ตอนที่แล้วChapter 148: Guardian Deity (2) 10-09-2017
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 150: Guardian Deity (4) 18-10-2017

Chapter 149: Guardian Deity (3) 13-09-2017


Chapter 149: Guardian Deity (3)


เจฮีสับสน.

"ขะ-ขอโทษนะ ฉัน? เดี๋ยว! หยุด! นี่คุณทำไมถึงทำแบบนั้น? หน้ากากนี่เป็นสัญลักณณ์ของกลุ่มเดวิล ฮันเตอร์!”

เธอหยิบหน้ากากที่คล้ายกันออกมาจากหน้าอกของเธอและโบกมือให้ดู เธอพยายามจะตามผมแต่ถูกโรสป้องกันเอาไว้

"อย่า หาง เขา!”

"หาง? ไม่...นี่คงไม่ใช่ ดาร์กเอลฟ์...?”

ดวงตาของเจฮีกว้างขึ้น.

ดาร์กเอลฟ์!

เธอเคยต้าขายกับคนแคระในอดีต แต่เหล่าดาร์กเอลฟ์มักกร้าวร้าวอยู่เสมอ พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องระวังในดันเจี้ยน.

แต่ตอนนี้ดาร์กเอลฟ์อยู่กับมนุษย์ เป็นเรื่องปกติที่เขาต้องประหลาดใจ.

เธอแลบลิ้นออกมาเล็กน้อยในขณะที่พูด.

“แฟร์รี่บอกฉันว่าควรจะหยุดยั้งผู้หญิงรอบๆมาสเตอร์ แบร่ เห็นได้ชัดว่าในสายตาของฉันคุณมันน่าเกลียดมาก.”

บางครั้งยิฮิจะมาหาโรสและจะให้คำแนะนพแก่เธอ คำแนะนำเหล่านั้นเกี่ยวข้องกับผู้หญิง.

แจฮีสับสันไม่คิดว่าจะมีเด็กน้อยดาร์กเอลฟ์มาพูดกับเธอแบบนี้.

“...พวกคุณมาทำอะไรที่นี่?”

"มนุษย์ได้เรียกมาสเตอร์ว่า ‘ผู้ช่วยชีวิต’ เขาทำให้สิ่งที่ไม่มีใครทำเหมือนเขาได้!”

"ผู้ช่วยชีวิต...”

เจฮีหันไปรอบๆ

เกือบทุกคนที่อยู่ที่นี่กำลังติดตามคนเพียงคนเดียว.

เขาจรดหน้าผากลงพื้น คำเดียวที่พวกเขาตะโกนคือ‘ผู้ช่วยชีวิต’

โรสสะบัดหัวและเธอก็หันหลับมา

"เรากำลังยุ่งอยู่ ถ้าคุณต้องการตามมาก็ตามมา ไปกันเถอะรอย”

"อึ๊ม.”

โรสจูงมือรอยและเดินไป.

อึนเฮย์และเอ็ดเวิร์ดเดินเข้ามาใกล้เจฮีพร้อมกับการแสดงออกที่ซ้อน

“พี่ พวกเขาจะไปไหนอะ?”

"ฉันไม่รู้ ฉันเดาว่าคำที่ได้ยินทางวิทยุคงจะเป็นจริง...”

การติดต่อมักจะขาดห้วง มีการติดต่อเป็นระยะๆกับผู้ที่มีวิทยุระหว่างคนที่ดูแลโกดังแยกออกจากคนธรรมดาจากกัน.

เธอได้ยินว่า ‘ผู้ช่วยชีวิต’ มาแล้ว.ทำให้กลุ่มเดวิล ฮันเตอร์มาที่นี่เพื่อยืนยัน.

“คนนั้น..เขาดูเหมือนใครบางคน”

ชายสวมหน้ากาก อึนเฮมองไปที่หลังของเขา.

เขาเป็นคนซื่อบื้อ เจฮีมองไปที่เขา.

"คุณลืมแล้วหรอ? เขาตายแล้ว.แม้ว่าเขาจะตายไป แต่เราก็ยังมีชีวิต.”

“อย่างไรก็ตาม..มันคือการตัดสินใจของพี่สาว พี่สาวเป็นผู้นำ เดวิลฮันเตอร์”

อึนเฮ ถอนหายใจ ดวงตาของเธอหม่นหมอง.

เจฮีคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า

“เราจะเข้าร่วม ดูเหมือนว่าการมีอเวคจำนวนมาก จะเป็นประโยชน์กว่า”

การรุกรานมาอย่างกระทันหันและคืยหน้าต่อเนื่องอย่างรวดเร็ว ดีม่อนและสิ่งมีชีวิต พวกเขารู้จุดอ่อนของมนุษย์คืออะไรและครอบครองเกาหลีอย่างรวดเร็ว.

เมืองหลวงถูกทำลายก่อนที่ทุกอย่างจะเกิดขึ้น พวกเขาไม่ต้องการที่จะให้คนฉลาดที่รู้ทันมาเข้าร่วมต่ต้าน.

แต่..พวกเขายังคงเป็นปึกแผ่น มนุษย์มารวมตัวกัน ถ้าพวกเขาสามารถรวบรวมผู้คนได้พวกเขาก็ไม่ต้องกลัวสิ่งมีชีวิตเหล่านี้

‘เขาคือใคร?ผู้ช่วยชีวิตคือใคร?’

เธอไม่รู้ แต่ที่แน่นอนเลยก็คือความแข็งแกร่งของเขาอยู่ไหลเกินจิตนาการของเธอ เขาทำลายออคลอร์ดและออคตัวใหญ่หลายร้อยตัว ขนาดอึนเฮที่แข็งแกร่งที่สุดยังไม่สามารถเลียนแบบเขาได้.

แม้ว่าเขาจะคุ้นเคยแต่เขาก็ไม่เคยถูกเรียกว่า ‘ผู้ช่วยชีวิต’ เจฮีเริ่มละทิ้งความคิดของเธอ.

มนุษย์ช่างน่ากลัว.

เมื่อพวกเขาเริ่มเชื่อให้สิ่งที่พวกเขามองไม่เห็น.

พวกเขาเชื่อในความศัรทธาของตนนั่นคือสิ่งที่นำพวกเขาไปสู่ความรุ่งเรื่อง.แน่นอนว่าความเชื่อเหล่านี้เป็นการก้าวไปสู้ความต้องการมี ‘ชีวิต’ แต่อย่างไรก็ตามมันอาจจะนำผลร้ายเกินกว่าจินตนาการมาได้.

Wuuuuuu.

Wooooo.

เสียงพึมพำน้อยๆดังไปทั่วยริเวณ มันไม่ได้เป็นเพลงที่เป็นระเบียบเท่าไรนัก มันเหมือนกับเป็นเสียงสวดที่แปลกประหลาด.

"ผู้คนดูแปลกๆ."

เอ็ดเวิร์ดกล่าวขณะมองไปรอบ ๆ.

"มันไม่แปลก.”

อึนเฮปฎเสธคำพูดเขา

ในขณะที่พวกเขากำลังเดินอยู่ด้านหลัง.

เฉพาะผู้ที่มีความเชื่อมั่นในผู้ช่วยชีวิตเท่านั้นที่สามารถยืนใกล้ ๆ เขาได้.

"พี่สาว พี่ไม่คิดว่ามันแปลกหรอ? มันดูแปลกเหลือเกิน...”

"ทุกอย่างพังทลาย มันไม่เหลืออะไร เมื่อพวกเขาไม่เห็นอะไร..และมีคนยื่นมือเข้ามาช่วยพวกเขา เขาเป็นผู้ช่วยชีวิตของพวกเขา.”

มันเป็นเหตุผลที่อึนเฮย์ได้เดินตามชายคนนั้นเมื่อสองปีก่อน แม้จะอันตรายและจะหายไป เขาเป็นคนส่องสว่างให้เธอเสมอ.

แต่ตอนนี้เขาหายไป โลกกำลังจะถึงจุดจบและเขาก็ไม่ได้แสดงตัวออกมาเมื่อมันอยู่ในอันตราย.

แม้กระทั่งคนที่มีค่าเสียชีวิต..หรือเมื่อบ้านของเขาหายไป...

"ความจริงผมคงจะเป็นบ้าถ้าพี่สาวหายไป.”

"อย่าพูดอะไรแปลกๆ.เธอมีพลังแม้ว่าจะอยู่ตัวคนเดียว.”

"แลัวมันจะมีอะไรเกิดขึ้นหากมีพลัง? ผมไม่ต้องการ...ฮี่ฮี่.”

เอ็ดเวิร์ดหัวเราะด้วยท่าทางขี้เล่น บรรยายกาศผ่อนคลายลงมาก.

ถัดจากเขา เจฮีที่จ้องขบวนที่ยาวออกไป และถาม.

"เรากำลังจะไปไหน?”

คำตอบมาจากที่อื่น.

"ดินแดนสวรรค์ ผู้ช่วยชีวิตได้ทรงนำทางเราไปยังดินแดนที่ไม่ต้องกังวล.”

คำที่เดินผ่านมาพูดทั้งน้ำตา.

แต่จีเฮกังขากับคำพูดเหล่านั้น.

"คุณไม่เห็นเทวดาหรอ? พวกเขาเชื่อมั่นแต่การทำลายดีม่อน มนุษย์ไม่ได้มีความสำคัญต่อพวกเขา.”

"พวกเขาเป็นเทวดาปลอมๆ! ผู้ช่วยชีวิตคือคนเดียวที่รู้เส้นทางสวรรค์! ตามที่ผู้ช่วยชีวิตและลูกๆของเขาจะพาเราไปสู้สวรรค์.”

"ฉันยังเด็กเกินไปที่จะไปที่นั้น.”

"คุณไม่มีความเชื่อ! คุณยังมีข้อกังขากับผู้ช่วยชีวิต?”

เจฮีตอบ

"ฉันรู้ว่าเขาแข็งแรง เขาดูแลสิ่งมีชีวิตที่เราไม่สามารถสู้ได้ ดังนั้นจึงรู้สึกขอบคุณ แต่มันไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะนำทางไปสู่สวรรค์.”

คนเดินผ่านถอนหายใจเหมือนที่เขาเสียใจ จากนั้นคนอื่น ๆ ก็ได้เข้ามาและล้อมรอบลีจีฮเย.

"คุณไม่สามารถที่จะอยู่ที่นี่ได้!”

"นอกรีต!"

"นอกรีต!"

การคึกคะนองของเจฮีส่งผลให้เธอต้องอยู่ในช่วงวิกฤตอย่างฉับพลัน.

"ฉันเป็นพวกนอกรีตเพราะว่าฉันไม่เชื่อ? รอเดี๋ยว หยุดก่อน!”

จีเฮไม่สามารอยู่ได้อีกต่อไปเพราะผู้คนได้เริ่มรุมทึ่งเสื้อผ้าและผมของเธอ กลุ่มเดวิล ฮันเตอร์ได้เข้ามาช่วยเธอและเผชิญหน้ากับกลุ่มคนเหล่านั้น.

"ผู้หญิงน่าเกลียด!”

ในขณะนั้นก็มีเสียงตะโกนอันดังออกมา

“อ่า?”

"อ่าลูกของผู้ช่วยชีวิต...”

มันเหมือนกับการดูปาฏิหาริย์ของโมเสส

ผู้คนหลบทางให้ทันทีที่เด็กดาร์กเอลฟ์เดินมา

พวกเขาหยุดรุมด่าเจฮี

เด็กสาวยืนอยู่ตรงหน้าเจฮีและกลุ่มเดวิล ฮันเตอร์

"มาสเตอร์บอกว่าเราต้องเดินต่อไป! อย่างไรก็ตามโรสจะไม่ยกโทษให้หากคุณแทงข้างหลังมาสเตอร์ มีเพียงราชินีคนเดียวเท่านั้นที่อยู้ข้างมาสเตอร์ได้ คุณเข้าใจไหม?"

พวกเขาไม่รู้ว่าใครเป็นราชินี.

บรรยากาศก่อนหน้านี้หายไป.

โรสออกไปหลังจากพูดเสร็จ

"ผู้ช่วยชีวิต!"

"โฮๆ...”

"โฮฮฮฮฮฮ..”

พวกเขาก้มลงแบนราบกับพื้นเพื่อคำนับ

“พี่สาว ไปเถอะ.”

เสียงของอึนเฮปลุกเจฮี

“ชะ-ใช่ ไป...”

เจฮีกลืนน้ำลายของเธอและเดินออกไป.

เธอรู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าไปในปากสิงโต

0 0 โหวต
Article Rating
10 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด