ตอนที่ 34 การประลองรอบสุดท้าย 2
การระเบิดที่รุนแรงทำให้เกิดควันบดบังสนามประลอง พื้นหินของสนามประลองแตกออกเป็นชิ้นๆ
ในสถานการณ์การเช่นนี้ทำให้ลดการมองเห็นลง แต่ทว่าดวงตาของธีโอก็ได้ส่องแสงสีทองออกมา
มันคือตาเหยี่ยว! ตาเหยี่ยว ทักษะที่เขาได้รับมาเมื่อไม่กี่วันก่อนหลังจากที่เขากิน ‘Hawk’s Skull’ เข้าไป เขามองทะลุเข้าไปในกลุ่มควัน และก็มองเห็นซิลเวีย ขณะนั้นดวงตาของเขาก็หรี่แคบลง เพราะผลึกทุกชิ้นบนเสื้อคลุมของเธอยังอยู่ครบ
‘เธอป้องกันมันได้? เธอป้องกันกระสุนเพลิงทั้งสองลูกที่เร่งความเร็วได้?’
มีเศษน้ำแข็งอยู่ใกล้ๆเธอ บ่งบอกได้ว่าเธอได้ใช้เวทย์ขั้น3 กำแพงน้ำแข็ง ดูเหมือนว่าเธอจะร่ายมันซ้อนทับกัน2หรือ3ชั้น อย่างไรก็ตามนี่ยังคงไม่เพียงพอ เธอทำได้อย่างไรกัน กำแพงน้ำแข็งนั้นแน่นอนว่าพลังป้องกันนั้นต่ำกว่ากำแพงดินแน่นอน ความแข็งแรงของน้ำแข็งและหินนั้นไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้
ขณะที่ธีโอคิดอยู่ เขากับรู้สึกหนาวๆที่ผิวของเขา
“….เข้าใจแล้ว มันคืออุณหภูมินั่นเอง!”
เขาอดที่จะรู้สึกทึ่งในตัวของซิลเวียไม่ได้ เธอนั้นได้พัฒนาการป้องกันของเธอ นานมาแล้วเขาเคยอ่านวิธีการเสริมพลังเช่นนี้มาก่อน
จากการศึกษาของจอมเวทย์น้ำแข็งที่มีชื่อเสียง เขาได้กล่าวไว้ว่า ยิ่งอุณหภูมิต่ำมากเท่าไรเวทย์น้ำแข็งยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ถ้าอุณหภูมิติดลบ 30 องศา ความแข็งของน้ำแข็งนั้นจะเปรียบเสมือนฟันของมนุษย์ และเมื่ออุณหภูมิตต่ำกว่าลบ40องศา มันจะแข็งเสียยิ่งกว่าแร่อเมทิสเสียอีก
ถ้าซิลเวียนั้นสร้างกำแพงน้ำแข็งด้วยอุณหภูมิที่ติดลบเช่นนั้น การป้องกันของเธอเกือบเท่ากับกำแพงเหล็กเลยทีเดียว แน่นอนมันเพียงพอที่จะป้องกันการโจมตีของธีโอ
เมื่อธีโอรับรู้ถึงเรื่องนี้ เขาก็ได้เตรียมการร่ายเวทย์บทต่อไปทันที แต่ซิลเวียผู้ที่อยู่ในม่านควันกลับเคลื่อนไหวเป็นคนแรก เธอถือคฑาของเธอและได้วาดวงเวทย์ขึ้นกลางอากาศ ธีโอผู้ซึ่งมองด้วยตาเหยี่ยว สามารถรับรู้ถึงเวทย์ที่เธอกำลังวาดได้ทันที
‘อา นี่คงเป็นครั้งแรกที่ฉันต้องรับมือกับเวทย์บทนี้…!’
ธีโอล้มเลิกการร่ายเวทย์ที่เขากำลังร่ายอยู่ทันทีและรีบถอยหนีออกไปนอกกลุ่มควัน
ฟ่อออออ-!
‘งูน้ำ’!
เป็นเวทมนต์ควบคุมธาตุให้แปรเปลี่ยนเป็นรูปร่างที่มีแต่จอมเวทย์ขั้น4ขึ้นไปที่ทำได้ มันเป็นงูที่สร้างจากน้ำมีเกล็ดเล็กๆที่สะท้อนแสงจากเพดาน มันเป็นงูที่ดูสวยงามอย่างมาก
แต่ทว่าพลังของมันนั้นไม่เคยสวยงาม
ฟ่ออออออ-!
งูเวทมนต์ได้พุ่งเข้าหาธีโออย่างรวดเร็ว มันเหมือนงูจริงๆ งูที่ตัวใหญ่มโหฬาร แต่ทว่ามันกลับรวดเร็วอย่างยิ่ง มันพุ่งมาที่เขาและม้วนตัวฟาดหางลงมาที่เขาทันที
‘อันตราย!’
มันไม่ใช่งูที่ถูกสร้างขึ้นจากน้ำแบบธรรมดา มันถูกบีบอัดแน่นด้วยมวลน้ำที่มหาศาลทำให้ตัวมันเปรียบเสมือนกับโลหะ
ถ้าเขาถูกมันฟาดเพียงครั้งเดียว ผลึกของเขาคงสลายไปทันที
ปึง!
หางได้ฟาดลงไปที่จุดที่ยืนอยู่เมื่อสักครู่ พื้นของสนามประลองแตกออกทันทีเสื้อคลุมของเขาโดนมันเฉี่ยวเล็กน้อยได้ขาดกระจุย โชคดีที่ผลึกไม่ได้นับว่านี่เป็นความเสียหาย
จากนั้นธีโอก็รีบวิ่งถอยห่างจากงูน้ำทันที
‘มันเร็วกว่าที่ฉันคิด....!’
อย่างไรก็ตาม การโจมตีของมันยังไม่จบลง มันโจมตีใส่เขาอย่างต่อเนื่อง มันมีขนาดใหญ่กว่าธีโอถึงสิบเท่า แต่ทว่าความเร็วของมันก็มากกว่าธีโอสองเท่าเช่นกัน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ธีโอจะหลบการโจมตีของมันได้ ถ้าเขาไม่มีสัญชาตญาณที่ได้รับมาจากอัลเฟรด
เขากลิ้งไปกับพื้นและพยายามทุกวิถีทางเพื่อหลบการโจมตีอย่างต่อเนื่องของงูน้ำ
ปึง!ปึง!ปึง!ปึง!
หางและลำตัวของงูน้ำยังคงทุบลงมาที่สนามประลองเรื่อยๆ การเคลื่อนไหวและการโจมตีทุกครั้งของมันรุนแรงเท่ากับเวทย์ขั้น3 ธีโอพยายามที่จะวิ่งเปลี่ยนทิศทางไปเรื่อยๆเพื่อที่จะเล็งไปที่ซิลเวีย แต่งูน้ำนั้นสามารถปิดกั้นไว้ได้ตลอด
เวทย์ fireball และ Lightning Bolt ไม่สามารถที่จะทำอะไรงูน้ำได้เลย ถ้ายังคงเป็นเช่นนี้ต่อไปเขาจะเหนื่อยและเสียพลังเวทย์มากเกินไปและแพ้ในที่สุด ถึงเวลาแล้วที่เขาต้องเปิดเผยไพ่ลับที่เขาซ่อนเอาไว้
‘กระสุนเพลิง ที่ฉันบันทึกเอาไว้ ยังคงมีพลังไม่พอ’
เวทย์ไฟขั้น4นั้น แน่นอนมันสามารถที่จะทำลายงูน้ำตัวนี้ได้ แต่มันก็แค่นั้น
มันก็แค่กลับไปเหมือนตอนแรกก่อนที่จะเริ่มประลองเท่านั้น
ดังนั้นเขาจึงเหลือเพียงทางเลือกเดียวกระสุนเวทย์นั่นเอง แม้แต่บอสฮ้อปก๊อบลินยังไม่สามารถต้านทานพลังของมันได้
นิ้วชี้ของมือขวาเขา พลันเหยียดออกไปอย่างช้าๆ เขาต้องสะสมพลังให้มากพอที่จะเจาะทะลุผ่านงูน้ำ ตอนนี้เขาเป็นจอมเวทย์ขั้น4แล้ว เขาสามารถที่จะยิงมันได้3หรือ4ครั้ง ซึ่งแตกต่างจากครั้งก่อน
“....เอาละ” ธีโอหยุดยืนอย่างมั่นคง งูน้ำนั้นไล่ตามเขามาด้วยความเร็วที่น่ากลัว แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่เขาไม่สามารถหยุดวิ่งได้ชั่วขณะ
งูน้ำของซิลเวียนั้นยังคงพุ่งมาหาเขาด้วยความเร็ว แต่มิตรานั้นกำลังรอเขาเรียกอยู่ตั้งแต่แรก!
‘ตอนนี้แหละมิตรา!’
[ฮู่!] เสียงที่แสนน่ารักของมิตรา ได้ดังก้องในหัวของเขา ขณะที่พื้นของสนามประลองก็ได้พุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ฟ่ออออ-?!
งูน้ำนั้นไม่สามารถที่จะหยุดได้ทัน มันพุ่งกระแทกกับกำแพงที่พุ่งขึ้นมาอย่างกระทันหันด้วยความรุนแรง แต่ทว่ากำแพงนั้นยังไม่พังลง มันต้องโจมตีถึงสามครั้งกำแพงของมิตราถึงพังทลาย
หลังจากที่กำแพงได้พังลงก็ปรากฏภาพด้านหลังกำแพงขึ้น
“ช้าเกินไปแล้วเจ้างูน้อย”
เกิดแสงสีฟ้าที่ปลายนิ้วชี้ของเขา ธีโอได้เล็งไปที่ซิลเวียที่ยืนอยู่ด้านหลังของงูน้ำ เธอนั้นมั่นใจในการป้องกันของงูน้ำมากเกินไป ทำให้เธอตกเป็นเหยื่อของกระสุนเวทมนต์ของเขา
ทันใดนั้นแสงก็พุ่งออกจากปลายนิ้วของเขาด้วยความเร็ว
ฟุ้บ!
เสียงนั้นช้ากว่าแสงที่พุ่งทะลุนั่นอีก แสงนั้นได้พุ่งทะลุตัวงูน้ำนั่นไป งูน้ำนั่นได้ระเบิดทันทีเมื่อแสงได้ทะลุผ่านตัวมันไป ทว่าแสงนั้นยังคงพุ่งต่อไปเรื่อยๆไม่ได้หยุดลง
ซิลเวียนั้นรับรู้ได้ถึงแสงสีฟ้าที่กำลังพุ่งมาที่เธอ ด้วยความสามารถของเธอทำให้เธอสามารถที่จะสร้างโล่เวทมนต์ออกมาป้องกันได้ทัน
“…อ้า!”
อย่างไรก็ตามกระสุนเวทย์ของธีโอนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถป้องกันด้วยเวทย์ป้องกันธรรมดาๆ กระสุนเวทย์ได้พุ่งเข้าใส่ท้องของงซิลเวีย เธอนั้นต้องก้าวถอยหลังไปหลายก้าวจากแรงกระแทกของกระสุนเวทมนต์และคริสตัลก็ได้ตกลงมาจากเสื้อคลุมของเธอ1ชิ้น
แกร๊ง!
ทุกคนในสนามประลองหลักแห่งนี้ต่างตกตะลึง ทุกคนต่างมองไปที่ใบหน้าของซิลเวีย ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าเธอรูสึกอย่างไรในตอนนี้
เธอจะกำหมัดแน่นและใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธไหม? บางทีเธออาจจะกำลังตกใจ? บางทีเธออาจจะร้องไห้อยู่เนื่องจากความเจ็บปวดที่ไม่ทันตั้งตัว?
หรือ-
ในขณะนั้นเอง
“ฟู่....?!”
ปากของธีโอสั่น ฟันของเขากระทบกัน ผิวของเขารู้สึกคันเนื่องจากผิวแตก ร่างกายของเขาสั่นไปทั้งตัวด้วยความหมาย มันเป็นความรู้สึกที่รุนแรง มันไม่ได้เกิดจากความกลัว แต่มันเกิดจากความหนาวเย็น
ธีโอเงยหน้มองขึ้นไปมองบนเพดานและอ้าปากค้างทันที มีศรน้ำแข็งจำนวนมากกำลังชี้ลงมาที่เขา
‘มันมีอย่างต่ำ100ดอก!’
ซิลเวียสามารถสร้างมันมากมายขนาดนี้ได้อย่างไรกัน? ธีโอนั้นรวบรวมพลังเวทมนต์ของเขาข้นขณะที่คิดเกี่ยวกับลูกศรอันมหาศาลที่กำลังพุ่งลงมา ด้วยความเย็นระดับนี้พวกมันสมควรมีความแข็งเช่นเดียวกับศรเหล็ก แค่ดอกเดียวนั้นมันมากพที่จะทำให้คริสตัลของเขานั้นหายไป
เหนือสิ่งอื่นใด มันมีจำนวนมากเกินไปที่จะหลบมันได้ทั้งหมด
“หัตถ์เพลิง!”
ทันทีที่เขาร่ายเวทย์เสร็จ ได้มีฝ่ามือที่สร้างจากไฟขึ้นสามคู่กลางอากาศ เขาได้เรียนรู้มาจากวินซ์ว่าควรที่จะทำลายศรเวทย์ดีกว่าที่จะหลบมัน
ซ่า!
ศรน้ำแข็งทั้ง100ดอกและฝ่ามือเพลิงได้ปะทะกัน เกิดไอน้ำขึ้นมากมายลอยขึ้นบดบังการมองเห็นโดยรอบ ถ้าเขาไม่มีความสามารถนี้จากถุงมือที่เขาได้กินไปเมื่อไม่กี่วันก่อนอย่าง’การป้องกันแห่งสายลม’ เขาคงจะถูกลูกศรมากมายเหล่านี้โจมตีใส่แล้ว
‘ไอน้ำนี่....’
ธีโอได้สลายฝ่ามือเพลิงของเขาไป และพยายามที่จะมองผ่านไอน้ำเข้าไป
ฟุ้บ!
หญิงสาวที่มีผมสีเงินได้วิ่งผ่านไอน้ำออกมาอย่างรวดเร็ว
“เอ๊ะ?” ธีโอเบิกตากว้างทันทีเมื่อเห็นซิลเวียได้วิ่งมาหาเขา
ระยะห่างระหว่างเขากับเธอเกือบ50เมตร นั้นแคบลงภายในไม่กี่วินาที มันไม่ใช่เวทย์ขั้น5 วาป แต่ทว่าก็ไม่ใช่เวทย์เสริมความเร็วอย่าง Haste ด้วยมันช้าเกินไปเมื่อทียบกับความเร็วของเธอในตอนนี้ ความลับของการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของเธอก็คือพื้นรองเท้าของเธอ
‘น้ำแข็ง?’
เธอวิ่งสไลด์ไปตามพื้นที่ปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งที่เธอได้สร้างข้น มันเป็นเทคนิคที่มีอยู่ในความทรงจำของอัลเฟรด ถนนน้ำแข็งเช่นนี้เป็นไปไม่ได้เลยที่จะสร้างมันได้ถ้าหากไม่มีการควบคุมเวทมนต์ที่ยอดเยี่ยม
อย่างไรก็ตามเทคนิคนี้กลับถูกซิลเวียทำได้ เนื่องจากเธอเป็นอัจฉริยะที่เหนือกว่าอัจฉริยะ อย่างไรก็ตามธีโอไม่มีเวลาให้คิดในตอนนี้
วูบ!
คฑาที่ถูกปกคลุมไว้ด้วยอำนาจเวทมนต์ ได้เฉี่ยวผ่านปลายจมูกของธีโอไปเพียงนิดเดียวเท่านั้น
“อึก!”
เขาจะต้องถูกมันฟาดใส่แน่ถ้าเขาไม่ได้มีสัญชาตญาณที่ได้รับมาจากอัลเฟรด ถ้าเขาถูกมันกระแทกเข้าที่ใบหน้า ผลึกของเขาคงแตกสลายทันที ธีโอเกือบหลบการโจมตีไม่พ้น แต่ทว่ามันยังไม่จบ
วูบ!วูบ!วูบ!
ซิลเวียนั้นยังคงไล่หวดเขาอย่างต่อเนื่อง มันเริ่มเข้าใกล้ร่างกายของธีโอเรื่อยๆ และตอนนี้มันอยู่ห่างจากเขาเพียงแค่ปลายเสื้อ
“ฉันถึงขีดจำกัดแล้ว….!”
ธีโอดอร์ไม่เคยเรียนรู้ก่ารต่อสู้ระยะประชิดมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะหลบหลีกจากเทคนิคระดับโปรเช่นนี้ได้
เขาต้องรีบทิ้งระยะห่างจากเธอให้เร็วที่สุด เขาจึงตัดสินใจที่หยุดและหันหลังกลับไปและกระโดดไขว้แขนเป็นกากบาท
ปัก!
ในเวลาเดียวกันไม้คฑาก็ได้ฟาดเข้าที่แขนที่ไขว้ขงเขา คริสตัลของเขาร่วงลงมาทันที
แกร๊ง!
ด้วยเหตุนี้คะแนนของทั้งสองจึงเท่ากันอีกครั้ง
“อัก มันเจ็บ…”
ความเสียหายส่วนใหญ่ได้รับการดูดซึมได้ผลึก แต่กระดูกของเขายังคงปวดร้าวอยู่ มันอาจจะมีอาการช้ำ อย่างไรก็ตามการกระโดดโดยเอาตัวเข้าแลกของเขาเมื่อกี้สามารถทิ้งระยะห่างได้ถึง 15 เมตร
เขาจะไม่ยอมให้เธอเข้ามาระยะประชิดเช่นนี้อีก ธีโอ เข้าใจแล้วว่าซิลเวียน่ากลัวแค่ไหนเมื่ออยู่ระยะประชิด ดังนั้นเขาจึงจ้องธออย่างไม่วางตา ถ้าเขาคลาดสายตาจากเธอไปเพียงชั่วขณะ อาจจะเกิดสถานการณ์เช่นเมื่อสักครู่อีก
ด้วยเหตุนี้ ธีโอจึงได้ใช้ ตาเหยี่ยว
‘เธอยิ้ม?’
ใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของซิลเวียนั้นราวกบถูกแกะสลักจากน้ำแข็ง....แต่ทว่าตอนนี้ใบหน้าของเธอกลับยิ้มเหมือนกับเด็ก
