ตอนที่ 83 สมบัติแห่งชาติ อัมบรา 2

ลูกปัดมรกตนั้นเปล่งแสงออกมาราวกับว่ามันกำลังปกป้องตัวเองจากธีโอดอร์ แสงนั้นดูเหมือนจะปิดบังรูปร่างของลูกปัดเอาไว้ แต่เขาไม่สามารถที่จะสัมผัสได้ถึงอำนาจเวทมนต์จากมันเลย

มันเป็นสัญชาตญาณธรรมชาติที่ร้องเตือนต่อสิ่งที่ไม่สามารถระบุได้ ดังนั้นธีโอจึงไม่สามารถสัมผัสมันอย่างประมาทได้

ธีโอไม่ทราบว่าเขาจะลังเลอีกนานแค่นไหน ถ้าความตะกละไม่พูดขึ้นมาอย่างฉับพลัน

-....โอ้?เจ้านำอาหารที่น่าสนใจมาให้ข้า ผู้ใช้

ในขณะเดียวกันธีโอดอร์ก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกของความตะกละผ่านการเชื่อมต่อของพวกเขา มันหิวและรู้สึกกระหายที่จะกินอัมบรา มันยิ่งตื่นเต้นกว่าตอนเห็นแก่นชีวิตของเอลเดอร์ลิชเสียอีก

ธีโอจึงถามมันว่า “แกรู้งั้นหรอว่าลูกปัดนั่นคืออะไร?”

-แน่นอน เจ้าเสี้ยวมังกรนั้นอธิบายให้เจ้าครึ่งผิดครึ่งถูก ในทางเทคนิคแล้วอัมบรานั้นคือสิ่งที่มีสองมิติ มันเป็นโลกที่ไม่มีขอบเขตระหว่างนามธรรมและรูปธรรม และมันไม่สามารถเข้าใจได้โดยใช้สามัญสำนึกของมนุษย์

‘พูดอีกนัยนึง อัมบราคือลักษณะของโลกอื่นงั้นหรอ?’

-เจ้าเข้าใจได้เร็วมาก เพื่อให้เจ้าเข้าใจมากขึ้น อัมบรานั้นเป็นโลกวิญญาณดั้งเดิม ไม่เหมือนกับโลกที่เป็นรูปธรรม มันเป็นมิติแยกที่มีเพียงวิญญาณเท่านั้นที่อาศัยอยู่ได้

จอมเวทย์นั้นจะเข้าใจเรื่องพวกนี้ได้มากกว่าผู้ใช้ออร่า พวกเขารับรู้ถึงการดำรงอยู่ของโฌลกวิญญาณมาเป็นเวลานานแล้ว ในหมู่พวกเขาตัวแทนของโลกฝ่ายวิญญาณก็คือ โลกแห่งจิตวิญญาณธาตุ โลกของธาตุที่คงไว้ซึ่งกฏแห่งธรรมชาติและเป็นหนึ่งในโลกทางจิตวิญญาณที่เชื่อมโยงกับโลกที่เป็นรูปธรรมอย่างใกล้ชิด กล่าวกันว่าจอมเวทย์สายธรรมชาติรุ่นแรกนั้นสามารถเข้าถึงโลกแห่งจิตวิญญาณธาตุได้โดยตรง

ยังมีเรื่องราวอีกมากมายในโลกใบนี้ เช่นห้วงลึกอเวจีที่ๆปีศาจและเหล่าเทพเจ้าที่ชั่วร้ายอาศัยอยู่ และโลกทางจิตวิญญาณเช่นเคออส ที่เปรียบเสมือนอ่างน้ำวนของความสับสนวุ่นวาย แต่....

ตามคำอธิบายของความตะกละ อัมบรานั้นมีรูปร่างที่แตกต่างจากนั้น

-หืม ไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้ โลกดั้งเดิมนั้นเป็นโลกที่ไม่สมบูรณ์และง่ายต่อการแตกสลาย ในความเป็นจริงอัมบราเป็นโลกที่ถูกทำลายไปนานแล้ว และนี่ไม่ใช่อะไรนอกจากส่วนหนึ่งของโลกที่ถูกทำลาย ถ้ามันไม่ได้รับการแก้ไขโดยเวทมนต์มันก็จะหายไปในที่สุด

ราวกับอยากชิมรสชาติของเหยื่อ ความตะกละ บิดลิ้นไปมา

-ข้าจะกินมัน!

ธีโอยื่นมือออกไปทันที ราวกับอัมบราสัมผัสได้ถึงลางไม่ดีมันพยายามดิ้นรนในอากาศ แต่เวโรนิก้าได้เตรียมไว้สำหรับเหตุการณ์นี้แล้วพลังเวทมนต์ของเธอจึงผูกมัดมันแน่น ด้วยพลังเวทย์ที่ทรงพลัง อัมบราจึงไม่สามารถหลบหนีไปจากมือของจอมเวทย์ได้

ในที่สุดมือซ้ายของธีโอดอร์ก็ได้คว้าจับมันเอาไว้เบาๆ

[+15 เศษเสี้ยวของอัมบรา (???)]

[นี่คือก้อนเศษซากที่ลอยอยู่ในโลกของวัตถุ(รูปธรรม) หลังจากโลกของอัมบราได้พังทลายลงนานแล้ว จอมเวทย์ได้ดัดแปลงมันและคงรูปของลูกปัดมรกตเอาไว้ เนื่องจากมันมีพื้นฐานมาจากโลกอื่น มันจึงมีความต้านทานต่อการโจมตีนโลกของวัตถุเป็นอย่างมาก ถ้าอำนาจของเศษเสี้ยวนี้ถูกดูดกลืน มีความเป็นไปได้ที่จะจัดการกับกฏของอัมบรา

*ระดับของสิ่งของชิ้นนี้ ??? คือ’สมบัติ’

*เมื่อกินแล้ว พลังของอัมบราจะถูกดูดกลืน

*เมื่อกินแล้วไม่มีระยะเวลาในการย่อยอาหาร

*เมื่อกินแล้วสัมผัสทางวิญญาณของคุณจะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

*เมื่อกินแล้วผู้ใช้จะยังไม่สามารถใช้งาน ???ได้อย่างสมบูรณ์ ส่วนหนึ่งของพลังที่ถูกดูดกลืนจะถูกปิดผนึก ทำให้สามารถใช้ความสามารถได้เพียง 20 %เท่านั้น]

‘20% นั่นคือขีดจำกัดสำหรับฉันตอนนี้’

ธีโอดอร์มีความสามารถมากกว่าจอมเวทย์คนอื่นในวงกลมเดียวกัน แต่เขาสามารถดูดซับมันได้เพียง20%เท่านั้น มันหมายความว่าแก่นสำคัญที่มีอยู่ในอัมบรานั้นมากมายมหาศาล อัมบรานั้นอยู่ในระดับเดียวกับแก่นชีวิตของเอลเดอร์ลิช แต่มันกลับทรงพลังกว่า

อย่างไรก็ตามส่วนที่เหลืออีก80%นั่นไม่ได้สูญหายไป ธีโอไม่ลังเลที่จะกินลูกปัดที่อยู่ในมือซ้ายของเขาทันที ลูกปัดบนฝ่ามือของเขาหายไปอย่างเป็นธรรมชาติ

[‘เศษเสี้ยวของอัมบรา’ได้ถูกกินแล้ว พลังที่แตกต่างกันได้สะสมอยู่ในร่างกายของคุณ]

[ต่อจากนี้คุณสามารถติดต่อกับวิญญาณได้โดยตรง]

[ต่อจากนี้ คุณสามารถมองเห็นวิญญาณได้ด้วยตาเปล่า]

[สัญลักษณ์ของ อัมบรา ได้ถูกประทับลงบนร่างกายของคุณ]

[ความตะกละได้หลับลงเพื่อประหยัดพลังงาน]

มันแตกต่างจากการดูดกลืนอุปกรณ์เวทมนต์ อัมบรา นั้นไม่จำเป็นต้องใช้เวลาในการย่อยอาหาร ดังนั้นมันจึงซึมเข้าสู่ร่างกายของธีโอดอร์ทันทีหลังจากถูกกินโดยความตะกละ

วูบบบ!

ความแข็งแกร่งที่แตกต่างไปจากพลังเวทมนต์ได้ไหลผ่านเส้นเลือดของเขา พลังที่ไหลล้นของอัมบรา ทำให้เส้นเลือดฝอยของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสีมรดต ก่อนที่จะไปรวมกันที่แขนขวาของธีโอ

นี่เป็นเพียง 20% เท่านั้นแต่เขารู้สึกเหมือนกระดูกและกล้ามเนื้อของเขากำลังจะแตกออก

จากนั้นรอยประทับแปลกๆก็ปรากฏบนแขนขวา ‘นี่คือสัญลักษณ์ของอัมบรางั้นหรอ?’

รูปแบบมรกตที่ทำจากเส้นและรูปร่างที่ซับซ้อนทำให้เขานึกถึงเครื่องหมายในอาณาจักรโบราณ

หลังจากนั้นสัญลักษ์ของอัมบราก็หายไปหลังจากที่สลักลงบนแขนของธีโอดอร์ มันสลักเพียง20%เท่านั้นจากนั้นก็หลับไปเพื่อรอเวลาที่พลังอีก80%จะตื่นขึ้น

“….มันเป็นความสามารถที่อัศจรรย์มาก”ธีโอพึมพำขณะที่เขาสำรวจความรู้ภายในหัวของเขา

ความรู้ที่มาพร้อมกับสัญลักษณ์อัมบราบนแขนขวาของเขาน่าทึ่งอย่างมาก เขาถกแขนเสื้อขึ้นเผยให้เห็นรอยสักสีเขียวที่กำลังส่องแสง อย่างไรก็ตามกลับมีบุคคลอื่นได้สัมผัสแขนขวาของเขาก่อนที่เขาจะสัมผัสเสียอีก

“โอ้ มันถูกใช้โดยวิธีนี้งั้นหรอ?แปลกมาก” เวโรนิก้าเดินเข้ามาจากด้านหลังของเขาและคว้าแขนของธีโอดอร์ขึ้นมาโดยไม่มีกล่าวอะไรล่วงหน้า

ขณะที่เขาแข็งค้างจากการสัมผัสที่ไม่คาดคิด เธอก็ได้ได้สังเกตรอยสักต่อไป ขณะที่ถูไปมาด้วยนิ้วของเธอ  แม้จะเป็นผู้นำหอคอยเช่นเธอก็ยังไม่สามารถนำสมบัติแห่งชาติออกมาได้โดยง่าย ดังนั้นเธอจึงอดที่จะสนใจมันไม่ได้

ขณะนั้น

ฟุ้บ!

แขนของธีโอก็กลายเป็นทึบ และหลุดออกจากการจับกุมของเวโรนิก้า

“เอ๊ะ?!”

นี่เป็นความสามารถแรกของอัมบรา ซึ่งเป็น Fludization(การก่อสภาพของไหล เชิงของเหลว แก๊ส) ธีโอดอร์ผู้กระตุ้นให้มันทำงานและเวโรนิก้า ต่างรู้สึกประหลาดใจทั้งคู่ ร่างกายของธีโอได้แปรเปลี่ยนเป็นของไหลโดยไม่มีแม้แต่การพึมพำออกมา?สิ่งนี้เป็นอะไรที่แม้แต่จอมเวทย์ผู้ที่เรียนรู้เวทย์ขั้น7 กายทิพย์ยังไม่สามารถเลียนแบบได้ (ของไหลก็ของเหลวนั้นแหละครับ แต่ของไหลบางชนิดนั้นอาจมีความเหนียวสูงมาก ทำให้แยกแยะกับของแข็งได้ยาก บางอันแข็งพอๆกับเหล็กทั้งๆที่เป็นของเหลวอะครับ มันเป็นวิทยาศาสตร์ผมควรใช้ของเหลวง่ายๆเลยดีไหม?)

เวโรนิก้ามองไปที่แขนขวาของธีโอดอร์ด้วยสายตาที่ส่องประกายขณะที่มันกลับสู่สภาพเดิม “มะ-มันเป็นเวลานานแล้วที่ฉันไม่ได้รู้สึกประหลาดใจเช่นนี้!นี่เป็นพลังของอัมบรางั้นหรอ?”

ธีโอที่กำลังตื่นตระหนกพยักหน้าอย่างเงียบๆ เขารู้ดีว่าเขาสามารถใช้ความสามารถ Fludization ของอัมบราได้ แต่เขาไม่คิดว่าเขาจะสามารถใช้ความสามารถได้โดยการคิดแค่ ‘ฉันต้องการหลุดจากเธอ’

ถ้าเขาสามารถใช้ความสามารถนี้ได้เช่นนี้ เขาจะสามารถหลีกเลี่ยงลูกธนูได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้มันยังเป็นไปได้ที่เขาจะผ่านทะลุกำแพงได้หรือสถานการ์ที่คล้ายๆกัน นี่เป็นความสามารถที่มีประโยชน์ในทุกสถานการณ์

‘ถ้าฉันมีความสามารถนี้....ฉันสามารถที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ระดับปรมาจารย์ได้!’

แน่นอนว่าสิ่งมีชีวิตในโลกวัตถุนั้นมีขีดจำกัดในความสามารถที่จะส่งผลกระทบต่อโลกวิญญาณ แม้กระทั่งพลังของปรมาจารย์ดาบก็ตาม มันจะลดลงเมื่อสัมผัสกับร่างกายของวิญญาณ นอกจากนี้จอมเวทย์ส่วนใหญ่จะไม่ทราบวิธีต่อสู้กับความลื่นไหลเช่นนี้ ธีโอจะสามารถได้รับประโยชน์ในทุกสถานการณ์เพียงแค่เปลี่ยนร่างกายของเขาให้เป็นของไหล

อย่างไรก็ตามเขามองโลกในแง่ดีเกินไป

“แฮ่ก...!แฮ่ก.!”

ธีโอได้ทดลองความสามารถที่ได้มาใหม่อีกไม่กี่ครั้ง แต่เขากลับมีอาการปวดหัวและหายใจอย่างรุนแรง

‘อะไรกันทำไมถึงเป็นเช่นนี้?’

ความแข็งแกร่งของร่างกายและพลังเวทย์ที่อยู่ในสภาพสมบูรณ์แบบของเขาได้แห้งเหือดอย่างฉับพลัน เวโรนิก้าสังเกตเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงและเดินเข้าหาธีโอเพื่อช่วยพยุงเขา

เธอมีประสบการณ์มากมายดังนั้นเธอจึงรู้ได้ทันทีว่าทำไมธีโอดอร์จึงอยู่ในสภาพนี้

เวโรนิก้าหัวเราะขึ้นขณะที่เธอกอดเขาไว้จากด้านข้าง “ดูเหมือนว่าสมบัติแห่งชาติจะดูดกลืนพลังจิตสินะ เด็กน้อยพลังเวทย์และความแข็งแกร่งร่างกายเธอ ไม่ดีเลยใช่มั้ยตอนนี้?”

“ใช่ครับ เป็นแบบที่คุณพูด…”

“จิ๊ นี่เป็นสิ่งที่ฉันไม่คาดคิดเอาไว้ก่อน ถ้าฉันรู้แต่แรกฉันจะเตือนเธอก่อน ไม่ต้องรู้สึกหดหู่ไปเพราะมีคำกล่าวที่ว่าบทเรียนนั้นควรจะเรียนรู้ด้วยร่างกาย”เธอหัวเราะก่อนที่จะสั่งให้เขานั่งลงบนม้านั่ง จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่แขนขวาของเขาที่ยังคงส่องแสงสีเขียว “แนวคิดเรื่องพลังจิตนั้นอาจจะค่อนข้างแปลก แต่การฟื้นฟูของมันนั้นเร็วมาถ้าเธอนั่งลงและพักสักครู่ เธอก็จะสามารถเดินไปรอบๆได้แล้ว”

“…พลังจิต มันคืออะไรครับ?”

“อืม ให้ฉันอธิบายสั้นๆ” เวโรนิก้านั่งลงข้างๆธีโอและอธิบายแนวคิดเรื่องพลังจิต “พลังจิตนั้นเป็นพลังพื้นฐานเช่นเดียวกับพลังเวทย์ พลังออร่า หรือแม้กระทั่งพลังแห่งธาตุ มันมีข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือความสำคัญ จอมเวทย์ที่มักจะเชื่อมั่นในพลังมาน่าและวงกลมส่วนใหญ่จะไม่ทราบเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องพลังจิต”

อย่างไรก็ตามพลังจิตเป็นสิ่งสำคัญในการจัดการกับพลังพื้นฐานบนมิติอื่นเช่น พลังเวทมนต์ พลังออร่า และอัมบรา ถ้าอำนาจจิตไม่มีอยู่จริงพวกเขาจะไม่สามารถควบคุมเวทมนต์บนพื้นฐานของมาน่าได้ พลังจิตนั้นเป็นพลังเดียวที่จะสามารถควบคุมพลังดั้งเดิมอย่างอัมบราได้

เขาจัดเรียงความคิดของเขาขณะที่พลังจิตของเขาได้หมดลงชั่วคราว

‘นี่หมายความว่าฉันจำเป็นต้องฝึกพลังจิตเพื่อที่จะควบคุมอัมบราสินะ’

ไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆในโลกนี้ ดังนั้นสัญลักษณ์บนแขนขวาของเขาเป็นเพียงการบ้านอีกอันหนึ่งเท่านั้น เขาไม่สามารถใช้ความสามารถ การไหล ได้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย ไม่นานนักพลังของธีโอก็ได้กลับมา

“เอาละ คำอธิบายของฉันจบลงแล้ว เธอสามารถลุกขึ้นได้หรือยัง?”

“…ครับ” เขายกร่างขึ้นจากม้านั่งอย่างระมัดระวัง

โชคดีที่อาการปวดหัวของเขาได้หายไปแล้ว และกล้ามเนื้อที่รู้สึกหนักอึ้งก็ได้กลับสู่สภาพเดิม หลังจากที่ได้รับประสบการณ์จากพลังจิตหมด ธีโอก็ได้สูดหายใจอย่างช้าๆ

เวโรนิก้าหันไปมองรอบๆก่อนที่จะพูดว่า “เด็กน้อยเธอจะทำอะไรต่อจากนี้?ฉันต้องกลับไปที่งานเต้นรำ แต่เธอสามารถออกไปก่อนได้นะ ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยชอบงานเช่นนี้นะ”

“…ครับ นั่นก็ไม่ผิดหรอกครับ” ธีโอยิ้มอย่างขมๆและยักไหล่ให้กับเธอ ถ้าเป็นวันอื่นเขาคงจะออกไปโดยไม่แจ้งเตือน แต่นี่คือวันที่จัดขึ้นเพื่อเขาธีโอดอร์ มิลเลอร์ ถ้าเขาทิ้งงานนี้ไปโดยไม่กล่าวอะไรเลยจะมีข่าวลือแย่ๆกับเขา

....สุดท้ายเขาก็หันไปหาเวโรนิก้า

“ไปกันเถอะ ผมยินดีที่จะเข้าร่วม แค่วันนี้”เขากล่าวเบาๆขณะที่จับมือเวโรนิก้า

นี่เป็นการแก้แค้นเล็กๆน้อยๆที่เขาถูกเธอลากไปไหนมาไหนเสมอ

ดวงตาสีทองของเวโรนิก้าเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจก่อนจะพูดว่า“อ่า บางทีฉันคงถูกล้อไปอีกหลายปี?”

เธอยิ้มกว้างและคว้าฝ่ามือของธีโอดอร์ไว้แน่น

บทเพลงของวีรบุรุษหนุ่มที่ท้าทายมังกรแดง......มันยังคงเป็นเรื่องราวที่ไม่มีใครรู้

 

ปล.ตอนนี้แปลยากมาก