมากอด พร้อมกับตะโกนว่า“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด ผมรักคุณตลอดเวลาถึงแม้ว่าคุณจะตายจากผมไปแล้วเป็น 10 ปี แต่ผมก็ยังรักคุณ.”
จากนั้นเขาจึงเล่าให้เธอฟังทุกอย่าง ทั้งเรื่องการตายของเธอเมื่อ 10 ปีก่อน และ เหตุการณ์แปลกประหลาดที่เพิ่งเกิดขึ้น แม้ แต่เรื่อง 10 ปีที่ผ่านเขาใช้ชีวิตไม่มีแก่นสารอย่างไร
“โลริ, คุณเป็นโลริจริงๆ ใช่จริงๆ ก่อนหน้านี้ผมทำได้แค่เพียงเฝ้าดูคุณตายไป แต่ตอนนี้มันจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เพราะผมปกป้องคุณได้ เชื่อใจผมนะ ผมจะสะสมคะแนนให้มากพอที่จะทำให้เรากลับไปได้!”
เจิ้งยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆ แต่โลริกลับรับฟังอย่างสงบ เขารู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขามองไปที่เธอเห็นเธอกำลังหยิกแขนของตัวเอง
เจิ้งจับมือของเธอ "คุณกำลังทำอะไร? โลริคุณพูดอะไรบ้างสิ ผมรู้ว่ามันยากเกินที่จะรับได้ว่าตัวจริงได้ตายไปแล้ว และตอนนี้คุณคือสำเนาที่ผมนั้นทำขึ้นมาใหม่ แต่คุณอย่าทำร้ายตัวเองแบบนี้เลย ถ้าคุณรู้สึกไม่พอใจ คุณก็แค่บอกผม ตกลงมั้ย?”
โลริเริ่มหัวเราะ และ ลุกขึ้นยืน เธอเอามือจับที่หน้าของเจิ้งและดึงมัน “ไม่น่าแปลกใจ ฉันแอบสงสัยอยู่ว่าทำไม นายถึงดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นกระทันหัน แถมขนยังดกขึ้นอีก ฉะนั้นมันก็ถือเป็นเรื่องที่ดี ที่จะได้มีชีวิตอีกครั้ง แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกไม่พอใจด้วยล่ะ? นายมันโง่เง่าเต่าตุ่น ตาคนบ้า มาทำให้ฉันขวัญผวาแบบนี้ : ฉันนึกว่านายกำลังจะเลิกกับฉันซะอีก จำไว้ต่อไปนี้นายห้ามพูดอะ ไรที่มันคลุมเครืออีก ไม่งั้นฉันจะฉีกปากนาย.”
เจิ้งรู้สึกอึ้ง และ โล่งใจในเวลาเดียวกัน มันก็ถูกต้องแล้วเพราะความเข้มแข็งของเธอได้ตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเขา เธอคือคนที่เขารัก
อย่างที่เจี๋ยเคยบอกว่าทุกอย่างในห้องนี้เปลี่ยนแปลงได้เพียงแค่คิด และชีวิตที่เจิ้งสร้างขึ้นมาอย่างโลริ จึงสามารถเปลี่ยน แปลงห้องนี้ได้เช่นกัน เมื่อเธอเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าในทันที และเริ่มออกแบบชุดเดรสต่างๆ อย่างสวยงาม แล้วเธอดันให้เจิ้งออกจากห้องนอนไป.
ภายในห้องนั่งเล่น. เจี๋ย และ อีกสอง จ้องมองมาที่เขาด้วยสี หน้าไร้อารมณ์ แต่เจิ้งสังเกตเห็นบางอย่าง มุมปากของพวกเขากำลังกระตุก “เอาเล้ย, เชิญหัวเราะเยาะได้ตามสบาย พวกนายทำหน้าเหมือนคนที่เพิ่งโดนตั้นหน้ามา.”
ทุกคนระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดัง ๆ เจี๋ยพูดขึ้นว่า“แปลกดีนะที่นายชอบผู้หญิงแบบนี้ เธอดูเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย.”
เจิ้งนั่งลงบนโซฟา และ เริ่มเล่าเรื่องราวในอดีตของเธอ “ผมไม่คิดว่ามันจะออกเป็นแบบนี้ ผมแค่อยากจะสร้างคนที่มีลักษณะ คล้ายกับเธอ แต่พระเจ้าผมดันสร้างสำเนาของเธอขึ้นมา.”
เจี๋ยรู้สึกประหลาดใจ “มันน่าเหลือเชื่อ พระเจ้าให้ความทรงจำของนายกับเธอได้ ฉันผ่านหนังมา 4 เรื่องแต่ไม่ยักรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ใครจะไปรู้ว่าที่นี่ยังความลับอะไรซ่อนอยู่อีก.”
เจิ้งพยักหน้า “เอาล่ะ, ไม่มีใครเคยพูดถึงสถานที่แห่งนี้ในโลกความจริง ถูกส่งเข้าไปในหนัง สามารถพูดคุยโต้ตอบกับตัวละครหรือ นักแสดงหลักได้ หรือแม้แต่การเปลี่ยนพล็อตเรื่อง แล้วยิ่งรายการแลกเปลี่ยนยิ่งไม่น่าเชื่อ ผมเข้าใจเรื่องแลกเปลี่ยนปืน แล้วการอัพศักยภาพมันล่ะ? นายคิดในโลกความจริงจะมีเรื่องพวกนี้เหรอ?”
พวกเขานิ่งเงียบ เจิ้งหายใจถี่ “ผมไม่สนใจว่านี่คือดินแดนของพระเจ้า หรือ เกมส์ของปีศาจ ผมแค่อยากมีชีวิตอยู่ และ มีคะแนนพอที่จะพาเธอกลับไป ไม่มีใครอยากตายในหนังใช่มั้ย? ผมคิดว่าพวกเราควรรวมกลุ่ม เพราะไม่มีใครรู้ว่าหนังเรื่องต่อไปคือเรื่องอะไร มีข้อจำกัดอะไรบ้างที่เราสามารถทำได้ เราจะสร้างทีม และ คอยสนับสนุนช่วยเหลือซึ่งกัน และ กัน พวกนายมีความเห็นว่าไง?”
หลานรู้สึกประหลาดใจ “โย่ ,ดูนายเปลี่ยนไปเพียงชั่วข้ามคืนเลยนะ ซึ่งมากกว่าเสี่ยวอี้ที่เพิ่งเสียความบริสุทธิ์ไปซะอีก ผู้หญิงคนนั้นมีความสำคัญกับนายมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
เสี่ยวอี้หน้าแดง เจี๋ยหัวเราะเยาะอย่างขบขัน “มันมีอะไรหน้าอาย? แกได้เป็นลูกผู้ชายเต็มตัวแล้ว ไม่เลวนี่ที่สร้างสาวผม บลอนด์ขึ้นมา อย่าพึ่งแห้งตายไปซะก่อนล่ะ.”
จากนั้นเขาจึงหันไปพูดกับเจิ้ง “ฉันคิดว่านายพูดถูกนะ เราไม่สามารถเผชิญหน้ากับหนังทุกเรื่องได้เพียงลำพัง เราต้องเพิ่มศักยถาพของตนเองให้เพียงพอเสียก่อน จากประสบการณ์ของฉันที่ผ่านหนังมา 3 เรื่อง ทำให้ฉันรู้ว่าการทำงานเป็นทีมมีความสำคัญเพียงใด บางครั้งคนใกล้ตัวก็อันตรายพอๆ มอนสเตอร์ จากนั้นเราจะแบ่งปันข้อมูลกัน และ ช่วยเหลือกัน ถ้าหากมือใหม่คนไหนต้องการแยกทีมออกไป ฉันขอแนะนำว่าให้ฆ่ามันทิ้งซะ.”
หลานตกใจ “นายบอกเองไม่ใช่เหรอไง ว่าถ้าฆ่ามือใหม่จะเสีย 1,000 คะแนน?”
เจี๋ยยิ้มอย่างน่ากลัว “ใช่จะต้องเสีย 1,000 คะแนน และฉันจะเป็นคนฆ่าเขาเอง? ไม่เอาดีกว่า,ฉันแค่หักแขน หักขา ของพวกมัน หรือไม่โยนเข้าไปให้มอนสเตอร์ ตราบใดที่มันไม่ได้ตายด้วยฝีมือของฉันๆ ก็จะไม่โดนหักคะแนน มีอะไรจะถามอีกมั้ย?”
หลาน และ เสี่ยวอี้ ตัวสั่น แต่เจิ้งพยักหน้า “ถูกต้อง , โดยเจตนาแล้ว เราไม่ต้องการที่จะทำร้ายมือใหม่ แต่ถ้าพวกเขาทำให้พวกเราต้องตกอยู่ในความเสี่ยง แล้วผมยังไม่คิดที่จะทำอะไร ผมต้องการที่จะอยู่รอดเพื่อกลับไปที่โลกความจริง และตอนนี้ผมมีเรื่องบางอย่างที่จะบอกคุณ.”
เจิ้งเหอกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง“ผมคิดว่ารู้วิธีที่หาเควสพิเศษ มันน่าจะเกี่ยวกับการเปลี่ยนพล็อตเรื่อง อย่างเช่นช่วยชีวิตนักแสดงหลักที่ต้องตายในเรื่อง หรือฆ่ามอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง หรือบิดพล็อตเรื่องเดิม ผมว่าเควสพิเศษน่าจะได้มาจากกระทำสิ่งเหล่านี้.”
จากนั้นเขาเล่าเรื่องที่ได้ช่วยวัน แล้วได้รับรางวัลระดับ B กับ อีก 5,000 คะแนน ทั้งสามคนต่างอึ้ง และ ไม่รู้ว่าจะถามอะไรต่อ
ดีไป
หลานถามระมัดระวัง “ตอนนี้นายมีกี่คะแนนแล้ว?”
“6,502 กับ รางวัลระดับ B.”
พวกเขามองหน้าเจิ้งเหอด้วยความอิจฉา และ หมั่นไส้ เจี๋ยฝืนยิ้ม “ฉันเสี่ยงชีวิต และ เกือบตายมาไม่รู้กี่ครั้ง ยังได้แค่ 4,000 คะแนน แต่นายได้มากกว่า 6,000 ในหนังแค่เรื่องแรก และ ยังได้รางวัลอันดับ B อีก แม่งเอ๊ย!. ฉันว่าคราวหน้านายต้องกะเตงฉันไปด้วยแล้วล่ะ.”
เจิ้งหัวเราะ “ถ้าคุณไม่ได้อยู่กับพวกเราในห้องราชินีแดงของผมอาจจะไม่รอด ผมต้องขอขอบคุณสำหรับเรื่องนี้.”
หลานยิ้ม “เรารู้วิธีหารางวัลพิเศษ ถึงแม้ว่าจะค่อนข้างยาก แต่ก็ดีกว่าไม่รู้อะไรเลย รวมทั้งนายยังรับคะแนนอีก และนั่นคือเหตุ ผลที่นายต้องใช้ 50,000 คะแนนเพื่อกลับไป ซึ่งมันเป็นไปไม่เลยถ้านายทำเพียงแค่ภารกิจพื้นฐาน อย่างน้อยเราก็มีเป้าหมายในใจแล้วตอนนี้.”
ขณะนี้เจี๋ยยังไม่สามารถระงับความอิจฉาของตัวเองได้ ถึงแม้เขาจะรู้ว่าเจิ้งเป็นเพื่อนที่ดี และ ยังเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง เขายิ้ม. “เอาล่ะ แล้วฉันจะบอกรายละเอียดเกี่ยวรายการที่แลกเปลี่ยนและ ค่าสถานะแล้วกัน พวกเรายังมีเวลาเหลืออีก 9 วัน งั้นก็ไม่รีบเร่งมาก สำหรับหนังเรื่องต่อไป!”
“ไม่ใช่ ,เพื่อมีชีวิตอยู่ต่างหากล่ะ” เจิ้งเงียบ แล้วเขาก็เหลือบมองไปที่ห้องอย่างอ่อนโยน
ติดตามข้อมูลข่าวสารนิยายเรื่องนี้ได้ก่อนใครที่ FB: www.facebook.com/IDTR8 หรือพิมพ์ค้นหา นิยายแปล: เกมส์สยองต้องไม่ตาย
***จากตอนปัจจุบันในเพจ เรานำไปแล้ว 150ตอนนะค้า***
