32. My Way (4)
32. My Way (4)
เลเซอร์ได้เจาะผ่านเนื้อหนังของพวกมันเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.
อย่างไรก็ตามบาดแผลของพวกมันก็ดูเหมือนจะฟื้นตัวได้แทบจะในทันที.
มันไม่สมบูรณ์ แต่เลือดที่ไหลออกมาก็หยุดอย่างรวดเร็วและสิ่งนี้ดูเหมือนจะเติมเต็มร่างกายพวกมัน
“มันคงจะดีถ้าฉันมีสกิลที่ไม่ให้พวกมันฟื้นฟูได้”
เวทย์ระดับสูงบางชนิดมีความสามารถหยุดการฟื้นฟูของศัตรูได้.
เกิดความเสียกายอย่างไม่น่าเชื่อและการป้องกันของมันก็คือการฟื้นฟูที่แทบจะในเวลาเดียวกัน มันไม่ได้เรียกว่าสกิลระดับสูงหรือไม่มีอะไร.
พวกมันยังมากับราคาที่มากอย่างไม่น่าเชื่อ
ความผิดหวังของผมได้เข้ามาในตัวผมขณะที่มองพวกมัน
‘กริฟฟอน.’
หัวและปีกที่เหมือนเหยี่ยวพร้อมกับกรงเล็บที่แหลมคม
มันเป็นมอนเตอร์ขนาดใหญ่และมีลำตัวกับขาหลังที่เป็นสิงโต.
ในขณะที่มันบินเข้ามาที่ๆผมกำลังวิ่งอยู่ด้วยความเร็วอันหน้าทึ่ง
จากปากถึงปีกของมันรวดเร็วดเหมือนกับลูกศร
จากสิ่งที่ผมเห็นจนกระทั่งชีวิตมันหายไปมันก็ยังคงโจมตีแต่รูปแบบนี้.
อย่างไรก็ตามเมื่อไฟชีวิตของมันกำลังจะดับมันก็โจมตีเหมือนกับว่าชีวิตมันยังมีเหลือเฟือ.
การโจมตีครั้งสุกท้าย
ร่างของมันถูกเคลือบด้วยโล่ที่อยู่รอบๆตัวผม
ด้วยความและพลังอันเหลือเชื่อโล่สะท้อนจึงดูใช้งานได้ดีมากยิ่งขึ้น
มันเป็นโล่ที่เลเวล100 ดูเหมือนว่าผมจะไม่ได้ให้เครดิตการโจมตีของมันมากพอ.(เผื่อใครลืมโล่นี้มันจะทำให้การโจมตีทั้งหมดแฉลบออกนะครับ/ไรต์)
จนกว่ามันจะหันกลับมาทางผมอีกครั้งโล่ของผมก็ฟื้นตัวและรับการโจมตีอีกรอบ.
ด้วยโจมตีเข้ามาหลายครั้งโล่สะท้อนของผมก็ได้สะท้อนการโจมตีของมันกลับคืนไปด้วย.
จากนั้น.
ในขณะที่ผมกำลังจดจ่ออยู่กับการโจมตีเพียงอย่างเดียว ‘นากา พิษ’ ก็ยังพ่นเมือกเหนียวหนืดอยู่รอบๆ.
เมือกที่มันพ่นออกมามันเริ่มส่งกลิ้นเหมือนกับไฮโดรลิกหยดใส่โลหะ
เร็วๆนี้ควันเริ่มฝุ้งขึ้นจนสัมผัสได้
ถ้าผมทำพลาดไปสักอย่างเกี่ยวกับลำดับของโล่มันคงไม่จบลงแค่การสูญเสียเสื้อและรองเท้าของผมเท่านั้น
สารพิษเหล่านั้นจะซึมเข้ามาจากด้านล่างของอเวคทันที
ถ้าเกิดว่ามันเป็นอย่างนั้นคงมีวิธีเดียวเท่านั้นคือการตัดหัวลูกวัว*อย่างไม่ลังเล(สำนวนครับไม่รู้ว่าจะเทียบกับของเราว่าไง/ไรต์)
ถ้าหากคุณพยายามป้องกันแต่เท้าของเขาด้วย‘ยาแก้พิษ’ คุณก็จะตายในไม่กี่วินาที.
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมขนลุกคือพวกอเวคที่เป็นแท้งระดับสูง
เนื่องจากความสามารถในการป้องของพวกนักเวทย์จากสถานะไม่มากพอที่จะป้องกันเมื่อเขาสู้ดันเจี้ยนเลเวล18ไม่สามารถป้องกันได้ ดังนั้นเฉพาะสมาชิกที่ติดพิษเท่านั้นที่จะสามารถทำได้และอาจจะต้องตัดแขนหรือขาของเขา.
แม้ว่าคุณจะเป็นอเวคที่มีค่าความอดทน100และความแข็งแกร่งแค่10 พวกเขาก็สามารถทำร้ายร่างกายของตัวเองได้เหมือนกับที่ทำปกติ.
ราวกับว่าผมกำลังดูหนังเรื่อง “ซอว์(Saw).”
แน่นอนว่าฮีลเลอร์ขั้นสูงสามารถรักษาเท้าที่หายไปได้
คุณจะต้องจ่ายเงินจำนวนมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ.
มอนเตอร์ที่มีร่างกายครึ่งนึงและหางเป็นงู
จากเอวขึ้นมาและมือทั้งสองข้างถือดาบสองข้าง.
หลังจากที่พ่นพิษออกมาอย่างต่อเนื่องมันก็ขยับลิ้นเข้าๆออกๆ
มันสามารถขยับเข้าออกอย่างรวดเร็วสลับกับพ่นพิษลงดิน
“ไก่และงูเหมากับการเอามาทำซุปมาก ฉันมีความเจริญอาหารเป็นอย่างยิ่ง.”
เวลานั้นกริฟฟอนก็โ๗มตีเข้ามาอีกครั้ง
ผมใช้ไฟช๊อค
ในรัศมี15เมตรถูกปกคลุมไปด้วยแสงเพลิงที่ออกมาจากรอบๆตัวผมในดันเจี้ยนที่มืดมิด
มันเป็นสกิลที่มีระยะเวลาในการใช้10วินาที ดังนั้นผมจะต้องใช้มันให้คุ้มค่ามากที่สุด.
ขณะที่พวกเขาเริ่มเข้ามาใกล้ที่ๆผมอยู่ผมก็ใช้บันผูกรากตรึงพวกเขาเอาไว้.
บันเลเวล21 มันสามารถใช้เวลาในการยึดติดนาน1-2วินาที แต่ผมก็ค่อยๆใช้ทีละอย่างด้วยเวลาที่คุ้มค่า
ช่วงเวลาที่ผมใช้โฮลยึดติดขาหลังของกริฟฟอนและมันก็กระพือปีกของมันอย่างหมดท่าและหมดแรง…
ผมใช้โฮลกับนากาที่กำลังแกว่งดาบของมันมาที่ผม
เห็นได้ชัดว่าการโจมตีของมันถูกปิดกั้นด้วยโล่ของผม
อย่างไรก็ตามการโจมตีอย่างต่อเนื่องมันจะทำให้เวลาการใช้โล่ของผมลดลง.
เปลวไฟจากไฟช๊อคทำปฎิกิริยากับพิษที่อยู่ที่พื้นทำให้ดันเจี้ยนนี้เต็มไปด้วยแก๊สทันที.
ถ้าโล่ของผมหมดตอนนี้ผมจะถูกรมควันแน่นอน…..
เนื่องจากผมไม่ได้เพิ่มสถานะความคล่องตัวของลงไป และผมก็อ่อนแอต่อสถานะที่ผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด มันชัดเกินพอที่จะรู้ว่าโศกนาฏกรรมอะไรที่รอผมอยู่.
สกิลมันไม่ได้คำนึงถึงสภวะแวดล้อมอย่างแท้จริงกับการเป็นผู้เล่นเดียว.
มันเป็นวิธีการล่าที่ปาร์ตี้หนึ่งไม่อาจจะคิดได้.
หากไม่สามารถเคลื่อนที่ได้พวกเขาจะถูกโจมตีด้วยไฟช๊อคเท่านั้น
10 วินาที.
มันเป็นเวลาที่เหลือเฟือก่อนที่ผมจะปล่อยกราวิตี้เลเซอร์อีกครั้งตั้งแต่จับมันด้วยโฮลและผู้มันด้วยบัน มือทั้งสองของผมป้องกันไม่ให้มันคลาดเคลื่อนในการใช้เวทย์.
จนถึงตอนนี้ผมมุ่งเน้นอไปที่การหยุดการเคลื่อนที่ของเขา
ผมสังเกตเห็นความฟื้นตัวของพวกมันช้าลงอย่างเห็นได้ชัด.
เมื่อเกิดทะเลสีแดงขึ้นผมก็หยุดสกิลกราวิตี้เลเซอร์หลังจากใช้มันมาเป็นเวลานาน.
หลังจากที่เริ่มการผูกมันด้วยบันแล้วพวกนักกระจอกที่อยู่เหนือผมก็หยุดอย่างกระทันหันหลังจากที่ห่างผมออกไปประมาณ3เมตรเหนือหัวของผม
พลังชีวิตของพวกมันเกือบดับลง สิ่งเดียวที่เหลือคือการโจมตีครั้งสุดท้ายาของพวกมัน.
แม้ว่าเลเซอร์จะฉีกปีกออกจากร่างของมัน มันก็ยังพุ่งหัวและกรงเล็บมาที่ผม.
แต่มันก็เป็นช่วงเวลาสั้นๆ.
ขณะที่มันหยุด ขนปีกของมันก็ร่วงโรยลงมา.
ชิ้นส่วนสีแดงดำเล็กๆที่เหมือนกับอาวุธของนักฆ่า มันเหมือนกับ ‘อาวุธขว้าง’ของนักฆ่า.
ความแหลมคมแตกต่างกัน แต่ไม่ใช่การโจมตีเท่านั้น มันยังเป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายของมัน.
ขนที่ไหลลงมาเหมือนกับฝน ในกรณีนี้ผมได้ส่งมันเข้าไปในเกราะสปิริต
เนื่องจากการโจมตีข้างตนวิสัยทัศน์ของผมถูกปิดกั้นเกือบหมดและขนทั้งหมดก็ปักเข้ามาโล่ของผม.
ราวกับว่ามันเป็นการสู้รับของกูโซล1 ที่มีลูกศรและระเบิดทั่วทุกหนแห่ง.(เรือรบเกาหลีคล้ายเต่า ปืนใหญ่ทุกด้านลำตัวโลหะและหลังคาที่มียอดแหลม จุดประสงค์ของมันคือการสายตาของศัตรูดังนั้นจึงมักถูกปกคลุมด้วยลูกศรและวัตถุระเบิด)
แม้ว่านากาเกือบตายแล้วแต่มันก็ยังถูกคนหลายร้อย ไม่สิหลายพันขนปักเข้าไปทั่วร่างของมัน
ร่างกายที่ถูกทำลายจากการต่อสู้ตกลงสู่พื้นดิน.
[ประสบการณ์ที่ได้รับ100,000]
[ประสบการณ์ที่ได้รับ100,000]
หลังจากที่ผมฆ่ามันไปไ้ตัวหนึ่งค่าประสบการณ์ที่ได้รับคือ 100k!
ดันเจี้ยนเลเวล18มันแตต่างจากแมนติคอร์อย่างเห็นได้ชัด
ซึ่งแตกต่างจากดันเจี้ยนที่มีมอนเตอร์หลายร้อยตัว พวกมันมีเพียงแค่20-25ตัวเท่านั้น.
แต่ถึงแม้ว่ามันจะน้อยขึ้นต่ำที่ผมจะได้รับคือ2ล้านประสบการณ์.
ไม่เหมือนกับ800kประสบการณ์ที่ผมได้รับาจากดันเตี้ยนซัคคิวบิ มันได้เพิ่มขึ้นมากว่า2.5เท่า.
เพื่อที่จะให้ไปถึงเลเวล108การจะเพิ่มในเลเวลนึงต้องมีค่าประวบการณ์60ล้านแต้ม
หลังจากเลเวล30ประสการณ์ที่จะได้รับก็เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆและตอนนี้มันก็กลายเป็น60ล้าน.
เมื่อผมต้องการทั้งสองอย่างนี้มันก็ใช้เวลาเพียง2นาทีเท่านั้น
แต่เมื่อคิถึงคูลดาวน์3นาทีของไฟช๊อค…
ผมตระหนักได้ว่าผมได้ใช้เวลากว่า1ชั่งโมงก่อนที่จะจัดการพวกมันทั้งหมดได้.
“นี่ไม่ใช่การทำงานหนักเกินไป.”
คิดแค่ชั่วระยะเวลาสั้นๆ…
ศพที่ถูกดูกด้วยดันเจี้ยนเกิดร่องรอยสีเขียวเหมือกับ ‘ไฟปีศาจ’ พร้อมด้วยหินเลือด.
แสงของมันถูกดูดซับจากที่ห่างไกลซึ่งมันแค่ได้มองดูเท่านั้น.
“ฉันลืมไปแล้ว อ่า ฉันปวดหัว หนึ่งชั่วโมงไม่เพียงพอหรอ?”
มีสิ่งหนึ่งที่ดูดซับแสง มันก็กลายเป็นลำแสงมัวๆเล็กน้อย
ชื่อของมันคือ ‘Reaper Louver ‘.
จากทางเข้าดันเจี้ยนตั้งปต่แรกมันดูเหมือนกับเป็นทางเข้าไปยังนรกของคนตาย.
เพื่อจะชี้ให้ตรงจุดยิ่งกว่านั้น รีปเปอร์มาเพื่อเก็บเกี่ยวดวงวิญญาณของมอนเตอร์ที่ตายในดันเจี้ยนได้ปรากฎขึ้น.
“มันดูเหมือนกับหนังที่ถ่ายในช่วงฤดูร้อนที่ชื่อว่า ‘Legend of the Homeland’.”
เมื่อสายตาของเราประสานกันมันก็หันหลังให้ผมและหายตัวไป.
มันจะไม่โจมตีตอนนี้
บางทีเมื่อมอนเตอร์ในดันเจี้ยนตายหมดแล้ว บอสที่อยู่ด้านในดันเจี้ยนจะปรากฎขึ้นหลังจากที่มันดูดซับวิญญาณของมอนเตอร์ที่ตาย.
บอสมันอยู่ในระดับกลาง แต่ถ้ามันได้ดูดซับบอสลับได้ผมได้ยินมาว่ามันจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ.
ผมไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนี้
ผมต้องใช้ทั้งหมดของผมเพื่อก้าวไปข้างหน้า
ต่อไปก็จัดการศัตรูให้หมด.
การล่าเป็นกลุ่มจะแบ่งออกเป็น2-3ครั้งในแต่ละครั้งพวกเขาจะพักเพื่อรักษาตัว
และ3นาทีหลังจากคูลดาวน์ของไฟช๊อคหมดลง
ผมที่ตามมาคือการทำงานเกินเวลากับขีดจำกัดของดันเจี้ยน
มอนเตอร์ที่กำลังยิงเวทย์ทั้งหมดได้หายไปและประตูดันเจี้ยนก็เปิดตัวขึ้นมาตรงกลาง.
“แมร่งเอ้ย.”
และผมก็ได้ลิ้มรสความพ่ายแพ้ครั้งแรกหลังจากการกลายมาเป็นอเวค
Looking for the next chapter?
Current schedule: Twice a week.
Current Queue: 7 Chapters
Previous Chapter|Index|Next Chapter
1. Korean battle ship, resembling a turtle. Cannons on all sides, metal hull and a roof that had spikes. Its purpose is to charge through enemy’s line, therefore it’s almost always covered in arrows and explosives.
