Chapter 148: Guardian Deity (2) 10-09-2017

Chapter 148: Guardian Deity (2)

แตกต่างกันมาก.

ผมรวบรวมได้8แสนแต้มจาก1ล้านแต้ม.

จำนวนของมอนเตอร์ลดลงทำให้หามันยากขึ้น.

จำนวนคนที่เข้าร่วมเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันเกินสองหมื่นคนแล้ว บางคนเริ่มและออกจากกลุ่มไป.

พวกเขาอยากรู้เกี่ยวกับผม แต่ผมก็เหมือนมีกำแพงที่มองไม่เห็น ทำให้เขาไม่สามารถเข้ามาใกล้ได้

‘ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนของฉัน.’

มันไม่จำเป็นต้องเปิดเผยว่าผมเป็นดีม่อนหรือหัวหน้ากลุ่ม เดวิล ฮันเตอร์

สิ่งที่สำคัญคือความลึกลับ ผมต้องปกปิดตนเองเพื่อใฟ้มีชีวิตชีวามากกว่านี้.

ในแง่นั้น โรสจึงเป็นประโยชน์อย่างมาก

เธอทำให้สามารถกระตุ้นความอยากรู้อยากเป็นของพวกเขาและสุดท้ายผมอาจจะเป็นผู้นำ ‘ศาสนา’ สำหรับมนุษย์.

ใส่ความเชื่อกับดีม่อน มันเป็นเรื่องตลก แต่มันก็ไม่เป็นอะไร เพราะมันคือสิ่งที่ต้องในอนาคต.

แต่แรกพวกเขาจำเป็นต้องมีเทพปกปักษ์ที่ผมกำลังอัญเชิญอยู่ แทพปกปักษ์จะเคลื่อนไหวระดับนึงเพื่อปกกันมนุษย์ ถ้าพวกเขาติดตามผมมากขึ้นผมอาจจะใช้พวกเขาให้มีอิทธิพลในการเรียกผู้ปกปักษ์ ออกมา.

ผมทำตามแผนนี้และมีศรัทธามากขึ้นในขณะที่ผมเดินทาง.

ตอนดึก.

เมื่อเห็นจันทร์เต็มดวงที่ลอยอยู่เหนือหัวของผม ผมก็ได้เห็นการสู้รบกัน.

"ระเบิดน้ำ!"

"ตอร์ปอโด ซอร์ด!"

Chwaruruk!

Kwajijing!

มีมนุษย์ที่เป็นอเวคกว่า50คน ทุกคนกำลังต่อสู้กับมอนเตอร์จำนวนมาก.

ผมจ้องมองใบหน้าในหมู่พวกเขา.

“อันเฮย์! ด้านหลังคุณ!”

"ปล่อยออคลอร์ดให้ฉัน!”

“เอ็ดเวิร์ด..แม่ง!”

ชื่อที่คุ้นเคยลอยมาเข้าหูผม.

กลุ่ม เดวิล ฮันเตอร์

ผมมองไปทางมอนเตอร์ที่ยังเหลืออยู่มาก.

ออคปกติ ออคนักรบ และออคลอร์ด พวกมันมีกว่า1,000ตัว

อย่างไรก็ตามมีมนุษย์เป็นจำนวนมากอยู่ด้านหลังของผม ผู้คนนับหมื่นคน.

ผมยกมือขึ้นเพื่อบอกให้อยู่เฮยๆ.

ในเวลาเดียวกัน.

Hwaruruk!

เปลวไฟของไพน์ถูกสร้างขึ้นกลางอากาศ ผมชี้นิ้วและลูกไฟก็พุ่งตรงไปยังออคลอร์ด.

Kwarurung!

เกิดระเบิดขนาดใหญ่ ออคลอร์ดและออคที่อยู่ใกล้ๆ ระเหยกลายเป็นไอ

“โห ผู้ช่วยชีวิต...”

"ผู้ช่วยชีวิต!”

หลายคนที่ตามผมคุกเข่าลงและเฝ้าดู พวกเขาเดินตามผมมาได้สอง-สามวัน ท้องของเขาร้องและความแข็งแกร่งของเขาก็ต่ำ มันก็เหมือนกับอเวค แรงผลักดันเหล่านี้คือความเชื่อมั่นในตัวของผม.

สำหรับผมที่เป็นผู้ส่งสารหรืออาจจะเป็นพระเจ้าเสียเอง.ที่จะลงโทษปีศาจ. ผู้พิทักษ์ความยุติธรรม มันเป็นที่ชัดเจนว่าผมเป็น ‘ผู้ให้ชีวิต’ ในใจเขาลึกๆ.

ผู้ช่วยชีวิตปรากฎตัวขึ้นหลังจากนั้นหนึ่งปี! ไม่ว่าเขาจะพากทั้งดาร์กเอลฟ์และมนุษย์ตามเขามา แต่ลักษณะนั้นมันทำให้ความเชื่อของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น.

ยิ่งผมโหดร้ายและเย็นชามากเท่าไร ก็ยิ่งดึงดูดมนุษย์ให้เข้ามาหาผมมากขึ้น มันแปลกนิดหน่อยแต่สุดท้ายพวกเขาก็ต้องจัดการมอนเตอร์.

มอนเตอร์ที่แท้จริงที่กำลังลายมอนเตอร์!

'มันเหมาะกับผม.’

นักล่าจะรู้จักมอนเตอร์ดี งั้นผมก็จะเป็นมอนเตอร์ ในแง่นั้นผมก็จำทำให้พวกเขาเชื่อ.

เท่าที่ผมรู้มนุษย์ไม่เคยเชื่อในดีม่อน ดีม่อนปกติทำให้พวกเขารู้สึกโกรธกับความกลัว ฯลฯ

มันเป็นความรู้สึกตลก แต่ก็ไม่เลว.

Hwaaack!

ปีกที่ดูดซับเวทย์มนตร์อย่างปราณีต ตอนนี้มันยาวกว่า5แมตรแล้ว เมื่อผมฉีดพลังเวทย์เข้าไปในปีกจะมีลูกไฟเล็กๆหลายร้อยลูกออกมา

มันสามารถใช้อสกิล ‘ไพน์’ และ ทาวซันวิงค์ ได้พร้อมกัย.

Kwang! Kwang! Kururung!

ลูกไฟได้ตกลงบนพื้น พื้นดินสั่นเหมือนกับแผ่นดินไหวและมีหลอกหนา.

Kwiik!

Kwiiik!

ออคกว่า200ตัวถูกเผาพร้อมๆกันและเหล่าออคก็หันมาสนใจผม ออคลอร์ดที่กำลังวิ่งมาหาผมถูกเผาเหลือแต่กระดูกพร้อมกับดาบใหญ่.

เดวิล ฮันเตอร์กำลังยุ่งอยู่กับศัตรูของเขา แต่ออคลอร์ดก็ไม่เคยได้แตะต้องผม.

Chaeeng! Puok!

M3 ได้โจมตีต่อเนื่องและล้ม 2 ออคลอร์ด.

ผลของการต่อสู้ที่ผ่านมาของมัน มันน่าเบื่อและได้รับบาดเจ็บ แต่ความแรงของM3เป็นที่น่าตกใจอย่างมาห.

"ทำไมเจ้าออคน่าเกลียดเหล่านี้วิ่งเข้ามาหามาสเตอร์?”

“นะ-นั่นถูกต้อง.”

โรสโกรธและกำมือทั้งสองข้างไว้ที่เอว ข้างเธอก็มีรอยที่พยักหน้าตาม.

ในขณะเดียวกัน กลุ่ม เดวิล ฮันเตอร์ ก็ยังคงเคลื่อนไหว แม้ว่าจะมีจำนวนที่น้อยกว่าแต่พวกเขาก็ฉลาดและมีไหวหริบ ทำให้สามารถคว้าโอกาศในการใช้สกิลของตนเองได้.

“อึนเฮย์! ระเบิดน้ำ!”

"ฟ้าผ่า!"

นักเวทย์น้ำเจฮี. เธอปล่อยบอลน้ำขนาดใหญ่ก่อนที่มันจะระเบิด. ตามมาด้วยอึนเฮย์ที่มีกระแสไฟฟ้าที่แรงมาก.การผสมผสานเหล่านี้ทำให้เกิดการระเบิดที่น่าทึ่ง.

Kwaaaaang!

Kwajijijik!

ระเบิดน้ำระเบิดจา่กนั้นก็มีไฟฟ้าพุ่งตรงมาที่หยดน้ำที่กำลังไหลเข้าสู่ออค กระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านร่างกายพวกมัน ทั้ง30ตัวส่ายเล็กน้อยก่อนที่จะล้มลง.

เอ็ดเวิร์ดที่กระโดดพุ่งเข้าไปหาออค ทุกครั้งที่เขาเหี่ยวดาบยาวจะมีหัวของออคบินขึ้นไปในอากาศ.

สมาชิกในทีมทั้งหมดไม่ได้ดีเท่าสามคนนี้ จากอเวคทั้งหมดที่พวกเขา3คนที่ดีที่สุด.

‘เติบโตมาอย่างยอดเยี่ยม.’

หลังจากที่ไม่ได้ออกล่ากับกลุ่มมานาน พวกเขาก็แข็งแกร่งขึ้นมาก ผมตัดสินใจหยุดการแทรกแซงการต่อสู้ของพวกเขาและใช้มัทอายดูอารกเติบโตของเขาเหล่านั้น.

ชื่อ: ยุน อึน แฮย์ [Yoo Eun-hye]
อาชีพ	ฮีโร่ (Lightning Magician)	ฉายา	* สายฟ้าหลั่งไหล (R, Magic Power +4) * รับรู้ถึงจิตวิญญาณสายฟ้า (U, Magic Power +7) * มีพื้นฐานในการใช้ดาบร่วมกับเวทย์มนตร์(U, Strength, Agility and Stamina +3)
สถานะ
Strength	55(+3)	Intelligence	78
Agility	63(+3)	Stamina	61 (+3)
Magic Power	66(+11)
ศักยภาพ: (323+20/423) เอกลักษณ์: เป็นผู้ที่ได้รับการปกป้องจากสายฟ้าหลังจากถูกฟ้าผ่าจนไปยืนอยู่หน้าประตูแห่งความตายหลายครั้ง สกิล: ดาบสายฟ้า (Ex U), ฟ้าผ่า (U), เพิ่มความแข็งแกร่ง (U, Passive)

ชื่อ: ลีจีเฮย์ [Lee Ji-hye]
อาชีพ	ฮีโร่ (นักเวทย์น้ำ)	ฉายา	* เดินบนสายน้ำ (U, Intelligence and Magic Power +4)
สถานะ
Strength	33	Intelligence	75(+4)
Agility	29	Stamina	32
Magic Power	75(+4)
ศักยภาพ: (244+8/277) เอกลักษณ์: ไม่มี สกิล: โล่น้ำ (Ex R), ระเบิดน้ำ (U), จิตใจแห่งสายน้ำ (Ex U)

ชื่อ: เอ็ดเวิร์ด วิลสัน [Edward Windsor]
อาชีพ	Hero (Warrior)	ฉายา	* นักรบที่จนตรอก (เช่น U, Strength +8) * อาวุธพิฆาต (U, Strength และความแข็งแกร่ง +4)
สถานะ
Strength	67(+18)	Intelligence	49
Agility	60	Stamina	74(+4)
Magic Power	41
ศักยภาพ: (291+22/441) เอกลักษณ์: ถูกเลือกจากคำสาปของดาบ 'เบรคเกอร์' สกิล: ม่าย~เจ็บ (U), อาวุธทำลายล้าง (Ex U), วิ่งเร็ว (Ex R), สู้ประชิด (U) สกิลและความสามารถของไอเทม: เวทย์ดาบทำลายล้าง (Ex U, Strength +6)

การเติบโตของอึนเฮและเอ็ดเวิร์ดค่อนข้างยอดเยี่ยม เมื่อดูสถานะของพวกเขามันเพิ่มมากว่า1เท่าตัว มีสกิลระดับสูงพอสมควร ดังนั้นผมจึงรู้ว่าพวกเขาผลักดันตนเองอย่างหนักแต่ไหน.

พวกเขาสมควรที่จะแข็งแกร่งที่สุดก่อนที่ผมจะกลับมา แม้ว่าอึนเฮยังอ่อนแอกว่าผม แต่เธอก็ไม่มุทะลุที่จะทำคนเดียว.

ตอนนี้ความสามารถของเธอเพียงพอต่อการต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตขั้นสูง ความจริงอึนเฮกำลังสู้กับออคลอร์ดอยู่.

“จะ-เจ็บ!”

"ออคบ้า! เมื่อไหร่จะโผล่ออกมาสักที!”

เธอยังคงพูดคุยขณะที่ต่อสู้กับออคลอร์ด.

สมาชิกในทีมทุกคนหมดแรงหลังจากการต่อสู้ ถึงกระนั้นพวกเขาก็สนใจด้านหลังของผม.

ไม่มีทางเลือกอื่น มนุษย์ที่เดิมตามหลังผมเหมือนกับผมที่ชอบยกผมเป็นผู้นำศาสนาก็เพียงพอที่จะพลิกสถานการณ์...

ก่อนอื่นคือลีแจฮี.

"ขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ ฉันเป็นหัวหน้ากลุ่มชั่วคราวของกลุ่ม เดวิลฮันเตอร์ ลีเจฮี.”

เจฮียื่นมืออกมา.

ตอนนี้่ผมกำลังสวมเกราะไร้เทียบ และ ทาวซันวิงค์ นอกจากนนี้ยังมีหน้ากากกระโหลก ดังนั้นเธอจึงไม่อาจมองเห็นหน้าผม.

แน่นอนว่าลักษณะ‘ภายนอก’ ของผมได้เปลี่ยนไป ความสูงของผมก็ได้เพิ่มขึ้น พวกเขาอาจจะไม่ได้สังเกตเห็นได้ง่ายๆ.

ผมจ้องมองไปที่มือของเธอก่อนที่จะหันไปรอบๆ.