Chapter 150: Guardian Deity (4) 18-10-2017
Chapter 150: Guardian Deity (4)
10 วันต่อมา
สิ่งมีชีวิตในเกาหลีใต้ได้ถูกกวาดออก จำนวนคนที่ติดตามผมเพิ่มขึ้นอย่างมากและมันก็มากถึง30,000คน.
และ..ผมก็ได้รับความสำเร็จในเวลเดียวกัน.
| -ได้รับ 'ความเชื่อ' จากคน 30,000 คนสำเร็จ.
ความสำเร็จอยู่เหนือการคาดเดา. กำลังมองหาความสำเร็จที่คล้ายกัน. จะได้รับคะแนนความสำเร็จ 0.001ต่อคน หากมีเศษจะปัดขึ้น. คะแนนความสำเร็จ 35 คะแนนได้ถูกเพิ่ม. |
มีอะไรที่เหมือนกับแบบนี้ไหม? รางวัลของมันก็ไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่หน้าต่างของระบบหมายความว่าคู่ควรแกการชื่นชม.
ถ้ามีผู้คนศรัทธาผมเป็นลฃ้านแล้วหล่ะก็มันก็เป็นไปได้ที่จะได้คะแนนความสำเร็จสูง ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เมื่อมองจากการเติบโตของมัน.
แน่นอนว่ามันอาจจะเร็วกว่าทำงานอย่างอื่น แต่ก็ถือว่ามันเป็นรายได้เสริม.(ตรงนี้ก็คืองานหลักคือการอัญเชิญครับ)
ไม่มีอะไรไม่ดีสำหรับเรื่องนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันคือคะแนนความสำเร็จ.
"หยุด!"
มันเกิดขึ้นเมื่อเราอยู่ใกล้เมืองปูซาน ทหารและรถหุ้มเกราะขวางหน้าผมไว้ ไม่มีเฮลิคอปเตอร์หรือเครื่องบนขับไล่มาให้เห็น ผมได้ยินมาว่าดีม่อนได้เข้าโจมตีฐานทัพกลางอากาศเป็นอย่างแรก..มันน่าแปลกที่กองกำลังภาคพื้นยังคงอยู่
ผมไม่ได้อ่านข่าวเกี่ยวกับพวกเขา แต่ตอนนี้แรงจูงใจของพวกเขามีความชัดเจน พวกเขาตั้งใจที่จะกำจัดสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น.
มีชายคนนึงพูดผ่านลำโพงและสวมหมวกสีแดง.
“เราวางแผนที่จะเอาโชลกลับคืน! ให้ความร่วมมือด้วย!”
พวกเขาพูดไม่กี่คำและไม่มีอะไรชัดเจน พวกเขาต้องการบังคับ ‘ให้ความร่วมมือ’
"ถ้าคุณพยายามจะออก...!”
"พวกขยะสารเลว! แกโผล่หัวออกมาเมื่อสิ่งมีชีวิจหายไป? พวกแกได้ทำอะไรบ้างจนถึงตอนนี้?”
"ผู้ช่วยชีวิตจัดการพวกมันทั้งหมด!”
ปฏิกิริยาของผู้ที่ติดตามผมค่อนข้างรุนแรง ดูเหมือนว่าในระหว่างการโจมตีเต็มรูปแบบพวกเขาจะละทิ้งคนและถอยกลับไปยังฐานที่ห่างไกล
ประชาชนสูญเสียความเชื่อมั่นอย่างรุนแรงต่อทหาร ผู้รอดชีวิตต่างเดือดดาลเพิ่มขึ้น.
"นี่คือทหารที่ประจำการอยู่ที่เกาหลีใต้! พวกเรามีทรัพยากรที่จำกัดและไม่มีอุปกรณ์สำรองมากนัก ดังนั้นวิธีเดียวที่เรทำได้ก็คือพึ่งพาตนเอง.แต่ตอนนี้แตกต่างกันแล้ว.เมื่อยึดกรุงโซลได้แล้วทุกอย่างจะกัลบมาเป็นเหมือนเดิม! เทคโนโลยีใหม่ในการใช้แกนได้ถูกนำมาใช้ในทางปฎิบัติ!อเวคจวร่วมมือกับเรา! พวกเราจะยึดกรุงโซลกับคืน!”
มันไม่ต่างจากการสาธิตอาวุธ ทหารพยายามใช้อาวุธเพื่อบังคับผู้คน อย่างไรก็ตามด้านของผมก็มีอเวคเป็นจำนวนมาก
พวกเขามี ‘ศรัทธา’ ในตัวผม.
“ชิ!”
"สารเลว!”
คนเหล่านั้นก็ถ่มน้ำลายและแสดงความไม่เชื่อ.
“มาสเตอร์. มันหมวกหู. นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
โรสขมวดคิ้วเพราะหูของเธอบอบบาง.
“มันเรียกว่าลำโพง.”
"สามารถกำจัดมันได้หรือไม่?”
Cheok.
แทนที่จะตอบคำถาม ผมก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว.
ในขณะนั้นเสียงของประชาชนที่กำลังบ่นทหารก็หายไป.
บรรยากาศมันเหมือนก่อนการระเบิด.
Hwaaaaack!
ผมสร้างบอลไฟขนาดใหญ่จากเปลวไฟของไพน์ มันลอยอยู่เหนือฟ้าเหมือนกับดวงอาทิตย์ เปลวไฟมีขนาดใหญ่เป็นสองเท่าของรถหุ้มเกราะที่มีการขยายและบีบอัดตลอดเวลา.
ผมมีพลังเวทย์110แต้ม มันเป็นเป็นสถานที่มีสูงที่สุดในบรรดาสถานะของผมแม้แต่สกิลที่มีพลังต่ำยังมีพลังการทำลายล้างที่มากขึ้น.
ไม่อยากจะพูดหากใช้สกิลระดับอีปริก
Kuaaaang!
ผมเหยียดมืออกและทรงกลมนั้นก็ลอยไปยังภูเขา.
เกิดการระเบิดสั้นๆ.
ถูเขาที่สูงกว่า700เมตรหายไปอย่างไม่คาดฝัน.
การกระทำนี้เป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ในปัจจุบัน มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเรียกได้ว่า ‘พลัง’
“......”
ทหารที่ตะโกนผ่านลำโพงได้เงียบขึ้นหลังจากที่เห็นฉากตรงหน้า เขาไม่ใช่คยเดียวที่เฝ้าดู.
ไม่มีใครพูด.
มันเหมือนกับความฝันที่เขากำลังลอยอยู่บนท้องฟ้า พวกเขาจ้องมองอย่างว่างเปล่า
นี่เป็นคำเตือนถ้าเขายังส่งเสียงดังอีกผมก็จะฝังศพพวกเขา.
“พระเจ้า.”
“พระเจ้า...”
นอกเหนือจากผู้ช่วยชีวิตแล้วยังมีพระเจ้าด้วย เสียงมันพึมพำเบามาก มันมาจากคนที่อยู่ข้างหลังผมเท่านั้น.
พวกทหารเป็นมนุษย์ พวกเขาเป็นมนุษย์ที่ดี ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับมนุษย์ผ่านเครื่อง.
มนุษย์ทุกคนต่างกัน แต่ก็ยังคงปฏิบัติตามกฎหมายเดียวกัน ผมได้รับความศรัทธาแล้วและจำนวนผู้ติดตามมากกว่าหมื่น ความสามารถของผมไม่มีใครเหมือน.
Duk!
Duk!
ทหารเริ่มวางปืนขึ้น จากนั้นก็เหมือนไฟป่าพวกเขาเริ่มวางแขนของพวกเขา คนที่อยู่ในยานเกราะออกมายกมือขึ้น พวกเขาไม่มีเจตนาในการเป็นปฏิปักษ์.
“คุณ! คุณกำลังทะอะไร?”
“คะ-คุณไม่เห็นมันหรอ? มนุษย์ไม่สามารถฝ่าฝืนพระเจ้าได้.”
ทหารกำลังตื่นเต้นอย่างมาก.
Kueeeh!
เสียงกรีดร้องดังมาจากภูเขาที่ฉันระเบิดขึ้น.
Kung! Kung!
ยักษ์ที่ถือค้อนขนาดใหญ่ของมันวิ่งเข้ามา หนึ่งในสองหัวของมันหายไป แต่การปรากฎตัวของพวกมันเริ่มเข้ามาครอบงำ.
ออกี้สองหัว! หนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง.
มันถูกโจมตีและได้รับบาดเจ็บใกล้ภูเขา มันหายใจเข้าอย่างรุนแรงเมื่อมันวิ่งเข้ามาอย่างไม่สามารถควบคุมได้.
อย่างน้อยที่สุดก็คือสายพันธุ์ที่มนุษย์ทั่วไปไม่สามารถจัดการได้ ออกี้สองหัวได้ปรากฏตัวขึ้นหลังจากที่แหล่งที่อยู่อาศัยถูกทำลาย ผู้คนรู้สึกสัญชาตญาณกลัวเพราะขนาดและความน่าสยดสยอง.
Saaah!
ทาวซันวิงได้ขยาย เช่นเดียวกับชื่อมันสามารถบินได้ในอากาศ ผมบินไปตามแนวนอนและพุ้งเข้ากระแทกออกี้สองหัว.
Kururung!
ออกี้สองหัวเคลื่อนไหวเชื่องช้า แต่มันมีพละกำลังสูง อาจจะมีความแข็งแกร่งอย่างน้อย100แต้ม
แต่..นั่นไม่ใช่สำหรับผม.
105. มันสูงกว่าออกี้สองหัว.
ผมคว้ามือของมันและเหวียงมันออกไป.
ผมรู้สึกหวาดกลัว ไม่คิดเลยว่ามันจะถูกเหวี่ยงด้วยพลังเพียวๆของผม สิ่งมีชีวิตและดีม่อนมักจะหลีกเลี่ยงในการเจอออกี้สองหัว.
แต่ผมมีส่วนร่วมในการโจมตีตรงหน้า ผมไม่อาจจะปล่อยให้มันเหลือได้.
Kung!
ในไม่ช้าร่างกายของมันก็ล้มลงบนพื้น มันพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ไม่สมดุลเนื่องมันมีเพียงหัวเดียว.
ผมดึงดาบจักพรรดิออก ดาบของผมตัดผ่านคอของมัน.
Phuak!
เลือดไหลออกแต่ผมไม่สนใจ ออกี้สองหัวหยุดหายใจ.
“พระเจ้า...”
"เทพปกปักษ์!”
คำพูดที่คล้ายกันเกิดขึ้นจากปากของพวกเขา.
เทพปกปักษ์? ชื่อนี้ไม่เหมาะกับผมจริงๆ.
ผมสะบัดเลือดออกจากดาบแลัวหันหัวไป.
จากนั้นผมก็เดินไปหาทหาร.
Gulp!
ทหารทุกคนเครียด ผมค่อนๆเดินอย่างช้าๆใกล้พวกเขา.
ไม่จำเป็นต้องพูด ทหารที่อยู่ด้านหน้าลุกขึ้น ทหารอีกคนรีบขยับขา.
ทหารเริ่มแยกทางออกเป็นถนนในขณะที่ผมเดินผ่านพร้อมกับคนที่ติดตาม.
ผมรวบรวมพลังเวทย์ที่จำเป็นทั้งหมดสำหรับปีก สิ่งมีชีวิตเริ่มหายากและมีจำนวนคนมากขึ้นเป็น40,000คน
‘เวลานี้.’
ตอนนี้ถึงเวลาที่จะเปิดประตู.
ในชีวิตก่อนหน้านี้อีกาสามขาได้โผล่ออกมา ผมรู้สถานที่ที่ๆเขาถูกเรียกตัว ถ้าผมไปที่เดียวกันและใช้ประตูอัญเชิญมา ก็เป็นไปได้ที่อีกาสามขาจะโผล่.
ผลของการอัญเชิญพันประตูจะขึ้นอยู่กับสถานที่และเวลาหรือวัสดุเฉพาะ อย่างน้อยที่สุดผมต้องปรับตำแหน่ง.
ผมข้ามพรมแดนไปยังเกาหลีเหนือ.
สถานการณ์ของเกาหลีเหนือเลวร้ายกว่าเกาหลีใต้ ผมไม่เห็นใครสักคน ไม่มีใครขวางทางผม เหมือนกับเดือนมีนาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว.
สิ่งมีชีวิตบางตัวที่ผมเห็นได้ถูกกวาดทิ้ง.
หลังจากนั้นสามวันผมก็ถึงจุดหมาย
ผมเงยหน้ามองขึ้นที่ภูเขาและสัมผัสท้องฟ้า.
เขาแบกดู. ผมมาถึงที่หมายสุดท้ายปล้ว.
ภูเขาแบกดูเต็มไปด้วยหมอกหนา.แต่ปีกที่สะสมพลังเวทย์นับล้านก็เห็นได้ชัดแม้ว่าจะมีหมอก.
ประชาชนรู้สึกตื่นเต้น ดูเหมือนพวกเขาคิดว่านี้คือเส้นทางสู่สวรรค์.
ดีม่อนนำพวกเขาไปสวรรค์ มันเป็นความเข้าใจผิด แม้ว่าจะเป็นไปได้ผมก็ไม่อยากเปิดประตูเพื่อพาพวกเขาไปที่นั่น.
ผมแค่อยากเปิดประตู มันเป็นการสร้างความสับสนให้กับแพนเดอโมเนี่ยม ความต้องการของเขาต่างจากผม.
อย่างไรก็ตาม ‘ดั้งเดิม’ เป็นสิ่งที่จำเป็น. ความปรารถนาที่จะมีความสุขและไปสวรรค์เป็นความช่วยเหลือที่ยอดเยี่ยมในการเปิดประตูจากการอัญเชิญ.
“อันเชิญประตูนับพัน.”
ผมใช้สกิลใกล้กับทะเลสาบ.
ในขณะนั้น...
Wiiing!
ปีกได้กระจายไปยังทุกทิศทางเหมือยกับควัน พวกมันกลายเป็นวงกลมในอากาศ
| -สกิล 'อัญเชิญพันประตู' (Ex Epic)ได้ถูกใช้.
การอัญเชิญประตูสำเร็จ กำลังเปิดประตู! |
มีรอยยิ้มบนใบหน้าของผม ราวกับว่าวิญญานของพวกเขากำลังถูกดูดเข้าไปพลังเวทย์มนตร์ของมนุษย์ได้ถูกดูดเข้าไปยังประตูอัญเชิญ มันเป็นพลังเวทย์โดยกำเนิด.
ผมไม่แน่ใจว่ามันจะเรียกอีกาสามขามาได้หรือไม่.
อย่างวไรก็ตาม จำนวนคนที่มาที่นี่แน่นอนว่าจะต้องอัญเชิญสิ่งที่ไม่ธรรมดามาอย่างแน่นอน.
Jjeok! Jjeok!
วงกลมถูกฉีกขาด
ร่างที่ใหญ่โตเดินผ่านทรงกลมและลงมาบนพื้นได้อย่างรวดเร็ว.
มันมีขนาด30เมตร ร่างผอมและมีสี่เท้า หน้ายาวและมีขนสัตว์
สายตาที่แหลมคมมองมาที่ผม มันถามว่าผมเป็นใคร สีหน้าของมันทั้งน่าเกรงขามและนุ่มนวลในเวลาเดียวกัน.
มันไม่ใช่สามขา มันต่างกันโดยสิ้นเชิง.
ผมสำรวจสิ่งมีชีวิต.
มันเป็นเรื่องผิดปกติ...
สิ่งมีชีวิตนี้มีเก้าหาง.
เขาบนหน้าผากเหมือนกับยูยิคอร์น แต่พลังเวทย์ที่ไหลเวียนแตกต่างกันมาก มันใกล้เคียงกับอำนาจของพระเจ้า แต่มันก็คลุมเคลือที่จะเรียกพระเจ้า.
มองอย่างรวดเร็วมันค้ลายกับกวาง อย่างไรก็ตามมันมีใบหน้าเหมือนกับมังกร มันยังมีเท้าเหมือนม้าดังนั้น ผมจึงสงสัยตัวตนของมัน.
คิเมร่า? การรวมกันของสัตว์หลายๆตัวมันคล้ายๆกัน.
แต่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้เต็มไปด้วยพลังเมื่อเทียบกับคิเมร่า
ผมไม่สามารถระบุตัวตนของมันได้ ดังนั้นผมต้องส่องมันด้วยมัทอาย.
| ชื่อ: กิริน [Girin (TL: เกาหลีเรียกแบบนี้จาก Qilin)]>>คนไทยเรียกกิเลน<< | |||
| สถานะ | |||
| Strength | 105 | Intelligence | 100 |
| Agility | 90 | Stamina | 80 |
| Magic Power | 105 | ||
| ศักยภาพ: (480/???)
เอกลักษณ์: เป็นชื่อที่รวมกันสองตัวระหว่าง, 'Gi (麒)' สำหรับผู้ชายและ 'Rin (麟)' จากผู้หญิง. มันเป็นสตัว์มีขนที่ดูแลพื้นที่ศักดิ์ศิทธิ์.เกิดจากจินตนาการจากพระเจ้าและมนุษย์รวมกัน. สกิล:อุทิศตัว (Epic), คิริน (Epic), จิตนาการปกป้อง (Ex Epic), ???? |
|||
ถึงแม่ว่ามัทอายจะเป็นระดับอีปริกแล้ว แต่มันก็ยังมีเครื่องหมายคำถาม มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นในเรื่องของความต่างพลังเวทย์แน่นอน.
‘เดิมทีมันอาจจะไม่มีตัวตนจริงๆ.’
ผมมองเข้าไปในช่องที่เรียกว่าเอกลักษณ์ พูดให้ถูกคือคำว่า‘ถูกสร้างขึ้น’ ถ้าพระเจ้ามีตัวคนจริงๆแล้วถูกอัญเชิญมาความสมดุลจะพังทลาย จากสิ่งที่ผมได้เห็นมังกรที่ถูกกินโดยอีกาสามขา แต่กิรินก็มีพลังมากพอกับมัน มันคล้ายกับอีกาสามขา.
Kuuuuoh!
กิริมร้องคำรามออกมา แม้แต่คนที่อยู่ห่างไกลก็รับรู้ถึงตัวตนของมัน.
“กิริน...!”
"โอ้พระเจ้า ผู้พิทักษ์ตัวจริงได้ปรากฏตัวขึ้น!”
เสียงตะโกนดังอยู่ครู่นึง โลกโดยรอบเริ่มย้อนกลับ ก่อนที่ผมจะรู้ว่าดวงอาทิตย์แยกออกเป็นเก้าดวง และยอดเขาก็กลายเป็นทะเล.
ผมสังเกตเห็นบาเรียทันที
เทพปกปักษ์ มันสังเกตเห็นถึงความสำคัญของผมและเริ่มก้าวร้าว.
‘ฉันมีข้อได้เปรียบในสถานะ...’
ปัญหาคือสกิล. สกิลจิตนาการปกป้อง ระดับ Ex Epic และสกิลอีกสองรวมถึงสกิลที่อ่านไม่ได้(???).
‘ฉันคิดว่าฉันคงผ่านไปไม่ได้.’
กิรินได้เคลื่อนร่างที่ใหญ่โตมาที่ผม กีบเท้าขนาดใหญ่ได้ย่ำลงมาที่ผม.
Kwaang!
ในเวลาเดียวกันผมก็ถูกปะทะ
จิตนาการปกป้อง. มันเป็นของปลอม แต่ไม่ใช่ของปลอม บาดแผดใดๆก็ตามที่ได้รับจะเจ็บจริง มนุษย์ถูกแยกออกจากกันดังนั้นกิรินและผมเพียงคนเดียวที่อยู่ในนี้.
มนุษย์ที่อยู่นอกบาเรียกำลังเฝ้ามองการต่อสู้กับผมและกิริน
ผมควรทำอย่างไร...?
ในช่วงเวลาลำบาก คำตอบที่ได้มันก็ชัดเจน
ผมดึงดาบจักพรรดิออกมา.
มันถูกล้อมรอบไปด้วยความมืดที่สามารถกรืนแสงทั้งหมดโดยรอบ ที่นี่มีแสงแดดถึง9เท่า แต่ก็ดีที่จะได้เห็นรูปลักษณ์ของดาบทมิฬ.
"ผมจะตัดขนของคุณและแก้ไขรูปร่างให้กับคุณ.”
มันจะง่ายก่อนที่ผมจะไปโลกเบื้องล่าง ผมได้รับการโจมตีอย่างแน่นอน ตอนนี้ผมทำลายขีดจำกัดของผมแล้ว เท้าของผมก้าวไปข้างหน้า
แน่นอนว่าผมจะไม่ฆ่ามัน
ผมต้องการเก็บเกี่ยวผลผลิตก่อนที่มันจะทำตามความตั้งใจของผม.
กิรินเป็นสัตว์ที่ต้องการความอึดจากพารานอลมอล นอกจากนี้กิรินยังเป็นตัวตนอันศักดิ์สิทธิ์ ถ้าผมเป็นมนุษย์กิรินก็จะไม่ทำการเคลื่อนไหวที่เป็นอันตรายต่อพวกเขา.
กิรินปกป้องมนุษย์ นั่นหมายความว่ากิรินจะป้องกันไม่ให้แพนเดอโมเนี่ยมและสิ่งมีชีวิตของเขาเข้ามา มันทำให้ผมซื้อเวลาบางอย่างได้.
Kwarurung!
มีสายฟ้าแลบปรากฏขึ้นมากมายในท้องฟ้าที่ชัดเจน.
ผมไม่อาจกดดันด้วยสถานะเพียวๆ ยกเว้นแต่จะแข็งแกร่งจริงๆ แต่จินตนาการปกป้องมันยากกว่าที่ผมคิด.
เห็นได้ชักว่ามันเป็นจินตนาการของกิริน ปาฏิหาริย์ที่เป็นไปไม่ได้เกิดขึ้นที่นี่
Haup!
กิรินที่ใช้หางทั้งเก้าพระอาทิตย์หนึ่งในเกาดวง จากนั้นมันก็สูดลมหายใจเข้าพร้อมกับพ่นแสงแดดออกมา
Hwaruruk.
ดวงอาทิตย์ที่ใกล้เข้ามารู้สึกราวกับว่ามันกลืนโลกได้ดังนั้นผมจึงรู้สึกไม่ค่อยตื่นตระหนก
‘ฉันไม่สามารถประมาท’
ดูเหมือนสถานการณ์ร้ายแรง ถ้าผมถูกโจมตีแล้วก็มีแนวโน้มที่ผมจะจบในสถาพที่ดูไม่ได้
"พารานอมอล."
| -พรจากพารานอมอล!
เนื่องจากพลังเวทย์ที่สูง (110) และความฉลาด (105) จะได้รับเวทย์มนต์เพิ่มเติม1.2เท่า. พลังเวทย์ +6 นาน 30 นาที |
มันแตกต่างจากครั้งก่อนๆ ประสิทธิภาพของไอเทมเพิ่มขึ้นเนื่องจากสถานะที่ยอดเยี่ยมของผม มันเหมือนกับเอาช่างที่มีฝีมือใช้ศักยภาพของเครื่องมือได้เต็มที่
ไม่ว่าอย่างไร พลังเวทย์ของผมก็ถึง 116 แต้ม มีนน่าอายที่จะพูดถึงกิริน..ผมจะใช้มันฟาดกระบาลมัน
ผมทำให้เปลวเพลิงของไพน์เข้มข้นมากขึ้น แล้วผมก็เพิ่มพลังมันด้วยสายฟ้าพระเจ้าลงไป มันเป็นพลังที่ผมทำลายไททัน
‘ฉันจะไม่ถูกกดดันอีกต่อไป.’
แม้ว่าการใช้งานจินตนาการจะยอดเยี่ยม แต่ผมก็มีพลังค่อนข้างมาก ก่อนอื่นเลยพื้นที่นี้ไม่ใช่ความจริงเพราะงั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับผลกระทบจากจินตนาการ.
มันก็แค่..น่านรำคาญนิดหน่อย
การรวมตัวกันของเปลวเพลิงไพน์และสายฟ้าพระเจ้าเปรียบได้กับดวงอาทิตย์ ผมโยนทุกอย่างที่มีออกไป.
ไม่นานหลังจากที่ดวงอาทิตย์ปะทะกัน... Kwarururung!
มีการระเบิดขนาดใหญ่ ขอบเขตของกำแพงถูกไฟไหม้และภาพลวงตาเริ่มแตก
Jjejejeok!
พลังที่ล้มหลามออกมาไม่สามารถต้านทานได้
กิรินกำลังสับสนอยู่ครู่หนึงและสะบัดเขาขึ้น เขาได้เพิ่มพลังบาเรีย บาเรียที่เกิดรอยร้าวได้รับการฟื้นฟูสู่สภาพเดิม.
‘ฉันจะทำลายมัน.’
ยาเรียน่ารำคาญ ผมยังคงต่อสู้กับความหลากหลายจากภัยพิบัติจากธรรมชาติพื้นดินที่ปะทุลาวาที่หลอมละลายออกมา ไม่ใช่สิ่งที่ร่างกายปกติจะทนรับไว้ได้ แต่มันก็ไม่ได้จบลงแค่นั้น.
ผมก็นำเปลวไฟของไพน์ออกมาอีกครั้ง ผมกำลังจะพุ่งชนกำแพง