Chapter 144: Advanced Training Room

Chapter 144: Advanced Training Room

แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง คริสปี้ลืมตาของเธอขึ้น.

'ฉันฝันถึงวัยเด็กของฉัน.’

ความฝันของเธอยาวนานเป็นอย่างมาก ความทรงจำของเธอที่เดินเล่นในดินแดนอันแห้งแล้งภายใต้การคุ้มคริงของผู้ใหญ่ผ่านเข้ามาในความฝันของเธอ.

จากนั้นก็มีเสียงหนึ่งเรียกร้องหาเธอที่กำลังจมอยู่ในฝันอันหอมหวาน ตื่น ตื่น หากไม่ใช่เสียงเรียกนี้เธอก็ไม่อยากจะตื่น.

หลังจากที่เธอลืมตาขึ้นเห็นเพดานไม้ด้านบน ร่างกายของเธอส่งเสียกรีดร้องในขณะที่เธอขยับมองดูรอบๆ ดูเหมือนกับว่าเธออยู่นี่มานาแล้ว.

“อ่า..”

คริสปี้จำได้ว่าเธอบาดเจ็บและถูกจับในขณะที่เข้าไปช่วยราชาคนแคระและพลังเวทของเธอก็เพิ่มมากขึ้น.

แต่ที่นี่อยู่ที่ไหน?

มันช่างเป็นอะไรที่คุ้นเคย บ้านในหมู่บ้านดาร์กเอลฟ์.

คริสปี้ปรับตัวเข้ากลับความจริงและเธอก็รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่.

“ลุกขึ้น...”

เธอลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก.

เธอรู้ว่าเธอกำลังจะตายจากการสูญเสียพลังเวทย์ อย่างไรก็ตามเธอก็ยังมีโอกาศอีกครั้งนึง.

ดีม่อนตนอื่นที่เข้ามาในดันเจี้ยน

พวกเขาโจมตีอย่างต่อเนื่อง สิ่งมีชีวิตจำนวนมากกำลังจะตายในขณะที่เธอนอนอยู่ เธอจำเป็นต้องกลับไปที่ดันเจี้ยนอย่างรวดเร็ว.

คริสปี้แทบไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้เนื่องจากความเจ็บปวด เธอเป็ลี่ยนเสื้อผ้าและคิดถึงโอคูลอส.

‘ไม่อาจจะเป็นแบบเดิมได้อีกครั้ง.’

คริสปี้กลับมาโดยไม่มีมาสเตอร์ของดันเจี้ยน เธอซ่อนตัวจากศัตรูมากกว่า3เดือนในขณะที่รอให้มาสเตอร์ของเธอกลับมา อย่างไรก็ตามแพนเดิมโมเนี่ยมได้เริ่มโจมตีและเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลับไป.

'ฉันต้องปกป้องแม้ว่าร่างกายของฉันจะถูกเผาไหม้.’

ดันเจี้ยนไม่อาจสูญหายได้.

เธอต้องปกป้องมัน เธอก็จะปกป้องมัน.

เธอกำหมัดตามที่เธอคิดไว้.

Kuoooh-

มีหมอกควันออกมาจากกำปั้นของเธอ มันแพร่กระจายและเริ่มที่จะกัดกร่อนทุกอย่าง.

เตียงและทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นไม้! พวกมันถูกย่อยสลายและกลายเป็นผงสีดำ.

Kuwuong!

มันใช้เวลาไม่ถึง30วิฯในการทำลายบ้านไม้ทั้งหลัง.

แต่คริสปี้ไม่เป็นอันตราย สิ่งต่างๆหายไปก่อนที่จะมาถึงคริสปี้แม้กระทั่งคานของตัวบ้านที่ร่วงลงมายังถูกป้องกันโดยควันสีดำที่ออกมาตามร่างกายของเธอ.

“นี่มัน?”

คริสปี้งงในขณะที่เธออยู่ตรงกลางของบ้าน.

เพาะพันธุ์.

มันเป็นการตั้งค่าในดันเจี้ยนของผม จำเป็นต้องให้พวกมันมีมากขึ้นโดยเร็วที่สุด มันเป็นวิธีการที่มีประโยชน์มากในขณะที่แต้มเหลือน้อยลง แต่สิ่งมีชีวิตที่มีจำนวนมากเป็นอะไรที่ขาดไม่ได้.

มีหลายกรณีที่สัตว์ที่แข็งแกร่งสามารถผลิตลูกหลายชั้นเยี่ยมได้ ผมต้องให้พวกเขาเพิ่มเผ่าพันธุ์มาขึ้นไปอีกเพื่อที่จะได้เปรียบในครึ่งหลัง.

แต่การถูกรุกรานในครั้งนี้ทำให้พวกเขาสูญเสียไปซะส่วนใหนการเร่งฟื้นฟูจำเป็นอย่างมากในช่วงนี้.

‘จำเป็นต้องมีมาสเตอร์.’

จะต้องมีบอสในการรับผิดชอบแต่ละชั้น.

ตอนแรกผมคิดว่าบอสของแต่ละชั้นไม่จำเป็น การวิวัฒนาการคือที่สุดของสายพันธุ์ ... ตัวอย่างเช่นการดำรงอยู่เป็นพิเศษเช่นออคอลร์ดเป็นไปได้ ความคิดของผมเปลี่ยนไปในระหว่างนี้.

ถึงผมไม่มีมันก็ยังมีคริสปี้และยิฮิที่จะพอสามารถช่วยไว้ได้หน่อยนึง แต่ประสิทธิภาพที่จะแสดงออกมาจำเป็นต้องมีมาสเตอร์.

หากมีมาสเตอร์ที่มีส่วนเกี่ยวข้องเป็นตัวแทนของแต่ละสายพันธุ์ พวกเขาก็สามารถรวมตัวกันเพื่อป้องกันได้ง่ายๆ.

‘มันใช้ทั้งหมด12ล้านในการทำให้ดันเจี้ยนกลับมาเหมือนเดิม และยังอัญเชิญมาสเตอร์สำหรับทุกชั้น..มันอาจจะใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะกลับมาเป็นปกติ.’

ที่มันยังคงเป็นไปได้เนื่องจากต้นไม้ดั้งเดิม หลังจากที่จัดการศัตรูเสร็จแล้วก็เป็นการปรับพลังงานของแกนดันเจี้ยนและต้นไม้ดั้งเดิม.

ในช่วงเวลานี้แพนเดอโมเนี่ยมไม่แสดงความเคลื่อนไหวใดๆ เขาจะไม่ดำเนินการเนื่องจากเขาได้เสียดีม่อนไปถึง4ตัว.

'เราต้องเร่งให้ได้มากที่สุดในช่วงเดือนนี้.’

ผมพยักหน้า.

แต่ผมก็ยังต้องการแกกระตุ้น ดันเจี้ยนยังคงอยู่แม้จะขาดผม แพนเดอโมเนี่ยมต้องรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับสกิลของผม ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ระดมดีม่อนเพื่อมาโจมตีขนาดนี้.

ผ่านไป 10 วันแพนเดอโมเนี่ยม เริ่มสงสัยหลังจากสูญเสียการติดต่อกับปีศาจของเขา.

ไม่ว่าผมจะแข็งแกร่งแค่ไหนผมก็ไม่สามารถจัดการกับกลุ่มของแพนเดอโมเนี่ยมคนเดียวได้ดังนั้น..ผมต้องซื้อเวลาในการฟื้นฟูดันเจี้ยนของผม.

“มะ-มาสเตอร์!”

ยิฮิรับวิ่งเข้ามาหาผม.

เธอแสดงออกถึงความระมัดระวังตั้งแต่ผมกลับมา.

คำถามเช่น ‘คุณต้องการดื่มน้ำผึ้งไหม?’ หรือ ‘คุณต้องการนวดไหล่?’ ถูกถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเป็นผู้ใหญ่.

“เกิดอะไรขึ้น?”

"คริสปี้!”

“...?”

Pant pant!

ยิฮิสูดหายใจเข้าลึกๆ.

"มันถูกทำลายเพราะเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำลาย ยิฮิ พยายามจะหยุดมัน แต่เธอไม่สามารถควบคุมได้”

“...ดูเหมือนกับว่าแก่นแท้กานัคกำลังก่อให้เกิดปัญหา”

อันที่จริง.

ผมเชื่อมั่น.

มันเป็นไปตามคาด ผมได้ละลายแก่นแท้กานัคเข้าไปอยู่ในบ่อพลังเวทย์ของคริสปี้ มันเป็นงานที่น่าทึ่ง แต่ผมที่ได้ก็น่าทึ่ง คุณภาพและการเติบโตของพลังเวทย์ของเธอเติบโตอย่างน่ากลัว มันเป็นเรื่องธรรมชาติที่จะจะยังควบคุมไม่ได้.

ผมพยักหน้าและหันไป.

“นำทางผมไปหาคริสปี้.”

"อืม อืม. มาสเตอร์.”

ยิฮิตอบอย่างสุภาพ.

มือของเธออยู่ติดกับท้องในขณะที่เธอบินนำผมไปเบา.

เธอทำตัวเหมือนกับแม่บ้านดังนั้นผมจึงอดหัวเราะไม่ได้.

Kwa ru ru rung!

ผนังด้านในของดันเจี้ยนตกลงมา พื้นดินแตกและฝุ่นก็กระจายหนาจนยากเข้าใกล้ มีคริสปี้เป็นศูนย์กลางโดยที่รอบๆเธอหลายร้อยเมตรกลายเป็นผง.

“ท่ายราชินี ได้โปรด!”

จูรอมเป็นตัวแทนของเหล่าดาร์กเอลฟ์ที่อยู่ด้านหน้า เขาไม่รู้วิธีตอบสนองที่กำลังเกิดอยู่นี้กลางหมู่บ้าน.

“ฉันหยุดมันไม่ได้!”

ควันที่ลอยออกจากร่างเธอทหใ้เกิด‘ความตาย’ มันผุกร่อนทุกอย่างรอบๆตัว เธอพยายามลดความเสีบหายโดยการไม่ขยับตัว อย่างไรก็ตามพลังงานที่แข็งแกร่งขึ้นและมันก็ไม่สามารถควบคุมได้อย่างสมบูรณ์.

"ได้โปรดรอสักครู่ แฟร์รี่กำลังไปเรียกดันเจี้ยนมาสเตอร์!”

จูรอมตะโกนในขณะที่เจ้าตัวอยู่ห่างออกไปหลายรอยเมตรในหมู่บ้าน.

จากนั้นตาคริสปี้ก็กว้างขึ้น.

“หืมม...? คุณหมายถึงอะไร? ดันเจี้ยนมาสเตอร์?”

"เขากลับมาแล้ว! เป็นดันเจี้ยนมาสเตอร์ที่รักษาราชินี!”

ขณะที่เธอกำลังหลับอยู่เขาก็กลับมา.

มันน่าเหลือเชื่อมาก.

ในขณะเดียวกันมันก็เป็นเรื่องยากที่จะควบคุมอารมณ์ของเธอ.

Kuooooh!

ออร่าของเธอเริ่มรุงแรกงขึ้นมาก.

หากมันยังคงเป็นแบบเดิมต้นไม้ดั้งเดิมจะได้รับผมกระทบ.

"นี่! ราชินี!”

จูรอมกรีดร้องด้วยความกลัวขณะที่คริสปี้สูญเสียการควบคุมอารมณ์.

เธอไม่สามารถที่จะรู้สึกได้ถึงความสุขจากข่าวใหม่.

"ฉันควรทำอย่างไร...?”

เธอกดริมฝีปากและถามจูรอม เธอไม่อยากจะคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง เธอกลัวว่าดันเจี้ยนจะพูดอะไรกับเธอหาเขาเห็นเธอเป็นแบบนี้.

Kuwaaaaaaaah!

“อ่า!”

แต่ความกลัวของจูรอมไม่ได้เป็นแบบคริสปี้.

จากระยะไหลเริ่มมีเปลวไฟสีดำกลืนกินควันสีดำ.

เปลวไฟของไพน์.

ผมได้ใช้มันดูดซับควันสีดำนั้น.

ไพน์มันก็เหมือนกับผม มันจะไม่ยอมให้อะไรก็ตามที่รุกล้ำเข้ามาโดยไม่ยินยอม เปลวไฟมีคุณสมบัติที่สูงกว่าควันสีดำ.

“มาสเตอร์ของฉัน! อย่าเข้ามาใกล้!”

ครสปี้ตะโกนดัง ท่ามกลางความสุขของเธอ เธอกังวลว่าควันสีดำที่ออกมาจากร่างกายของเธอจะทำร้ายผม แต่ผมก็เดินไปข้างหน้าช้าๆ.

แก่นแท้กานัค.

ผมเข้าใจถึงปัญหาของมันแล็กน้อย.

‘เวลา.’

ราชาแห่งความตายกานัค พลังที่เข้าใช้จริงๆแล้วคือเวลาเขาสามารถเร่งเวลาทำให้รอบๆเกิดการสึกกร่อน

เปลวไฟของผมไม่ต้องการเวลาที่เดินผ่านไปอย่างรวดเร็วนั่น มันเลยถูกป้องกัน.(ประมาณว่า ไฟไม่ว่าจะนานแค่ไหนมันก็เป็นไฟ เพราะอย่างนั้น ออร่าเวลของคริสปี้เลยเข้ามาไม่ถึงตัวกันดาน)

"มันเป็นอย่างไรบ้าง.”

ผมพูดขณะที่ยืนอยู่หน้าคริสปี้.

คริสปี้เปิดปากของเธออย่างเจ็บปวด.

“ดันเจี้ยนมาสเตอร์..ฉัน...”

ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ซับซ้อน.

เธอรู้สึกเสียใจมากที่สุด เธอตำหนิตนเองหลังจากที่ผมหายไปจากการสู้กับโอคูลอส.

"ไปนอน เมื่อตื่นขึ้นมา คุณต้องควบคุมพลังของคุณให้ได้.”

Duk!

ผมวางมือบนหน้าผากคริสปี้.

จากนั้นคริสปี้ก็หลับตาและล้มลง.

หลังจากที่คริสปี้มีความเสถีนรภาพมากขึ้น

แต่ผมไม่รู้ว่าพลังของกานัคจะโผล่ออกมาอีกครั้งหรือป่าว ผมต้องดำเนินก่อนหน้านั้น.

ดังนั้น..ผมเลยเข้าไปที่ร้านค้าเกรียติ เพื่อซื้อของบางสิ่ง

มันเป็นบัตรที่มีรูปร่างบางอย่างและมีการพิมพ์อยู่บนนั้น.

ผมใช้มัทอายเพื่อยืนยัน.

ชื่อ - ห้องฝึกฝนขั้นสูง (5/5) รายละเอียด: ผู้ใช้จะถูกย้ายไปยังสถานที่ที่สามารถฝึกฝนได้อย่างจริงจัง 'เวลา' และ 'จิตวิญญาณ' สามารถใช้เพื่อปรับสมดุลของร่างกาย จะไม่มีผลใด ๆ กับผู้ที่กำลังจะเสร็จสิ้น แต่ก็เป็นไปได้ที่จะเห็นผลกระทบที่ยิ่งใหญ่สำหรับผู้ที่อยู่ในช่วงการเปลี่ยนภาพ * สามารถใช้งานได้ทั้งหมด 5 ครั้ง * โปรดทราบ เวลาในห้องจะเคลื่อนที่ช้ากว่า 100 เท่า ไม่สามารถเข้าได้หากคะแนนรวมทั้งหมดเกินกว่า 450 ** จะมีการชดเชยที่ซ่อนอยู่ตามเวลาที่ชัดเจน

มันเป็นสถานที่เหมาะสมสำหรับคริสปี้ นอกจากนี้ผมยังอยากรู้ถึงรางวัลที่ซ่อนอยู่ ผมเข้าไปไม่ได้ แต่มันดีต่อคริสปี้.

ผมเรียกคริสปี้ทันทีที่ได้มัน.

“ทัสมาลผมไม่ได้เรียกคุณ.”

ทัสมาลมากับคริสปี้.

เธอเป็นเทวดาตดสวรรค์ที่มีหกปีก เธอเป็นคนช่วยเหลืออย่างมากในการปกป้องดันเจี้ยน.

อย่างไรก็ตาม ผมเรียกแค่คริสปี้เท่านั้น ผมไม่รู้ว่าทำไมทัสมาลถึงตามมา.

"ฉันรู้ แต่ฉันต้องการแข็งแกร่ง.”

"คุณได้ยินมาจากคริสปี้?”

“เธอยอกฉันว่าคุณจะสอนวิธีควบคุมพลังของเธอได้อย่างไร อย่างไรก็ตามดันเจี้ยนมาสเตอร์ คุณไม่ได้ก้าวไปสู่โลกใหม่จริงๆ? ถ้าคุณบอกวิธีการที่จะได้รับชัยชนะและแข็งแกร่งขึ้นของฉัน.”

ผมไม่ได้พูดอะไรแต่ดูเหมือนทัสมาลสังเกตเห็น.

ผมปิดปากอย่างเงียบๆในขณะที่ทัสมาลอธิบายต่อไป.

“เทวดา..ได้ลงมาทั่วโลก แม้ว่าฉันจะตกสวรรค์ แต่ฉันก็อยากจะเอาชนะดีม่อนทั้งหมดก่อนที่พวกเขาจะเสียสละ ฉันคิดว่าการปกป้องดันเจี้ยนของคุณถึง1ปี8เดือนฉันคิดว่าฉันมีสิทธิ์.”

ทัสมาลได้พูดถึงสัญญาเดิมเกี่ยวกับผม ในขณะที่ผมจากไปเธอก็ช่วยเหลือดันเจี้ยนถึง1ปี8เดือน.

อิทพลของแกนดันเจี้ยนอ่อนแอ ดังนั้นเธอจึงสามารถหลบหนีไปกับเทวดาได้.

“โอเค ตามผมมา”

ผมยอมรับอย่างเย็นชา.

คุณสมบัติของเธอเพียงพอแล้ว

กระดาษได้ถูกแบ่งเป็น5ชิ้นและผมฉีกสองชิ้นก็เกิดประตูขนาดใหญ่ปรากฎ.

"เข้าไปข้างใน จากนั้นคริสปี้จะได้ความมั่งคั้งและทัสมาลจะได้ความแข็งแกร่ง”

ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะเติบโตได้เท่าไร

อย่างไรก็ตามนี่เป็นสมบัติล้ำค่าของราชานรก.

มันเป็นอะไรที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง.

ไม่ต้องสงสัยเลย มันเป็นบางอย่างที่ได้จากขุมทรัพย์ มันจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน.

คริสปี้พยักหน้าเธออย่างรวดเร็ว ตาของเธอแดงและดูเศร้าๆ ผมรู้เหตุผลของมันได้อย่างรวดเร็ว.

‘เธอรู้ว่าคาซ่าตายแล้ว.’

ดูเหมือนกับว่าจะมีใครบอกความจริงกับเธอ.

เห็นได้ชัดว่าคริวปี้มีความมุ่งมั่นชัดเจนขึ้น

คริสปี้เดินเข้าไปในห้องพร้อมกับกำมือแน่น.

ทัสมาลที่เข้าไปห้องข้างๆปิดประดูเสียงดัง

‘ตอนนี้...’

ผมมองไปอย่างเงียบๆก่อนที่จะหันไปรอบๆ.

ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะใช้ประโยชน์ในเดือนถัดไป

*     *     *     *

พระเอกแมร่งซึนของแท้เลย อ้างนู่น นี่ นั่น สุดท้ายก้ช่วย อย่างว่า อีกคนก็เมียหลวง อีกคนก็เมียน้อย