AST บทที่ 197 – ไม่อาจต่อต้านได้
ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 197 – ไม่อาจต่อต้านได้
ชิงสุ่ยยังคงฝึกรูปแบบหมีของเขาขณะที่เด็กหญิงตัวน้อย ๆ เฝ้าดูอย่างสนุกสนานจากด้านข้าง เมื่อเทียบกับเด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังดูอย่างสนุกสนาน อีเย่ เจี้ยนเก้อเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของ ของชิงสุ่ยอย่างจดจ่อ ตอนนี้เธอรู้ว่าความแตกต่างของเธออย่างชัดเจน เธอไม่สามารถเทียบได้กับชายหนุ่มที่ศิษย์ของเธอได้
เขานั้นมีความลับอยู่มากมาย เธอได้ใช้เวลาอยู่กับเขามากพักใหญ่กับพบว่าเขามีความลับมากขึ้นไปอีก เธอพบว่าเขาสามารถก้าวหน้าได้ทุกขณะโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากใคร บางทีเขาอาจจะมีอาจารย์ลึกลับที่ไม่ได้อยู่ข้างๆเขา? หรือบางทีการเขาสามารถพัฒนาการบ่มเพาะของเขาจากตำราต่างๆ
แต่เขาสามารถเข้าใจแนวคิดแต่ละแขนงอย่างละเอียดเพียงแค่ศึกษาจากการอ่านตำราอย่างงั้นหรอ? ดูเหมือนเขาจะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง: ทักษะในการทำยา การผสมทักษะการต่อสู้และแม้แต่ศิลปะการทำอาหาร เขายังอยู่ในระดับที่เหนือกว่าคนอื่นอย่างมากในแต่ละด้าน
เขาเป็นคนแบบไหน? การเติบโตของเขาช่างไม่น่าเชื่อ ในอนาคตเขาจะต้องเป็นบุคคลที่เก่งกาจที่สุดในดินแดนในเก้าทวีป ในอีกไม่ช้า
ในตอนนี้เด็กหญิงตัวน้อยๆนั้นกำลังความสุขอย่างมาก ด้วยความรักและความห่วงใยจากเขา เขาจะต้องรักษาเธอได้แน่นอนาคต
หิมะได้หยุดลง ในตอนเช้าวันถัดมาก ชิงสุ่ย เดินวนเวียนไปรอบ ๆ ภูเขากระบี่นภาและมองไปที่ทิวทัศน์ที่เต็มไปด้วยหิมะ ชิงสุ่ยไม่อาจบรรยายความรู้สึกออกมาได้ แต่ชิงสุ่ยชอบจะมองดูภูมิประเทศที่ยิ่งใหญ่ เช่นขอบฟ้าไม่มีที่สิ้นสุด ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว เทือกเขาอันกว้างใหญ่สูงตระหง่านที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลและแม่น้ำที่แตกแขนงมากมาย มองไปที่สถานที่เหล่านี้ทำให้เขารู้สึกสบายใจราวกับว่าเขาได้เปิดโลกทัศน์มากยิ่งขึ้น มันเหมือนกับว่าเขาได้เป็นกบที่ออกนอกกะลาได้มองเห็นที่กว่างใหญ่ไพศาลข้างนอก
เขาเดินและมองไปตามพื้นที่สีขาวที่กว้างใหญ่ของเทือกเขากระบี่นภา ด้วยก้าวที่สง่างามของเขา ทำให้เขาดูสง่างามมาก บันไดแต่ละขั้นของที่นี้มีความยาวประมาณห้าเมตร เขามีความสุขกับความเพลิดเพลินในการเที่ยวชมสถานที่ต่าง แต่ความเป็นจริงแล้ว ตอนนี้เขากำลังหลงทาง
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาจากความฝันเขาพบว่าเขาได้มาถึงถ้ำที่ซ่อนอยู่ ซึ่งเขาได้มองไปที่ น้าสามจรู้ชิง โดยบังเอิญ
"คารวะน้าสาม!"
"ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่ชิงสุ่ย?" จรู้ชิง มองไปที่ชิงสุ่ยอย่างผิดสงสัย
"ข้าต้องการมองไปที่ภาพที่งดงามของเทือกเขากระบีนภา ในทุ่งหิมะดังนั้นข้าเพียงแค่เดินไปรอบ ๆ อย่างไร้จุดหมายและบังเอิญมาถึงที่นี่ ทำไมท่านน้าสามถึงอยู่ที่นี่? "อะไรที่เป็นความจริงชิงสุ่ยก็พูดออกไป แต่คำถามที่ตามมาคือสิ่งที่เขายังไม่กล้าที่จะตอบมัน
"สำหรับข้าแล้วนี่คือสถานที่พักผ่อนส่วนตัวของข้า เข้ามาเถอะ! เรามีเรื่องที่จะต้องคุยกัน! "จรู้ชิง มองไปที่ชิงสุ่ยและกล่าวว่า
ชิงสุ่ย ต้องการหาข้อแก้ตัวที่จะไม่เข้าไปแต่ จรู้ชิงไม่ได้ให้โอกาสเขาทำเช่นนั้น ชิงสุ่ย ไม่อาจจะจากไปโดยไม่บอกลา
ชิงสุ่ย รวบรวมความกล้าหาญของเขาและเข้าไปในถ้ำอีกครั้ง ชิงสุ่ยสามารถมองไปรอบ ๆ ในสถานที่แห่งนี้ ถ้ำได้ไม่ใหญ่หรือสูงมา ความยาวและความกว้างมีขนาดห้าสิบเมตรยาว มีก้อนหินขนาดใหญ่จำนวนมากปิดกั้นสายตาของเขา!
ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ เขาสังเกตเห็นว่ามันค่อนข้างสะอาดและไม่มีร่องรอยของสัตว์ป่าใด ๆ !
เมื่อชิงสุ่ยเห็นเตียงนั้นอีกครั้ง เขาเห็นป้าสามที่งดงามนั่งอยู่ที่ข้างบนของเตียง เขาจำถึงฉากของเรือนร่างสีขาวหิมะที่สวยงามได้ จากภาพที่เขาได้เห็นในวันนั้น หน้าอกที่เนียนสวยและขาหยักของป้าสามคนนี้ก็ยังปรากฏอยู่ในใจของเขา เมื่อเขายกศีรษะขึ้นเขาก็เห็น จรู้ชิงมองเขาด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มนั้นยั่วยุมาก!
จรู้ชิงลุกขึ้นยืนเพื่อจุดเทียนหอมสีม่วง มันมีกลิ่นหอมหวานและแปลกใหม่ กลิ่นของมันให้ความรู้สึกที่ดีมาก มีควันจาง ๆ ฟุ้งขึ้นและกระจายไปในอากาศ
"นั่งลงสิ เจ้ากลัวไหมที่ข้าอาจกินเจ้า? "หลังจากนั้นจรู้ชิงนั่งลงและพูดอย่างอ่อนโยนขณะที่นางตบเบา ๆ บนเตียงข้างๆนาง
ชิงสุ่ย รู้สึกหื่นกระหายเป็นอย่างมาก ในตอนนี้เขาต้องการที่จะขึ้นไปบนเตียงแล้วกอดนางไว้ แต่ชิงสุ่ยก็ต้องระงับความรู้สึกที่ถูกกระตุ้นไว้ในตอนนี้อย่างจริงจัง
สายตาของ ชิงสุ่ย จ้องมองลงบนเตียงนอนสีขาวบนเตียงเป็นผื่นใหม่ ทำไมมีเพียงจรู้ชิง? ผู้หญิงคนอื่นอยู่ที่ไหน?
ชิงสุ่ย งุนงงในการควบคุมตัวเองในวันนี้แย่มาก น้าสามจรู้ชิง เป็นคนที่มีเสน่ห์อย่างมาก ด้วยร่างกายที่โตเต็มที่เหมือนลูกท้อที่แช่ในน้ำผึ้ง ร่างกายของเธองมีไขมันที่เหมาะสมไม่มากเกินไปและไม่น้อยเกินไป ภาพร่างกายที่เปลือยเปล่าของจรู้ชิง ได้ปรากฏขึ้นมาตลอดเวลาประกายในใจของเขา เสียงครางอันสุขสันต์ดังขึ้นในหูเขาไม่หยุดหย่อน
ชิงสุ่ย รู้สึกว่าความต้องการของเขาเพิ่มมาขึ้นเรื่อยๆ เขาค่อยๆเข้าหาเตียงของเธอโดยไม่สามารถควบคุมได้ ในขณะนี้จรู้ชิง ลุกขึ้นยืนและถอดเสื้อผ้าบนร่างกายของเธออย่างช้าๆ ในระยะเวลาสั้น ๆ เธอได้ยืนอยู่ที่นั่นด้วยร่างเปลือยเปล่า
ร่างสีหิมะขาวของเธอโผล่ขึ้นหน้าชิงสุ่ย หน้าอกที่สั่นเล็กน้อยของเธอช่างอวบอิ่มหน้าหลงใหล เอวที่โค้งงามของเธอช่างมีเสน่ห์และก้นของเธอที่มีเสน่ห์ยั้วยวนใจอย่างมาก จากด้านข้างรูปทรงดังกล่าวได้ทำลายความคิดที่มีเหตุผลทั้งหมดของ ชิงสุ่ยไป
การได้เห็นร่างเปลือยของ จรู้ชิง เหมือนกับการเทน้ำมันลงไปในกองไฟ ชิงสุ่ยเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เขายอมรับว่าร่างกายกำลังของเขากำลังตื่นตัว เขาได้ออดเสื้อผ้าบนร่างกายของเขาออกมาอย่างรวดเร็ว!
ทุกส่วนของร่างกายจรู้ชิง ถูกลูบโดย ชิงสุ่ย โดยเฉพาะส่วนสีชมพูที่หน้าอกของเธอ ซึ่งโดนจูบโดยชิงสุ่ยอย่างเมามัน “นางเกลียดผู้ชายมิใช้หรือ แต่ทำไมนางดูไม่ได้หลีกเลี่ยงมันเลย” เมื่อเธอหันไปเห็นสิ่งที่ทีขนาดใหญ่ของชิงสุ่ย เธอตกใจกลัวจนทำให้ผิวของนางซีดลง
ชิงสุ่ย ไม่เคยเกิดความปรารถนาอย่างมากขนาดนี้มาก่อน เมื่อเขาเห็นเทียนหอมที่เผาไหม้ เขาดูเหมือนจะมีความคิดบางอย่าง เขาได้แยกขาเรียวคู่ที่งดงามดังหิมะสีขาวออกและใส่อาวุธของเขาในทันทีเมื่อเขาพบสถานที่ที่เหมาะสม!
มีเสียงคร่ำครวญร้องออกมา ดวงตาของ จรู้ชิง ก็ได้ปรากฎคราบน้ำตาเล็กน้อย ใบหน้าที่น่ารักของเธอ ได้ขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่านางกำลังทนทุกข์ทรมาน หัวใจของชิงสุ่ยไม่ทราบว่าควรจะรู้สึกอย่างไร น้าสามคนนี้เป็นคนที่สุดยอดจริงๆ ไม่เพียงเธอไม่เคยมีประสบการณ์กับชายใดมาก่อน เธอยังรังเกลียดผู้ชายอีกด้วย เป็นไปได้ไหมที่เธอได้พบกับชายแปลกหน้าเมื่อตอนที่เธอยังเล็กอยู่ทำให้เธอหวาดเกรงต่อผู้ชาย?
ชิงสุ่ย เอนตัวลงบนร่างของเธอและรู้สึกถึงผิวที่เรียบเนียนดังหยกของเธอ มือของเขาได้จับไปที่หน้าอกที่น่าประทับใจของจรู้ชิง!
"เทียนหอมชนิดนี้คืออะไร? ทำไมมันถึงมีอำนาจขนาดนี้ "ดวงตาของชิงสุ่ยที่ห่างจากดวงตา จรู้ชิงเพียงไม่กี่นิ้ว เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่งามที่รายล้อมไปด้วยควันสีม่วง มันทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากขึ้น!
"เจ้ารู้หรือไม่? นี่คือเทียนหอมราคะไม่มีใครที่จะสามารถต้านทานได้แม้แต่กับท่านอมตะ " จรู้ชิงกล่าวอย่างขมขื่น
"ทำไมท่านถึงทำแบบนี้?" ชิงสุ่ยล่าวว่าโกรธเล็กน้อย
จรู้ชิงเงียบและปฏิเสธที่จะตอบ!
ชิงสุ่ย เริ่มขยับแรงขึ้น ท่านกำลังพยายามข่มขืนข้าหรือข้าพยายามขมขื่นท่าน? วันนี้ข้าจะปล่อยให้เจ้าทำสิ่งที่รู้สึกดีกับข้า เสียงที่นุ่มนวลของนางดูยั้วยวนอย่างยิ่ง บางทีอาจเป็นเพราะในช่วงเวลานี้ จรู้ชิง ไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป เพราะเธอเป็นผู้บ่มเพาะ
ชิงสุ่ยค่อยๆเริ่มได้ยินว่าเสียงครางแห่งความสุขที่คุ้นเคยอีกครั้งและเขาใส่แรงเพิ่มขึ้นในการกระทำของเขา เสียงครางนั้นได้ดังยิ่งขึ้นมันออกมาจากความความปีติยินดี จรู้ชิงปิดตาของเธอลงครึ่งหนึ่งและชันปากสีชมพู ปรากฏภาพที่น่ารักบนใบหน้าของเธฮ
"น้าสามท่านว่าชายหรือหญิงที่ให้ความรู้สึกดีกว่ากัน" ชิงสุ่ยกล่าวเพื่อต้องการแก้แค้นเล็กน้อยขณะที่เขาทำกับ จรู้ชิง อย่างแรง
"เจ้าไม่ได้ต้องการตำตอบที่แท้จริงหรอ" จรู้ชิงกล่าวว่าขณะที่เธอหายใจด้วยลมหายที่ร้อนระอุ ดวงตาที่ปิดลงครึ่งหนึ่งของเธอช่างเสน่ห์ที่ไม่สามารถอธิบายได้
"ถ้าท่านไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่าท่านทำอะไร ทำไมท่านสร้างกำแพงที่ลมไม่สามารถผ่านได้ละ ข้าแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมท่านถึงทำแบบนี้กับข้า " ชิงสุ่ย กอดจรู้ชิง ขณะที่เอวของเขาได้เด้งขึ้นและลงอย่างรวดเร็ว
"ข้าไม่ต้องการที่จะมีชีวิตแบบนี้มาก่อน" จรู้ชิง ค่อยๆกล่าว ขึ้นหลังจากกล่าว ร่างของเธอได้ขดตัวอย่างแรงและเธอเอนตัวไปข้างหูของชิงสุ่ย เสียงร้องครางของเธอฟังเหมือนเธอกำลังร้องเพลงและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน
"ท่านรู้สึกดีหรือไม่?" ชิงสุ่ยสงสายตาเป็นประกายระยิบระยับและพูดอย่างชั่วร้าย
"ข้ากำลังสำลักในอารมณ์. ข้าไม่เคยรู้เลยว่าข้าจะรู้สึกดีกับร่างกายของข้าได้มากขนาดนี้มาก่อน "จรู้ชิง กล่าวด้วยความประหลาดใจ หลังจากที่เธอใช้เวลานานในการกลับไปมีสติ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสดใสและความสงบหลังจากผ่านมรสุมมา
"ท่านยังจะไม่บอกข้าว่าทำไมท่านถึงทำอย่างนี้ในวันนี้?" ชิงสุ่ยจับเธอไว้และเริ่มทำกับเธออีกครั้ง
“อืม!”
"วันนี้มันเป็นอุบัติเหตุ แต่ข้าก็อยากจะทำเช่นนี้กับเจ้ามาเป็นเวลานานแล้ว ข้าไม่คิดว่ามันจะมาถึงอย่างเร็ว ข้าต้องการหาชายคนหนึ่งเข้ามาเติมเต็ม เพราะข้าไม่ต้องการที่เป็นแบบนั้นอีกต่อไป ที่ข้าเป็นแบบนั้น เนื่องจากข้าแค่คิดถึงสิ่งที่ข้าต้องทำกับผู้ชายคนหนึ่ง ข้าก็เกิดความรู้สึกไม่เต็มใจที่จะทำ แต่อย่างไรข้าก็ไม่ได้เกลียดเจ้าเมื่อข้าได้มอมครั้งแรกของข้าให้กับเจ้า "เธอกล่าวว่าอย่างเขินอาย
"ท่านไม่ได้เกลียดข้าดังนั้นท่านจึงตัดสินใจที่วางยาข้าและข่มขืนข้า" ชิงสุ่ยกล่าวอย่างขมขื่น
"เจ้ากำลังพูดอะไร? ใครจะทำกับคนอื่นอย่างนั้น ... "
เมื่อเขาส่งเธอกลับไปสู่จุดสูงสุดแห่งความสุขอีกครั้ง ชิงสุ่ยก็ไปได้ไปสู่จุดสูงสุดเหมือนกัน
ชิงสุ่ยไม่เคยคิดเรื่องนี้ในความฝันของเขา ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าจะใช้เงินในการซื้อผู้หญิงอื่นเพื่อทำให้ดินแดนหยกยุพราชอมตะเลื่อนขึ้นไปถึงชั้นที่สี่ ตอนนี้เขาบังเอิญได้รับโอกาสที่ดีโดยไม่ต้องประสบกับเรื่องยุ่งยาก ทำให้ตอนนี้ ชิงสุ่ยอยากเข้าไปดูว่า ดินแดนหยกยุพราชอมตะมีระดับเลื่อนขึ้นถึงชั้นที่ 4 หรือไม่
